Στο Χαμμερ και τον Γιοβανιτη, αν εννοούμε την ίδια. Για την ακρίβεια είχε πει πως όταν όλοι έκαναν tapes με το Battery και το Damage Inc. αυτός γέμιζε τη μια πλευρά της κασέτας με τα Ktulu, Orion και To Live is to Die.
Λογικά ναι, ωραίος.
Να μπαινεις σε μπαρ στην Δανια και να βλεπεις τετοια σκηνικα. Καλο θα ηταν και το λαιβ
Κάνοντας ένα μικρό desk research για το αν οι Ιταλοί JANVS είναι κρυπτοφασιστακια (πιθανότατα είναι, κρίμα γιατί μουσικά κάτι σκάβουν) έπεσα πάνω στο παρακάτω paper που είναι αρκετά ενδιαφέρον…
Κατι μου λέει πως οι πιουρίστες θα το μισήσουν, εγώ όμως το θεωρώ απολύτως φανταστικό black metal. Scarcity λοιπόν. Δυο λογάκια εδώ - οκ, λίγο παραπάνω:
Κυκλοφορεί την Παρασκευή κι ελπίζω πως θα του δώσετε ευκαιρία, ειδικά όσοι είστε πρόθυμοι για κάτι πειραματικό και δύσβατο.
το έβαλα να παίξει κ προσπαθούσα να καταλάβω από που έρχεται το γαμήδι το ασθενοφόρο…
Εντάξει, είναι πολύ ιδιαίτερο άκουσμα… Δεν ξέρω αν το παλεύω, σίγουρα όμως σου εξάπτει τη φαντασία.
Για το πρώτο κομμάτι μιλάω πάντα.
Τα άλλα δύο που έδωσαν για ακρόαση είναι σαφώς πιο “κανονικά”, διατηρώντας βέβαια αυτή την αίσθηση πανικού που φαντάζομαι ότι ήταν ο σκοπός τους.
Το τελευταίο ειδικά, The Promise of Rain, όλα τα γαμημένα λεφτά.
Τώρα είμαι περίεργος να ακούσω τα άλλα τρία.
Να πω και εγώ μερικά σχόλια.
Μετάβαση από μικροτονικότητες σε μετα-μινιμαλισμό λοιπόν, και αυτό με γερή δόση νεοκλασικής σύνθεσης. Το “The Promise Of Rain” θα μπορούσε να είναι και ένα ενιαίο κομμάτι. Όσοι έτυχε να ακούσουν το 25λεπτο “Le Coeur Bat” των Non Serviam από τον ομότιτλο δίσκο ίσως καταλαβαίνουν τι εννοώ. Btw δεν είμαστε προετοιμασμένοι για αυτό που έρχεται στο επόμενο full length
Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα για μένα, και εκεί ήταν οι πιο σημαντικές μου διαφωνίες με τον @Aldebaran, δεν ήταν ποιός το έφερε πρώτος (και ναι, ακούστε Jute Gyte).
Σίγουρα, στην post-DsO και post - “Aesthetica” / “Dimensional Bleedthrough” εποχή, τέτοιες μπάντες ήταν θέμα χρόνου να ξεπεταχθούν (πέρσυ είχαμε πχ Thantifaxath και Kostnatění στις λίστες μας κάποιοι ), και μπορούν να ειπωθούν πολλά, και σε ένα μικροσκοπικό (ωπ τι έκανα εδώ) επίπεδο μπορούν να βρεθούν και υπο-παρακλάδια.
Για μένα οι Scarcity βγάλανε ένα αριστούργημα, που καλώς ή κακώς το περίμενα πως θα είναι, απλά δεν ήξερα τι είδους θα είναι. Και μάλιστα και πώς θα κατέληγε, με αυτό το τόσο απλό, για τα δεδομένα τους, αλλά λυτρωτικό και πομπώδες οριακά φινάλες. Εμένα τέτοιοι δίσκοι που μου θυμίζουν τόσο έντονα αστικές περιπλανήσεις πάντα θα μου κάνουν, οπότε ναι, εδώ βρήκαμε ένα σκατόψυχο πράγμα στο ίδιο χρώμα με τις πολυκατοικίες από το παράθυρό μου.
Για να ρίξω και καμιά πρόταση.
