Δεν ξέρω απ’ αυτά, εγώ είμαι εδώ για τη ζωή όχι για τις πληροφορίες.
“River at Dash Scalding” δισκάρα πάντως…
2 Likes
Γνωρίζω ότι ο χώρος είναι αχανής, για αυτό προτιμώ προς το παρόν να μείνω στα πιο γνωστά συγκροτήματα του “νοτιοευρωπαϊκού”, θα λέγαμε Black metal.
Balkan black metal
Mediterranean black metal
Next
Τάσσομαι υπέρ της ορολογίας Γράκχου.
Δεν είναι ακριβής βέβαια.
το μεντιτεράνηαν θυμίζει θάλασσα κ κοκτέηλ, το μπάλκαν θυμίζει μπρούταλ βραδιές με τράγους να βελάζουν…διάλεξε.
2 Likes
Εγώ για πλάκα το έγραψα ε, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα
Υπάρχει μια ευρύτερη μάζωξη που πιάνει Κεντρική Ευρώπη (MASTER’S HAMMER / SAMAEL / ANCIENT RITES κ.α.) και κατεβαίνει προς Μεσόγειο σε Ιταλία (MORTUARY DRAPE / NECROMASS) και Ελλάδα. Ένα παρακλάδι πάει προς Πορτογαλία (πρώιμοι MOONSPELL) ενώ -λόγω correspondence της εποχής υποθέτω- ταιριάζουν ηχητικά και οι βραζιλιάνοι MYSTIFIER.
Τα συστατικά που επικρατούν εδώ είναι CELTIC FROST + χεβιμέταλ σε αντίθεση με το BATHORY + γερμανικό σατανοθρας των Σκανδιναβών.
6 Likes
Προσωπικά σε κριτικές μου επιλέγω να το λέω ηπειρωτικό black metal (αλά continental) σε αντίθεση με το scandicore. Who cares though.
On topic:
1 Like
Πέρα από τους ανωτέρω άκου οπωσδήποτε και Yoth iria
1 Like
Αυτούς τους έχει μάθει ήδη, αμέ!
2 Likes
Τώρα το είδα στο άλλο thread
Με Elysian Fields ειχα φαει σκαλωματακι τοτε, το We …The Enlightened πολυ καλο.
2 Likes
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧα
Elysian Fields το πρωτο τους ειναι αξεπεραστο. Μια ακροαση στο I Of Forever θα πεισει και τους απιστους!
6 Likes
Και το Adelain δισκαρα εννοειται.
1 Like
1 Like
Οι Λαρισαίοι Thyrathen παρουσιάζουν το καινούριο τους κομμάτι με τίτλο Η Πόλις, από το επερχόμενο άλμπουμ τους Lakonic. Έντονα folk στοιχεία πλουτίζουν το midtempo black metal τους, με εναλλαγή καθαρών κ μπρούταλ φωνητικών. Αναμένουμε με ανυπομονησία…
3 Likes
NECRORACLE “Arcane Impious Mysteries” [2024]
Πάλι μπροστά μου η Καταλωνία, σε ένα δίσκο που μου προτάθηκε απ’ τον Γιάννη των SERPENT NOIR και ακούγοντας κανείς το intro του “Mors Apotheosis” είναι εύκολο να καταλάβει το γιατί. Βέβαια, αν και μπορεί να βρεις σχετικά σημεία κυρίως σε κάποια sinister guitar leads, εδώ επικρατεί κατά βάση ο πηχτός (ίσως και παραπάνω απ’ όσο θα ήθελα) black/death ήχος, στο στυλ π.χ. των IRKALLIAN ORACLE. Το βασικό είναι ότι τα κομμάτια (4+1 ambient με συνολική διάρκεια 38 λεπτών -ιδανική αν με ρωτάτε) είναι δουλεμένα, από κάπου ξεκινάνε και κάπου καταλήγουν και δεν μένουν στο “πουλάμε οκάλτ αβυσσική ατμόσφαιρα” που έχει επικρατήσει κατά κόρον τα τελευταία πολλά χρόνια.
Παρεμπιπόντως, την έκδοση σε CD την έχει αναλάβει η Nuclear Winter που σημαίνει έξτρα σφραγίδα ποιότητας για το μουσικό περιεχόμενο.
4 Likes