Black Metal Albums

οπελ κορσα ειναι!

ντάτσουν για την τρουίλα. \μ/

Μετά απο σχετικό ποστ του κρισπ είπα να τσεκάρω τους προφανάτικα.Δεν είχα προηγούμενη επαφή με την μπάντα κ δεν ενθουσιάστηκα.Ούτε μουσικά,μου φάνηκαν αρκετά μονότονοι κ κουραστικοί αλλά αυτό που κούρασε πιο πολύ ήταν τα φωνητικά…εκνευριστικά κ άχρωμα.Με το μαλακό κρίσπ,μη με τσακίσεις:D

βασικα οτι περιγραφεις ειναι η μαγεια αυτης της μπαντας.

ίσως δεν αντιλέγω,είναι καθαρά προσωπική άποψη.Ένας δίσκος που εμένα μπορεί να μην με αγγίξει ή ακόμα κ να μου φανεί κακός σε κάποιον μπορεί να δώσει πολλά.

[SIZE=“3”]Urfaust γαμάνε.-[/SIZE]
(Για πιο πάνω πάει)

Βασικά ότι λέει ο νομιστεράκης, η σαπίλα των Profanatica είναι μια αυθεντική blackmetal έκφραση. Θα σου πρότεινα, είτε να τους δώσεις μερικές ακροάσεις ακόμα αν δεν είχες προηγούμενη επαφή με αυτού του τύπου το blackmetal (που ουσιαστική απορρέει από την αμερικάνικη 80’ς black/death σκηνή) είτε -ακόμα καλύτερα- να ασχοληθείς με την ίδια τη σκηνή αυτή. Δες και μια λίστα που έχει ανεβάσει ο Plunderer κάμποσα ποστς πιο πίσω.

Από κει και πέρα, φυσικό είναι να μπαίνουν κάπου και οι προσωπικές αναζητήσεις του καθενός όσον αφορά το τι θέλει να αποκομίσει από τη μουσική που ακούει. Για παράδειγμα μιας και αναφέρονται στα τελευταία ποστς, οι Urfaust εμένα έχουν να μου πουν από ελάχιστα έως τίποτα.

Δεν γράφω τη λέξη “γούστο” γιατί έχω αρχίσει να τη σιχαίνομαι όταν αναφερόμαστε στη μουσική, είναι λες και μιλάμε για το τι χρώμα αμάξι θέλουμε.

μια με τους Lifelover μια με τους Urfaust, κατι δεν παει καλα, υπαρχει και αυτο που λεμε δευτερη ευκαιρια(και 3η), δωστη για το καλο σου δηλαδη. καλα ειναι και τα ουγκς αλλα οχι για παντα.

Ακούω Farsot, πολλά θες!

ο πλάντερερ έχει ανεβάσει λίστα χρονολογικά…αν είναι αυτή που νομίζω.Τώρα αν μιλάς για μπάντες τύπου Blasphemy(απ’ότι κατάλαβα ε?),ναι δυσκολεύομαι να τις αφομοιώσω.Παραείναι “αρκουδιάρηδες” για μένα…Φυσικά κ δεν απορρίπτω κανένα άκουσμα κ ίσως με τον καιρό να αλλάξω γνώμη,όπως έχω κάνει άλλωστε για αρκετές μπάντες.Πάντως αν σου είναι εύκολο πες 1-2 χαρακτηριστικες μπάντες να τσεκάρω.Εχω μια γενική ιδέα αλλά ξέρεις περισσότερα…:wink:

Τα demos των Von οπωσδήποτε.


[FONT=“Arial Black”][SIZE=“4”][FONT=“Impact”]Septic Illumination
[/FONT][/SIZE][/FONT]

Επειδή το παρελθόν του Blackodeath δεν μπορεί να γίνει κατανοητό από την μια μέρα στην άλλη, ιδιαίτερα αν ο ακροατής είναι μιας κάποιας ηλικίας και έχει είδη καλλιεργημένο γούστο (sorry nikosPL) θα ήταν καλύτερη μια σύγχρονη εκδοχή του είδους όπως το νέο Von Goat.