Πρώτο δείγμα από το πρώτο full length των Ολλανδών Deathless Void:
Δύο άλμπουμ θα κυκλοφορήσουν οι Reverorum ib Malacht (Malacht Unlimited) το καλοκαίρι. Το Malakt Amalka Maryam και το Martyrium Matrimonii : Sacrificium Christi. Το τελευταίο θα βγει από την Ajna και έχουμε το πρώτο δείγμα. Μην ψαρώνεται απο την αρχή του κομματιού, ήμουν έτοιμος να το κλείσω αλλά με το που σκάει το κομμάτι κανονικά είναι απίστευτος ο ήχος.
Ενδιαφέροντα ντοκουμεντάκια από το παρελθόν!
Άκουσα βεβαίως το SCARCITY μετά τα αποθεωτικά λόγια του φίλτατου @Aldebaran και έρχομαι να συμφωνήσω ότι πρόκειται για εντυπωσιακή κυκλοφορία. Μοιάζει βέβαια σε σημεία να “πουσάρει” λίγο καταναγκαστικά ακρότητα και “αρρώστια”, αλλά all-in-all μιλάμε για πολύ αξιόλογο έργο. Θα συμφωνήσω επίσης με σχολιο από @apostolisza8 για “αστικές περιπλανήσεις”, πολύ εύστοχο πράγματι.
Εκεί που θα διαφωνήσω προφανώς (και μιλώντας για μένα) είναι ότι δεν έχει και πολλή (για να μην πω ελάχιστη ή και καθόλου) σχέση με το black, είτε στο καθαυτό “μουσικό κομμάτι” (που βέβαια το black ποτέ δεν ήταν μόνο αυτό) είτε πολύ περισσότερο στο συνολικό αισθητικό αποτύπωμα. Πιο πολύ μου μοιάζει με ένα αμάλγαμα διάφορων ακραίων εκδοχών του metal (και όχι μόνο) που αναδύθηκαν στο US underground των 00ς, θα έλεγα.
Σε άλλα νέα, τρεις αρκετά πρόσφατες κυκλοφορίες στις οποίες βρήκα ένα κάποιο ενδιαφέρον, χωρίς όμως καμία από αυτές να με κάνει να σηκωθώ από καρέκλες, ντιβάνια, καναπέδες. Ωστόσο μπορώ να πω ότι “κάτι έχουν” που να τις καθιστά άξιες μικρής έστω αναφοράς.
TOTENGOTT “Beyond the Veil”
Οι Ισπανοί ξεκίνησαν ως CELTIC FROST cover band και στην πορεία είπαν να κάνουν τα δικά τους πράγματα, τα οποία -θα εκπλαγείτε…- φέρνουν κάμποσο στους CELTIC FROST! Το ενδιαφέρον όμως στην περίπτωση του φετινού “Beyond the Veil” είναι ότι σε αντίθεση με την πλειοψηφία των σημερινών ακόλουθων των Ελβετών, αυτοί εδώ αγκαλιάζουν κάμποσο και το “Monotheist” σε σημείο που θα λεγε κανείς ότι το 13+λεπτο “The Golden Crest” που κλείνει τον δίσκο είναι το δικό τους “Synagoga Satanae” (αναλογικά πάντα, ε, δεν κάνουμε ιεροσυλίες εδώ).
Γενικώς αν ξεπεράσει κανείς το πόσο πολύ θυμίζουν CF, εδώ μιλάμε για δίσκο που “περνάμε καλά” μαζί του (για όσο).
ULTRA MUNDUM NOSTRI ASSEMBLY “UMNA I: Mistaken by the Hegemonic Monotheism - Centuries of Abstract Revelations”
Εντάξει από τον τίτλο και μόνο αντιλαμβάνεται κανείς το βαρύγδουπο του θέματος. “Κολλεκτίβα”, πομπώδες statement (δείτε bandcamp), θεωρία, θεωρία και λίγη ακόμα θεωρία (τα κόμμάτια έχουνε τίτλους Lecture (!) 1,2,3 κ.ο.κ., δηλ ΟΚ μιλάμε για τον ορισμό του GIF “ΣΤΑΜΑΤΑΑΑΑ” εδώ πέρα ).
