Το παρόν θρεντ είναι για σένα φίλε οπαδέ των Avenged Sevenfold αλλά και για σένα απλέ ακροατή που ακόμη (!!) δεν εχεις γίνει φαν (ντροπή και αίσχος).Μπορείς κι εσύ να μοιραστείς τη σκέψεις σου μαζί μας για το 5ο αλμπουμ της υπεργαμάτης αυτής μπάντας, με τίτλο Nightmare.
Προς το παρόν έχουμε ακούσει μόνο το πολύ καλό ομότιτλο τραγούδι, και ελπιζουμε σε ανάλογη (ή και καλύτερη) συνέχεια. Απο το επισημο σάητ:
Δεν είναι ο στίχος μόνος του, το συγκεκριμένο μέρος του τραγουδιού βγάζει δύναμη.
Ο Portnoy είπε ότι δεν έβαλε ούτε ένα σημείο δικό του προς τιμήν του Jimmy σε όλο το δίσκο, ο οποίος ήταν έτοιμος σε μορφή demo.
Επίσης, βάσει ομολογίας των υπολοίπων ο Portnoy ήταν η βασική επιρροή του Jimmy.
Κατά τα άλλα το κομμάτι είναι εντυπωσιακότατο.
Κάτι μου λέει ότι ο δίσκος θα μπαλανσάρει μεταξύ των δύο προηγούμενων.
Δυναμη το κομματι, το refrain μονο δεν μου γεμιζει το ματι (το αυτι πιο συγκεκριμενα…) αλλα riff αρες.
Το σημειο με τα fight, die, down ,lost ολα τα λεφτα!
Αν ο δίσκος κινείται σε αυτά τα επίπεδα πάει για δίσκος χρονιάς, αλλά ας μη λέμε μεγάλες κουβέντες.
Συνειρμικά θυμήθηκα ότι ο Taylor ανέφερε πως θα έρθουν οι Stone Sour ξανά μέσα στο 2010 και στην Αγγλία περιοδεύουν μαζί με Α7Χ. Ακόμα το θεωρώ υπερβολικά δύσκολο να δούμε εδώ μπάντες όπως οι Avenged Sevefold, οι Disturbed, οι Alter Bridge και άλλα μεγάλα ονόματα που βγάζουν δίσκο αυτή την εποχή, αλλά το ότι βλέπουμε Stone Sour και Serj Tankian δίνει μια μικρή ελπίδα αν και μάλλον τους φέρνουν λόγω της αναγνωρισιμότητας των άλλων συγκροτημάτων τους.
Αυτό ακριβώς. Κρίνοντας από αυτά τα δύο τραγούδια δεν το βρίσκω καθόλου υπερβολικό.
Το Buried Alive σε δομή θυμίζει πολύ one.
Το μόνο που θα ήθελα είναι λίγα screaming vocals παραπάνω.
Hetfield στα δυνατά σημεία και Axl Rose στα απαλά.
Πάντως γνκ γαμάτος συνδυασμός παραδοσιακού και μοντέρνου metal (αυτό από κάποιον που δν γουστάρει το κλασικό metal)
