Από μια πολύ εξωτερικη ακροαση η γνώμη μου ειναι πολυ πολυ θετική, επιφυλάσσομαι όμως. Άσε που δεν ειμαι γνωστης της μπάντας.
1 Like
Προσπαθησα να δωσω βαση αλλα μετα απο 2-3 ακροασεις δεν την παλεψα
Δεν ειναι και του στυλ μου αν και ειναι ο πρωτος δισκος Krallice που ακουω
1 Like
Από τις πρώτες ακροάσεις το θεωρώ καλύτερο του περσινού, που προσωπικά το βαρέθηκα.
Μου αρέσουν περισσότερο και ο ήχος και οι ατμόσφαιρες. Βέβαια δεν ξέρω, πλέον μου κλωτσάνε πολύ οι ομοιότητες με Dysrhythmia (O Colin Marston παίζει παντού ή ιδέα μου 
? - ακόμη περιμένω νέο Withered), ίσως φταίει και η υπερπαραγωγή, αλλά σίγουρα με κόβω να το ακούω αρκετά σε σχέση με τα 2-3 τελευταία. Θα δείξει.
Α, και μια γνώμη για το εξώφυλλο του Kanonenfieber που αναφέρθηκε πιο πάνω, γιατί δεν άντεξα, βγαίνει και σε hardcore
2 Likes
Απαντάω και στους 3 σας: Εμένα μου άρεσε η πρώτη ακρόαση, για να μιλήσω πολύ συγκρατημένα.
@apostolisza8 ίσως καταλαβαίνω τι εννοείς για το προηγούμενο, ενώ έχουν όλο το potential για να γράψουν ιδιαίτερο και με χαρακτήρα USBM, πήγαν σε κάτι safe και polished. Αντιθέτως, αυτό το lo-fi μεν αλλά με μελωδία και πειραματισμό δε, μ αρέσει αρκετά. Για τον Colin μάλλον έχεις δίκιο, μεγάλη μορφή της συγκεκριμένης σκηνής και, βέβαια, δε γίνεται να μην αναφέρω ότι πλέον παίζει και στην μπάντα που παραθέτω 7/10 φορές στα διάφορα death/extreme topics όταν πρόκειται να μιλήσουμε για επιροές και παραπλήσιο ήχο 
(μάντεψε ποια).
@Aldebaran @razor7 τα 4 πρώτα albums της δισκογραφίας τους είναι πολύ καλοί δίσκοι, ίσως να ξεκινούσατε με αυτόν εδώ:
Η εμφανής διαφορά στο νέο άλμπουμ είναι ο τρόπος ηχογράφησης. Επέλεξαν να ηχογραφήσουν lo-fi, ο καθένας από τον χώρο του. Ο drummer Lev ηχογράφησε τα ντραμς στο κινητό του ενώ ο Miick τα φωνητικά στο αμάξι του (!) πχ.
Edit: Ξέχασα να απαντήσω για το εξώφυλλο. Τι φάση; Δεν κατάλαβα γιατί το χρησιμοποιούν και οι 2… Προτιμώ την hardcore (punk/crust δλδ) μπάντα πάντως! Οι γραμμές του σχεδίου μου έφεραν (ως πρώτη σύνδεση) το War and Pain των Voivod.
3 Likes
Ακριβώς η αίσθησή μου έως τώρα. Είναι μπάντα καθοριστική τόσο στο USBM όσο και στο dissonant, και συμφωνώ για τα 4 πρώτα. Για μένα, προσωπική αδυναμία θα είναι για πάντα (λολ) το Dimensional Bleedthrough. Βέβαια, τελευταίος δίσκος που θυμάμαι πραγματικά να μου αρέσει και να μένω, ήταν το Ygg Huur, προηγούμενο και επόμενο αυτά τα δύο από αυτό που έβαλες, κοίτα να δεις χαχα.
Εννοείται πως συνειδητά απέφυγα να μην ονομάσω την μπάντα για να κάτσεις να το σχολιάσεις (και για να κάνω namedrop τους Withered για όσους ενδιαφέρονται):
Όσον αφορά το εξώφυλλο, και εγώ σκάλωσα όταν είδα το black, που δεν το έχω ακούσει ομολογώ, αλλά A.F.K. τρελή d-beat αδυναμία και άμεσος συνειρμός, είναι και κοντά χρονολογικά.
2 Likes
Δεν είχα ακούσει Withered, θα τσεκαριστούν.