Επίσης είναι Γάλλοι και, αν δεν το μαντέψατε, αντιγράφουν πολύ DsO (και ύστερους ABIGOR).
Επίσης, ανταπάντεχα, το κάνουν αρκετά (έως πολύ) καλά.
Αν και αν είναι να γίνουν viral, θα είναι για τους λάθος λόγους, τα 33 λεπτά εδώ (εξαιρετική διάρκεια) αξίζουν 2-3 ακροάσεις.
XAOSVISCERA “Works of the Devil”
Κλείνουμε με ντόπιο project, Funus από HERETIC CULT REDEEMER/SVARTULVEN με Cain Latifer (ACRIMONIOUS, ex-THY DARKENED SHADE) και πανταχού παρών Βαγγέλης Φελώνης, μαζί με Semjaza (THY DARKENED SHADE) σε mastering, Yannis K. (SERPENT NOIR/NOX FORMULAE) σε guest στίχους.
Φουλ Σκανδιναβία (κυριότερα Σουηδία), αρκετό mid-tempo, επιθετικότητα, απειλή αλλά και υποδόρια χεβιμεταλλίζοντα θέματα. Δεν ανακαλύπτει τον τροχό, δεν είναι ο σκοπός του, αρκετά πειστικό γι’ αυτό που θέλει να κάνει.
Late to the party οπως λεει και επιφανης μουσατος μπιστης, αλλα τι δισκαρα το νεο Scarcity.
Η πρωτη ακροαση ηταν λιγο μουδιασμενη, με αυτα τα πριμαριστα μοτιβα- οπου ειναι παροντα- να με ενοχλουν λιγο, ομως μετα την 3η-4η ο εθισμος ειχε ηδη εδραιωθει.
Δεν θα το κατετασσα κι εγω ευκολα στο black metal ή τουλαχιστον ο ορος δεν περιγραφει το δισκο επαρκως.
Μιλώντας πιο γενικά, ισως οτι πιο ενδιαφερον στο συγχρονο metal αυτη η νεα σχολη που δημιουργειται σιγα σιγα- με μπαντες αρκετα διαφορετικες μεταξυ τους βεβαιως- τα τελευταια χρονια και περιεγραψε πιο πανω ο @apostolisza8
Τι late to the party μωρέ, τώρα βγήκε
Με την πρώτη ακρόαση κέρδισε το ενδιαφέρον μου, δε μου άρεσαν όμως τα τύμπανα (ειδικά οι μπότες) που ακούγονται ψεύτικα (ήχος και παίξιμο).
Έχουν περάσει 4 μέρες από την εν λόγω ανακοίνωση, πίστευα ότι όλο κ κάποιος θα το ποστάρει αλλά… . Κυκλοφορεί την κατάλληλη περίοδο φυσικά. Enjoy.
Dear fellow Wanderers,
As many of you already noticed, we’re late to our own party: the announcement of the upcoming release of Die Berge.
You’ve waited patiently for so long. Die Berge lets you accompany the Wanderer during the last stretch of his journey to the pinnacle of his transcendence.
This new chapter in the story of the Wanderer is now available for pre-order: https://en.kunsthall.spkr.media/…/Paysage-D-Hiver-Die…
Die Berge will officialy be released on November 8th, 2024.
Το πρωτο δείγμα είναι επος.
Αυτό! Ίσως κάνει τον χειμώνα περισσότερο υποφερτό εδώ πάνω αλλά δεν νομίζω.
Για κάποιο λόγο που ακόμη δεν έχω κατανοήσει πλήρως, οι Koldbrann μου άρεσαν πάρα πολύ ακόμη και στο “Vertigo” του 2013, που μάλλον είχε ξενίσει λίγο.
Ε, 11 χρόνια μετά νέο δισκάκι λέει, χαμπάρι δεν είχα πάρει, και ευκαιρία για ένα trip down the memory lane με λίγο νορβηγικό μπλακ μεταλ (ελπίζω να αξίζει).
edit:
Νέο Bonjour Tristesse τον Οκτώβριο, πρώτο δείγμα:
Μένοντας σε rabm μονοπάτια, καλή φάση και το νέο Gråt Strigoi, πάντα πιστεύαμε σε αυτούς:
edit2:
Δεύτερο: