Είναι πολύ ωραίο (και θενκς ήδη από το προηγούμενο που είχατε ποστάρει) γιατί δεν είχα ιδέα, ωστόσο ειλικρινά δεν βλέπω κάπου το connection με το bm.
1 Like
Μήπως το ακούς τότε; 
Πέρα από την πλάκα, για να μην επικαλεστώ κάποιο αόριστο avant-garde ταμπελάκι και ξεμπερδέψω, ηχητικά θα πω πως από το 2ο λεπτό κλπ έχει συνδέσεις (φωνητικά, riffs, τύμπανα), που εύλογα μπορεί να πει κανείς “ε και” βέβαια, ενώ και αισθητικά οι Ashenspire από το black metal ξεκινάνε και “διευρύνουν” προς πιο πειραματικά και αστικά τοπία, τουλάχιστον για μένα.
Δηλαδή μου έρχονται αρκετές πρότερες - παραπλήσιες μπάντες στο μυαλό από την ευρύτερη σκηνή, που νομίζω συμφωνούμε πως δεν είναι ανιαία.
Σε άλλα σχετικά νέα, οι Verberis (στα τύμπανα το κτήνος των Ulcerate) είχαν βγάλει εκεί το 2016 ένα συμπαθητικό ντεμπούτο, ορθόδοξου ύφους, το “Vexamen”.
Κυκλοφόρησαν πριν λίγες ημέρες την ολική αναβάθμιση που είναι ο δεύτερος δίσκος τους (και δεν με προκαταλαμβάνει η μετάβαση στη NoEvDia - ευχάριστη έκπληξη though):
2 Likes
H NoEvDia αρχίζει να είναι “κακή μετάβαση” πλέον, αλλά θα περιμένω λίγο ακόμα πριν βγάλω τα φτυάρια (για DsO και FUNERAL MIST έστω και καθυστερημένα). 
Το ASHENSPIRE ειλικρινά θα το προτιμούσα κάτω από την ταμπέλα hardcore, αλλά τέλος πάντων μικρή σημασία έχει αυτό, είναι σίγουρα ένας δίσκος που θα ακούσω.
Εγώ από την άλλη δεν ακούω απολύτως τίποτα (post) hc στα δείγματα (και στον δίσκο), αλλά περί ορέξεως, ξέρεις πως πάνε αυτά.
Βγάλε τα μωρέ αν το πιστεύεις, αλλά προσωπικά κρατάω απόστάσεις για τα περί “κακής μετάβασης” για διάφορους λόγους, χωρίς να σημαίνει πχ πως το τελευταίο FM δεν με απογοήτευσε.
Summary
Π.χ. το φετινό Lifvsleda που πρέπει να έχει αναφερθεί και εδώ παραμένει ο trve black δίσκος του 2022 στα αυτιά μου και είναι NoEvDia.
Το DsO είναι μια άλλη συζήτηση για μένα.
Ούτε κι αυτό μου είπε πολλά, λογικά έχω παραξενέψει.
1 Like
BLACKDEATH “Also Sprach Das Chaos” [2021]
Με τους Ρώσους (ουουου 
) δεν είχα ασχοληθεί καθόλου μέχρι το προηγούμενο full-length τους, εξαιρουμένου βέβαια του split με LEVIATHAN.
Στο “Phantasmhassgorie” του '19 λοιπόν με είχε τραβήξει μια υφέρπουσα παράνοια που κυκλοφορούσε κάτω από τον σχετικά ευπρόσιτο φλοιό των συνθέσεων τους, η οποία μου λείπει από το 99% των κυκλοφοριών του ιδιώματος, που μπορεί επιφανειακά να τα έχουν όλα σωστά, αλλά από βάθος/ουσία κλάφτα.
Με τον τελευταίο τους δίσκο όμως το πάνε ένα βήμα παραπέρα, συγκεντρώνουν κατάλληλα τις ιδέες τους σε 2 κομμάτια συνολικής διάρκειας 34 λεπτών, βουτάνε στα σκοτάδια έργων όπως το “De Mysteriis Dom Sathanas” και παρότι παραμένουν σχεδόν μόνιμα σε mid-tempo ταχύτητες αλλάζουν διαρκώς πλεύση έτσι ώστε να μην αφήνουν ευκαιρία για χαλάρωση. Ακόμα και οι μελωδίες τους, όπου τις χρησιμοποιούν, περισσότερο απειλητικές ακούγονται παρά οτιδήποτε άλλο, ενώ το mantra που κλείνει το 1ο κομμάτι προσωπικά με σκαλώνει σε μεγάλο βαθμό. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αγγίζουν ακόμα και τα όρια της ψυχεδέλειας σε φάσεις, χωρίς όμως να χρησιμοποιούν (εμφανώς τουλάχιστον) τα αναμενόμενα εργαλεία (πετάλια, λούπες, echo κτλ).
