Είχα μια εντύπωση οτι είχα γράψει κάτι γι’ αυτούς αλλά μαλλον δεν το κανα…
Εν πάση ήθελα να σας στείλω ν’ ακουσετε αυτο το νέο(παλαιό) EP των Enthral μιας και έχει κάτι λιγοοοο παλιακό και στεγνό μέσα του, τόσο στα ριφ όσο και στην φωνή.
Νορβηγία λοιπόν αν και ντεμοντε (που μου κάποιος απο δω ευστοχα) πάντα θα ναι μια σκηνή που τουλάχιστον βγάζει λιγες μαλακιουλίτσες.
Για όποιον δεν είχε την τύχη να πέσει πάνω τους, τα δυο πολυ καλά Full-length τους.
Εχουν το καλό χαρακτηριστικό να δίνουν μεγάλη προσοχή στην σύνθεση και μετά σε όλα τ άλλα.
1997-Prophecies of the Dying
Λοιπον αυτο εδω ειναι doom/black με black sabbath επιρροες οσον αφορα τα doomικα μερη κι αρκετα εκ των σολος. Ανελπιστα δεμενο απο στυλιστικης αποψης, ακουγεται αχταρμας, αλλα δεν ειν ετσι, καθολου. Αρκετα ‘trashy’ η ολη παραγωγη, ταιριαζει στο feeling και τα αρκουντως πορωτικα riffs που πεταγονται εδω κι εκει. Δοκιμαστε, if u dig.
Λοιπόν, ξανάκουγα το Blacklodge τώραδα και παρά το γεγονός ότι είναι σαφώς συμπαθής dhg-ική κόπια με αρκετά στολίδια που μπορεί να γοητεύσουν στις πρώτες ματιές, με έκανε να αναρωτηθώ γιατί τα περισσότερα από τα αναλόγου είδους συγκροτήματα δείχνουν να έχουν ως φιλοδοξία μόνο το να θεωρηθούν “συμπαθής dhg-ική κόπια”. Ίσως βέβαια να είμαι γω ελαφρώς περίεργος αλλά με κανένα τρόπο δεν μπορω να τους θεωρήσω ικανούς για οποιουδήποτε είδους υπέρβαση ή μεγαλείο. Οι V:28 π.χ. ρε παιδί μου έβγαζαν πολύ περισσότερη ψυχή στο ντεμπούτο τους (ασχετα αν μετά το πήραν λίγο στραβά). Βάλε και τους Imperium Dekadenz στη συζήτηση. Είναι για το black metal ότι είναι για τα hamburger τα goodys ξερωγω, κάτι απλά για να σου περάσει η λιγούρα. Gehenna δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ, Emperor δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ και δείχνουν ικανοποιημένοι με αυτό. Τελικά πόσο ικανοποιημένοι μένουμε και οι ίδιο με το “νταξει μωρεεεεε καλούληδεεεες είναι”.
Από την άλληνε πήρε το μάτι μου ότι βγαίνει καινούριο Howling Wind και η καρδούλα μας χτυπάει δυνατά.
To Blacklodge δεν το χω ακούσει ακόμα, αλλά ξέρω ότι αν θέλω ΝΑ ΜΗΝ ακούσω άλλη μια συμπαθή DHG-ική κόπια βάζω το One Size Fits All των Plutonium και έρχομαι στα ίσα μου.
Καλα οι ΘΕΟΙ Inquisition θα ηταν σιγουρα το ΒΜ λαηβ της χρονιας αλλα δυστυχως
δεν προκειται να γινει,αν και κατι διαβασα στο θρεντ οτι παει για αργοτερα.
Συμφωνω με Chrisp παντως.Μεχρι στιγμης ειναι το ΒΜ λαηβ της χρονιας αυτο
που θα γινει το αλλο Σαββατο.
Blaze of Perdition / Pseudogod - In Void and Serpent the Spirit Is One [split release]
Εχω καει αυτο τον καιρο με ντεμος και σπλιτς. Το συγκεκριμενο αξιζει, κυριως για την πλευρα των Blaze of Perdition. Κι οι κατσικομεταλλιες των Pseudogod καλες ειναι, αλλα Decay of God’s Creation, + Ouch on Theos, παρολο τον τραγικα αστειο τιτλο.
Καλά, εγώ άργησα λίγο, αλλά εδώ και 2 βδομάδες που ανακάλυψα το ‘‘The corpse of rebirth’’ των A Forest of Stars νιώθω πλήρης κλπ. και έπρεπε να το δηλώσω κάπου.
Πρέπει να είχα ως σήμερα πολλές αλλαγές στην άποψή μου για την μπάντα αυτή. Τελικά ο Paul Ledney με ξεπάτωσε με τους Havohej (τους οποιούς και εγω κάποτε δεν έπερνα καθόλα στα σοβαρά…εποχή Dethrone the Son of God) και αυτό μάλλον μου έδωσε και μια τελική θέση στο μυαλό μου και για τους Profanatica. Αν αυτή η άποψη ήταν μια λέξη, θα ήταν ενδιαφέρον.
Το παρόν το έγραψε η μπάντα το 2008 σε live ηχογράφηση στο στούντιο και περιέχει όλα όσα θα μπορούσε να περιέχει μια Profanatica κυκλοφορία που “σεβετε” τον οπαδό της…
Βγάλτε λοιπόν έξω τα γεννητικά σας όργανα και χορέψτε μπάς και στείλουμε απο εκεί που 'ρθε τον νέο συντελεστή ΦΠΑ που θα μας σκίζει απο αύριο.
Ξεχώρισα Ιntro-Medley (Spilling Holy Blood, I Arose, Final Hour Of Christ, Heavenly Father, Scourging And Crowning) καθώς και τα Master Of Man Absolute & Mocked Scourged And Spit Upon.
Παιζεις με τον πονο μας ρε φιλος ?!?
