Μεχρι 1 ηταν στην εποχη του Ινγκραμ! Που βεβαια τον βαφτισαμε Ινγκραμ, ο ανθρωπος λεγεται Ancrum κανονικα!
Για την ακρίβεια οι ξένοι (και όχι απαραίτητα αμερικάνοι) ήταν κανένας μέχρι και το '88, ένας μέχρι και το '92 και μετά έγιναν 2.
Ο Ίνγκραμ (Έινκραμ, ένταξει δεν ήταν και τόσο τραγική η “βάφτιση” τελικά) ήταν τρομερός σκόρερ, προσωπικά τον θυμάμαι αμυδρά από τέλη 80ς και κόντρες με Γκάλη, Μπάνε και περισσότερο στην τελευταία του χρονιά τότε που ήρθε ο Ζάρκο και άρχισα να ασχολούμαι πιο ενδελεχώς με το άθλημα.
Τότε βέβαια οι διαφορές γηγενών και αμερικάνων ήταν τρομακτικές καθώς οι δεύτεροι ήταν και αθλητές ενώ οι πρώτοι στην καλύτερη χομπίστες και στην χειρότερη είδαν φως και μπήκαν.
Τεραστια καλαθομηχανη. Μιλάμε για παίκτη που έφτασε να έχει 37 πόντους μ.ο και δε βγηκε πρώτος σκόρερ ελεω Γκάλη.
Ίσως ένα κλικ πάνω από τον Αλφόνσο Φορντ για μένα σαν ξένος σκόρερ. Combo guard σε στυλ Τόνι Γουαιτ αλλά με καλύτερο τρίποντο.
Και διόρθωση στον @St_Anger ένας ξένος επιτρέπονταν από το 1988 μέχρι το 91. Ίσως ο βασικός λόγος που ο Άρης δεν πήρε πρωταθλητριών. Μακάμπι και Τρεισερ είχαν 2 και 3 ξένους από το 86.
2 Likes
Ο Ίγκραμ (Άνκρουμ μας το σύστησε ο ίδιος στο τέλος της καριέρας του εδώ) ήταν καλαθομηχανή μεγατόνων. Ασταμάτητος παίκτης, σκόραρε από παντού, δεν κολλαγε πουθενά.
Στο τέλος των 80’s και αρχές 90’s ήρθαν στην Ελλάδα τεράστιοι παίκτες, και δεν αναφέρομαι στις μεγάλες ομάδες, μόνο.
5 Likes
Τώρα που λέτε για καλαθομηχανές, θυμάται κανείς έναν κοντό σέρβο (δεν θυμάμαι όνομα τώρα) που είχε έρθει στο Άρη δεκαετία 90 ως σκόρερ, αλλά έφυγε νομίζω στα μέσα της χρονιάς επειδή δεν απέδωσε… και στη επόμενη ευρωπαϊκή ομάδα έβαζε 40 πόντους ανά αγώνα;
Τον Ζντραβκο Ραντουλοβιτς λες;
Ο Αρης ειχε δευτερο ξενο, αλλα μονο για τα ευρωπαϊκα ματς.
Ναι! Ο Ραντούλοβιτς, φοβερός σκόρερ για την εποχή του, αρκεί να χτιζόταν η ομάδα γύρω του.
Μάλλον το Ραντούλοβιτς λέει, αντικαταστάθηκε από τον ΝΒΑer Σαμ Βίνστεντ. Ο αστικός μύθος λέει πως ο Άρης εκείνη τη χρονιά είχε κλείσει τον Οσκαρ Σμιντ.
Ένα ξένο μόνο για την Ευρώπη είχε αρχικά τον Ουϊλτζερ (όπως και ο Ηρακλής τον Ινγκραμ / Εϊνκραμ τον είχε μόνο για το Κόρατς). Σεζον 1987 (Γάνδης). Μετά επιτράπηκε ένας ξένος και ο Άρης κράτησε τον Ουϊλτζερ. Την επόμενη χρονιά πήρε Βράνκοβιτς και τη μεθεπόμενη Σόμπιν τον οποίο άλλαξε με το Σέλερς. Μετά νομίζω επιτράπηκαν 2 ξένοι, από 92 ή 93.
Ο Ηρακλής βέβαια έκανε διάνα με τον Ινγκραμ που δεν είχε και φοβερή καριέρα πίσω του.
Ο Αρης ειχε παρει και τον Μαικ Τζοουνς μια χρονια στην Ευρωπη, το “μωρο του ελαφιου”, που ειχε παιξει πριν στον ΠΑΟΚ.
1 Like
Ο ινγκραμ ήταν παιχταρα, τον πρόλαβα σαν κωλογερος. Ήταν ο πρώτος που ήθελα να μιμηθω λολ.
Ραντουλοβιτς τρελοκομείο, δεν γινόταν να χτίσεις ομάδα γύρω του.
2 Likes
6 Likes
Αυτό το καλάθι του Γκάλη στο 1.30 πόσοι σπάσατε τη μέση σας στο σχολείο να το μιμηθείτε;
9 Likes
Αυτο συγκεκριμένα όχι, αλλά τα 2 αντίστοιχα που είχε κάνει στον τελικό του '87 μετά μανίας.
5 Likes
πόσο γκαντεμης ο Νεντοβιτς, παλι γυρισε πόδι. κραζει και αυτον που τον μαρκαρε.
Ένας Γιόγκι Φέρελ που δεν είδαμε στον Παναθηναϊκό εμφανίστηκε στον αγώνα της Τσεντεβίτα Ολίμπια με την Βίρτους Μπολόνια , αλλά δεν έφτανε για να οδηγήσει την ομάδα του στη νίκη.
δεν πηρα πρεφα ποτε εφυγε…
1 Like
Κανείς δεν πήρε…
1 Like
Με Γιόβιτς πάντως θα παίξετε ανθρώπινο μπάσκετ. Καλό πλέι μεικερ, αρκεί να μην τραυματιστεί. Πάντως είναι πλει μεικερ
Αν τον πάρουμε, θα έχουμε κι ανταλλακτικά για τον άλλον γυάλινο, τον Νέντοβιτς…
1 Like
1 Like