επισης εδω θα γραφουμε ποσο γαμαει τον ΚρισΠι αυτο το αλμπουμ και τους παραγοντες του ολυμπιακου.
[size=1]ουρφα[/size][size=5]ΟΥΣΤ ΡΕ![/size]
Δεσμεύομαι να το ακούσω πάντως και να μη φοβηθώ την κωλοτούμπα. 
[COLOR=“White”]…[/COLOR]
+666
Urfaust.
Υπέρτατη δισκάρα. Απλά, λιτά και απέριττα.
[B]ARCTURUS[/B]
Τάξτε μου όμως…απαξάπαντες
There are rumours circulating the internet that Arcturus may reform with Garm as the vocalist. Hellhammer has recently confirmed that an Arcturus reunion is inevitable, and that Garm has shown interest in participating. [3] (page 11) Furthermore, ICS Vortex has mentioned he plans to resurrect “a band or three” in a blog he posted shortly after being removed from Dimmu Borgir. [4] Vortex has also stated on his myspace page that he was told by an alien that regarding an Arcturus reunion, 2011 is a lucky number.
ICS Vortex confirmed an Arcturus reunion show at ProgPower USA 2011 Festival. In addition, Vortex also said “Beloved freaks! ProgPower USA 2011 will host the first Arcturus concert in 5 years. This is our first performance in the United States, and since we`re all retarded, probably the last.”[5]
Απ’ όσα έμαθα μάλλον του χρόνου θα παίξει και νέο album…
To δίαβασα και εγώ για Arcturus, ωραία πράγματα!!!
Ασχημα πραγματα βσκ, ευελπιστω σε αμεση διαλυση. ;/
Λυπαμαι, στο θεμα Arcturus δεν ειμαι αντικειμενικος - μονο με Garm.
Μετα το 2 στα 2 των θεουληδων Vulture Industries, θα προτιμησω αυτους, επειδη πολυ απλα οι Arcturus με Vortex ειναι μια φτηνη αντιγραφη του εαυτου τους κι αν ειναι να διαλεξω αναμεσα σε δυο αντιγραφες, προτιμω εκεινη που μ ακουγεται καλυτερη.
[I]Please don’t weep for me sister, for I have done much wrong
Don’t despise me my brothers, what’s done is done
I’ve been lost on a cold night, been gone far and long
And for my deeds I’ll repent there, on my electric throne[/I]
άψογα νέα!!! :drunk:
Χμ, αφού η παράθεση από Wiki αναφέρει “with Garm as vocalist…”. Άρα μήπως παίξει καμιά μετατόπιση Vortex σε μπάσο και δεύτερα? Λέω εγώ τώρα…
Αλήθεια ο θεούλης ο Skoll πού να βρίσκεται?
Ο Vortex είναι κορυφαίος και το Sideshow Symphonies δισκάρα και επειδή όλοι μου λένε Garm κτλ, θα κάνω και εγώ ρελανς με:
[B][FONT=“Arial Black”]Marius Vold [/FONT][/B] [SIZE=“4”]ΜΟΝΟ[/SIZE]
Χαχά, εσύ κι ο Γιοβανίτης! :lol:
Oι [B]Prosanctus Inferi[/B] απο την Αμερική υπάρχουν από το 2005 και έχουν βγάλει ένα demo, ένα split ep και ένα φουλ δίσκο που βγήκε φέτος. Underground διαμαντάκι με μέλή απο τους Father Befouled (επίσης μπαντάρα). Όσοι είστε φίλοι του φασαριόζικου αβυσσαλέου Black/Death και κυρίως ακούτε μπάντες όπως Blasphemy, Von, Profanatica, Teitanblood (φωτιά να πέσει να με κάψει) αλλά και Morbid Angel κλπ ρίξτε δυό αυτιές.
Το πρώτο τους demo Sacreligious Desecration in Excelsis (2007) έχει 8 κομμάτια με τα κλασσικά συρτά ριφ άλλοτε φασαρία και άλλοτε πιο mid tempo με τα φωνητικά να κινούνται σε blasphemiκα μονοππάτια. Aυτόν τον ήχο απ’ το τάμπουρο τον αγαππάω. Όμορφη εισαγωγή με καμπαναριά να χτυπάνε και διάφορες ψαλμωδίες στα μέσα του πρώτου κομματιού. Κομμάτια μικρά σε διάρκεια (όπως πρέπει) με συνολική διάρκεια 18 λεπτά. Πολλά ριφ dead congregation φάση και μπλαστμπητια απο πίσω σε κάνουν να θέλεις να το ξανακούσεις.
To 2009 βγαίνει το split με τους Witch Tomb, μπάντα που δεν έχω ακούσει κάτι παραπάνω απο αυτούς εκτος απ’ αυτό το split αν και σε αυτή την κυκλοφορία η μεριά τους μ’ αρέσει περισσότερο απ’ την Prosanctus Inferi…
3 κομμάτια κάθε μπάντα με τους Witch Tomb να έχουν και ένα τέταρτο που είναι εισαγωγή και πραγματικά γαμάει. Η παραγωγή κατευθείαν βγαλμένη απο πηγάδι αλλά έτσι πρέπει.
2010 και η μπάντα βγάζει το 1ο full της με συνολική διάρκεια 25 λεπτά και 13 κομμάτια. Η παραγωγή εδώ είναι αισθητά καλύτερη αλλά το άλμπουμ δε λέει και πάρα πολλά. Ακούστε το ντέμο που γαμάει \m/
Λπν, διαβασα αυτα που λεει στο wiki κι επειδη τυχαινει να ξερω πεντε πραγματα απο δευτερο χερι, νομιζω πως τα χα αναφερει και καπου αλλου, αλλα ενιγουει, καποιες βρωμες βγηκαν πρωτα απ τον Hellhammer, ο οποιος ειχε πει πως οι Arcturus θα επεστρεφαν για εναν τελευταιο δισκο κι αυτος θα ηταν λογικα με Garm, κι αυτο συνεβη λιγο καιρο μετα τη διαλυση, ποτε ακριβως δε θυμαμαι να ειπω την αληθεια. Απο τα υπολοιπα μελη, ξερουμε πως θεωρουσαν βεβαιη την επιστροφη του Garm, τωρα απο εκει και περα, πως χωθηκε ο γυρολογος στη μεση και τι στο διατανο αλλαξε, αυτο δεν το ξερει κανεις. Γενικα παντως οι Arcturus με Vortex ενταξει καλοι ητανε, αλλα δε συγκρινονται με Masquerade και Sham (τα αλλα δεν θα βαζω στη κουβεντα, παροτι τα εχω εξ ισου ψηλα στις πεποιθησεις μου, επειδη πολυ απλα μιλαμε γι αλλη φαση). Κι ενταξει, τους ειδαμε με Vortex, τους ειδαμε και με Øyvind και καταλαβαινες πως επαιζε το λεγομενο ‘‘what if’’, οχι το να παρεμενε ο Øyvind, αλλα γενικα το να εχεις για frontman εναν ανθρωπο με τη συγκεκριμενη αυρα, εστω κι αν ηταν παντελως copy / paste. Kι οι Arcturus ηταν η μπαντα που ειχε το θρασος να κοιταξει καθε Μεγαλο στα ματια, ενω με τον Vortex εγιναν η γαματη μπαντουλα, της σειρας, ομως. Εκτος αν συγκρινουμε το Sideshow με Masquerade και Sham, οποτε παει αλλου η κουβεντα. Προσπαθησα πολυ παντως με το συγκεκριμενο, κι εκτος του Nocturnal Vision Revisited (το οποιο btw πιστευω πως φερει αμεση παραπομπη στο Nocturnal Vision των Borknagar) και λιγο τα Hibernation Sickness Complete και Shipwrecked Frontier Pioneer, με το δευτερο περισσοτερο να εχει μερικες μεγαλες στιγμες, ενταξει, τα υπολοιπα δε μου ειπαν περισσοτερα απ οσα μου λενε μπαντες τυπου Vulture Industries - μη σου πω, οτι μου ειπαν λιγοτερα, επειδη δεν ξερω, δε μου βγαλαν πυγμη, παθος, ολα αυτα γενικα, τα οποια τα βρηκα σε παμπολλους αλλους δισκους πλην του Sideshow Symphonies. Το Resplendent Grotesque των Code γι αυτο το λογο μ αρεσε τοσο φερ ειπειν, μου εβγαλε τη θεατρικοτητα που προσπαθησε, αλλα απετυχε να βγαλει ενας δισκος σαν το Sideshow Symphonies, το οποιο περισσοτερο μου εκανε σαν ενα απ αυτα τα καλα Νορβηγικα progmetals σε νοοτροπια, επειδη πολυ απλα του ελειπε η ‘‘αυρα’’ που εκανε τους Arcturus μεγαλους στη συνειδηση τη δικη μου και ολωνων. Η αληθεια βεβαια ειναι οτι ο Kvohst εχει κοπιαρει σε σημεια καποια πραγματα απ το στυλ φωνητικων του Vortex, ε και τη μελωδια του Jesus Fever σ ενα σημειο, την εχει παρει και την εχει αλλαξει ψιλο. Αλλα ενιγουει, καπως ετσι βλεπω το Sideshow, συμφωνοι το θεωρεις δισκαρα, αποψη του καθενος, απλα ειπα να βαλω 5-6 επιχειρηματα για να γινω και πιο κατανοητος.
