Για Lugubrum το λες και οκ
Σίγουρα κάνουν πυροκλάνια στις πρόβες και σκάνε στα γέλια
Το 2022 ξημέρωσε με ένα σκουπίδι λιγότερο στη σκηνή
Και μένα με μπερδεύει το “στη σκηνή”. Εκτός κι αν έπαιξε κανά guest του Κοιμισμένου με τους Batushka.
Σε πιο σχετικά θέματα με το topic, ακούω (για άλλη μια φορά τον τελευταίο καιρό) το Vadak των Thy Catafalque κι αναρωτιέμαι αν είναι μόνο η δικιά μου ιδέα ότι η φάση του Tamas Katai είναι ταμάμ αυτή τη στιγμή για συνεργασία με Ihsahn.
Τον έναν από der sturmer εννοώ
Νέο Wiegedood (ονόματι “There’s Always Blood At the End Of The Road”) την επόμενη Παρασκευή (14/1).
Αυτά είναι τα 4 singles του δίσκου (με το “Carousel” να είναι το σημερινό και πιο πρόσφατο):
Συγκριτικά με την “De Doden Hebben Het Goed” τριλογία (που μου άρεσε αρκετά αλλά με κάθε επόμενο δίσκο όλο και λιγότερο) το άλμπουμ είναι μια αισθητή αλλαγή πλεύσης, που την βρήκα πέρα για πέρα καλοδεχούμενη και σε σημεία εντυπωσιακή. Αλλά πιο αναλυτικά εν καιρώ.
Θεοσκότεινος θρόνος
Λίγο ιδιαίτερος ήχος, δεν είναι για κάθε μέρα. Έχω το Whispering Oaths, όπου περιέχει τις 4 πρώτες κυκλοφορίες της μπάντας κ κάποιες από αυτές, όπως το Bodies για παράδειγμα, είναι πολύ noise για τα γούστα μου. Θα το ακούσω αυτό, δεν περίμενα full lenght.
Καινούριο τραγούδι Sadhaka μετά από σχεδόν 10 χρόνια! Αργεί να πάρει μπρος, από τη μέση και μετά αποκτά ενδιαφέρον μόνο (και το καρφί Maiden στο τέλος όλα τα λεφτά). Και ο ήχος αδύναμος σε σχέση με τη δισκάρα “Terma”. Δεν ξέρω καν αν υπάρχει ολοκληρωμένο album στον ορίζοντα, αλλά είπα να το post-άρω για όσους τη βρίσκουν ακόμα με cascadian πράγματα. Α, ρε Βιολογικάρα, τι προλάβαμε να δούμε.
Έπεσα πάνω σ’ αυτό το αλμπουμάκι, black metal στα χνάρια του τελευταίου Violet Cold, αλλά από το Αφγανιστάν αυτή τη φορά. Ξέρουμε τίποτα για δαύτους;
Πολυ καλο, λιγοτερο blackgaze και πιο oriental με περισσοτερο Summoning-ικο dungeon synth σε σχεση με τον Violet Cold, πολυ ενδιαφερουσα μιξη.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, νέο Krallice την άλλη Παρασκευή (cc @plex27) .
Δείγμα:
Tο περσινό “Demonic Wealth”, αν και το σχολιάζαμε και εδώ, το θεωρώ μερικό return to form (λινκ για την παρουσίαση αν ενδιαφέρεται κανένα), φταίνε και οι συνθήκες της ηχογράφησης, εδώ βλέπω έντονες ambient επιρροές, για να δούμε.
Στο avant-garde νήμα είχα ποστάρει τον περασμένο Οκτώβριο τον νέο δίσκο των Bornwithhair, “When The Witches Fall”, για τον οποίο είχαμε πει και 2 λόγια με τον Αντώνη σε σχετικό Underground Express.
Αυτό το παρανοϊκό ντουέτο έφτιαξε side-project, τους Vinterdracul και κυκλοφόρησαν το “The Murnau Nocturnes” την Παρασκευή:
Με αφετηρία από το raw black metal, γενναίες δόσεις gothic και ambient και μινιμαλιστικού πειραματισμού, αλλά κυρίως άβολο, είναι ένα concept άλμπουμ για μια εναλλακτική ιστορία τρόμου γύρω από τη ζωή του σκηνοθέτη του “Nosferatu”.
Κατάλληλο για πολύ ειδικές συνθήκες, έχει πιάσει το νόημα του εξπρεσιονισμού, και παίζει πολύ έξυπνα με όλη τη βαμπιρική αισθητική του παρακλαδιού.
Δεν κατάφερα να ξεπεράσω το εκπληκτικό εξώφυλλο κ έψαξα αμέσως να βρω τι κ πώς. Incandescence λοιπόν, από τον Καναδά. Δεν τους ήξερα, υπάρχουν από το 2011 κ αυτό είναι το τέταρτο άλμπουμ με τίτλο Le Coeur de L’Homme. Ντουέτο, με τον ένα από τους 2 να είναι ο Philippe Boucher από Beyond Creation/Chthe’ilist. Τώρα κάτι γίνεται, γνωστές κ οι 2 μπάντες, progressive death metal, με σαφής διαφορές βέβαια.
Εδώ όμως μιλάμε για κάτι άλλο, ατμοσφαιρικό, μελωδικό black metal. Υπάρχει ένα κομμάτι στο bandcamp, σαν πρόγευση. Εγώ ψήθηκα, ανυπομονώ για το άλμπουμ.
https://incandescenceband.bandcamp.com/album/le-coeur-de-lhomme?from=fanpub_fnb
https://cats.metal-archives.com/bands/Incandescence/3540335531
Παραμένοντας στον Καναδά και την Profound Lore, καλό είναι να αναφέρουμε κάπου εδώ ( σε περίπτωση που δεν έχει ειπωθεί αλλού και μου διέφυγε) και την επερχόμενη κυκλοφορία των Black Death Cult, στους οποίους φωνή/ κιθάρα έχει αναλάβει ο Haashiophis των Antediluvian.
Προσωπικά αναμένω με ενδιαφέρον.
Πρώτο δείγμα εδώ: