Ε σ ειπα, απο Absurd μονο το 3 way split εχω ακουσει, γνκ δε μ ενεπνεε ποτε αυτη η μπαντα ν ασχοληθω παραπανω για συγκεκριμενους λογους. ;p Απλα ο Κρις ρωτησε ‘‘ποιο ειναι το γερμανικο bm’’ και του απαντησα, τις αλλες μπαντες ομως τις εκτιμω ολες, κι απο κει κι υστερα βαλε ακου τις αποπανω τρεις κομματαρες ρε που δε θ ασχοληθεις και σοβαρα. Αντε σταματω να στα πρηζω, παραμεινατε α-μπαλος κυριε, ποσως μας απασχολει !
edit: οι luror δε σ αρεσουν δλδ ε. παναθλιος ;p
Γιάννη κοίτα να δεις τι γίνεται, από τα κομμάτια άλλα μ’ άρεσαν ([B]Zarathustra [/B]& [B]Ungod[/B]) άλλα ήταν μετριάκια ([B]Darkened[/B]…) και, ΟΚ, για [B]Nyktalgia [/B]έτσι κι αλλιώς είχα κακή άποψη. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δε, αν μου έλεγαν ότι υπάρχει μαγαζί που να ακούω τέτοια πίνοντας το ρούμι μου (μαύρο πάντα!) θα έκανα τεμενάδες. Σπίτι μου βέβαια δε θα έλεγα ότι υπάρχει περίπτωση να τα βάλω.
Αλλά εκεί που ήθελα να καταλήξω, και μάλλον ενισχύει την άποψή μου, είναι ότι λίγα κοινά βρίσκεις ακόμα και ανάμεσα σε αυτά τα 4 κομμάτια για να φτιάξεις ένα συμπαγές σύνολο που θα ονομάσεις “γερμανικό bm”.
Επομένως (εάν μιλάμε για 00ς πάντα) καλύτερα να κρίνουμε μεμονωμένα μπάντες, ή υποείδη (βλ. Orthodox) ή εταιρείες παρά με βάση τη γεωγραφία…
RAC δεν ειναι το σωστο ? 
Ειχα τσεκαρει παλια εναν δισκο Absurd.Αδιαφορο μου φανηκε.
Και ο Chrisp λεει οτι ακριβως ηθελα να γραψω και εγω.
Οι Γερμανοι ποτε δεν ειχαν δικο τους ηχο.
Αυτο ομως δεν ειναι αναγκαιο για να υπαρχουν καλες γερμανικες ΒΜ μπαντες.
Αλλο αυτο και αλλο γερμανικο ΒΜ.
Aφηστε που ο drakh των Kthrss ειναι Σερβος !
Μα δεν ειπα ποτε πως εχουν εναν ηχο ‘‘δικο τους’’, περαν απ το ‘‘ξεροκεφαλο’’ που χαρακτηριζει μπαντες τυπου Nargaroth. Μεχρι εκει. Κι εννοειται πως αν τα παρω σε συνολο θα βρω 6 χωρες που με συναρπαζουν περισσοτερο στο θεμα, αλλα οχι και σκουπιδια ρε παιδια, χαλαρωστε λιγο, μη πηγαινουμε στο αλλο ακρο. Μια χαρα δισκοι εχουν βγει κι απο εκει. Δεν το λεω για σας, γενικα μιλαω για τετοιες αποψεις επειδη τις ακουω συχνα πυκνα.
Ενιγουει, δεν γραφω αλλο στο προκειμενο, καθαρα επειδη δεν θελω να κουρασω.
Κρις, ακου το Circle of the Seven Infernal Pacts απο Ungod, τουνελισιος δισκος. Θα σ αρεσει πολυ.
Ε δεν εχει και απειρες ποιοτικες μπαντες η Γερμανια ομως.Πως να το κανουμε.
Συμφωνα με ενα αρχειο excel που ειχε ανεβει στο metal-archives ειναι η δευτερη
χωρα στον κοσμο σε αριθμο μπαντων και δευτερη και στο black metal.
Οχι οτι αυτο λεει κατι αλλα ποσες ποιοτικες μπαντες ξερουμε απο την Γερμανια ?
10 ? Στην Ελλαδιτσα ποσες εχουμε ?
Πολλές παραπανω προφανως … επισης εσυ σπονσοραρεις μεταλ αρκαιβς στα ισα ετσι ?
α και ναι RAC ειναι, το γκουγκλε σου δουλευει καλά, το γραψα με λογική griklis ενω ειχα ασυναισθητα γυρισει αγγλικά . νταξει μπορω να συνεχίσω … ?
