Ε εξήγησε το ρε μαν μία
Εγώ στα κομμάτια που έχω δεί αγγλικούς στίχους μιλούσαν για το θάνατο κτλ κτλ
Btw δεν έχω διαβάσει καμιά συνέντευξη, οπότε δεν ξέρω τι έχουν πεί εκεί
Ε να στο κάνω νιανια τότε. Έχουν στίχους Χάιλ Χίτλερ;
Έχω τσεκάρει TEMPLE NIGHTSIDE (παρακολουθώ τι γράφεις εδώ μέσα:lol:) κ είναι στις άμεσες αγορές.
double post
γι’αυτό ξέρει κανείς κάτι?ΑΙΜΑ λοιπόν…
http://www.youtube.com/watch?v=tDbDmI3XjbQ&feature=youtu.be
bestial black/death από Ελλάδα.Αν αυτό είναι το εξώφυλλο γαμεί.
Μέτρησε, δεν ειχα ιδεα
Σα να εκοψε τη γη στα δυο αυτο.
Φωνητικα κανει ο τυπος των Wargoat, παντως.
[B]Neige et Noirceur[/B] - Hymnes de la Montagne Noire (2011)
Απο το Quebec μας ερχονται,οποτε εχουν και τον ηχο της σκηνης… ([B]Forteresse[/B], [B]Monarque[/B] κτλ)
Ευχαριστη εκπληξη,δεν ειχα ασχοληθει με full-length παρα μονο με το σπλιτ που εχουν με [B]Monarque[/B]…ακουσα και τα 2 προηγουμενα και ειναι εξισου καλα.
[B]2011-Lugubrum-Face Lion Face Oignon[/B]
[SPOILER]Οι Βέλγοι Lugurbum ξεκίνησαν πίσω στις πρώτες ημέρες του Είδους, μετά από ένα όραμα του Barditus κατά την διάρκεια ενός παραληρήματος. Η πρώτη τους όψη θα δοθεί το 1993 με το Demo Black Prophecies και συνεχίζουν με ένα promo 3 κομματιών το 1994. Σε αυτά θα βρούμε επιρροές από Darkthrone, Burzum, Bathory σ? ένα σύνολο που έβγαζε μούργα απ? τη βαβούρα, έχοντας ως λάβαρο το ξύσιμο, τα πεταχτά riff και τα harsh vocals σε πρώτες ιχνηλατήσεις με ζέση και πάθος. Το 1995, μέσα σ? ένα πραγματικό κυκεώνα σπουδαίων κυκλοφοριών κάνουν ντεμπούτο μαζί με πάρα πολλές γνωστές και ακόμη εν ζωή μπάντες του Είδους. Το Winterstones είναι ακόμα παραμελημένο από το ευρύ κοινό αλλά φέρει ύφος και ήθος απόλυτα συνδεδεμένο με την πηγή κυρίως στο Feeling. Εδώ θα βρούμε απλό, λιτό και απολαυστικό atmospheric low tempo Black Metal ιδανικό για όσους ψάχνουν παλιά album στην γνωστή φάση. Στο Gedachte & Geheugen του 1997 είχαμε περισσότερα πρίμα σ? ένα σύνολο με Raw προσανατολισμούς ενώ από το Trollenkloof και μετά θα μπούμε σ? ένα Dark Ambient στα χνάρια του Tomhet (Burzum) και των πρώιμων Mortiis.
