Πολυ ομορφο το νεο Obsequiae. Βαρδικο, νοσταλγικο,ταξιδιαρικο black metal
Αφού πιάσαμε τα ατμοσφαιρικά ψευτοblack πάρτε και αυτό
Από ψιλοαδιάφοροι με core στοιχεία στα πρώτα βήματα, μετά από 4 άλμπουμ κατάφεραν και έβγαλαν αυτό εδώ το οποίο είναι αξιοσημείωτο και έχω κολλήσει τελευταία.
και φοβερό εξώφυλλο πάλι από τον Πολωνό τύπο που έκανε και το Atlantean Kodex
Προτιμώ το προηγούμενο από Abigail Williams, το Accuser, από το φετινό τους. Νομίζω πως εκεί η μετάβαση ήταν ολοκληρωμένη και βγήκε και απροσδόκητα καλός δίσκος, ενώ ο καινούργιος μου πέρασε λίγο αδιάφορος, ίσως γιατί ήδη έπηξα με ό,τι βγήκε φέτος χαχα!
Σε άλλα νέα, καλησπέρα σας, γιατί έπρεπε να βγάλετε αυτόν τον δίσκο 13/12, όποιοι και αν είστε;
Γιατί τα παιδιά είναι ACAB (sorry, couldn’t resist).
Ντάξει ήταν καλό δεν λέω. Τρελός δίσκος πάντως.
Δεν νομίζω να κολλάει απόλυτα στο θρεντ το παρακάτω αλλά πιστεύω θα εκτιμηθούν περισσότερο εδώ από τους θαμώνες του
Ο λόγος για την συνεργασία των Αμερικάνων Crowhurst με τον Gavin Bryars.
Crowhurst and Gavin Bryars present Incoherent American Narrative
Οι Crowhurst είναι πολύ ιδιαίτερη μπάντα, ηχητικά ας πούμε Post-Black, Sludge, Noise, Experimental etc etc. Το κακο με αυτούς είναι η δυσκολία να τους ακολουθήσεις δισκογραφικά. Ξεκίνησαν τον 2011, μπαίνεις στην λίστα με το τι έχουν κυκλοφορήσει και θέλει σκρολάρισμα
Πολλά full length (μόνο το 2016 κυκλοφόρησαν 4), πολλά ep, πολλά splits και πολλές συνεργασίες.
Το ενδιαφέρον σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι θα συνεργαστούν με τον “πολύ” Gavin Bryars που θεωρείται από τους καλύτερους συνθέτες εν ζωή. Η μουσική βεντάλια του είναι τεράστια : Avant-Garde. Jazz, Opera, Classic κλπ κλπ.
Ο Aphex Twin έχει ρε-μιξάρει μουσική του, έχει συνεργαστεί με τον Brian Eno, Tom Waits κ.α
Από το label τους (Prophecy) :
Recorded in an 18th century hotel in the French Pyrenees, the new album by Crowhurst recomposes and gives new life to elements of released and unreleased works by Bryars. The end result are pieces that feel as close to the symphonic drone of Monoliths-era Sunn 0))) as they do to Bryars’ collaborations with Brian Eno on Discreet Music or his masterwork ‘The Sinking Of The Titanic’.
Both artists have consistently pushed the boundaries of their respective idioms, and together the result is a shimmering orchestra of desolation akin to Trent Reznor’s finest ambient work. String sections ring out and resonate against metal and church bells sing and whimper. As elegant as it is bleak, “Incoherent American Narrative” speaks to both the past and present artistic statements of both artists and solidifies Crowhurst as the Nine Inch Nails of the post internet generation.
Το ρεζουμέ της πολυλογίας μου παραπάνω, είναι ότι αν μη τι άλλο περιμένω κάτι το ενδιαφέρον
Οπως το διαβαζω, ταμαμ για γκεστιλικι απο Λανεγκαν ειναι.
Ετοιμαστείτε για αρκετούτσικες εγχώριες δισκάρες το επόμενο δίμηνο. Just sayin:
Έρχετα δισκάρα πάλι.
Στο στυλ του depressive post black metal, οι Unreqvited κυκλοφορούν στις 10 Γενάρη το πάρα πολύ αξιόλογο τέταρτο άλμπουμ τους. Πάρτε ένα δείγμα:
να ειναι αληθεια αυτο η μουφα?
γνωριζει κανεις κατι?
https://www.metal-archives.com/albums/Burzum/Thulêan_Mysteries/815388
στο δευτερο κομματι του δισκου σε ενα σημειο μηπως ακουμε το king of a stellar war η ειναι ιδεα μου?
μια χαρά ακούς
α και ανησυχησα