Μια χαρά είναι μωρέ το βίντεο! Μην είστε μίζεροι… Και μιλάμε για τα τελευταία βήματα μιας μεγάλης μπάντας. Δε θα χετε ευκαιρία να κράξετε για πολύ καιρό ακόμα τους Sabbath… Σίγουρα όχι για επόμενο δίσκο ή πολλά νέα βίντεο κλιπ.
Δεν είναι κακό το βίντεο. Το κομμάτι δεν είναι βέβαια το καλύτερο του δίσκου, αλλά έχει πολύ καλό τελείωμα.
Ποιος χεζει το βιντεο, το κομμάτι τα σπάει και αυτό μετράει. Όπως και σχεδόν όλος ο δίσκος, για μένα και μόνο που κατάφερε να μου σηκώσει τις τρίχες σε αρκετά σημεία μου φτάνει. Δεν περίμενα κανένα αριστούργημα και σίγουρα δεν είναι αλλά είναι κάτι παραπάνω από αξιοπρεπέστατος και αξίζει να φέρει το όνομα των Black Sabbath!
Παίδες αν το βρει κανένας σας σήμερα στη Αθήνα σφυρίχτε.
Ναι … χτες που το’γραφα δεν είχε αναρτηθεί αυτό 
Λες να χουν βάλει κοριούς στο φόρουμ;
Παρόλ’αυτά εγώ δεν τους βλέπω να τα καταφέρνουν και για άλλο δίσκο. Προσωπική εκτίμηση καθαρά
…τό’χει στον Πειραιά, το offtherecord…μου φαίνεται ότι μπορείς να το παραγγείλεις, αν θέλεις:):!:
Το τσίμπησα από Public Σύνταγμα. Thx πάντως.
Ούτε ? στον Πειραιά
Δεν το εχω λιωσει ακομα οσο θελω αλλα οι πρωτες εντυπωσεις ειναι θετικοτατες. Τιμιος δισκος, αξιοπρεπεστατος και Sabbath-ικος σε ολα του. Πολυ καλο το παιξιμο απο Iommi που εχει γραψει και παλι riffαρες, στιβαρος βραχος ο Geezer, ο Brad Wilk ανταποκρινεται πολυ καλα στο δυσκολο εργο που ειχε χωρις ομως να του δινεται και πολυς χωρος. Ο Ozzy στο studio τουλαχιστον ειναι φοβερος και κανει πολυ δυνατες ερμηνειες στο υφος που ταιριαζει στους Black Sabbath. Η παραγωγη του Rubin ειναι μια χαρα, προσωπικα δεν με χαλασε κατι. Μου λειπει η υπερκομματαρα ομως απο τον δισκο. Αυτα που ξεχωριζω ως τωρα ειναι το End Of The Beginning, το Zeitgeist, το Damaged Soul και το Methademic. Και μου αρεσει ολο και περισσοτερο το God Is Dead?. Με περισσοτερες ακροασεις πιο ασφαλη συμπερασματα.
…απ’ότι έμαθα lmt=πάπαλα…όσα δεν έχουν πουληθεί απ’τα δισκάδικα, ελάχιστα, και τέρμα…η απλή έκδοση για μένα είναι τα 3/4 του άλμπουμ:):!:
Παίρνοντας ένα ένα τα κομμάτια…Για μένα το αλμπουμ χωρίζεται σε δύο μέρη.
[I]“End of the Beginning” [/I]& [I]“God is Dead”[/I] είναι ότι θα γράφανε και περιμένεις οι Sabbath εν έτει 2013, βαριά ριφφ, αργοί ρυθμοί με λίγη επιτάχυνση σε μερικά σημεία. Το πρώτο δεν είναι τίποτε σπουδαίο, το δεύτερο κρίνεται ικανοποιητικό και συναυλιακό.
Με πιο μοντέρνο ύφος είναι και άλλα δύο κομμάτια, το [I]“Live Forever”[/I] είναι η πιο αδύναμη στιγμή του αλμπουμ, συμπάθητικό ρεφραιν και απαράδεκτοι στίχοι τα χαρακτηρικά του που σου μένουν.
Το [I]“Dear Father”[/I] τίποτε ενδιαφέρον δεν παρουσιάζει, είναι απλά το κομμάτι που τελειώνει με την βροχή αλα [I]“Black Sabbath”[/I].
Ωστόσο δεν ξεχνάνε τις 70’ς καταβολές τους (επιτηδευμένα ή όχι).
Το [I]“Loner” [/I]είναι το πιο Sabbath-ικό τραγούδι του δίσκου. Συναυλιακό, απλό και ξεσηκωτικό ριφφ και γούσταρα πολύ Ozzy όσο επεξεργασμένη φωνή και να χει με τα “COOOOME-ON NOW”.
