το πηρα σημερα…κ καλα να παθω…αφου ειχα ορκιστει οτι δν θα ξαναπαρω πραμα του tobi sammet…
το δισκακι δε λεει τπτ απολυτως κατ’εμε εκτος 2-3 κομματιων…μεγαλη απογοητευση,σκοπευω να το γραψω κ στο αντιστοιχο topic…
μονο ο kiske στο shelter from the rain αξιζει…αυτος ειναι κ ο κυριος λογος που θα μπορουσε καποιος να παρει τον δισκο…#-o
αντε να βγει το Ayreon για να ρθω στα ισα μου!
χα, ο kiske, είναι ο τελευταίος λόγος για τον οποίο θα ασχολούμουν με το δισκάκι.
O JORN τραγουδάει πιο πολύ και είναι και πιο αισθαντικός. βγάζει συναίσθημα.
ντακς απο τη πατατα το gambling … είναι πολύ καλύτερο σε γερμανικο power-οειδές !
καλα τραγουδα…μακαρι να μπορουσε να το εφτανε εστω κ στο ενα κομματι…:roll:
τεσπα…
γαματος κ ο jorn δε λεω…αλλα ειπαμε ο kiske τα χωνει α bit…
1,5 μήνα λιώνω αυτό το album!
Αρχικά πίστευα ότι θα το ακούσω 10 - 15 φορές, θα μου αρέσουν κάποια tracks, θα βγάλω ένα χ συμπέρασμα και μετά θα πάω σε ένα άλλο… :-k
Κι όμως… Δεν έχω ξεκολλήσει από τότε! [-X
Τουλάχιστον 100 φορές… και βάλε…
Προσωπικά μου αρέσει περισσότερο από τα 2 προηγούμενα (εκείνη την περίοδο οι Edguy βγάζανε δισκάρες και όσο καλά albums και να ήταν τα Avantasia, τα είχα σε δεύτερη μοίρα) και σίγουρα είναι πολλές κλάσεις πάνω από το τελευταίο Edguy!
Tί να πρωτο-εκθειάσω;
[ul]
[li]Το επιβλητικό opening track “Twisted Mind” με τον Roy Khan στα φωνητικά και την φοβερή αλλαγή ύφους κάπου μετά την μέση; [/li]
[li]Tα παθιασμένα και γεμάτα πάθος φωνητικά του μεγάλου Jörn Lande που οργιάζει σε τρία τραγούδια; Τα “The Scarecrow”, “Another Angel Down” και ειδικά το σαρωτικό “Devil in the Belfry” κλείνουν σπίτια!!! 
[/li]
[li]Την παρουσία του Michael Kiske, που μπορεί στο συγκεκριμένο album να μην κλέβει την παράσταση όπως παλιότερα, αλλά δίνει πάντα σημαντικό credit; 
[/li]
[li]Τις δύο αξιοπρεπέστατες μπαλάντες (στην μια συμμετέχει η Amanda Somerville και κλέβει καρδιές με την λυρική φωνή της), που ο Sammet μας πηγαίνει μέχρι και 10 χρόνια πίσω; [/li]
[li]Τον θρυλικό Alice Cooper στο “The Toy Master” που καταλήγει σε μια σολάρα που κόβει την ανάσα; :o [/li]Incredible solo by Henjo Richter! Η κιθάρα στο 4:23 κλαίει! 8O
[li]Τον Kai Hansen που πετάει ένα solo στο “Shelter from the Rain”, μας αφήνει κάγκελο και φεύγει; :roll: [/li]
[li]Ή τον Rudolf Schenker που τιμάει με την παρουσία του τον “εγγονό” του, κάνει τα solo leaks στο τέλος του “I Don’t Believe in Your Love” και μας αφήνει παραπονεμένους που δεν συμμετείχε περισσότερο; [/li]
[li]Και να μην ξεχάσω να αναφέρω τον Henjo Richter που ύστερα από τον τελευταίο Gamma Ray που ξεσάλωσε κιθαριστικά, προσφέρει σε 5 κομμάτια κάποια από τα καλύτερα solos που έπαιξε ποτέ! Για να μην πω ΤΑ καλύτερα! :yes:[/li][/ul]
:respect: στον Tobias Sammet που ετοίμασε ένα album, με riff-άρες, sol-άρες και προσεγμένα τραγούδια!!!
