Τείνω να συμφωνήσω με τον Αποστόλη ότι πρόκειται για top bm δίσκο για φέτος. Εξαιρετική ατμόσφαιρα, ωραία άποψη στην παραγωγή, φοβερό δέσιμο “υλικών”.
Υπαρχουν ακόμα 2-3 προτάσεις του Αποστόλη που δεν εχω τσεκάρει, αλλά όντως οι Skaphe μοιάζουν σαν να ήταν η μπάντα με την πιο δυνατή black προσωπικότητα για το 2020.
Στην πρώτη ακρόαση μου φάνηκε αρκετά χαοτικο το skaphe3, αλλά εντοπίσα ωραία πραγματακια σε αυτο, τελειώνοντας τη δεύτερη τώρα έχει αρχίσει να μου αρέσει αρκετα. Τρομερα βίαιος αλλά και πάρα πολύ ατμόσφαιρικος δίσκος, ακόμα και τα ήρεμα περάσματα βγάζουν κάτι το πάρα πολύ αποκοσμο. Εύγε στην μαυρομεταλλικη μειονότητα του φόρουμ, πολύ καλό suggestion
Αν και τα επιμέρους στοιχεία δεν τα θεωρώ και πρωτότυπα, νομίζω το ανέφερα και στην παρουσίαση, ο συνδυασμός τους βγάζει κάτι πολύ ιδιαίτερο, επικίνδυνο, βίαιο όπως είπες. Δεν περίμενα να ξεπεράσουν τον δεύτερο δίσκο τους τόσο άνετα.
Πάντως, φέτος βρήκα από όλο το φάσμα του black metal σπουδαίους δίσκους, τα περισσότερα έχουν αναφερθεί κατά καιρούς και στην κεντρική αν την τσεκάρεις ενίοτε!
Ιδιαίτερη χρονιά ποιοτικά, όχι τόσο ποσοτικά, καλύτερη όμως από πέρσυ, πιστεύω. Αυτά όμως θα τα πούμε και πιο αναλυτικά στην ετήσια μας ανασκόπηση!
Λογικά σήμερα θα πέσει το βάρος στα νέα Ondskapt και Urfaust που κυκλοφορούν και επίσημα, αλλά αν έχετε χρόνο και διάθεση ρίξτε μια αυτιά σε αυτό:
Ντεμπούτο, ακροβατεί μεταξύ folk και avant-garde, διακατέχεται από έναν ρομαντισμό και το πιο ενδιαφέρον είναι πως στιχουργικά βασίζεται σε νορβηγικά ποιήματα του 19ου αιώνα.
Είναι εντυπωσιακό το πώς καταφέρνει ο τύπος που τρέχει αυτό το project να μην καίγεται με ένα (ενίοτε και 2) άλμπουμ κάθε χρόνο και να βγάζει τέτοια παλαβά αριστουργήματα όπως το “Eternity of Shaog”. Εξαιρετικό.