Το μαγικό intro είναι εδώ για να μας προϊδεάσει. Αμέσως μετά θα παρακολουθήσετε ένα νέο κράμα που αποτελείται από μελωδικό Βlackdeath σε Low tempo ρυθμό, με ήπια ξεσπάσματα. Παρακολουθείστε μ? ενδιαφέρον την χρήση της κιθάρας σε κομμάτια όπως το My God Your God, (Intro) Syringes, (Intro) Poison, Private Horror (κομματάρα και η καλύτερη απόδοση του wrest) τα οποία σκίζουν, παράλληλα δώστε χρόνο στα κομμάτια ν? αποκαλύψουν τα κρυμμένα backround riff και τα ταχύτατα μικρά solos. Στις πρώτες ακροάσεις είναι λογικό κάποιος που δεν έχει ξανακούσει Blackdeath να μην μπορεί να τεμαχίσει την οχλαγωγία, σταδιακά αυτό θα αποκατασταθεί.

Τα φωνητικά είναι στο όριο του ήχου της “αρκούδας” αλλά θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με τον ήχο της φωνής ενός άρρωστου υπέργηρου ή ενός βαριά τραυματισμένου ενήλικου. Η Death Metal θεματολογία είναι καταδεκτική και της μουσικής κατεύθυνσης που πέρα από τις παραπάνω περιγραφές το album είναι ο ορισμός του Death Metal και δεν μιλάμε γι? αυτό που έγινε το είδος στα μέσα των 90?s…αλλά γι’ αυτό που ήταν μέχρι τότε.

Η κατανόηση σε μια τέτοια μουσική κατεύθυνση μπορεί να έρθει μονάχα μέσα από την επανάληψη, αν όμως ο ακροατής δεν ψηθεί να προχωρήσει το σύνολο θα παραμείνει ένας Septic Illumination σε θεωρητικό επίπεδο. Στην περίπτωση όμως που το βήμα γίνει ο Σηπτικός αυτός φωτισμός θα ξεκινήσει ν? αναπτύσσεται μέσα του, από τούδε και στο εξής μια νέα πραγματικότητα θα είναι ορατή.

:yes:

Δακρύζω μετά από τέτοια ποστ, μιλάμε για δισκάρα, δε λέω παραπάνω προς το παρόν.
Είναι ο σύντροφος του Profanatica στην playlist μου τις τελευταίες μέρες.

το σόρρυ για που ήταν?για την ηλικία ή για το οτι έχω κατασταλάξει?:slight_smile:
επειδή δεν μου έκατσε καλά το συγκεκριμένο δεν σημαίνει οτι απορρίπτω ολόκληρη την US black/death σκηνή.λόγω ηλικίας κιόλας έχω ακούσει αρκετά πράγματα,δεν είναι οτι δεν έχω “εκπαιδευμένο” αυτί.Επειδή ασχολείσαι με το συγκεκριμένο είδος σου αρέσουν όλα τα συγκροτήματα που θα ακούσεις?Δεν νομίζω…γι’αυτό το λόγο αναφέρθηκα σε προσωπικές προτιμήσεις(επίτηδες δεν αναφέρω τον όρο “γούστο”).Ακούω αυτήν την στιγμή το Gods of war των Blasphemy κ δεν μου φαίνεται τόσο χαοτικό κ ωμό όπως οι Profanatica…καταλαβαίνω αυτό που λέει ο νομιστεράκι οτι σε αυτά που ίσως ενοχλούνε εμένα κρύβεται όλη η μαγεία της μπάντας.Απλά εμένα δεν με αγγίζει,προς το παρόν τουλάχιστον.Δεν είναι θέμα ηλικίας αν σου αρέσει κάτι ή όχι.'Εχω απορρίψει είδη στο παρελθόν τα οποία τα ξαναανακαλύπτω κ μου δίνουν πράγματα.αυτά.πολύ φιλικά σε όλους κ χαίρομαι πραγματικά να συζητάω με ανθρώπους που γνωρίζουν τι ακούνε.γιάυτό το λόγο κ μπαίνω στο συγκεκριμένο θρέντ,κ για την μουσική αλλά κ γιατί μ’αρέσει να σας διαβάζω.