Επιστροφη του παλιου logo εδω και τωρα, ομως.
Edit: Μας εφαγε ο necro, πιο πανω πηγαινε ενιγουει.
Τώρα είδα τη συζήτηση περί arcturus. Είμαι μέσα σε ό,τι έχει πει ο Angmar.
Φοβάμαι αυτού του είδους τα reunions, τουλάχιστον μέχρι να δω περί τίνος πρόκειται.
Και [B]MY ANGEL[/B] ftw \m/ 8)
σορρυ αλλα σκατα στα μουτρα τους. απ’ τη στιγμη που ο γκαρμ ξεκινησε και κανει λαηβς, θελει καποιον καυλαντησμενο με πειθω να τον τραβηξει απ’το χερι και να παιξουν ολοι μαζι αγκαλια σαν μια αβαντγκαρντ γροθια. διαφωνω συνεχως με Πανο για Sideshow Symphonies, ειναι ενα ανοστο αλμπουμ, μ’εναν ανοστο τραγουδιστη. αρκουδους χωρις γκαρμ, κοκακολα διχως ανθρακικο.
Έχετε αναφερθεί στο παρελθόν, ας επαναλάβουμε άλλη μία πόσο σπουδαίο είναι το φετινό “Into the Cryosphere” των [B]Howling Wind[/B], οκ αυτό.-
Το ιδανικό συμπλήρωμά του είναι το “Mortuary/Laboratory” 7"ΕΡ στην Parasitic (εταιρεία του ντράμμερ Parasitus Nex, επίσης στους [B]Aldebaran[/B]) κυκλοφόρησε κάπου το μάρτιο ως πρόγευση του δίσκου.
[B]the Howling Wind[/B] - Mortuary/Laboratory (2010)
2 κομμάτια, τα “Mortuary” και “Laboratory” (έλα!) τρομερά αμφότερα, άνετα έμπαιναν και στο δίσκο. Το πρώτο είναι αργό και doomy με πικρό feeling και ένα κλασικομεταλικό αναστενιάρικο αλλά γαμάτο lead, ενώ το δεύτερο ξεκινάει με αυτά τα χαρακτηριστικά παράδοξα αλλά αρχοντικά old-school riffs και ανεβαζει αρκουδίσιες ταχύτητες προς το τέλος.
Τα κομμάτια παίζουν στρήμιν και στο myspace της μπάντας
αν και δε νομίζω να δυσκολευτεί κανείς να το βρει να το κατεβάσει.
Εγώ το παρείγγειλα και μετράω μέρες.
[SPOILER]
[/SPOILER]
Για όποιον ενδιαφέρεται, η parasitic ετοιμάζει και την κοπή του “Into the Cryosphere” σε βινύλιο (μέχρι τώρα υπήρχε μόνο σε cd από την Profound Lore)
Αν ο Γιοβανίτης είναι οι Arcturus εγώ είμαι οι Vulture Industries :lol:
Εντάξει ο Angmar και ο Κώστας έχουν την άποψή τους και βέβαια ο καθένας την επιχειρηματολογία του, αλλά μερικά πράγματα ας είναι λίγο πιο ανοικτά και ας μην πρέπει ντε και καλά να έχουμε όλοι κοινή άποψη, δεν είναι απαράιτητο. Προσωπικά πιστεύω ότι κάθε στιγμή σε όλο το έργο αυτής της μπάντας σκίζει.
Το 2005 που βγήκε το Sideshow Symphonies, ήμουν μέσα στο γήπεδο απαιτώντας να έρθει ο Garm πίσω, αν και διάβασα το παρακάτω κείμενο δεν μπήκα καν στον κόπο να το ακούσω. Δεν άλλαξε κάτι μέχρι που ένας φίλος (ο Πέτρος, άσχετο απλά το γράφω) με στρίμωξε, είχε πάει 2007 και από οπαδισμό δεν το είχα ακούσει ακόμα…το έκανα λοιπόν και άλλαξα γνώμη, έτσι απλά. Απο τότε διαβάζω που και που το κείμενο αυτό νιώθωντας κάτι τελείως διαφορετικό απο ότι πριν πέντε χρόνια.
