“This Is War”
“Audrevolution”
“Blackout”
“This One”
“Midnight Man”
“Light Your Way”
“California”
“Satellite”
“Naysayer”
“Rose Alley”
“Juggernaut” (Bonus Track)
“The End” (Bonus Track)
Κυκλοφορεί 12 Ιανουαρίου 2018 και γαμεί, απλά και όμορφα. Πιο σφιχτόδεμένος δίσκος σε σχέση με το Pure Heavy, με μόνο κολλητικά άσματα και όπως πάντα κιθαριστικό ξεσάλωμα. Όσοι έχετε ευκαιρία να τους δείτε λάιβ μην χάσετε την ευκαιρία γιατί δίνουν φοβερά σόου και βγάζουν τρομερή ενέργεια.
Η αλήθεια είναι ότι το “Audrevolution” μου φάνηκε κάπως αδιάφορο. Χαίρομαι που λες ότι είναι πιο σφιχτοδεμένο από τον προκάτοχό του.
Και σου έχω μια ερώτηση: Τα δύο bonus tracks τα σπάνε; Θα μπορούσαν να είναι μέσα στο δίσκο ως επιπλέον τραγούδια ή στη θέση κάποιων πιο αδύναμων;
μπάντα που ποτέ δεν κατάλαβα, όπως και οι volbeat, που για χρόνια περνάγανε στο ντούκου, μέχρι που φάγανε σπρώξιμο, μαζι με 2-3 άλλα, τύπου powerwolf κτλ, που έξω είναι no1, ενω Ελλάδα, ΔΕΝ υπάρχουν καν.
Τι συγκρίνεις με Volbeat; Οι Volbeat και μένα δε μου λένε απολύτως τίποτα, αλλά οι Audrey Horne είναι ότι καλύτερο έχει εμφανιστεί στο hard rock εδώ και πολλά χρόνια! Άκου το ομώνυμο (μακράν το καλύτερο τους - 2009) ή το Youngblood. Κανένα σπρώξιμο, οι τύποι γαμάνε.
Ελπίζω - μετά το μετριότατο Pure Heavy - να έχουμε μία επιστροφή στις καλές μέρες.
Είναι σίγουρα (αρκετά) καλύτερο από το “Pure Heavy”.
Τώρα όσον αφορά στους Volbeat κλπ, όταν (νομίζεις πως) έχεις άποψη για όλα και ασυναρτησίες λες και λάσπη πετάς και η πλειονότητα αυτών που λες έχει ελάχιστη αξία. Just sayin’.
χαχα. Ασυναρτησιες ?
Ειπα οτι 3 αρκετά διαφορετικά group κάνανε “επιτυχια”.
Και τα τρία γυρναγανε σε φεστιβάλ και σε διαφορους μανατζαρέους για κάμποσο καιρό.
Ειδικά οι volbeat ήταν ανεκδοτάκι για κάμποσο καιρό. Ειδικά Ελλάδα, πετάγανε τα πρόμο γιατι δεν τα ήθελε κανείς. Οσα γκρούπ έχουν επιμείνει και έπεσε επενδυση κοντά στο μισό εκατομύριο, (βλέπε ΟΛΑ αυτά + Sabaton) έχουν “βγεί”.
Δεν πας τυχαία σε όλα τα φεστιβάλ ψηλά. Σε επιβάλουν ορισμένοι… αν θές το Χ όνομα, θα βάλεις και αυτά τα 2-3.
Δες και μερικά φεστιβάλ “άλλα” όλο τα ίδια παίζουν, ανα 2-3 χρόνια, χωρίς να αλλάζουν ουσιαστικά. Γιατί ? Οχι απο τρελο demand, αφού τα γκρουπ πολλές φορές μπαίνουν μετά - αφου έχει γινει sold out το φεστιβάλ, αλλά επειδη κάποιοι το αποφασίζουν.
Ετσι κι εδώ βλέπουμε ενα τρελό σπρώξιμο κακώς ενουμενου beard-music, που αυτο βαφτίζεται και prog.
Επειδή αυτό το σχόλιο είναι ακριβώς μετά από το δικό μου, ελπίζω η “λάσπη” και οι “ασυναρτησίες” να μην είναι για αυτό. Εγώ απλώς έγραψα ότι οι Volbeat δε μου αρέσουν.
Σχετικά με τους Audrey Horne (που με “αφορούν” περισσότερο), δε θεωρώ ότι έχουν κάνει επιτυχία. Μια φορά που τους είδα, ήταν στη χώρα τους (στο Όσλο), είχαν μόλις κυκλοφορήσει το Youngblood και στο live ήμαστε 150-200 άτομα το πολύ. Ποια επιτυχία, σε κλαμπάκια παίζουν ακόμα. Στο Sweden Rock Festival, ίδια εποχή πάνω-κάτω έπαιζαν μεσημέρι. Τώρα το τι κάνουν οι managers δε με ενδιαφέρει, η δουλειά τους δεν είναι να προωθήσουν τη μπάντα για την οποία δουλεύουν;
Στην Νορβηγια, με τον πλυθησμό και το κρύο που κάνει καλά είναι. Εδώ εχουν γίνει μόδα οι Kvelertak.
