Νομίζω ότι ως τώρα οι Wiegedood δεν έχουν αντίπαλο.
Με Negative Plane, Deathspell Omega και ΑΥΤΟ το πρώτο δείγμα από Blut Aus Nord προ των πυλών, η χρονιά φαίνεται ότι επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις.
Είναι πράγματι μεγάλη δισκαρα το there’s always blood!
για του λόγου το αληθές…
edit:
1η Απριλίου. Θυμηθείτε το:
Και μιας και αναφέρθηκαν οι Sargeist (και με αστερίσκο για τις σχέσεις με Horna), δύο μέλη τους επανέρχονται την άλλη εβδομάδα με τον νέο δίσκο των Desolate Shrine έπειτα από μια πενταετία, ο οποίος έχει πολύ ενδιαφέρον αν και πιο black/death… Δημόσια δείγματα μέχρι στιγμής:
Και φυσικά την άλλη Παρασκευή έρχεται η διαφοροποιημένη δισκάρα των Falls Of Rauros (που έχει αναφερθεί και στις νέες κυκλοφορίες):
n-οστό edit:
Έκανα που έκανα post, ας μοιραστώ και το νέο δίσκο των Γερμανών Unru:
Τα tags λένε τη μισή αλήθεια. Αν και η διάρκεια “κλωτσάει” λίγο, για τέτοιο συνδυασμό, το experimental/avant/black/post/crust τους είναι ελκυστικό.
Αυτά. Now will always be…
Γερμανοί μύστες και ήχο βγαλμένο από την πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακία
Εξαιρετικά ενδιαφέρον!
Νεο Abbath εκει εξω
Πολύ καλό!!
Ρε αλήτες κατσαπάνκηδες
︎ Plenilunar Requiems (Split W/ Ebony Pendant) | Lamp Of Murmuur (bandcamp.com)
Το βάζω εδώ αν και θα ταίριαζε και στις punk ή crust κυκλοφορίες
Αν κρίνουμε από το πρώτο κομμάτι όχι απλά τη συνεχίζει, αλλά πάει για νέες κορυφές.
Είδα black/crust, είδα ελληνικό στίχο, λέω “εδώ είμαστε”. Τελικά (αν και δε λείπουν οι καλές ιδέες/riffs) δε μ’ ενθουσίασε και τόσο. Κάτι η πλάστιγγα που γέρνει περισσότερο προς το metal (σε σημεία είναι λες και ακούς Dissection π.χ.), κάτι το ύφος των μελωδιών που γενικά δείχνουν να προέρχονται από Σουηδία μεριά, κάτι τα “καθαρά” φωνητικά που, ΟΚ, τ’ αντιλαμβάνομαι ως υφολογική πρόταση, αλλά δεν είναι καθόλου του γούστου μου, και κάτι τα black που δε λένε και πολλά, κάπου μέτριο που φαίνεται το αποτέλεσμα, ρε γαμώτο.
Προσωπικά το ακούω ευχάριστα και με προβληματίζει το θάψιμο σου…τόσο πολύ έχω ξεμωράνει και τα ακούω όλα ωραία ;
Τι να πω… σίγουρα μετάνιωσα που το ποσταρα πάντως
Όχι ρε, αν είναι δυνατόν, μα κι εγώ τις κυνηγάω αυτές τις κυκλοφορίες, ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου πετύχει.
Sorry αν βγήκε έτσι το post μου, αλλά πραγματικά δε νιώθω ότι το έθαψα -απεναντίας σημείωσα ότι έχει αρκετές καλές ιδέες, αλλά και κάποια βασικά στοιχεία που εμένα π.χ. με ξενίζουν. Προσπάθησα να μη γίνω αναλυτικός και απλά να τ’ αναφέρω ώστε να μη φανώ ακριβώς κακοπροαίρετος, και συγκεκριμένα το στυλ των φωνητικών, το ύφος των περισσότερων μελωδιών, η πιο metal κατεύθυνση κλπ. Ξέρεις, ίσως να φταίει ότι στο ίδιο στυλ παίζει πάρα πολύ υλικό που εγώ προσωπικά το βρίσκω πιο αξιόλογο, οπότε αναπόφευκτα κάποια πράγματα δε σ’ εντυπωσιάζουν ή σου φαίνονται πιο μέτρια.
Το τελευταίο διάστημα έχω ξαναβάλει τακτικά στην playlist το πρόσφατο διαμάντι (ένα ακόμα) των PRIMEVAL MASS. Αν και γενικά θεωρώ ότι είναι σχεδόν εγκληματικά υποτιμημένοι (κρυμμένοι αν θέλετε) από το μεγαλύτερο μέρος του σχετικού κοινού, έχω να πω kudos στο rocking και τον @apostolisza8, μια και έψαξα το κείμενό του και είναι spot on.
Να πω προσωπικά ότι πλέον προτιμώ 1000 φορές τον οριοθετημένο ήχο και τις σχετικά σαφείς αναφορές τέτοιων δίσκων, που ξεχειλίζουν όμως από ενέργεια, σε σχέση με το 99% των κυκλοφοριών που πουλάνε ατμόσφαιρα/οκάλτ τελετουργία και στην πράξη είναι άλλη μια συρραφή από δυσαρμονίες και reverb.
Επίσης αν και δέχομαι το σχόλιο για τις δυναμικές (τα φουλ γρήγορα είναι μαζεμένα στο πρώτο μισό, αυτά με τα κάπως περισσότερα mid-tempo στο δεύτερο), εμένα μου κάνει πολύ περισσότερο βλέποντάς το ως δύο ενότητες.
No worries! Χαριτολογώντας είπα ότι μετάνιωσα που το πόσταρα…επίσης, δικαίωμα σου να μην σου αρέσει αλλά μεταξύ μας, το ψιλοέθαψες…
Ελπίζω για το BECRAH να έχεις καλύτερη άποψη.
Το Becrah είναι απ’ τα καλύτερα πράγματα που άκουσα τον τελευταίο καιρό, το είχα γράψει και πιο πάνω.