Metal Hammer-Οκτώβριος 2005
2005-Sideshow Symphonies
Τόλης Γιοβανίτης
«Η τελευταία ανάγκη που έχω στη ζωή είναι να δείξω αν είμαι αφοσιωμένος ή «παλιός» οπαδός των Arcturus. Αυτό το σημειώνω γιατί τους Arcturus δεν τους γνώρισα με τον Garm στα φωνητικά αλλά με τον Marius Vold. Συνεπώς δεν συμμερίζομαι ούτε μισό απ? όσα «φέρτε τον Garm μου πίσω!» ίσως ακουστούν σχετικά με την αλλαγή φρουράς στο μικρόφωνο των πανίσχυρων Νορβηγών. Και γιατί να παραπονεθεί κανείς άλλωστε, όταν συμβαίνουν όλα ετούτα τα ωραία στο Sideshow Symphonies. Με πρώτο και καλύτερο την ανάθεση της λεκτικής πλοήγησης του Αστρόπλοιου στον απεριόριστο Simen Hestnaes. H οργασμική φωνή των Lamented Souls φέρνει τις αποσκευές της και γεμίζει τη συναστρία με ζεστά ανεβοκατεβάσματα, τα γλαφυρά παιχνιδίσματα με τα σύμφωνα και τα φωνήεντα όπως τα κάνει και η Ισλανδή ξαδέρφη Bjork, θρηνητικές ελεγείες και γλυκόπικρες μελωδικές εξιστορήσεις που καταλήγουν σε «τενόρικες» επάρσεις όσο και blackmetal αποψύξεις. Για την αποδεδειγμένα αριστουργηματική μουσική τους, τα πράγματα είναι αναμενόμενα. Χωρίς ηθικούς περιορισμούς που σχετίζονται με τα όποια borderline syndromes χαζομάρας μαστίζουν ακόμα ακροατές και μουσικούς, οι μελωδίες ρέουν καθάριες ανάμεσα στις έναστρες ενορχηστρώσεις του Sverd. Ένας Sverd που παρουσιάζεται ευφορικός όσο ποτέ πριν, γλυκά μελαγχολικός όσο ζητάνε οι οπαδοί κι απόλυτα ευτυχισμένος για το ότι επιτέλους δουλεύει σχολαστικά το αστρικό του metal με την υπόλοιπη μπάντα, χωρίς τα παχιά διαλείμματα του παρελθόντος. Βρισκόμενοι επιτέλους στην πλεονεκτική θέση όπου τους αναγνωρίζεται το ότι είναι η χρυσή σφραγίδα του ατμοσφαιρικού/ majestic metal σήμερα, οι Arcturus επιστρέφουν θριαμβευτικά στο ψύχος και τη νύχτα. Μόνο που σήμερα δείχνουν να νιώθουν, στ? αλήθεια, πολύ καλά. Σειρά μας να κάνουμε το ίδιο»
Πετάγομαι προβοκατόρικα να συνταχτώ κι εγώ με Πλάντερερ. Το Slideshow είναι ένας μεγάλος δίσκος. Και το μεγαλείο του αποτυπώνεται καλύτερα στο Shipwrecked In Oslo.
Οι Arcturus ήταν, είναι και θα είναι πρωτίστως ο Σβερντ που γράφει τη μουσική μετά όλοι οι άλλοι.
Α και επειδή πιάσαμε τη γουικι παρένθεση:
On the 3rd of April 2010, The Kovenant had made their first live performance in over 6 years. [I]Nagash[/I] (aka. [I]Lex Icon[/I]), [I]Psy Coma[/I], [I]Hellhammer[/I], [I]Angel[/I], as well as [I]Sverd[/I] (of Arcturus) and [I]Sarah Jezebel Deva[/I] (of Cradle of Filth) were part of the live line-up. Not only did the band play the entire setlist of Nexus Polaris, but also made an introduction by playing a sample from their future creation, Aria Galatica. In October 2009, The Kovenant were confirmed to be performing their Nexus Polaris album with the original members at the Inferno Festival in Norway, spring of 2010. [I]The Kovenant[/I], along with [I]Mayhem[/I], [I]Finntroll[/I] and [I]Taake[/I], were the first four bands to be on the Festival’s bill.
Τυχαίο? Για μένα όσο τυχαία και η επανένωση των Αρκτούρους. Αυτό παρένθεση, γιατί το Νέξους Πολάρις στέκει ανάμεσα στο La masquerade και το Sham mirrors ως δίσκος των Arcutrus. Tέλος παρένθεσης.
Αυτό πρέπει να γίνει αν δεν παίζει ο Σκολ.