Το επόμενο βήμα ήταν μια μεθυσμένη ηχογράφηση που έγινε μέσα σ? ένα βράδυ, κυκλοφόρησε σαν το part των Lugubrum στο split με Sudarium. Τα riff των Βέλγων σε συνδυασμό με τα thrash στοιχεία δημιουργούν ένα διεστραμμένο ήχο που ο τύπος χαρακτήρισε Boersk Blek Metle, από εκεί και έπειτα τους συνοδεύει περιγράφοντας το ?χωρίς πολλούς κανόνες? Black Metal τους. Έτσι κάπως φτάνουμε στο 1999 και το θρυλικό De Totem με τους Βέλγους να βαδίζουν σε μεγαλύτερους πειραματισμούς, δείχνοντας μια νέα διάσταση στην αισθητική τόσο σ? επίπεδο εξωφύλλου όσο και στο ενδυματολογικό στήσιμο της μπάντας. Highlight το 5-string μπάντζο του Midgaars παρέα με το raw black metal των Lugubrum που σαφώς αναβαθμίζεται ηχητικά. Τα επόμενα χρόνια δεν πηγαίνουν καλά για τον Barditus μιας και τα προβλήματα με το αλκοόλ επιδεινώνονται, ο ίδιος μπαίνει στην διαδικασία να κοντρολάρει την κατάσταση και τελικά καταφέρνει και συμμετέχει μόνο σε δύο κομμάτια του τέταρτου full-alum Bruyne Troon. Τα φωνητικά στην θέση του αναλαμβάνει ο υπαρχηγός Midgaars, το album χωρίζεται σε δυο μέρη το Midget (νάνος) και το Dung (κοπριά). Εκεί θα βρούμε Black Metal υπερβολής σε ηχητικό καταπέτασμα που διέπουν οργανικοί μαζοχισμοί, πάντα με τη συνοδεία του 5-string Banjo. Σαν σύνολο το Bruyne Troon είχε πολλές θέσεις αλλά εξαντλητική διάρκεια, ωστόσο αξίζει μια βόλτα μιας και το πιθανότερο είναι να το απολαύσει κάθε εμπλεκόμενος που αρέσκεται σε τέτοιες παρεκτροπές. Το 2001 ο Barditus επιστρέφει και έχουμε ένα Ep κάτω από τον τίτλο Al Ghemist, το 2002 τα ίδια κομμάτια κυκλοφορούν και στο split με Finsternis.
Τα zeros μπήκαν για τα καλά και η μπάντα συνεχίζει κάνοντας ένα βήμα που θα καθορίσει τον τρόπο που θα κινηθούν στο μέλλον. Ο τίτλος του De Vette Cuecken, οι ίδιοι μιλούν για «an unusual concept-work with a cullinary theme» βαδίζοντας πλέον σοβαρά την ατραπό που σκιαγράφησαν στα late 90?s. Εδώ η raw πλοκή ζει μέσα σε πιο εκλεπτυσμένες εκφράσεις ενώ στην εξωγενή παρέα του banjo και των πλήκτρων θα έρθει να προστεθεί το σαξόφωνο για περισσότερες επαφές τρίτου τύπου. Το Heilige Dwazen που ακολούθησε το 2005 θα κάνει τους Lugubrum μπάντα με δυο μπασίστες (πέρα από δυο κιθαρίστες) ενώ στο μονοπάτι τους λαμβάνουν πέρα από κάθε αμφιβολία τον δρόμο χωρίς επιστροφή, κάτι που δεν σημαίνει τίποτε άλλο πέρα από την γιγάντωση του παραλογισμού σ? ένα album που διαθέτει jazz αλλαγές στην πλοκή (trip με On Anemone Meteorites). Την επόμενη χρονιά κυκλοφορούν το Demo του 1998 De Zuivering ενώ το 2007 θα μας κάνουν δωράκι από αυτά που μας αρέσουν ιδιαίτερα με το πειραματικό De Ware Hond. Μιλάμε για ένα album ελεύθερης μορφής, ηχογραφημένο εντελώς ζωντανά σε μια καμπίνα στις Αρδέννες με εν μέρει με αναλογικό εξοπλισμό. Το De Ware Hond είναι το πιο παράξενο μορφολογικά απ? όλη την δισκογραφία της μπάντας αλλά διαθέτει παράλληλα το πιο απλωτό και ανέμελο παίξιμο. Το Albino De Congo του 2008 είναι το καλύτερο Black Metal album που ηχογραφήθηκε ποτέ στο Κονγκό (λογοπαίγνιο αστεϊσμών), στο οποίο έκαναν ένα ακόμα βήμα λίγο πιο προοδευτικό με τις μελωδίες να διαδέχονται ήχοι από παραδοσιακά όργανα (trip με Mushole & Isirhe). Τέλος το 2009 συμμετείχαν με live ηχογραφήσεις σε split με τους Arkha Sva & Sacrificia Mortuorum.[/SPOILER]