λοιπόοον . Nyktalgia εμένα μαρέσουν πολύ (για τον πρώτο δίσκο που είναι πιο μπουρζουμ απο μπουρζουμ), οι άλλες μπάντες που λες τζον μα το θεό είναι κακές . Δεν χρειάζεται επιχειρήματα , απλά αυτιά . Γιατί έχεις κολήσει οτι πρέπει να σαρέσει το γερμανικό μπλακ μέταλ ενώ ακους τόσα άλλα πράματα , δεν μπορώ να το εξηγήσω. Δηλαδή όταν το επόμενο καλό παράδειγμα που μου ρχεται είναι Deathgate Arckanum, odal και Frost ξερω γω … ε τότε κάτι δεν πάει καλά . Εκτός και αν σαρέσει το RAC (swsto spelling?), και βαφτίζεις ξέρω γω και κάτι Erhanbenheit ως black. Που σε τέτοια περίπτωση δεν ξέρω από που να το πρωτοπιάσω το ζήτημα.
Ας μείνουμε με τον σερβο που λεει ο Ντεθστερ και να φχαριστούμε τον Μεγάλο που ξεκίνησαν και οι Ascension.
Κα-μι-α επαφη ομως, ανεφερα 10 μπαντες κι εχεις κολλησει εσυ στους Absurd, απ τους οποιους εχω ακουσει μια πλευρα ενος split ολη κι ολη. Αν πιστευεις πως τα υπολοιπα που ανεφερα ειναι RAC, τοτε σορρυ αλλα εισαι αντικειμενικα λαθος.
Οι μοναδικες ns - ενοχες απολαυσεις μου ειναι ο Burzum κι οι Walknut για ποιοτικους λογους παραπανω απο ευνοητους. Ψησου να πεταξεις ολα τα Burzum σου ομως, ειμαι εδω και τα περιμενω!
τα digi δεν τα θες ειναι διαλυμένα … έχω κατι Lps όμως που θα σου πέταγα για να μου ανταποδώσεις με ένα μικρό τριψήφιο ποσό ευρώ - δολάρια - λίρες , ότι θες (όχι κέρματα plz γιατί πονάνε) … νταξει όχι τόσο μικρό τριψήφιο τώρα που το σκέφτομαι (βάλε και συναισθηματική αξία ) . Πάντως burzum μουσικά δεν είναι ns , δεν τους λες Der sturmer ξερω γω … που προφανώς είναι τεράστια μπάντα :lol:. Τεσπα άσε τις βλακείες και άκου καμιά ωραία μουσική. 
Πωπώ, νυσταλγία με έπιασε με αυτά που γράφετε.
Ξερεις κανα καλυτερο σαητ απο το μεταλ αρκαηβς για να σκαλιζεις μπαντες ?
Αν ναι να μου το πεις.
Εσυ το RAC που το εμαθες ? Μην μου πεις…
Ησουν μπροστα οταν δημιουργηθηκε 8O
Χεσε μας ρε ΒΒΒ…
ποιά νο κόλορς???
[SPOILER]
για πάντα στην καρδιά μας. \m/[/SPOILER]
deathster εχεις αγριεψει … σου επιτρέπω να αυτοαποκαλείσαι και συ γνωστης απο δω και πέρα … επίσης δεν χρησιμοποιώ ίντερνετ για να ψάχνω μπαντες … ξέρω ήδη ( με επιφώνημα ωωωωω - πούτσα έφαγε ο ντεθστεεεεερ).
μπλιντιν τι θα γινει θα κανω τα παιδια σου ποτέ ή θα με έχεις στο φλου ?
P.S ρίχνω στο παιχνίδι την Adipocere…
Αντ’απο’κει ΡΕ :!:
[B]2010-Gnaw Their Tongues-L?Arrivee De La Terne Mort Triomphante[/B]
O Maurice De Jong ήταν ένας από τους νέους που ζήλεψαν την αίγλη των μεγάλων ηρώων στα late 80?s και έκανε, σαν έφηβος που σέβεται τον εαυτό του, ένα solo Black Metal project στα early 90?s με το όνομα Astral. Αργότερα πέρασε από Death/Doom αναζητήσεις μαζί με τους τότε φίλους, σε διάφορα σχήματα (Cauteror, Soulwound, Atrocious) όλα τα παραπάνω όμως δεν πήγαν και πολύ μακριά από κάποια Demo χωρίς κάποια κατάληξη και δημιουργία. Τα χρόνια πέρασαν και όπως ο ίδιος λέει, άρχισε να παρακολουθεί κι άλλες μουσικές, μέχρι να πάρει πρέφα τον δίσκο ορόσημο του 1999 666 International των μεγάλων Dødheimsgard, που τον έβαλε ξανά στο παιχνίδι. Η δημιουργία ως ανάγκη δεν μπορεί να χαλιναγωγηθεί, έτσι είχε έρθει και η ώρα του Ολλανδού να μας παρουσιάσει τον δικό του αντιληπτικό οίστρο με τρία διαφορετικά project, που είχαν ωστόσο λίγο διαφορετικό στόχο, τα ονόματά τους είναι De Magia Veterum, Aderlating και Gnaw Their Tongues. Το όραμα του Maurice ήταν σαφές και σας το παραθέτω αυτούσιο από την συνέντευξη στο lordsofmetal (http://www.lordsofmetal.nl/showinterview.php?id=2213) «?Then, one night I had a dream (I?m not kidding!) about a kind of ?avant? big band/orchestra. With a lot of people producing this kind of improvisation monster with two drummers, four basses, a brass section, a string section and a lot of guys/girls screaming their heads off. That?s what started the whole thing, a dream. It all evolved from there. I just decided to let go, not to have any limitations what so ever. Besides I have to do music, it?s a very important part of my life.»
