Χαχαχα
Ως την αρχή, αλλά κράτησα πράγματα απ’ το 1999 και μετά
στεφάνι και έξω
2 Likes
Το Enthrone Darkness είναι το αγαπημένο μου Borgir και από τα αγαπημένα μου black άλμπουμ γενικότερα. Μέχρι και In Sorti μου αρέσουν όλα. Άλλα περισσότερο άλλα λιγότερο, το ίδιο το In Sorti ας πουμε έχει πολλά μέτρια κομμάτια αλλά έχει και κομματάρες. Το Abrahadabra δε μου άρεσε, το βρήκα φτηνό συνθετικά σαν μια κακή μεγένθυση των μετρίων στιγμών του In Sorti. Για το ύφος δεν έχω θέμα προσωπικά, κανένα.
3 Likes
Μας γράφεις όλους εκεί που ξέρεις κ κάνεις οτι γουστάρεις 
1 Like
And this in anguish Beren paid
For that great doom upon him laid
Beyond the trees he rides the path
Through the sorrows of Doriath
The Deathless Love of Lúthien
Too fair for love of mortal men
1 Like
Σαν τα χιόνια!
3 Likes
Επος.
2 Likes
Αν το νέο άλμπουμ είναι κατα 80% καλό όσο το EP του 2016 μιλαμε για το πιο ακοπο AOTY contender, αν και απο οτι βλεπω δεν εχει την μεικτη κόσμου για lineup η μπαντα αυτή τη φορά.
Το πρώτο single τα λέει όλα.
Ουφ.
3 Likes
Και φρέσκο Yellow Eyes, ονόματι Confusion Gate:
5 Likes
Κίτρινα μάτια κάναμε να τους δούμε
5 Likes
Officially out there:
4 Likes
Ναι, θα πουμε πολλά γι αυτο συντομα…
Φήμες λένε ότι ο Αντώνης ακούει τους δίσκους πριν τους γράψουν οι μπάντες
6 Likes
Να πούμε βέβαια εδώ πως οι Qrixkuor είναι, νομίζω, λίγο πιο κοντά στο death παρά στο black.
Αντίθετα, ξεκάθαρο black με τρομερά πειραματικά στοιχεία φέρνουν ξανά οι Kostnateni. Ο νέος δίσκος έσκασε σήμερα.
Ο @apostolisza8 είχε δικαιοτατα αποθεώσει το Upal του 2023, νομίζω το είχε και λίστα. Παραλίγο να μπει και στην δική μου τότε, για να δούμε τώρα…
2 Likes
Πέραν του ότι το black είναι παραπάνω από “τεχνοτροπία”, βάζω στοίχημα ότι αν πάρεις 100 ανθρώπους που λένε “ακούω ντεθ” και άλλους 100 “ακούω μπλακ”, η δεύτερη κατηγορία θα συγκινηθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό από έναν τέτοιο δίσκο.
Δεν διαφωνώ καθόλου σε αυτό που λες. Στο δικό μου μυαλό είναι πάντως πιο κοντά στο death, ίσως είμαι στην μειοψηφία. Και τους Teitanblood κάποιοι τους βρίσκουν λίγο πιο black, εγώ λέω death.
Ελάχιστη σημασία έχουν βεβαια όλα αυτα όταν κάτι γαμαει…
Απο ποτε το black/death επαψε να υφισταται ως ορος; Συμφωνώ με Κρισπ όμως, πως σε σπηλαικο πλακ/τεθ, οι πλακ εκτιμουν μαλλον περισσοτερο.
Κοστνατενι θα ακουσουμε και αυτο, υπαρχουν απαιτησεις, ελπιζω να μην “ωριμασαν” και μαζεψαν το χαος τους, υπαρχουν υψηλοτατες απαιτησεις ξαναλέω, για Κριξκουορ, επιμενω να πιστευω πως τα EP ειναι καλυτερα απο τα LP, και αν και οχι φαν του συμφωνικου (γενικα, λιγοτερο οπως το κανουν), θα ακουσω μες το Σ/Κ, επειδή πάλι θα έχουν μια πρόταση να παρουσιάσουν.
Για πρώτο σχόλιο Κίτρινα Μάτια, φοβερό είναι αλλα νιωθω πως ακουω μωσαικο πλακ παρακλαδιων, όλων παιγμενων εντυπωσιακα, και συνεχίζονται οι ακροάσεις σε αναζήτηση συνοχής. Βέβαια, δεν ξερω πολλα σχήματα να ειναι τοσο πειστικα σε οτι κανουν.
Γενικα το αμερικανικο αντεργκραου σε αυτα ειναι ταμαμ εδω και δεκαετιες.
2 Likes