Aherusia τους είδα και live το προηγούμενο Σάββατο, μου αρέσει αρκετά και ο δίσκος και η απόδοση που είχαν στο live.
καλα σας αρεσουν αυτοι οι καραγκιοζηδες? χαλια μουσικη απαραδεκτη σκηνικη παρουσια. Δεν εχουν και τιποτα καλο
λολ δεν τους ηξερα, λυραρης corpsepainted λεει.
κατι απο σπεις που χα ακουσει αχερουσια , γελιο ειχαν νομιζω. Δεν εχω ακουσει το δισκο αλλα με προκαταβαλει λιγο ο συνδιασμος αρχαιοελληνικου ονοματος-στοιχου και μπλακ :lol:
Αυτο εδώ ειναι πολυ καλό παντως … καλύτερο απο τα προηγουμενα τους
το εχω αγορασει αυτο, εδω και κανα διμηνο, ψησε καμια ανταλαγη!
Καινουριο split με 2 πολυ αξιολογες μπαντες του χωρου…
Gris & Sombres Forêts - Miserere Luminis
το καλυτερο ριχιρσαλ που εχει γραφτει στην ανθρωποτητα ειναι το Lorraine των Peste Noire. ακουστε απλα το 20λεπτο επος Phalenes Et Pestilence, δεν εχω να δηλωσω κατι παραπανω, μονο ενα ευχαριστω σε πλαντερερ.
[FONT=“Arial Black”]Peste Noire - Lorraine[/FONT]
Οτι καλύτερο έκαναν ως σήμερα οι Peste Noire με διαφορά απο τα υπόλοιπα, συμφωνώ με NoMisteraki για το έπος Phalènes Et Pestilence που είναι πράγματικά συγκλονηστικό. Δειτέ ειδικά όσα διαδραματίζουν οι κιθάρες σε αυτό, μιλάμε οτι δεν περιμένεις τι μπορεί να ξεπεταχτεί (για b.m κομμάτι έτσι.)
Λιγάκι άσχετο, αλλά πειράζει πολύ που από Master’s Hammer προτιμώ το The Ritual και όχι το Jilemnice Occultist?
οχι το Ritual ειναι καλυτερο. τα ντεμος πριν το Ritual δεν μπορω ν’ ακουσω με τιποτε.
Άψογο το IIII των Farsot. :thumbup:
Λίγο Peste (katw oe oe oe!) Noire που άκουσα βαρέθηκα.
ακουσες το lorraine rehearsal και σου φανηκε βαρετο;
Όχι άκουσα 2 κομμάτια από το La Sanie des siècles - Panégyrique de la dégénérescence. Έχει μεγάλη διαφορά?
εχει, χανει σε συνθεσεις. ακου το ριχιρσαλ και δωσε βαση στον ηχο του, θα καταλαβεις τι εννοω. στο 20λεπτο κομματι που μιλαμε απ’ το 9:29 και περα, μεχρι και ο tylerdurden θα συγκινιοταν.
ΟΚ, αν και μου φαίνεται περιέργο, θα ακολουθήσω τις διδαχές σου.
Αύριο όμως…
Και επανέρχομαι για να πω ότι τα 4 πρώτα κομμάτια κινούνται στη μετριότητα, το δε Phalenes… έχει ενδιαφέρον, έχει όμορφα σημεία, κινείται με ευλιγισία ανάμεσα σε black, folk και goth αλλά και αυτό σε σημεία πλατειάζει και μου μοιάζει να έχει μια μικρή έλλειψη συνοχής. Above average σίγουρα πάντως…
Για το Lorraine Rehearsal μιλάμε πάντα.
Αγορινες,για τους οπαδους του σαπιου το καινουριο Drowning The Light πραγματικα αξιζει…Ισως και το καλυτερο του!
Drowning the Light - An Alignment of Dead Stars
Proclamation - Execration Of Cruel Bestiality [2009]
Tο συγγενικό σχήμα των ΘΕΩΝ Teitanblood σκίζει κωλαράκια και ματώνει αυτάκια. Για φίλους των Blasphemy, Revenge, Conqueror και λοιπων χριστουγεννιάτικων μελωδιών.
Θα ήθελα λίγο πιο χαοτική την παραγωγή μόνο, τη βρίσκω κάπως μπουκωμένη.
ΥΓ. Για όσους δεν το έχουν πάρει ακόμα χαμπάρι, τέτοιες μπάντες είναι το thrash των 00’ς.
Είναι κάφροι, καλοί κάφροι. Όχι τόσο καλοί όσο οι Teitanblood πάντως.
Τώρα δεν ξέρω αν έχει λογική βάση ο παραλληλισμός με τη thrash. Ακόμα και στα πρώτα της βήματα η thrash ήταν σχετικά “ακούσιμη” (listenable) από τον περισσότερο κόσμο που είχε επαφή με το metal.
Τέτοιου τύπου black είναι απολύτως unlistenable από τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, μεταλλάδων και μη.
Γι’αυτό και τα κύρια 80s thrash groups (που κάποτε ήταν στο underground και αυτά) τα ξέρουν και οι πέτρες, ενώ τα underground black σχήματα δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους (και ούτε πρόκειται να τα γνωρίσει κιόλας, και εύχομαι να μην τα γνωρίσει και ποτέ γιατί θα καταντήσουν Ντίμου Μπέργκερ και αυτά).
Βασικά όταν ξεπετάχτηκαν οι Bathory, οι Venom, οι Hellhammer αλλά και οι πρώιμοι Slayer ίσως παπάρια lιstenable ήταν από το ευρύ metal κοινό. Πιο αποδεκτοί ήταν από τους πάνκηδες. 
Γενικά έχεις δίκιο, αν και ο παραλληλισμός μου δεν έχει να κάνει με τη δημοτικότητα που ενδέχεται να αποκτήσουν τέτοιες μπάντες, όσο με μια αντιστοιχία ακρότητας και μη-συμβατικότητας.