1 Like
ΦΤΥΑΡΙ ΝΟ. 1
Απορώ τι ακριβώς σκεφτόταν ο Hasjarl και έβγαλε ένα full-length τόσο αδύναμο και γεμάτο στα generic ριφάκια και δυσαρμονιούλες που πιθανότατα τα παίζει αυτόματα όταν πάει τουαλέτα.
Πιθανολογώ ότι σκέφτηκε την ιστορία που ήθελε να πει (κι αυτή φαντάζει λίγη μπροστά σ’ αυτά που έγραψε στα φουρνέλα), αποφάσισε να καλέσει και “πομπώδεις” guests στα φωνητικά (οι οποίοι -ειδικά οι Arioch & Μ.- δεν ταιριάζουν καν και κάνουν τα πράγματα χειρότερα) και έντυσε στα γρήγορα τους -όχι και ιδιοφυείς- στίχους με ό,τι μουσική του ερχόταν πιο άμεσα στο μυαλό.
Μοναδική όαση το ομώνυμο κομμάτι, αυτό ναι είναι πραγματικό DsO δημιούργημα.
Ο Αποστόλης θα πάθει απανωτά εγκεφαλικά μ’ αυτά που του γράφουμε σήμερα.
Πρώτα τα χρόνια πολλά για την θρησκευτικη του γιορτή και μετά για τους DsO?
EMBRACE OF THORNS “The Pantheon I” [2022]
To 7αράκι των EoT, το οποίο είχα αγοράσει στο live με MISTHYRMING, αλλά αυτές τις μέρες του δίνω την δέουσα προσοχή, είναι (μάλλον αναμενόμενα) άλλος ένας (μικρός έστω) θρίαμβος στην δισκογραφία τους.
Κι αν το ομώνυμο κομμάτι (προϊόν των recording sessions του “Scorn…”) είναι άλλο ένα καρφί στο μνήμα μιας κοινωνίας που σαπίζει όλο και περισσότερο, με τα πικρόχολα riffs και τις αντίστοιχες μελωδίες του, το “Awakening of the Warlocks” πάει χρόνια πίσω με ανελέητο χώσιμο σε full-on attack mode.
4 Likes
ΦΤΥΑΡΙ ΝΟ. 2
Σίγουρα τον Arioch δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς ότι έβγαλε αδύναμο άλμπουμ, η ηχητική ακρότητα στο “Deiform” είναι παρούσα σχεδόν καθόλη τη διάρκεια και γενικά σε πρώτη ανάγνωση υπάρχουν κάμποσα εντυπωσιακά/πιασάρικα σημεία.
Ωστόσο ξύνοντας λίγο την επιφάνεια, πραγματικά δεν βρίσκω τίποτα το ενδιαφέρον στο υπόστρωμα, μοιάζει να έχουν μπει όλα τα υλικά σωστά αλλά να μην υπάρχει από κάτω αυτό το σκοτάδι/βούρκος/παράνοια που έκανε τόσο ξεχωριστά τα Salvation & Maranatha και μετέτρεπε π.χ. το “Blessed Curse” σε μανιφέστο καταστροφής/αναδημιουργίας.
Γενικά, παρακάμπτοντας λίγο τις υψηλές ταχύτητες, ο δίσκος μου ακούγεται εντελώς clean cut extreme metal και κοιτώντας πλέον από απόσταση και με καθαρό μυαλό το “Hekatomb” (γιατί τότε με είχε ξετινάξει αρχικά) τα πρώτα σημάδια ήταν εμφανή ήδη από εκεί.
Coming soon
Demo rehearsals from the upcoming album REVIVING TEHOM, more details will follow.
1 Like
2 Likes
Όχι ότι δεν έκανε μπαμ από το όνομα
Κρίμα και μου άρεσαν αρκετά. Πάμε για άλλα.
1 Like
Μόλις διάβασα στο φβ σε ένα γκρουπ νορβηγών ότι ο Σάτυρ σκέφτεται να επανακυκλοφορήσει το Storm - Nordavind. Καιρός ήτανε…
1 Like
︎ Aster Obscuration DEMO 2022 | HEOSPHOROS | Fallen Temple (bandcamp.com)
Φανταστικό ντέμο από Αργεντινή με όσο πιο ελληνικό ήχο γίνεται
Έρχεται και το νέο φουλ λοιπόν:
Σταθερά εγγύηση, σταθερά μέσα στις διαχρονικά πιο ποιοτικές μπάντες του undeground.
3 Likes
Τι έγινε? Έρχεται χειμώνας και το ρίξαμε στα ρέγκε?
Δύο κυκλοφορίες που δεν είναι καινούριες αλλά τώρα τις ακούω για πρώτη φορά
︎ Earthbound | Tome of the Unreplenished (bandcamp.com)
Mòr Fhuar | WielkiMrok (bandcamp.com)
1 Like