Και όλα αυτά εκτελεσμένα από την αφρόκρεμα τραγουδιστών και κιθαριστών! 8)
Σαββατο που μας περασε, ειμαι σε γνωστο μεταλλικο καταστημα στην αθηνα και μολις εχω ψωνισει το dvd των Fight (θεοι Χ 10). Παω να την κανω και ξαφνικα μπαινει ενα κομματι με ενα ριφ βαρυ και ασηκωτο. Παω στον τυπο, του λεω ρε μεγαλε τι ειν’τουτο. Μου απανταει avantasia.
Αϊ στο Λυκο, λεω, παει χαλασε ο κοσμος. Αυτο ειναι αβανταζια?Βεβαι επειδη καποτε (πριν 6 χρονια) ο μικρος μου αδελφος ειχε παρει το πρωτο τους και εκλαιγε τα λεφτα του καθως η φαση του τραλαλα μεταλ (εστω με στακατα ριφ) εχει περασει ενεπιστρεπτει, αποφασισα να το δανειστω πρωτα απο τον θειο μου τον μινινοβα.
Ετσι εξηγηθηκε το φαινομενο. Στο κομματι νουμερο 7 (νομιζω) λοιπον που ειναι και το καλυτερο του δισκου ΜΑΚΡΑΝ, τραγουδαει ο θεος Alice Cooper.
Το υπολοιπο αλμπουμ, εκτος απο κανα 2-3 αναλαμπες ειναι επικως για τον παπανουτσο. Χιλιοακουσμενο, χιλιοειπωμενο, και πολυ καλυτερα.
my 2 cents.
+1 οσον αφορα τον παπανουτσο…
γενικα ναι εχει 2 κομματαρες το ομοτιτλο κ το shelter from the rain,αντε κ τη πρωτη μπαλαντα κυριως λογω της υπεροχης φωνης της amanda somerville…σχετικα με το κομματι του alice cooper πιστευω οτι συνθετικα ειναι απο τα πιο ανεπνευστα του δισκου κ χαρις στον θεο σωζεται καπως…
τελος αυτος ο δισκος-φρισμπι περιεχει το χειροτερο κατ’εμε κομματι του 2008 που ακουει στο ονομα carry me over…αντε κ του χρονου χωρις νεο avantasia…
The Scarecrow,Another Angel Down,Devil in the Belfry,Shelter from the Rain ειναι γαμω τα κομματακια,ειδικα το δευτερο το χω λιωσει…Στα υπολοιπα μου αρεσουν μεμονωμενες στιγμες…Για το παπανουτσο κατα τη γνωμη μου σιγουρα δε μπορει να χαρακτηριστει…
Όσο το ακούω τόσο μου αρέσει.
Καταπληκτική ισορροπία μεταξύ δυνατών συνθέσεων και εμπορικότητας.
Είναι γνωστό πως ο Sammet αποτελεί έναν από τους καλύτερους συνθέτες - ερμηνευτές της νέας γενιάς του metal.
Οι guest δίνουν όλοι το χρώμα τους και ως συνήθως ξεχωρίζει ο Lande!
Τα Lost In Space, Carry Me Over και What Kind Of Love αξίζουν να γίνουν και εμπορικές επιτυχίες.
Αρκετα καλο αλμπουμ με πολλες συμμετοχες που δινουν αιγλη. Οπως εχω ξαναπει μεσα στο φορουμ η μουσικη ειναι για να ακουμε και να γουσταρουμε, until then keep on rocking!!!
Το άλμπουμ πιστεύω είναι ακόμα χειρότερο από το προηγούμενο. Ωραίο και εντυπωσιακό περιτύλιγμα με μεγάλα κομμάτια, πολλά όργανα και πολλούς guests, αλλά η ουσία δεν λέει καθόλου. Χιλιοπαιγμένες μελωδίες, και σε όλα σχεδόν τα κομμάτια παίζει φα-σολ-λα-δα. Νομίζω ότι ο Sammet πρέπει να αφίσει αυτές τις εμπορικές προσπάθειες και να βγάλει κανα άλμουμ της προκοπής με τους Edguy.