:lol: Ναι,το sorry ήταν για την ηλικία, στα 32 σκέφτηκα είναι λίγο δύσκολο ν’ ακούσει κάποιος αυτή την μουσική και να του αρέσει αν δεν το έχει είδη κάνει, ειδικά αν έχει και πιο «στρωτά» γούστα. Αλλά μιας και λες ότι είσαι εκπαιδευμένος αλλά και ότι στις προτιμήσεις σου δεν παίζει ρόλο η ηλικία τότε δεν υπάρχει και ζήτημα, λάθος η υπόθεση μου.

Συμφωνώ ότι δεν είναι δυνατόν ν? αρέσουν τα πάντα σε κάποιον, επειδή ασχολείται με κάποιο είδος μουσικής, αλλά μιας και μου το έλεγε το Νομιστεράκι είναι ωραίο να μπορείς να καταλάβεις τι κάνει ο καθένας από αυτούς, έτσι μάλλον εμφανίζονται τα κριτήρια & τα γούστα συμπληρώνω εγω.

Ακόμα κάτι τελευταίο που θα φανεί δασκαλίστικό αλλά δεν έχω τέτοια πρόθεση. Αν κάποιος θέλει ν? ασχοληθεί με κάποιον ήχο και δεν το έχει κάνει πιο πριν καλό θα ήταν (το λέω επειδή το έχω δοκιμάσει) να παίξει λίγο με το θέμα. Δηλαδή αν ακούσει κάποιος σε μια εβδομάδα 5 album blackdeath κάποια εξ’ αυτών 2-3 φορές, έχω την αίσθηση ότι μετά το τέλος της εβδομάδας θα κατέχει περισσότερο το ζήτημα. Λίγο περισσότερο βάθος στην ενασχόληση παράγει αποτελέσματα κατανόησης. Αν ακούσουμε μόνο 1-2 άλμπουμ με μια ακρόαση, παραμένουμε στην φλούδα και όσο ζουμί και να έχει από κάτω είναι πιο γλυκό. :wink:

'Εχεις δίκιο για το τελευταίο,αν ακούς κάποια άλμπουμ επιδερμικά δεν μπορείς να πιάσεις την ουσία του πράγματος.Αλλά υπάρχουν υπερβολικά πολλες κυκλοφορίες
κ είναι δύσκολο να σκαλώσεις κάπου,ειδικά εαν δεν ακολουθείς αποκλειστικά κάποιο συγκεκριμένο παρακλάδι της χέβι μουσικής,όπως εγώ,αλλά ψάχνεσαι γενικά.Κ όπως είχα διαβάσει κάπου,η χεβι μέταλ μουσική είναι σαν το φαγητό…αν δεν φας από όλα τα είδη θα πάθεις σκορβούτο.:lol:

:lol3: καλά εγώ έχω πάθει…αλλά επειδή είναι νοητικό ή συναισθηματικό το σκορβούτο αυτό, δεν είναι και τόσο κακό καμιά φορά.

Για όποιον ενδιαφέρεται, επανακυκλοφορούν τα δυο demos των Borgia (Mandragore & Amphythalamus Horroris) σε ένα CD από την Feretro Records.

Les Chants de Nihil - La Liberte Guidant Le Fer

Το ακουσα σήμερα, μου άρεσε και είπα να το ποστάρω.

Βασικά δε γνωρίζω πολλά πράγματα σχετικά με το Black Metal, αλλά μαθαίνω από αυτό το thread ( το οποίο g@m@ei). Οπότε αν το παραπάνω ειναι m@l@ki@, μη με κράξετε :p.

Καλα εκανες και το ποσταρες,ωραια μπαντα οι Les Chants de NihilΤσεκαρε και το πρωτο τους,θα σ’αρεσει :wink:

Les Chants de Nihil - Les Six Leçons (2008 )