συγκλονιστικο εξωφυλλο:!:
με το προηγουμενο ειχα τρελαθει,οποτε αναμενω με αγωνια
ΤΗΣ
ΠΟΥ
ΤΑ
ΝΑΣ
:!:
[SPOILER]NUCLEAR WAR NOW! FESTIVAL VOL. III
November 8th, 9th, 10th 2012 Berlin Germany
Beginning immediately after the devastation of 2010’s NWN! Fest, NWN! and Iron Bonehead sought to replenish the arsenal for the next assault. In order to ensure the same level of quality that has characterized the previous fests, it was decided that there would be no fest in 2011. Next year, however, NWN! fest will return with a lineup that exceeds all expectations. The fest will feature many veterans of the first line of the NWN! infantry including Ares Kingdom, Morbosidad, Embrace of Thorns, Dead Congregation, Proclamation, Blasphemophagher, and Black Witchery as well as new death squad recruits like Bunkur, Anatomia, Demonomancy, Wrathprayer, Adorior, Perversor, Pseudogod, Knelt Rote, and Bestial Raids. Among the acts topping the bill on each of the three nights will be NWN! mainstays Abigail, Revenge, and Sabbat. Special sets are being planned for two of the most savage of the NWN! mercenary division. Vader will headline the second night of the fest with a playlist consisting of tracks from the “Necrolust” and “Morbid Reich” demos that will soon be reissued on NWN!. Similarly, Rotting Christ will play a set dedicated to their earlier work featuring only material from “Thy Mighty Contract” and earlier in honor of their upcoming release of early demo and EP material on NWN!. Headliner for Sat. is still yet to be determined.
[B]Thursday 11/8: Blackland Club
Abigail
Bunkur
Perversor
Demonomancy
11/9 and 11/10 : Postbahnhof-Fritzclub
Friday 11/9
Vader (Performing only Necrolust and Morbid Reich material)
Revenge
Dead Congregation
Morbosidad
Wrathprayer
Blasphemophagher
Pseudogod
Adorior
Demonomancy (Shorter set)
Saturday 11/10
Headliner (TBD)
Sabbat
Rotting Christ (Performing only Thy Mighty Contract and older material)
Black Witchery
Proclamation
Ares Kingdom
Embrace of Thorns
Anatomia
Bestial Raids
Knelt Rote[/B]
Brought to you in conspiracy with Iron Bonehead Productions. Sponsored by Terrorizer Magazine. [/SPOILER]
Πω, τι ονοματα είναι αυτά ρε. Χαμός.
Οι Αθηναίοι Wormspit ξεκίνησαν την πορεία τους με το Demo Today Dirty, Tomorrow Dirt το καλοκαίρι του 2004. Όσοι τυχεροί το άκουσαν μας μιλούσαν εδώ και χρόνια με κολακευτικά λόγια για την μουσική του κατεύθυνση, την άρρωστη οπτική και την σαπίλα του feeling. Ο τρόπος που οι ίδιοι περιέγραφαν το μουσικό τους μονοπάτι ανέφερε «Necro Old School Black Metal combined with Dodheimsgard, Satyricon and Ved Buens Ende influences. Creating a unique bitter and harsh sound». Αυτό που εκπέμπει το Demo, ήταν μια στυγνή δύναμη που έβγαινε μέσα από ένα λαγούμι με αχνιστό Black metal, με ιδέες που σου μένουν στο μυαλό και πολύ εκφραστικά φωνητικά. Από εκεί και έπειτα η μπάντα συνέχισε την μοναχική της πορεία στον σκουληκιασμένο λάκκο του underground απ? όπου προήλθε, έρποντας αργά και βλαστημώντας νέα κομμάτια ανά διαστήματα. Από τις μέρες εκείνες πέρασαν τελικά χρόνια μέχρι την φετινή αφύπνιση. Οι Wormspit δεν κάνουν όμως ντεμπούτο full-length, αλλά παρουσιάζουν σε μια συλλογή, που θα βρείτε free μέσω του blog τους, το υλικό που πρόβαραν την τετραετία 2004-2008.
