Να μάθεις να μην προτρέχεις όταν μιλάμε για τον ΠΑΟ…
Η ομάδα μου έχει μια μοναδική ικανότητα αυτοδιάλυσης και αυτό θα έπρεπε να το έχεις υπόψη σου όταν μιλούσες για σίγουρο πρωτάθλημα στον ΠΑΟ πριν 10 ημέρες.
Ήταν απλά η μπασκετική εκτίμηση που είχα σύμφωνα με την εικόνα που είχαμε τότε. Δεν πίστευα ποτέ τέτοιο αυτογκόλ από τον τράκη… αν έκανε απλά διάδρομο στο γυμναστήριό του και δεν έβλεπε καν τους αγώνες, όλα τα παιχνίδια ήταν πολύ πιθανό να έμοιαζαν με το game1
Για μένα ο Τράκης έκανε τεραστιο δώρο στον Ολυμπιακό επιτρέποντας σε Ναν, Σλούκα και Αταμάν να έχουν δικαιολογία για να έχουν αλλού το μυαλό τους και όχι στο να παίξουν μπάσκετ. Όσμαν και Ερνανγκομεθ είναι εξαιρετικοί. Ο Μήτογλου πρέπει να πάει αλλού γιατί δε βελτιώνεται με τον Αταμάν και είναι κρίμα. Πολύ άσχημοι τελικοί. Τελικά τα glass floors δεν σε κάνουν ομάδα ΝΒΑ. Θα είναι τυχερός ο ΔΠΓ αν δεν είναι όλη η Ελλάδα γεμάτη με το μπλουζάκι του. Τόσο παρανοϊκό ήταν αυτό που έκανε… Ο Φουρνιέ δεν ξέρω γιατί έπαιξε. Δεν το περίμενα. Επικίνδυνα τα εθνικιστικά. Κι ας έχουν δόση τρολαρισματος.
Μπαρτζώκας ακούγεται θα κάνει διάλειμμα και νομίζω είναι πιθανό να το θέλει. Έχει δουλέψει πολύ σκληρά τα τελευταία πολλά χρόνια και έχει ακούσει πολλά που δεν τα άξιζε. Στοχοποιήθηκε πολύ κι από δημοσιογράφους. Ο Ντόρσει θα είναι πολύτιμος του χρόνου. Μακάρι να ξεπέρασε τα οποία προβλήματα είχε φέτος. Σίγουρα δείχνει ήδη πιο δυνατός. Μιλουτίνοφ δείχνει να θέλει Ελλάδα. Πιστεύω θα μείνει. Το δύσκολο είναι να αφήσει την Σερβία ο Πετρούσεφ όπως εγώ θέλω. Προβλέπω mini rebuild και ο Πετρούσεφ έχει χρυσή ευκαιρία αν γυρίσει να καθιερωθεί. Ο Φαλ ήταν ήδη πολύ βαρύς φέτος. Ένιωθα πως έβλεπα τον Ζεβροσενκο. Δε νομίζω να γυρίσει στο επίπεδο που ήταν πριν από 3 χρόνια.
Πωωω.Ωραιο μπαζερ μπιτερ απο φρανσισκο.Θα γινοταν το 3-1 αν το χανε κ θα επαιρναν πρωταθλημα.Στις 3 νικες νομιζω ειναι κ κει.Εν τω μεταξυ εχει γινει μπρεικ σε ολους τους αγωνες.
Στον 3ο αγωνα παλι νικαγε η λιετουβος 17-18 ποντους στο ημιχρονο κ η ζαλγκιρις το πηγε στον ποντο πριν τη ληξη του 3ου δεκαλεπτου αλλα δεν εκανε την ανατροπη τελικα.
Για να σοβαρευτω, ειχα μια συζητηση για αυτον προσφατα στη δουλεια, οταν αναρωτιομασταν πώς μπορει ενας παικτης να “βολευτει” στον παγκο, αφου πρωτα ρωτουσαμε ο ενας τον αλλον αν εκανε καλα που εφυγε απο τον Ολυμπιακο. Τελικα, καταληξαμε οτι ισως ειχε υπερεκτιμησει τις ικανοτητες του. Ηταν στον Ολυμπιακο, νομιζε οτι εχει περισσοτερες δυνατοτητες, πηγε στον Παναθηναϊκο, ειχε τις ιδιες δυνατοτητες (φυσικα πηρε τροπαια, αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα) και πιθανως συμβιβαστηκε με την ιδεα του παγκιτη.
Δεν ειναι κακο νομιζω, ειμαι υπερμαχος της αποψης οτι ολοι εχουμε ενα ταβανι και πρεπει να το εξερευνησουμε, μεχρι να χτυπησουμε σε αυτο. Δεν ειναι ολοι φτιαγμενοι για ολα, δεν μπορουν ολοι να βρεθουν στην κορυφη. Ειχε και τους τραυματισμους του φυσικα, οποτε…
Κρίμα αν και πλέον ήταν φανερό ότι τα καλά χρόνια ήταν πίσω.