Όχι ότι έχει σημασία αλλά νομίζω ότι ξέχασες έναν δίσκο κάπου ανάμεσα. Νομίζω ότι με τη συγκεκριμένη μπάντα, οποίον δίσκο ακούσεις πρώτο, θα σου μείνει περισσότερο (μιλώντας για τα 4-5 χρονολογικά albums της). Αυτό ίσως συμβαίνει γιατί, όσο και ιδιαίτερη να ήταν η οπτική της τότε, υπάρχει κάποιο αναμάσημα ιδεών που προφανώς σημαίνει ότι θα ακούσεις κοινά στοιχεία σε όλες αυτές τις κυκλοφορίες της.
όντως ο όρος d-beat περιγράφει πολύ καλύτερα αυτό που παίζουν.
Edit: Φοβερό εξώφυλλο το Dimensional Bleedthrough, κατ εμέ.
2 Likes
Όντως το τσέκαρα, ξέχασα το Diotima.
Όσο το σκέφτομαι και εγώ εκεί νομίζω καταλήγω. Ίσως φταίει πως έκτοτε παίζουν πολλοί παρόμοια, και συχνά καλύτερα, οπότε μετράει και το πλαίσιο. Πχ αυτή η διαφορά στον ήχο και την ατμόσφαιρα του φετινού, σε ωθεί να μείνεις παραπάνω από ότι ένα “στρωτό” dissonant album με μπόμπα παραγωγή σε μια εποχή που βγαίνουν τέρατα. Αλλά ακόμα ξαναλέω προσωπικά τουλάχιστον, δεν ξέρω πόσο θα με κρατήσει, ευχάριστη έκπληξη όμως.
2 Likes
Ριφφαρες
4 Likes
Μπλακοντεθρας?
Κοιτα εγω ειμαι ασχετος απο αυτα. Σαν μπλακοχεβυθρας μου κανει. Ακατεργαστα σατανικα ριφ
Ναι ρε καλά ακούς, τα φωνητικά είναι ντεθοκατάσταση
1 Like
Ευελπιστω σε κατι μεγαλειωδες γιατι το κομμαιτι σπερνει
Ολος ο νεος δισκος των Aara προς ακροαση για οποιον ενδιαφερεται
3 Likes
Λοιπόν, αυτούς τους Aara πρώτη φορά τους ακούω, δεν ξέρω αν είναι καλοί, πόσο καλοί, (Ελβετοί απ’ ότι διαβάζω οπότε λογικά ένα ενδιαφέρον θα το έχουν) κλπ…
… αυτό που καθίσταται προφανές όμως από την φωτογραφία της μπάντας, είναι ότι υπήρξε διχογνωμία αναφορικά με το image και το είδος της μεταμφίεσης, προκειμένου να παραμείνει κρυμμένη η… κοσμική ταυτότητα των μελών.
Έτσι, ο εξ ευωνύμων ευρισκόμενος των εικονιζομένων είναι ξεκάθαρα θιασώτης της μάσκας στα πρότυπα των Crimson Glory, Ghost και τόσων άλλων, ενώ αντίθετα ο εκ δεξιών προκρίνει τη λύση του ράσου με την κουκoύλα. Αυτός (αυτή, ενδεχομένως) που βρίσκεται στη μέση πάλι, για να μην χαλάσει την καρδιά κανενός, αποφάσισε να υιοθετήσει και τις δύο προτάσεις!
Το δασικό περιβάλλον από την άλλη, είναι μια σταθερά που ουδείς διανοείται να αμφισβητήσει!
1 Like
Μεχρι και τον προηγουμενο δισκο η μπαντα ηταν διμελης
Στον καινουργιο δισκο εμφανιστηκε και τριτο μελος
1 Like
Δεν θυμάμαι να έχει αναφερθεί ξανά, αλλά τρίτη και φαρμακερή:
Summary
και αυτό είναι μόνο η αρχή (του δίσκου)
6 Likes
Αφήνεις τα καλύτερα για το τέλος; 
1 Like
Δεν μπορώ να σου πω Θα μιλήσω μια και καλή χαχ.
Αλλά, όχι πες μου, εκεί στo 0:55 δεν λες “εδώ είμαστε”;
1 Like
Εύκολα, αβίαστα, με υψωμένο δεξί φρύδι.
1 Like
Συγγνώμη που επεμβαίνω, αλλά μόνο το αριστερό μπορώ να σηκώσω.
Σε άλλα νέα, αν και περαστικός απο εδώ, έχω να πω πως τούτοι εδώ παραείναι καλοι @Achamian, τα χαρακτηριστικά που τους έχει δώσει, είναι 100% μέσα.
3 Likes
Λάθος φρύδι, αλλά αυτό σηκώνεται 
Οι Human Serpent έχουν την κατάλληλη μουσική για την περίοδο που ζούμε. Ευχαριστώ για τα καλά λόγια σου φίλε.
1 Like