Ahem, απλά το κοινό έχει την ψευδαίσθηση οτι τα “ανακαλύπτει” και οτι δεν του “σερβιρονταί”. Αστείο.
Και γιατί μας αφορά το α & το β ? Τιμητές του κάθε καλλιτέχνη, ή εκτιμώντες την τέχνη αυτού/ής ?
Και οσο και να το θέλει κανείς αν δεν είναι εμπορικός δεν θα φτάσει παραπάνω με αυτες τις αδιάφορες
συνθέσεις που γράφουν. Όλα αυτά έχουν τελματώσει σε ένα Χ νούμερο.
Οσοι πήγαν να το καθαρήσουν, λχ, In Flames - (Sony) φάγανε τα μούτρα τους.
5 μύρια views σε λαλακίες.
Πλέον αυτό είναι …vikings, μπύρα μούσι, στερεότυπο ξαναπακεταρισμένο και μπαφάκι.
Το αντιστοιχο του μουζουράκι σε ξενόγλωσσο. Μπάντες αντιγραφές που δεν πιάνουν το 1/10
και μπάντες με ενδοξο παρελθόν - να βγάζουν δίσκους με 2 καλά κομμάτια για τα φράγκα του τουρ.
Τυριλα, φραγκα και ροκ, γαρνιρισμένα με επισημες “μπύρες” και “ουίσκια” που δεν πίνονται και θα σε κάνουν “αντρα”/γυναίκα και cool καταναλωτή. Τα ίδια με τα κινητά και με όλα. Απλά πλέον δεν αγοράζει ο κόσμος και είναι ακριβά τα εισητηρια. Ξεπουλήθηκαν όλα, στο βωμό του “κάνε φράγκα” ή του “κάλτ”. Περαστικά στα Νορβηγικά.
Το από πάνω ποστ είναι τόσο σουρεάλ και βουτηγμένο στην τέχνη που θέλω να το κάνω πριντσκριν, να το βάλω σε καμβά και να το πάω σε μια γκαλερί, να προβληματίσει κόσμο.
Επί του θέματος, μια χαρά και τα δύο κομμάτια, το This Is War ειδικά είναι αυτό που λένε instant classic. Προσωπικά το Pure Heavy το είχα βρει αρκετά τίμιο, αν και ξεφούσκωσε κάμποσο, αλλά γενικά είναι λατρείες οπότε ελπίζω για τα καλύτερα.
Είπα να μη σχολιάσω κάτι από τα παραπάνω, αλλά πραγματικά:
Αχθεμουθεμου μέχρι και στα σημεία στίξης. Κι επειδή το “female fronted” δε μας ήταν αρκετό.
Ολοι οι “οπαδοί-τρενακια”, εκθειάζουν κάτι και μετά…πανε στον παρακάτω σταθμό.
παράδειγμα : Paradise Lost, οι πάλαι ποτέ νεοι metallica, που το γυρίσανε σε μια μίξη Χαρούλη με Depeche Mode και μετά λογω ανάγκης σε ανεμπνευστο goth/death. Είναι πραγματικά αστείο οτι ο κόσμος σπαταλάει φαιά ουσία για ενα αλμπουμ, που πολλοι, ακόμα και οπαδοι τους βρίσκουν απλά κακό. Αλλά και το lulu είχε “υπερασπιστές”. Τι να κάνουμε. Οταν είσαι βαμμένος, είσαι δια βίου.
Ξεφούσκωτοι δίσκοι λοιπον - οι δίσκοι της χρονιάς γιατι είναι “λατρίες”. Ολο και πιο απλοί Leprous γιατι είναι κι αυτοί "λατρίες και μια rotting christ έτσι για να είμαστε και μεσα στη μόδα, και ας βγάζουν σκουπίδια και το πατερήμων.
[quote=“achilleas, post:12, topic:60996, full:true”]
Επειδή αυτό το σχόλιο είναι ακριβώς μετά από το δικό μου, ελπίζω η “λάσπη” και οι “ασυναρτησίες” να μην είναι για αυτό. Εγώ απλώς έγραψα ότι οι Volbeat δε μου αρέσουν[/quote]
Κι εγώ σταματάω εδώ για τώρα. Θα επανέλθω όταν ακούσω όλο το άλμπουμ, για το οποίο υπάρχει αυτό το thread.
@PrimalRager666 μας έκαψες ρε φίλε. Κάποιες φορές μου αρέσει το ύφος σου, αλλά εδώ σε έχασα τελείως. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι οι Audrey Horne δεν είναι “μουσάτοι”, δεν είναι prog, δεν είναι καν επιτυχημένοι, δεν είναι καλτ, δεν πουλάνε τίποτα άλλο εκτός από δίσκους και δεν έχουν κανένα στοιχείο τυρίλας. Πράγματα που αναφέρεις σκόρπια περί καλτίλας και στερεότυπου κλπ έχουν κάποια βάση ως γενική κουβέντα περί μουσικής βιομηχανίας, αλλά και πάλι δεν έχουν καμία σχέση με τους Audrey Horne.
Αν όντως (όπως πιστεύω) δεν τους έχεις ακούσει ποτέ ή τους μπερδεύεις με κάποιους άλλους, τότε μαλακία σου που το κουράζεις σε αυτή τη συζήτηση. Χάθηκε λίγο το νόημα.