Χαμένο στοίχημα, για τον εαυτό του πρωτίστως και για το ελληνικό μπάσκετ δευτερευόντως, προσωπικά έχω να πω ότι ήδη από την πρώτη του χρονιά 19 στα 20 έδειχνε έτοιμος παίκτης (τρομερά σπάνιο για Έλληνα) και μάλιστα βρήκε χώρο στο rotation -ένα δεκάλεπτο μ.ο. μεν αλλά για την εμπειρία του δεν ήταν λίγο- στα πλέιοφ κόντρα στη Ρεάλ.
Ο τραυματισμός την επόμενη χρονιά τον πήγε πίσω αλλά, δυστυχώς γι’ αυτόν τον πήγε ακόμα πιο πίσω το μπάσκετ που παίζαμε επί Σφαιρό, δεν του ταίριαζε καθόλου και ακόμα περισσότερο δεν του ταίριαζε που προσπάθησε να τον κάνει 4άρι. Ο Παπαπέτρου αν δούλευε λίγο περισσότερο τη μηχανική στο σουτ του (πολύ μικρή καμπύλη) θα ήταν απ’ τους πιο πλήρεις φόργουορντ που έχουμε δει στο εγχώριο μπάσκετ.
Την απόφασή του να φύγει, μπασκετικά δεν τη θεωρώ λανθασμένη, το να πάει στον Παναθηναϊκό είναι που τελικά δεν τον βοήθησε κι ας έφτιαξε κατά πολύ τα νούμερά του. Ίσως αν είχε πάει σε καμιά Φενέρ με Ομπράντοβιτς να συζητούσαμε αλλιώς τώρα.
Συμφωνω, το παιδι ηθελε να παιξει μπασκετ. Βρηκε χωρο στον Ολυμπιακο, ειχε την ευκαιρια να παει στην ομαδα που αγαπουσε μικρος, το εκανε. Δεν προκαλεσε απ’ οσο θυμαμαι, περισσοτερο δεχτηκε επιθεση απο τους γνωστους λογαριασμους επειδη ηρθαν στην επιφανεια οι φωτο του ως οπαδος, παρα εκεινος εκανε ή ειπε κατι κακο. Κυριος ηταν, δεν πουλησε ολυμπιακοφροσυνη. Ανελαβε μια δουλεια και την εκανε οσο καλυτερα μπορουσε.
Λένε ότι είχε μεγάλα θέματα με τους τραυματισμούς που πέρασε τελευταία, δεν έκατσα να δώσω κλικς αλλά λογικά έτσι θα ήταν.
Επειδή είμαι και λίγο φυσιογνωμιστής κι επειδή μ αρέσει να παρατηρώ αντιδράσεις των παικτών στα καλάθια που βάζουν/χανουν, με τον Παπαπέτρου είχα καταλήξει ότι είναι ένας παίκτης που είχε μάλλον υπερεκτιμήσει τις δυνατότητές του και του έβγαινε συνεχώς ένας εκνευρισμός (τα τελευταία 3 χρόνια, δλδ αφού πήγε Παρτιζάν) για τις προσπάθειές του που δεν ήταν επιτυχείς.
Είχε ταιριάξει στον παναθηναϊκό των «πέτρινων» χρόνων, με αποτέλεσμα να ξεχωρίζει καθώς το επίπεδο ήταν αρκετά χαμηλό. Εκεί πρωταγωνίστησε αλλά και κάπου υπερεκτίμησε το ταβάνι του, κάτι που φάνηκε στην Παρτιζάν.
Το πρόβλημα που είχε πάντα ο Ιωάννης, ήταν ότι χρειαζόταν μεγάλο usage για να γράψει νούμερα επιθετικά. Σε ομάδες που χτυπάνε πλέι οφς, πλαϊνός με μετριοκακό σουτ και κατάχρηση τριπλας, δε χωράει. Το κατάλαβε κι ο Ζοτς και τον είχε μόνο για αμυντικές αποστολές.
Όταν γύρισε, είχαν έρθει καλύτεροι παίχτες στην ομάδα, είχε κι έναν τραυματισμό και πήγε αρκετά πίσω. Άλλωστε ο Αταμαν παίζει και με 3 κοντούς πολλές φορές. Όλο αυτό του προκάλεσε εκνευρισμό, καθώς γύρισε στην ομάδα στην οποία είχε φύγει ως αρχηγός (και είχε σημειώσει και 40αρα στην ΕΛ επί Πεδουλάκη ) με αποκορύφωμα το φετινό επεισόδιο τιμωρίας του (που μάλλον άδικο ήταν αλλά έγινε για παραδειγματισμό).
Γενικά θετικό πρόσημο, όντως δεν προκάλεσε παρά τα «Ιωάννα» που άκουγε στο σεφ αλλά, ακόμα και τραυματισμούς να μην είχε, δε νομίζω ότι θα μπορούσε να δώσει πολλά παραπάνω στην ομάδα λόγω περιορισμένου skillset στο σύγχρονο μπάσκετ.
Σίγουρα θα μπορούσε να συνεχίσει (με σημαντικό ρόλο) σε μια ομάδα β ταχύτητας ΕΛ αλλά ίσως προτίμησε να αποσυρθεί με την πράσινη φανέλα. Τίμιο κι άξιο σεβασμού. Τον ευχαριστούμε και γιατί όχι και σε κάποιο άλλο πόστο στην ομάδα στο μέλλον, καθώς πάντα είχε μετρημένο κι ουσιαστικό λόγο, όταν μιλούσε.