Γιατι ασχολεισαι με αστειες μπαντες ρε παιδι μου ? 
Το Wodensthrone δεν το εχω ακουσει σοβαρα ακομα για να πω την
αποψη μου.
Ακυρη γιατι ρε συ πως οριζεις το μελωδικο μπλακ ? Αλλα περα απο αυτο ολες σχεδον οι μπαντες ειναι κλασσικες σουηδο ντεθ με ψιλο μπλακ στοιχεια ξερω γω . Και ειναι στη φαση που φανταζομαι οτι στο λαστ εφεμ θα τις εχει στα σιμιλαρ αρτιστς μεταξυ τους. Τωρα λιστα κ προτασεις οσες θες , αλλα δεν ξερω για τι πραγμα ακριβως μιλαμε 
Ρε Ανγκμαρ , Funeral Mist, Katharsis , Teitanblood, Altar of Plagues , Amesoeurs, Leichengott και πολλα αλλα που δεν θυμαμαι αυτη τη στιγμη και συ λες για το Beherit ? Η πλακα κανεις η προσπαθεις να ανεβασεις το επιπεδο καλτιλας του τοπικ ανεπιτυχως.
Και η σεμνη τελετη ελαβε τελος.Και τα αλλα που εβαλες ειναι πολυ καλα,
αλλα Αριοχ . & _
Μπα, εχω μονο δυο κριτηρια, ανεξαρτητως ειδων. Ποσο με πορωνει κατι και ποσες φορες θα το ακουσω. Simple as that.
Το Beherit ξεσκιζει απλα. Κομματαρες και δισκαρα γενικως.
Κι ας πουμε, τα demos των Teitanblood μ αρεσαν πιο πολυ σε σχεση με τον δισκο, επειδη με τραβηξαν να τα ακουσω πολυ περισσοτερες φορες. Και μετα ψαχνω τι ηταν αυτο που με τραβηξε κι ουτως καθεξης. Μη νομιζεις δλδ, προσωπικη αποψη εκφραζω, γι αυτο και λεω ‘‘μου αρεσει’’, ‘‘στις προτιμησεις μου’’ κι οχι ‘‘ειναι καλυτερο’’.
Σε ευχαριστώ, απλά.
Το Dystopias Wiege συγκεντρώνει όλες τις αρετές που θεωρώ ότι πρέπει να περιλαμβάνει ένας black metal δίσκος. Εξαιρετικό εύρημα, εξαιρετική δουλειά.
Χαιρομαι που σάρεσαν αδερφε κι εσενα 
Οσο για το ριβιου στους ιμορταλ απλα αδικο,πολυ θαψιμο χωρις να το αξιζει…με αποκορυφωση που αναφερει το “μετριο” Sons… #-o
:bow2: :bow2: :bow2:
Και ο Πατακος λεει δεν τους ειχε “εξορια” τους υπουργους, τους ειχε απλα σε “περιορισμο” …
τεσπα δεν θα μπουμε προφανως σε τριπακι φιλολογικης συζητησης και νοηματικης αποδοσης. Το θεμα ειναι οτι το Μπεχεριτ εκτος απο το ονομα και το “τρομερο” καμ μπακ , ειναι απλα ενας καλος δισκος. Αν εσενα σαρεσει να τον ακους περισσοτερο απο τα αλλα οκ … εδω καποιοι ακουνε σονατα αρκτικα ξερω γω :lol:
Λογικα θα το χετε πει αλλα :
KRALLICE - KRALILCE
ποσο επος ?
Ειναι τοσο επος που μπερδευεις τα λογια σου ?
Το Beherit ειναι -για μενα- ενα τιμιο και decent comeback.
Εσκασε μυτη το Slagmaur
αμην.
Ρωσια δεν ! Τουρκια δεν ! Λινκ πορφαβορ !
Windir = Πορωση8O
Ρωσια ουι φιλε μου
Τυφλος ο μαν !
χαχα δε βαριεσαι,καλιο αργα παρα ποτε…
^^ Ας πεταχτώ λοιπόν εγώ ο άσχετος και να πώ:
α) Απίστευτη μουσική!
β) Δεν την παλεύω με τα νορβηγικά!
[FONT=“Century Gothic”][SIZE=“4”]Ανταπόκριση από το μέτωπο Slagmaur- 2009-Von Rov Shelter[/SIZE][/FONT]8)
Για να φύγει ο βόμβος που δημιουργεί το rhythm section των Slagmaur από το κεφάλι μου θα πρέπει να παίξει το album δυο φορές στεγνά, χωρίς να αφήσω το μυαλό μου να πει κουβέντα (ναι μπορώ). Έπειτα, από την Τρίτη δηλαδή και ύστερα θα πρέπει να παίζει και σε χαμηλότερες εντάσεις προς κατανόηση διαφόρων κρυμμένων μυστικών. Με βάση όσα έχω στο μυαλό μου τούτη την στιγμή θα πρέπει να περάσει τουλάχιστον ένας μήνας με ακρόαση μια φορά κάθε δυο μέρες (τουλάχιστον) για να γίνει οριστικά κατανοητό. Σε μουσικά λόγια η doomοειδής αφετηρία, τα καρά-mid tempo , μακρόσυρτα riffffs δηλαδή (ακούστε πρώτο riff στο Lange Knivers Natt) σε συνδυασμό με την γιγάντωση που δίνουν στα κομμάτια τους (ακούστε το Fantom Eks Sperimen) το οποίο σε πείθει ότι διαρκεί, όμως μιλάμε για πεντάλεπτο κομμάτι σε οδηγούν σε έναν λαβύρινθο ο οποίος ουσιαστικά θα σε ανταμείψει αν και εφ όσον πάς μαζί του, σε κάθε άλλη περίπτωση βάλε στο repeat το Nattens Sorte Ord καμιά δεκαριά φορές να χαλαρώσει το αυτί σου με το τσέλο. Ακόμα μου φέρνουν στο μυαλό την λογική των Darkspace μόνο που μάλλον είναι πιο ουσιαστικοί και όχι τόσο ακραίοι γιατί ενώ το εκτίνουν μπαίνουν μέσα στο μακρόσυρτο και βάζουν μικρά θέματα. Μπορείτε να βρείτε τους αλλόκοτους Slagmaur από το 4 λεπτό και μετά στο Klokker Tramp (και καλύτερο κομμάτι του album κατά την γνώμη, μου βάλτε το τέρμα!) και από το 3λεπτό και μετά στο Ramaskrik, στο οποίο υπάρχουν και φωνές ανδρών που θυμίζουν τους αιρετικούς ιεροκήρυκες που μιλούν σχεδόν σε όλο το Maranatha των Funeral Mist. Συμπερασματικά είναι και θα είναι πάντα ενδιαφέρον κάθε album των Slagmaur, κυρίως γιατί περιέχει τόσα πραγματάκια σε μικρό χρόνο και απαιτεί μεγάλη αφοσίωση για να γίνει κατανοητό και μετά πραγματικά δικό σου. Εάν αυτό δεν είναι τέχνη τότε τι μπορεί να είναι?
Πωπω ειναι απιθανο, αλλα δεν θελω να εκφερω πληρη αποψη. Θα περιμενω να περασουν καποιες ακροασεις.