Όλα ξεκινούν σ? ένα λαχταριστό μπουφέ με φαγητό δεκαετίας, πάνω του ζουν και διασκεδάζουν τεράστιοι σκώληκες που το στηλιτεύουν με μανία. Η μπάντα δεν άλλαξε διόλου την πορεία της επιτείνοντας στο μέγιστο βαθμό την βασική επιρροή σε ήχο και οπτική δράσης. Το οποίο σημαίνει πως τοποθέτησε ψηλά στο εικονοστάσι του προβάδικου τα Demo των Thorns, αναγιγνώσκει ακόμη σαν ευαγγέλιο τους Dødheimsgard και κοιμάται με τους Satyricon του Rebel Extravaganza κάτω από το μαξιλάρι. Ο τρόπος που επέλεξαν να κινηθούν συνθετικά δεν σχετίζεται με τη μελέτη και περεταίρω ανάπτυξη της intelligent ή Avant Garde κοσμοθεωρίας. Αντίθετα η αφετηρία των Rehearsals είναι ένα Black Metal άκρως πωρωτικό, άρρωστο, κατακίτρινο από τον ίκτερο, με ήχο πνιχτό, μουντό, κακισμένο, που αρέσκεται να κρατά το ρυθμικό μέρος σε μια αδυσώπητη επανάληψη, μια ατέρμονη συνέχεια που μαστίζει τον εγκέφαλο του ακροατή σα να βιώνει το μαρτύριο της σταγόνας, με μια μικρή λύπη απέναντί του, που θ? αποκρυσταλλωθεί στα κομμάτια σαν μελαγχολική κρούστα. Η διαφοροποίησή βρίσκεται στον ρόλο και τις προοπτικές της κιθάρας, εκεί είναι που οι Wormspit εκκολάπτουν τη μαγεία. Η βάση του riffing μοιάζει οικεία, είναι μια γνωστή στριφνή μελωδικότητα, μια θέση που σε καταπίνει σαν κινούμενη άμμος με riff που τρυπούν τα μηλίγγια εκπέμποντας πίκρα και αποτροπιασμό. Παράλληλα εφαρμόζουν πολλές ιδιαίτερες θέσεις ικανές να διακλαδώνουν το περιεχόμενο κάνοντας ξεχωριστούς δρασκελισμούς στο ίδιο ηχητικό μοτίβο. Χαρακτηριστικό πλουραλισμού είναι και οι δευτερεύοντες ρόλοι που θα επιδείξουν γαρνίροντας τη διαδικασία, χαλιναγωγώντας εν τέλη το μαγνητικό πεδίο των κομματιών. Ο ήχος τους είναι σταθερός προσελκύοντας επιρροές αλλά κρατά χαρακτήρα προσομοιάζοντας κάθε κίνηση στο συνολικό αποτέλεσμα χωρίς καμιά ανατροπή της συναισθηματικής πορείας. Στα φωνητικά θα βρούμε μια υπέροχη άθροιση της πικρής γλώσσας του Satyr, της μανίας του Aldrahn και της πληθωρικότητας του Mikko Aspa, κολασμένα κινούνται αδιάκοπα στο ίδιο μοτίβο στάζοντας πορφυρό δηλητήριο με τρόπο αγέρωχο και μοχθηρό, τραβώντας απότομα το πέπλο της ασφάλειας για να μας γαζώσουν με μανία, αδιάκοπα και ασύστολα μέχρι το τέλος.
Η ατμόσφαιρα είναι το μεγαλείο των Wormspit, εκεί πλέκουν ένα πνιγερό feeling που εκπέμπει λες και προέρχεται από ένα ακάθαρτο και βδελυρό υπόγειο. Ζει εκεί μαγαρισμένο και άτιμο, κείτεται κατάχαμα άρρωστο από πανώλη φτύνοντας κατάρες ολόγυρα. Μια κατάσταση που με κάθε κίνηση και σε κάθε αναπνοή κάνει μαθήματα σήψης. Είναι δημιούργημα που έρπει όλη τη μέρα ψάχνοντας ανάπαυση και ισορροπία, μια κατάσταση που είναι αδύνατον να προσεγγίσει. Συναισθηματικά περιγράφει γλαφυρά όλο το ψυχικό υπόβαθρο της κατάπτωσης με κάθε σιχαμερή λεπτομέρεια, πλέκει το εγκώμιο του παρασιτισμού, τριπάρει σε αλόγιστους κόσμους, ζει με παραισθήσεις μέσα στην παράνοια και την αλλοφροσύνη. Κι όμως μέσα του σιγοκαίει η σπίθα του οικτιρμού, μια μεγαλοπρέπεια ικανή ν? αναπτερώσει το ηθικό. Οικτιρμός των μαζών, των ψυχών, των απαίδευτων, όλων όσων θα λιποψυχήσουν στα επόμενα, τα φώτα χαμήλωσαν το λιβάνι καίει?Worm Black Metal.
Αν οι Wormspit ψάξουν ένα συμβόλαιο στέλνοντας τα Rehearsals σ? εταιρείες, θα πάρουν θετικές απαντήσεις από τις περισσότερες. Το ερώτημα που θα πρέπει να μας απαντήσουν είναι αν τους ενδιαφέρει μια τέτοια προοπτική. Μέχρι να ξαναδούμε νέο τους μπορεί να έχει περάσει καιρός, μπορεί ακόμα και να έχουμε φτιάξει κράτος, όπως και να έχει η σύνδεση έγινε και όλες οι συνδέσεις μεταξύ μεταζώων δεν σπάνε εύκολα.
