Ιδρύθηκαν το 1978,και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ,In The Flat Field,το 1980.Θεωρούνται πρωτοπόροι στο gothic rock(αν και τα θεμέλια για τον ήχο είχαν ήδη τοποθετηθεί από Joy Division,Birthday Party…),και ο ήχος τους,με τον οποίο έπαιξαν αρκετά στη διάρκεια της πορείας τους,ήταν μινιμαλιστικό post-punk,με διάφορα στοιχεία από glam rock,funk,heavy metal.
Πολλές φορές θεωρώ ότι αγνοείται και παρερμηνεύεται το χιούμορ της μπάντας,οι ειρωνικές μελωδίες,και οι διάφοροι μικροί αλλά ενδιαφέροντες και διασκεδαστικοί τους πειραματισμοί…
Tεραστια μπαντα.Bela Lugosi’s Dead και δε συμμαζευεται.Πολυ καλες και οι solo δουλειες του Murphy(με κορυφαια το Deep),οπως και μια live διασκευη τους στο Waiting for the Man των Velvet Underground με guest τη Nico.
Μία μπάντα που κυκλοφόρησε μερικά από τα καλύτερα άλμπουμς στον ευρύτερο χώρο της ροκ από το 80 και μετά, απλώς την περιορίζεις όταν την αναφέρεις ως “πρωτοπόρος του goth rock” (το οποίο βέβαια ισχυει και αυτό). Εντάξει, τι άλλο να πω… επιδραστικοί όσο ελάχιστοι από το 80 και μετά. Διελυσαν την στιγμή που έβγαλαν τον πιο πολυμορφικό τους δίσκο, το αρίστουργημα “Burning From The Inside”, και πολλοί ήταν αυτοί που τους κατηγόρησαν ότι ο δίσκος δεν είχε έντονη την ταυτότητα του γκρουπ - αλήθεια ποιά ήταν αυτή? -…
…μέχρι να επανενωθούν το 98 και μετά από 10 χρόνια - φέτος δηλαδή - να κυκλοφορήσουν τον δίσκο που με προβληματίσε αρκέτα. Τελικά νομίζω ότι το Go Away White είναι από τους πιο τίμιους και ειλικρινείς δίσκους που άκουσα φέτος, παρά το την διστακτικότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε στην αρχή λόγω του ότι είναι κάπως “πιο ροκ” απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς.
Χμμμ…χαίρομαι που δώσατε λίγη αγάπη στους Bauhaus…χαχα…Είναι από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα…Ωστόσο ναι,κι εγώ πιστεύω ότι είναι περιοριστικό και ίσως και λίγο παραπλανητικό να αναφέρεσαι σε αυτούς μόνο σε σχέση με το gothic rock,αλλά συνήθως αυτό βλέπεις στα διάφορα άρθρα,κτλ…
Α ναι,έχουν κάνει πολλές διασκευές,πιστεύω πολύ πετυχημένες,όπως στον Brian Eno(Third Uncle) και στους T-Rex(Telegram Sam)
Απ’τα αγαπημένα μου άλμπουμς είναι και το The Sky’s Gone Out,με αυτές του τις αναφορές στο σουρεαλισμό,πολύ καλό…
edit: Νομίζω ότι δεν υπήρχε ανάγκη για το Go Away White,αν και υπήρχαν 1-2 κομμάτια που μου άρεσαν πάρα πολυ…χμμ…δεν πειράζει.
Όσο για το Burning From The Inside,έχει πολύ όμορφα κομμάτια μέσα…αλλά οι συνθήκες στισ οποίες ηχογραφήθηκε(με τον Peter Murphy άρρωστο και την μπάντα να ηχογραφεί μόνη της μερικά κομμάτια,καθώς και το ότι ξεθάφτηκαν κάποια κομμάτια απο το παρελθόν -She’s In Parties-ίσως να το έχει κάνει να ακούγεται λίγο παράξενο σε ορισμένους…προσωπικά το λατρεύω.
Αν και φίλος του gothic rock, ποτέ δεν έψαξα ιδιαίτερα τους Bauhaus, σε αντίθεση με μπάντες της εποχής τους όπως η Siouxsie ή οι Joy Division… Γνωρίζω ωστόσο την τεράστια επιδραστικότητα που άσκησαν και πως υπήρξαν απο τους σκαπανείς του gothic ήχου… και όχι μόνο, όπως αναφέρατε.
Έχω ακούσει πως ο πρώτος τους δίσκος είναι και ο καλύτερος, ή έστω, ο σημαντικότερος, ισχύει αυτό?
Ο πρώτος τους δίσκος είναι ο πιο ‘άγριος’ μάλλον,και ο πιο σκοτεινός…Αν σ’αρέσει το gothic rock όταν μένει κοντά στις post-punk ρίζες του,τον συνιστώ…ανεπιφύλακτα…Το πολύ προσωπικό στυλ των Bauhaus είναι ήδη εμφανές.Επίσης θεωρείται(και για μένα είναι) ο δίσκος τους που δεν έχει ούτε μία αδύναμη στιγμή από την αρχή έως το τέλος.
Tracklisting
1.Double Dare
2.In the Flat Field
3.God in an Alcove
4.Dive
5.Spy In The Cab
6.Small Talk Stinks
7.St Vitus Dance
8.Stigmata Martyr
9.Nerves
Μάλλον το αγαπημένο μου live(Spy In The Cab-Ziggy Stardust)…Πολύ καλή ποιότητα ήχου/εικόνας,επίσης.
Χαχα, thanx παίδες… Θα τσεκαριστούν και τα δύο. Πιστεύω πως θα βρω ενδιαφέρον τον πρώτο δίσκο λόγω της μεγαλύτερης συγγένειας του με το post-punk. Η συλλογή θα ακουστεί οπωσδήποτε.
Οι Bauhaus για μένα είναι απο εκείνα τα συγκροτήματα που ενώ ξέρεις χρόνια ποιά είναι η προσφορά τους, και ενώ έχεις ακούσει κάποια σκόρπια τραγούδια, ποτέ δεν είχες μπει στη διαδικασία να ψάξεις περισσότερο…
Οι Bauhaus πιστεύω πως αδίκησαν τους εαυτούς τους με το να μην συνεχίσουν να συνεργάζονται από το 84 και μετά. Σίγουρα θα έβγαζαν κι άλλα αριστουργήματα και θα μιλάγαμε από άλλο σημείο αναφοράς τώρα! Το ίδιο πιστεύω και για τον κύριο Murphy, ΤΕΡΑΣΤΙΑ φωνή, που για μένα δεν την εκμεταλεύτηκε όπως φυσικά και την εξαιρετική θεατρικότητά του στην σκηνή!
Για μένα είχαν το καλύτερο κοκτέιλ σε σύγκριση άλλες μπάντες του είδους και της ίδιας περιόδου(εννοώ,το προσωπικό αγαπημένο μου…).
Μπορεί να ακουστεί άκυρο αυτό που θα πω τώρα(και ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον),πάντως κατά μία έννοια είναι ανακουφιστικό όταν ένα συγκρότημα το διαλύει πριν προλάβει να βγάλει πατάτα(και συνήθως έρχεται μετα τα 4-5 πρώτα άλμπουμς )ή να αρχίσει να επαναλαμβάνεται ανούσια…μέχρι και το '84 έβγαλαν τους εαυτούς τους ασπροπρόσωπους…είναι βέβαια βλακεία που μάλλον δεν πρόκειται να τους δούμε λάιβ…
[QUOTE=Fishcakes!;475642]Για μένα είχαν το καλύτερο κοκτέιλ σε σύγκριση άλλες μπάντες του είδους και της ίδιας περιόδου(εννοώ,το προσωπικό αγαπημένο μου…).
Μπορεί να ακουστεί άκυρο αυτό που θα πω τώρα(και ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον),πάντως κατά μία έννοια είναι ανακουφιστικό όταν ένα συγκρότημα το διαλύει πριν προλάβει να βγάλει πατάτα(και συνήθως έρχεται μετα τα 4-5 πρώτα άλμπουμς )ή να αρχίσει να επαναλαμβάνεται ανούσια…μέχρι και το '84 έβγαλαν τους εαυτούς τους ασπροπρόσωπους…[SIZE=“4”]είναι βέβαια βλακεία που μάλλον δεν πρόκειται να τους [/SIZE][SIZE=“4”]δούμε λάιβ…[/[/SIZE]QUOTE]
Όχι γμτ, πάντα έλπιζα ότι θα τους δω live, είναι μια από τις αγαπημένες μου μπάντες, για μένα θρυλική μπάντα…ό,τι και να πω είναι λίγο.
Eιχα απο παλιοτερα το burning from the inside για το οποιο ποτε δεν τρελαθηκα εκτος 2-3 τραγουδιων.
Προσφατα αποφασισα να ακουσω και αλλα πραγματα ετσι ακουσα το the mask.Μου αρεσε περισσοτερο αλλα δεν καθησε μεσα μου…
Τωρα ακουω το the sky’s gone out και εχω παθει πλακα…Ειναι δισκαρος…Εκτος αυτου ειναι σαν ακουω Τρυπες με αγγλικο στιχο…Εχουν παρει πααααρα πολλα στοιχεια…Α και οι στιχοι τους φοβεροι8)
Όχι γμτ, πάντα έλπιζα ότι θα τους δω live, είναι μια από τις αγαπημένες μου μπάντες, για μένα θρυλική μπάντα…ό,τι και να πω είναι λίγο.