Soundtrack Blackmetal για όσους μπορούν να δεχθούν μια τέτοια συνύπαρξη που ενισχύει το πρώτο συνθετικό και αδυνατίζει το δεύτερο. Εδώ υπερισχύει ο αυτοσχεδιασμός και η ακαθόριστη εκφραστικότητα χωρίς τα εξαναγκαστικά τεχνικά κόλπα και στεγανά. Μια σύμπραξη του ήρεμου με το θηριώδες σε μια διαδικασία που ενώνει τον δημιουργό στο pc/studio με την παράδοση σε μια εναρμονισμένη πορεία. Ο στόχος δεν είναι άλλος από την δημιουργία του σκοτεινού ηχοτοπίου δομημένου σε πλαίσια που βοηθούν την αντιληπτική ικανότητα του ακροατή. Στην φετινή προσπάθεια (πέμπτο Full-length, αν και σε τέτοια project οι κυκλοφορίες σε ποσότητα ξεπερνούν την ικανότητα αφομοίωσής τους από το κοινό) κινείται στα επίπεδα του ?doodmuziekjes? (θανατικές μελωδίες) που λέει και ο ίδιος, δηλαδή ένα κράμα από black metal /doom/ drone / noise / soundtrack hybrid με σκοπό το ταξίδι και την αφαίρεση από τις σκέψεις.
Ο Mories έχει ένα Blog (http://gnawtheirtongues.blogspot.com/) για όλα τα ενεργά του project, εκεί έχει postάρει μια περιγραφική ανάλυση των κομματιών που μου άρεσε πολύ και σκέφτηκα να σας παραθέσω αυτούσια:
l?arrivée de la terne mort triomphante.
Slowcrawling tom-tom?s, metallic percussion with droning basses are joined in this opening ritual by a MASSIVE choir to celebrate the arrival of death. More reflective moments with sorrowfilled violins/piano make way for the crushing finale of bombastic grandeur. Probably the most bombastic/depressive GTT track ever!
les anges frémissent devant la mort.
Sinister brass plus crawling chaotic snares and timpany?s comtemplate the majestic slow moving reaper. A lone cornet wails with fear. All white turns to grey and eventually black. Angels tremble with fear as Death passes by slowly. Again the finale is massive.
la mort dans toute son ineffable grandeur.
Chaotic, dissonant and filthy. Screeching violins and piano join percussion and basses for a wild dance. Death transform from the calm white to furious red. The final section is again massive and sorrowfilled. Wailing violin weep, massive choirs and pounding percussion.
le chant de la mort
Pure blind rage as death sings his song. Overblown frequencies and uneven rythms. A continious choir note and dissonant violins.
le trône blanc de la mort.
The end…my most emotional piece probably.
Συμπερασματικά εδώ έχουμε ένα σύνολο ιδιαίτερο και ποιητικό που συνδυάζει άριστα τα κλασσικά όργανα (πιάνο, βιολί) με την ηλεκτρική απόχρωση της κιθάρας και την απόλυτη μονομανία των τυμπάνων. Αν και pc Black Metal θα γίνει ορχηστρικό ακόμα και οπερετικό χωρίς να ξεφτίζει και να χαλά την noise λογική του. Τα φωνητικά έχουν ρόλο κομπάρσου και είναι διακριτικά σε σύνολο αλλά με εξάρσεις. Φιλοσοφικό και εσωστρεφές δίνει απλόχερα μια δοτική περιγραφή σε συναισθηματικό καμβά, χωρίς να πλατειάζει άσκοπα σε τετριμμένο και μονολιθικό ambient έλος.
πρωτη επαφη και με τις 2 μπαντες και μου τραβηξε την προσοχη μπορω να πω.
Σαπιλα και ατμοσφαιρα μαζι
Λοιπον,καινουριο ομωνυμο ΕΡ apo [B]Nordmen[/B]…Γουσταρα αβερτα!!ΑΓΝΙΛΑ ΡΕ ΜΙΛΑΜΕ!! :drunk:
Νταμπλ ποστ αλλα σαπισε το θρεντ…μονο το κουφαρι του εχει μεινει