Welcome To The Pit Of Worms?
Βασικα Plundy μου εγω πιστευω πως οι wormspit απο μονοι τους δε το πανε για μεγαλη καριερα. Γραφουν τραγουδια για τη πλακα τους (δε το λεω για κακο αυτο, αλωστε αυτο ειναι και το σκεπτικο ολων των καλλιτεχνων) και τα δινουν τζαμπα στο κοινο γιατι ετσι γοουσταρουν. Και γι αυτο δε δουλευουν με συμβολαια, γιατι γραφουν οποτε εχουν κεφια και οχι ενα full length το χρωνο. Εαν ηθελαν δισκογραφικες θα ειχαν κανει πολλα περισσοτερα πραγματα απο το 2004, διοτι ταλεντο εχουνε.
θερίζει
Παρατρίχα να μας ξεχάσουν οι Ne Obliviscaris ([I]engl.“Forget Not”[/I]), που αν μη τι άλλο μου είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον με το EP τους. Δεν είναι ακριβώς black metal, αλλά δεν έβρισκα thread πιο σχετικό.
Αρχές του 2012 βγάζουν το ντεμπούτο τους, [B]Portal of I[/B]:
ένα τραγούδι βρήκα στον τούμπη, δυστυχώς όμως δεν με συγκίνησε τόσο πολύ:
Θα έχει και τα τρία κομμάτια από το EP τους, υποθέτω remastered?
- Tapestry of the Starless Abstract (12:01)
- Xenoflux (10:01)
- Of the Leper Butterflies (5:52)
- Forget Not (12:04)
- And Plague Flowers the Kaleidoscope (11:35)
- As Icicles Fall (9:24)
- Of Petrichor Weaves Black Noise (10:43)
Πιο πολύ προς blackened death metal είναι η φάση αλλά αν γουστέρνετε κάτι ενδιάμεσο σε Dissection, Dark Tranquillity και ολίγον τι από At The Gates check them out.
Website: http://www.terrortory.com/
Myspace: http://www.myspace.com/terrortory
Facebook: http://www.facebook.com/Terrortory
…
Οχι. Οχι. Οχι.
‘‘Ancient sounding occult death metal’’. Urgh. Αν ειναι να μπει κατι αλλο, ας εχει τουλαχιστον μια στοιχειωδη επαφη με το αθλημα. Θεοι παρεπιπτοντως, εχουν πρωην μελη των Γερμανων Excoriate με τη διαφορα πως ειναι καλυτεροι απ τους Excoriate.
Βαρια κουβεντα μιας και οι Excoriate κυκλοφορησαν και γαμω τους δισκους.
Θα τσεκαρω βεβαιως-βεβαιως !
Εχετε μπερδεψει τα θρεντ μου φαινεται! 
Παίζουν και στο Death Kult τον επόμενο Μάιο.
Καινουριο [B]Panopticon[/B] εκει εξω
Ειχαν παιξει και στο Hells Pleasures το καλοκαιρι, μπαντα που στηριξε η φαση απο το πρωτο λεπτο. Παντως, Κοσμα ειναι καλυτεροι απο Excoriate, εμενα τουλαχιστον με πωρωνουν πιο πολυ. Ευτυχως θα επανεκδοθει συντομα σε σιντι και βινυλιο και παλι καλα, γιατι οταν βγηκε η κασσετα εφυγε σ-φ-α-ι-ρ-α αποκλειστικα και μονο λογω των μελων. Τα εγχωρια διστρο δεν προλαβαν καν να παρουν κοπιες (εκτος κι αν κανω κανα τραγικο λαθος δλδ).
Για κάποιο λόγο μου θύμισαν [B]Blutklinge[/B] οι από πάνω. Ωραίοι, θα τσεκάρω.
Εσκασε κι αυτο
Το αποπανω δεν ξερω αν θελω να το ακουσω (για ευνοητους λογους). ;-s
Οντως, ωραιο αυτο.
Και να το ακούσεις, τίποτα ιδιαίτερο.
Ούτε ασελγεί πάνω στα κομμάτια ούτε δίνει καμιά καινούρια οπτική.
Απλώς έχει ήχο “Belus”.
Τα [I]“My Journey To The Stars”[/I] και [I]“Key To The Gate”[/I] ίσως έχουν ένα κάποιο παραπάνω ενδιαφέρον.
Pointless release εντελώς, συνεχίζουμε να στηρίζουμε “Fallen” δισκάρα.
Αχρειαστο και αδιαφορο.Προσπερναμε.
Μη λες πολλά για τον Varg γιατί θα μιλήσω για Tsjuder (και είναι απειλή)