Είναι κάποιες φορές που εσείς που ακούτε 20 δίσκους τον μήνα, θα πρέπει να χρησιμοποιείτε τέτοιου είδους επιθετικούς προσδιορισμούς (ακόμη κι αν δεν είστε της “υπερβολής”), έτσι ώστε να γίνεται ευκολότερη η δουλειά των υπολοίπων που ακούμε 20 δίσκους το πολύ τον χρόνο. Ιδιαίτερα, δε, όταν όλο το παραμιλητό αφορά είδη με τα οποία έχουμε επιδερμική σχέση (καλή ώρα όπως εγώ με το BM).
Είπα να ακούσω ένα δείγμα από περιέργεια (one man band, λέει!) και κατέληξα σε δύο σερί ακροάσεις του δίσκου. Δεν μπορώ να βρω καλύτερο επίθετο από το “τεράστιος”. Πανέμορφη, εθιστική δισκάρα. Οι, δε, δύο εισαγωγικές τραγουδάρες σε γραπώνουν από τον λαιμό και σε πνίγουν στο πιο βαθύ πηγάδι. Πολλή πληροφορία, πολύ βάθος, απίθανη ατμόσφαιρα και αμέτρητες προσλαμβάνουσες. Doom σημεία, early 90s ατμοσφαιρικά death περάσματα, οι καλύτεροι Opeth που δεν έχετε ακούσει τα τελευταία 20+ χρόνια (εισαγωγή του υπερ-ύμνου “Γύαλινα Μάτια”) και πολλά ακόμη για να ανακαλυφτούν στις (δεδομένα πολλές) ακροάσεις που θα ακολουθήσουν.
Θα πούμε τίποτα για τον καινούριο δίσκο Ancst ή θα το κλείσουμε το μαγαζί;
Με μία ακρόαση, μου κάνει ακόμα περισσότερο από τον προηγούμενό τους (που επίσης είχα βάλει στους διακριθέντες του 2020), κυρίως επειδή διακρίνω μια σύγκλιση προς τη core συνιστώσα τους που, κατ’ εμέ, υπηρετούν καλύτερα από την black.
Κάποτε είχε πέσει στον δρόμο μου το “Blessed Extinction” των Βέλγων, από το οποίο ομολογώ δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα -επι τη ευκαιρία θα το ξανακούσω πάντως. Πολλά χρόνια μετά (πρόπερσι δηλ.) ήρθαν το project THE NEST και συνεπακούλουθα η κολλεκτίβα των WOLVENNEST οι οποίοι με εντυπωσίασαν σε έναν σημαντικό βαθμό. Τότε λοιπόν διαπίστωσα ότι δύο μέλη τους (Deha & Corvus) είναι και στους CoE, των οποίων το φετινό “Metempsychosis” είναι ένα πολύ ενδιαφέρον δείγμα “αφηγηματικού” blackmetal που -παρά την επιθετικότητα- δεν αρνείται και τα ατμοσφαιρικά σημεία αλλά και το metal υπόβαθρο. Δύο 20+λεπτα κομμάτια, για τον θάνατο και το άγνωστο “παραπέρα”, συνθέτουν μια κυκλοφορία που πιθανότατα θα είναι στις λίστες μου για φέτος και βλέπουμε πού θα καταλήξει.
ULVIK “Last Rites | Dire Omens”
Το ντουέτο απ’ τον Καναδά, που δισκογραφεί στην πάντα αξιόλογη Avantgarde, μπορεί να είναι λίγο “ντεμοντέ” παρουσιάζοντας cascadian εν έτει 2024, παρολαυτά το στοιχείο της Φύσης (που είναι ο πυρήνας του σχετικού υποϊδιώματος) “ακούγεται” τόσο αυθεντικά μέσα στις συνθέσεις τους που στ’ αυτιά μου τουλάχιστον κάνει το “Last Rites | Dire Omens” πιο ενδιαφέρον απ’ οτιδήποτε έχουν κυκλοφορήσει π.χ. οι WitTR τα τελευταία 10+ χρόνια.
NADSVEST “Slovo Meseca i Krvi”
Ο όρθοντοξ (pun intended) μπράδερ από τη Σερβία (και vocalist των GORGOROTH) Stefan Todorovic συμπράττει με τον Krigeist των BARSASKETH για μια “πομπώδη” περιήγηση στη σκοτεινή πλευρά της σλαβικής λαογραφίας. Προσωπικά δεν μπορώ να πω ότι με κέρδισε και τόσο μια και το βρήκα περισσότερο εντυπωσιακό παρά ουσιαστικό, ενώ και τα φωνητικά δεν είναι ιδιαίτερα του γούστου μου αλλά προβλέπω ότι θα κάνει ένα κάποιο γκελ σε σχετικούς μαυρομεταλλικούς κύκλους.
Μου έβγαλε πρόταση το Discoqs για νέα κυκλοφορία των Αυστραλών Elysian Blaze αλλά τελικά είναι το The Virtue of Suffering του 2018, το οποίο κυκλοφορεί από την Those Opposed Records σε βινύλιο.
Ναι μεν δεν είναι καινούρια κυκλοφορία αλλά μπαίνει σαν πρόταση γιατί δεν ήξερα ότι είχαν κυκλοφορήσει κάτι πέρα από το Blood Geometry του 2012 (το οποίο πρέπει να του δώσω ακροάσεις πέρα από 1-2 τότε που το είχα πάρει).
καινούριο κομμάτι Trelldom, από το ...By the Shadows... που θα βγεί τον Σεπτέμβριο. Θα ταίριαζε παρισσότερο στους Gaahls Wyrd βασικά το κομμάτι, θα δούμε αν όλος ο δίσκος είναι σε αυτό το ύφος.
Αυτό ερχόμουν να ποστάρω κι εγώ.
Από τη γειτονιά του Fenriz, το Kolbotn, ο δίσκος κυκλοφορεί τον Αύγουστο από την Peaceville άρα τα Under a funeral moon vibes μόνο τυχαία δεν είναι.
BTW πέτυχα τον Fenriz σε ένα ροκ/μεταλ μπαρ στην Κοπεγχαγη μετά τη συναυλία των Metallica την πρώτη μέρα - εμφανώς μεθυσμένο - να χτυπιέται σε τραγούδι Billy Idol (Rebel Yell) που ζήτησε ο ίδιος και καπάκι Queen. Όταν τον πέτυχα στο μπαρ τον ρώτησα αν ήταν στο λαιβ και άρχισε να μου λέει για την αγάπη του για το Orion (που έπαιξαν εκείνη τη μέρα, όποτε πιθανολογώ πως ήταν εκεί για το λαιβ αν και απάντηση δεν πήρα ).
Η μουσική παλέτα αυτού του ανθρώπου δε σταματάει ποτέ να με εκπλήσσει.
Τεσπα τέλος η φλυαρία για τον Fenriz, το κομμάτι των γειτόνων του είναι εξαιρετικό δείγμα και ανυπομονώ για το full length σε ένα μήνα
Μέλη από Condor, Obliteration, Dodskvad, Black Magic, στην μπάντα.
Προβλέπεται απόλυτη ξεραΐλα.
Θυμάμαι μια προ 15ετίας (??) συνέντευξη του μπαμπά μας που έλεγε πως θα έπρεπε όλοι να δίνουν βάση στα instrumentals των Metallica αντί για τις θρασιές τους. Κάτι θα ξέρει.
).