Μετά το Κονγκό ήρθε η ώρα για το μεγαλύτερο διάλλειμα στην πορεία των Lugubrum. Φέτος όμως τρία χρόνια μετά ο ναός άνοιξε και από την κεντρική πύλη κάλπασαν οι Βέλγοι πάνω στις μαυρομεταλικές τους καμήλες, με προορισμό την Μέση Ανατολή για νέες περιπέτειες και νέες ανακαλύψεις. Το μακρινό ταξίδι προς το El Arish ξεκίνησε, το καραβάνι θα κάνει πορεία που περνά διαδοχικά από τη Gaza, τη Jaffa, το Mont Tabor. Μουσικά στο Face Lion Face Oignon θα βρούμε ένα Black Metal σε low tempo θέματα που βασίζει πολλά στην έκφραση και τους παράξενους ρυθμούς ή τις απρόσμενες μουσικές τοποθεσίες. Ο ήχος είναι θαμπός, η μουσική φέρει ρυθμό και σε φάσεις μελωδίες, ενώ το tempo μοιάζει μια με τον καλπασμό της καμήλας στην έρημο και μια με το άραγμα της στην όαση, μέχρι να ξαναβρεί τον ειρμό και την όρεξη για τη μακρά πορεία που έχει να διανύσει. Είναι προφανές ότι εδώ θα βρούμε samples με ήχους από τον νομαδικό κόσμο των Αράβων που ντύνουν ατμόσφαιρικα κάθε κομμάτι, παράλληλα ανατολίτικους ρυθμούς θα βρούμε και μουσικά σαν σπορά τρίτου τύπου. Οι Lugubrum μπορεί να παίζουν Black Metal αλλά δεν είναι μπάντα που το κάνει με generic προσανατολισμούς ακόμα και αν παίζει μόνο με τα βασικά όργανα, κάτι που συμβαίνει φέτος μετά από δώδεκα χρόνια. Οι Βέλγοι πάντα συνθέτουν με τρόπο που μοιάζει να χρησιμοποιούν το Black Metal για να εκφραστούν και όχι απλά για να παίξουν Black Metal. Έτσι μέσα στο ένατο full-album θα βρούμε τον κάθετο άξονα του rhythm section όσο και τον εκφραστικό παραλογισμό του Barditus, ενώ οι αλλαγές στην ροή παρουσιάζουν άλλες εικόνες χωρίς ν? αλλοιώνουν το feeling. O τρόπος σκέψης που έχουν δεν είναι συνηθισμένος αλλά τα riff όσο και το περιεχόμενο κερδίζουν μ? ευκολία το ενδιαφέρον του ακροατή καθ? όλη την πορεία. Οι Lugubrum μπορεί να θεωρούνται μια παράξενη κατάσταση αλλά δεν τους έκανε ξεχωριστούς η παραξενιά τους. Αντίθετα μάλιστα αυτό που κρατά μια μπάντα σαν αξιόπιστη underground επιλογή είναι ο χαρακτήρας αλλά και το ανανεωτικό πνεύμα που τον διέπει, σημεία που καταθέτουν άριστα με κάθε νέο βήμα. Θα πρόσθετα μάλιστα πως με ότι και αν ασχοληθούν θεματολογικά καταφέρνουν και το εντάσσουν μ? επιτυχία στον τρόπο που συνθέτουν εκπέμποντας εν τέλη μια φρεσκάδα στην οπτική τους, χωρίς ν? αλλοιώνουν ούτε στάλα αυτό που μας έμαθαν μέχρι σήμερα. Ισχυρό test γνησιότητας είναι η χρήση του «αυτισμού» σαν απλό σημείο στον χάρτη που πορεύονται, κάνοντας την εκφραστική παρεκτροπή έναν προορισμό ή ένα στοιχείο στην γενικευμένη ιδιοτροπία. Μέσα σε αυτή την κλίμακα μετατρέπουν καθετί προς όφελός των κομματιών και τους ύφους που χρησιμοποιούν για να επικοινωνήσουν με τον ακροατή. Το Face Lion Face Oignon έχει ένα θέμα με την ατμόσφαιρά του που δεν λες με τις πρώτες ακροάσεις ξεκάθαρη, αλλά σταδιακά θα έρθει και θα δέσει άρτια μιας και φέρει στην εντέλεια το μεγαλύτερο πλεονέκτημα για το Black Metal, την απαραίτητη ταξιδιωτική φυσιογνωμία. Αν υπάρχει κάτι ακόμα που πρέπει να σημειωθεί, είναι ο εθισμός που προκαλεί μουσικά και το cult προσωπείο στην αισθητική και την θεματολογία που εκκολάπτει τον οπαδισμό και την συνταύτιση.
Τέλος θα ήθελα βάση του συγκεκριμένου παραδείγματος να πλέξω το εγκώμιο κάθε μπάντας που επιλέγει να πορευτεί πέρα από τα βασικά εκφραστικά μοτίβα που καλούμε υποείδη, βαδίζοντας αυτόνομα έξω απο το μαντρί και τις κάστες του. Προσωπικά μιλώντας και πάντα ως ακροατής νομίζω πως η σταδιακή καλλιέργεια ενός πειράματος και οι νέες πατέντες εκφοράς είναι ο μόνος τρόπος ?θελημένης σκλαβιάς? όσων παρακολουθούν το Είδος. Η εξέλιξη στο προσωπικό μονοπάτι που πάντα επαναλαμβάνω, μπορεί να παραλληλιστεί μ? έναν φιλεύσπλαχνο απάγκιο στον ανεμοστρόβιλο των πολλών τυπικών κυκλοφοριών, εν μέσω μιας κατάστασης που έχει προλεγόμενα, φέρνει νέα και υπόσχεται μελλούμενα. Από εκεί και πέρα έχω και εγώ ένα φίλο, όπως μάλλον και πολλοί από εσάς, που ακούει και αγοράζει φανατικά όσες μπάντες κοπιάρουν τους Darkthrone, περί ορέξεως?
Ενας απο αυτους που αγοραζουν κοπιες (και γουσταρουν :p) σημειωνει πως βρισκει συμπαθεις τους συγκεκριμενους,για το ειδος τους εστω…το καινουριο δε το 'χω ακουσει ομως ακομη. :blink:
=D>:lol3:
Τελικό (σχεδόν) line-up για το NWN τον επόμενο Νοέμβρη:
[B]08. November 2012
Blackland Club, Berlin[/B]
Abigail
Bunkur
Perversor
Vanhelgd
Demonomancy
[B]09. November 2012
Postbahnhof-FritzClub, Berlin[/B]
Rotting Christ
Ares Kingdom
Dead Congregation
Morbosidad
Wrathprayer
Blasphemophagher
Adorior
Pseudogod
Antediluvian
Knelt Rote
[B]10. November 2012
Postbahnhof-FritzClub, Berlin[/B]
Blasphemy
Revenge
Sabbat
Proclamation
Black Witchery
Embrace of Thorns
Anatomia
Bestial Raids
Ένα μικρό break για να πω ότι τον τελευταίο καιρό έτυχε να λιώσω τα 2 albums των [B]Twilight[/B] και έμεινα πολύ ευχαριστημένος από τη φάση τους. Το πρώτο μου άρεσε περισσότερο, κι ας φαίνεται με την πρώτη ματιά κάπως ‘‘απλοϊκό’’. Στην ουσία τα περισσότερα κομμάτια αποτελούνται από 2- 3 riffs μόνο, αλλά έλα που η πλειοψηφία αυτών είναι πάρα πολύ καλή! Δεν είναι τυχαίο που τα περισσότερα κομμάτια σου καρφώνονται στο μυαλό από τις πρώτες ακροάσεις ήδη. Επίσης είναι πολύ ωραία κάποια συγκεκριμλενα σημεία, όπως τα ψιλο- τρομακτικά ‘‘ντινγκ- νταγκ’’ πλήκτρα στο ‘‘Winter before’’ ή το ανατριχιαστικό break στο ‘‘As the march of worms’’ που ακολουθείται από ωραίες μελωδίες. Απλά και όμορφα πράγματα. Γουστάρω και τις παραμορφωμένες φωνές, βγάζουν κάτι το εξωγήινο.
Το ‘‘Monument to time end’’, από την άλλη, μου φάνηκε εντελώς άλλη φάση, άλλη μπάντα στην ουσία. Με όλα αυτά τα γνωστά ονόματα πίστευα μήπως έβγαινε καμιά πατάτα, και η αλήθεια είναι ότι η πρώτη ακρόαση με ψιλο- απογοήτευσε μιας και μου φάνηκε κουραστικό σε σημεία και κάπως δήθεν ξέρω 'γώ. ‘Νταξ’, τελικά τα σπάει κι αυτό, όμως. Με εξαίρεση το ‘‘Decaying observer’’ που μάλλον είναι το μοναδικό κομμάτι που δεν αντέχω, όλα τα άλλα έχουν κάτι να σου δώσουν, και μάλιστα κάποια είναι εξαιρετικά. Το ‘‘Convulsions in wells of fever’’ είναι ήδη αγαπημένο, ενώ στο ‘‘Red fields’’ δεν ξέρεις τι να πρωτοθαυμάσεις, το εκρηκτικό refrain, τις ακουστικές κιθάρες, γενικά είναι μία τελειότητα από την αρχή μέχρι το τέλος αυτό το τραγούδι. Πολύ ψυχεδέλεια γενικά, χασιματικά σημεία, αλλά νομίζω ότι συνολικά ο δίσκος είναι πολύ δυνατός, βέβαια θα μπορούσε να είναι μικρότερης διάρκειας πιστεύω.
Όπως και να ΄χει τους γούσταρα αρκετά αυτούς και ήθελα να το πω. 
ρε γαμω αυτους τους abigail θελω κι εγω να τους δω. Μεγαλοι αληταραδες. Τα αλλα ειναι πολυ κακα:p
Aptorian Demon “Libertus” CD/LP/A5
από το σάιτ της Kyrck Productions (ελληνική δεν είναι αυτή?) η οποία κυκλοφορεί το ντεμπούτο τους
[I]After many delays the debut of Aptorian Demon, old school 90’s Norwegian black metal in its full glory. For those unaware of what Aptorian Demon is, Ghash the main individual behind, is the original Keep of Kallesin singer/guitarist from the demo and 2 first albums which later the rest members stole the name and continued their own gay path. This is how KOK would have sounded today in their original form. LP limited in 200 copies , 2 colors as a co-release with Apocalyptic Empire, CD pressed at 1000 copies and leatherbook at 50 copies in black and red. First Cd copies ordered will come with a free Aptorian Demon patch.[/I]
κ εδώ δύο δείγματα
http://soundcloud.com/kyrck/aptorian-demon-var-are-et
http://soundcloud.com/kyrck/aptorian-demon-libertus
στα φωνητικά είναι ο πρώην τραγουδιστής των Κeep of Kalessin(στα πρώτα 2 άλμπουμς) που μπορεί το πρώην συγκρότημά του να μην μας λέει κ πολλά αλλά εδώ κάνει ωραία πράγματα.Στο metal archives αναφέρει ότι παίζει το μπάσο στους Mare(των οποίων το ep Spheres like death μας έστειλε αδιάβαστους).Εγώ πάντως εντυπωσιάστηκα από τα 2 κομμάτια.
Τα πρωινά νέα είναι τα καλύτερα, Ευχαριστούμε nik, μπράβο και στον Kyrck που επιμένει να στηρίζει τις μπάντες που μετράνε και δεν είχαν κυκλοφορίες. Πάω να παραγγείλω.
[SPOILER]
[/SPOILER]
ίδιος ο Tom Angelripper είναι…:lol:
Άκουσε κανείς το καινούριο κομμάτι των Teitanblood?Κ αν το έχετε στείλτε το κιόλας:p
Kykloforise to neo Embrace of Thorns album 'Praying for Absolution apo NWN!
Καινουριο 7ιντσο Sargeist στους Ρωσσους.2 κομματια φωτια και λαυρα!