Μπάσιμο Kostnateni με edm beats, πάντως, δίνει πόντους
1 Like
2 Likes
Γι αλλού ξεκίνησα (NOISE TRAIL IMMERSION -δε μου είπε σχεδόν τίποτα) και αλλού κατέληξα μέσα στον μίνι κυκεώνα κυκλοφοριών της I, Voidhanger Records.
ESOCTRILIHUM “Ghostigmatah - Spiritual Rites of the Psychopomp Abxulöm”
Εδώ μιλάμε για περίπτωση τίγκα στα potential red flags -one man project με 12 full-length (δεν έχω ακούσει τίποτα αλλο πλην του παρόντος) μέσα σε 9 χρόνια, ορισμένα εκ των οποίων (όπως αυτό) με διάρκειες 75-80 και βάλε λεπτών, τίτλους-μακρυνάρια που μαζί στοιχειοθετούν ένα μικρό διήγημα και επικίνδυνα πομπώδη ήχο.
Κανονικά έπρεπε να στρίψω επιτόπου, όμως κάτι με κράτησε, ο φίλος Asthâghul κάπως κατορθώνει να διατηρεί μια ένταση (στα όρια της υστερίας ενίοτε), γίνεται βαρετός μόνο σε λίγα και μικρής διάρκειας σημεία και εν τέλει κάνει ένα fusion διάφορων εκδοχών του ιδιώματος, από βαβουριάρικο black/death σε majestic και ατμοσφαιρικό/μελωδικό bm. Αν μπορούσα να το συγκρίνω με κάτι, σε προσέγγιση και όχι σε συνάφεια ήχου, θα ήταν οι δουλειές του Kib Sreng ως BRULVAHNATU -τι σας λέω τώρα θα μου πείτε, ας με διαβάζατε προσεκτικά στο “52” θα πω εγώ.
Τεσπά, ακόμα δεν έχω αποφασίσει 100% αν όντως μου αρέσει (παραπάνω από τον μέσον όρο that is) αλλά την προσοχή μου σίγουρα την έχει κερδίσει.
Μιας και είμαστε σε Voidhanger χωράφια βέβαια, η σαφώς καλύτερη bm κυκλοφορία της φέτος είναι ασφαλώς το παρακάτω:
ONIRIK “Curling Serpents Under Stone”
Όσ@ (παρ)ακολουθούν τον Gonius Rex και ιδίως τις προηγούμενες δύο κυκλοφορίες του φαντάζομαι ξερουν τι να περιμένουν, δηλαδή blackmetal που δεν πρόκειται να ψάξει τον μουσικό πειραματισμό, αλλά επιλέγει αφηγηματικό τόνο και παραμένει αισθητικά σταθερά αφοσιώμενο στην Άλλη Πλευρά.
Στο “Curling…” είναι αναλογικά πιο λυρικός και χεβιμεταλλικός/μελωδικός και ο δίσκος έχει ένα απόλυτα φυσικό flow.
Και μιας και είμαστε Ιταλία (label-ικώς μιλώντας), πάμε μια βόλτα κι απ’ τα λημέρια της Avantgarde:
KAMRA “Unending Confluence”
Οι Σλοβένοι εδώ πέρα προφανώς επηρεάζονται από τη meta-DsO δυσαρμονική προσέγγιση, το καλό είναι πως δεν υπερβάλλουν απ’ την μία και απ’ την άλλη παίζουν σε εξόχως έντονους και μαζί αγχωτικούς ρυθμούς φέρνοντας στο μυαλό (το δικό μου τέλος πάντων) μια ενδεχομένως πιο ευρωπαϊκή εκδοχή των THANTIFAXATH.
4 Likes
Προσπάθησα πολυ να μου αρέσει ο Esoctrilihum αλλα ειναι too much για μένα…Παντως εχει ταλέντο.
Το Kamra ηταν πραγματικά καλο δισκάκι. Το παρουσιασαμε και στο Underground Express. Σφιχτο μουσικά και με ενδιαφεροντα φωνητικά!
1 Like
Από τους πρώτους το καλύτερο τους νομίζω είναι μακράν το παρακάτω. Το καινούργιο δεν το έχω ακούσει ακόμα
https://www.metal-archives.com/bands/Esoctrilihum/3540429560
Αν σας λείπει το πιο παραδοσιακό τάπα-τούπα μαύρο μέταλλο, οι TEUFELSDOM απ’ την Αγία Πετρούπολη το Λένινγκραντ είναι εδώ για εσάς.
Εν αρχή ήν η demo περίοδος, ένα πέρσι κι ένα φέτος τον Μάιο σε raw/minimal μονοπάτια, ουσιαστικά κάνουν αυτό που πρέπει για demo, να τεστάρουν δηλαδή το πώς ακούγονται σε μια ηχογράφηση.
Ο ήχος είναι ηθελημένα primitive, το feeling είναι εδώ, πάμε γι’ άλλα τώρα.
Δεύτερη κυκλοφορία εντός του έτους, το split με τους Πορτογάλους PROFANACAO.
Εδώ η προσέγγιση είναι πιο “πηχτή”, κλίνει θα έλεγα περισσότερο προς τον undeground ελληνικό ήχο των early 90s.
Αρκετά “ευχάριστα” και τα δύο κομμάτια των PROFANACAO, ευωδιάζουν παλιά Νορβηγία.
Και φτάνουμε επιτέλους στο full-length του Οκτωβρίου όπου πλέον κρατάνε τα πιο καλά στοιχεία απ’ όσα είχαν παρουσιάσει μέχρι τότε, μπολιάζουν και με κάποιες “τσαχπινιές” στις κιθάρες και -όπως πολύ σωστά είχε παρατηρήσει ο @nikosPL - ντύνουν με φωνητικά τα οποία έχουν “χαρακτήρα” όπως τα παλιά τα χρόνια.
Για κάποιον ασαφή λόγο στο μυαλό μου έσκασαν οι πρώιμοι MASTER’S HAMMER, μην το πάρετε ως κυριολέκτικό παραλληλισμό, περισσότερο ως feeling. Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι Ρώσοι σίγουρα έχουν κερδίσει την προσοχή μου και ίσως και μια θέση στην τελική λίστα της χρονιάς.
2 Likes
Έτσι 
Summary
Leningrad though
Είδες για να τα γράφω πρωινιάτικα με αϋπνίες…
Διορθώθηκε, σπασίμπα.
2 Likes