Το [I]“Zeitgeist”[/I] είναι το Planet Caravan μετά από 35 χρόνια. Πάρα πολύ όμορφο κομμάτι, πάλι μ’αρέσει ο Ozzy (ή όπως κάνουν τον Ozzy) αλλά στο καλύτερο σημείο καταφέρνει να το χαλάσει (εκεί πριν πει το goodbye να σε ανατριχιάσει λίγο παραπάνω ρε παιδί μου). Επεσε πολλή επεξεργασία αλλά είναι το πρώτο κομμάτι που με κανε να πω “αυτοί είναι οι Sabbath” ρε γαμώτο.
Το [I]“Age of Reason”[/I] είναι ακόμη μια πολύ καλή στιγμή του δίσκου, βρωμιά στα φωνητικά στην αρχή και ωραία ριφφ σε όλο το κομμάτι.
Τέλος, [I]“Damaged Soul”[/I] μεγάλη κομματάρα. Μαστούρα και ψυχεδέλεια. Το καλύτερο κομμάτι του δίσκου.
Από τα bonus το [I]“Methademic” [/I] βαρύ, γρήγορο και ξεσηκωτικό να σου μείνει ένα διαφορετικό ύφος στον δίσκο, “Peace of Mind” θα θυμίζει σε οπαδό των Sabs μόνο τις παραφωνίες του Ozzy και τίποτε άλλο και τέλος το “Pariah” το γούσταρα αρκετά με το πιασάρικο ρεφραιν και την μουσική του.
Η παραγωγή είναι καλή, όπως είπα μου έδωσε την αίσθηση ότι τους άφησε να έχουν και μοντέρνα προσέγγιση αλλά και παρελθοντική. Δεν την καταλαβαίνω την τάση με τα πολλά μεγάλα κομμάτια όπως κάνανε και οι Metallica με τον Rubin πάντως.
Η φωνή του Ozzy έχει υποστεί τρελή επεξεργασία αλλά δεν μας νοιάζει τόσο, ο Iommi γουστάρει, ο Geezer επίσης αν και μερικοί στίχοι του παραείναι γραμμένοι από 15χρονο, ο Wilk δεν πιστεύω να χει δύσκολο έργο. Κρίμα για τον Ward που δεν τα βρήκαν στο οικονομικό, αλλά για φανταστείτε για να λέει ο Ozzy, ο OZZY ο κατεστραμένος ότι δεν ήταν σε θέση να παίξει φανταστείτε…
Συνολικά ούτε μας χρειάζονταν αυτός ο δίσκος, ούτε είχαν ανάγκη οι Sabbath να αποδείξουν κάτι. Είναι ένας αξιοπρεπέστατος δίσκος που γράφτηκε μετά από 35 χρόνια.
Και τέλος, δεν γίνεται να μην χαρακτηρίσεις σιχαμένα δύο πράγματα:
α) Γιατί το site εμφανίζει μόνο τα album με Ozzy?
β) Γιατί τα εισητήρια σε όλες τις συναυλίες τους είναι εξοντωτικά ακριβά; Και να πεις ότι μεταφέρουν εξοπλισμό να δώσουν show…
Εμετικό, κρίμα.
Τώρα που πήγαν στον νο1? Μυρίστηκαν το χρήμα τώρα και την προβολή, αποκλείεται να μην βγάλουν και άλλο, ίσως όχι τώρα αλλά σε μερικά χρόνια τουλάχιστον.
Δε λέω άν το θέλουν αλλά άν αντέξουν σε μερικά χρόνια. Ozzy και Iommi είναι στα όρια
Ωραιο ποστ Scourge, απλα σ αυτο θα πεσει φωτια να σε καψει
Ξεχνάς την ασθένεια του Tony. Όχι για την κατάληξή της, αλλά για το τι πραγματικά σκέφτονται.
Μαλλον εννοει οτι δεν ειχε να παιξει και πολυ απαιτητικα μερη, δεν το πηγε σε συναρτηση με Ward.
Τα σκοτεινά, θανατηφόρα riffs που γέννησαν το είδος επέστρεψαν για να μας θυμίσουν ποιος είναι ο αρχηγός… Η βαριά, εσωστρεφής, μονοκόμματη και χωρίς στολίδια μουσική που χαρακτήρισε το ξεκίνημά τους “κολλάει” και πάλι στο μυαλό!
Is God dead? Μάλλον όχι! \m/
ακουσα το αλμπουμ σε βινυλιο.αν το ακουσεις προσεκτικα στην ιδια ενταση με ενα cd παρατηρεις λεπτομερειες που δεν φαινονται στο cd.και αυτο ειναι στα πολυ υπερ τους.
Για τα δικα μου δεδομενα, ειναι δισκαρα το 13 και ολα τα κομματια του ξεχωριζουν και ειναι γαμω (ναι κ το υποτημιμενο dear father με τους πανεξυπνους στιχους).οπως και τα 4 bonus ειναι φοβερα με το Methademic κ το Naivete In Black να ξεχωριζουν στ δικα μου αφτια.
Οσο για τις συγκρισεις που γινονται με το Devil you know, μιλαμε για διαφορετικα πραγματα (αλλη φωνη η μια, διαφορεικη χροια η αλλη και αλλος ηχος κ υφος παρολο που ειναι sabbath και τα δυο). Ακομα και ετσι να μην ειναι, αντικειμενικα αν τα ακουσει καποιος, θα πρατηρησει οτι μετα το Rock And Roll Angel (5ο κομματι του δισκου) τα κομματια δεν εχουν μεινει αρκετα στη μνημη του ενω στο 13 μερες μετα ακροασεων κ λιωσιματος, σου μενουν πιο χαρακτηριστικα.ισως να ειναι νωρις για τετοιες συγκρισεις δε ξερω, καθως το ενα εχει 4 χρονια περιπου που βγηκε και το αλλο ουτε μηνα.αλλα κ σε αυτο να μη σταθουμε παλι, οι πωλησεις μιλανε απο μονες τους. το The devil you know δε μπηκε καν σε καποιο chart ,ενω το 13, αυτη τη στιγμη βρισκεται στη 1η θεση σε 50 χωρες οπως και στην Αμερικη, που κατεκτησε την κορυφη των billboards (εκει οι θεσεις για τα charts ειναι 200 και βγηκε 1ο).νομιζω οτι η διαφορα ειναι φανερη κ ας μου πειτε μετα πως ειχαν 35 χρονια να βγαλουν δισκο με τον οζζυ…
τα βιντεο μου αρεσαν πολυ. το ενα μεν (end of the beginning) ειναι live στο csi και το αλλο (god is dead?) περναει πολυ ωραια μηνυματα και το θεωρω πολυ εξυπνο.
το εξωφυλλο κ αυτο ειναι sabbathικο, με το 13 να συμβολιζει πολλα πραγματα, να ειναι αληθινη φωτογραφια κ οχι ψηφιακη επεξεργασια (προκειται για λυγαρια υψους 2,50 μετρων).
Ας δουμε ομως και την αλλη πλευρα (χιουμοριστικα):
Παναθηναϊκος και μεταλο. το λενε και οι Black Sabbath!
Ναι ειμαι οπαδος των Sabbath της Ozzy περιοδου, χωρις να εχω ομως παροπιδες και να απορριπτω δισκαρες σαν το Heaven & Hell ή το Headless Cross, αλλα τι να κανουμε?πρωτιμω τον Ozzy και solo και με τους Black Sabbath κυριως (εκει τον γνωρισαμε ολοι μας -χρονολογικα τουλαχιστον- και αυτον κ την Ιερη Τετραδα Του Μπερμινγκχαμ, τους δημιουργους της μουσικης που ακουμε) και τον Dio στους Rainbow, Elf και Dio και εκει τον γουσταρω περισσοτερο απο παντου .χωρις να ειναι κατακριτεες οι υπολοιπες δουλειες του
Εδώ διαφωνούμε.
Είναι πολύ αισθητή η απουσία του Ward στα αυτιά μου, κουνάει με μοναδικό τρόπο ο παππούς. Μια χαρά είναι ο Wilk αλλά στο όλο πακέτο που στοχεύει στην επιστροφή στην κλασσική εποχή από κάθε άποψη, το element “Ward” έπαιζε σημαντικότατο ρόλο και είναι μεγάλο κρίμα που λείπει από τον δίσκο.
Αυτό κυρίως όμως που θέλω να σχολιάσω είναι αυτή η μαλακία του Ozzy που αναπαράγεται σωρηδόν γιατί για κάποιο λόγο από όλες τις χαζομάρες που λέει (έχει πει άπειρες) αυτή συγκεκριμένα την παίρνει ο κόσμος στα σοβαρά. Προφανώς γιατί θέλει να είναι αλήθεια, είναι πιο σωστό να αναγκάστηκαν να πάρουν άλλο ντράμερ και όχι να προτίμησαν έναν οικονομικά συμφερότερο…
Λοιπόν, η δήλωση του Ozzy μιλούσε για τον Ward που είχε post-it notes στο κιτ για να θυμάται μέρη. Και ο Όζζυ εξανίσταται ότι δεν γίνεται τέτοιο πράμα, ντροπή. Ποιος τώρα; Το αποκαΐδι με το τελεπρόμπτερ θεωρεί ότι είναι τροχοπέδη να χρησιμοποιεί ένα βοήθημα μνήμης ο ντράμερ. Και όλως τυχαίως αυτό το πρόβλημα προέκυψε μετά το θέμα με το συμβόλαιο.
Γενικώς, αγαπάμε την Οζζάκλα με σθένος αλλά είναι γνωστό ότι τις δηλώσεις του τις εισπράττουμε με πολύ αλάτι που λένε και στην αλλοδαπή.
Συνολικά ούτε μας χρειάζονταν αυτός ο δίσκος, ούτε είχαν ανάγκη οι Sabbath να αποδείξουν κάτι. Είναι ένας αξιοπρεπέστατος δίσκος που γράφτηκε μετά από 35 χρόνια.
Εδώ συμφωνούμε απολύτως.
Αγαπημένες στιγμές τα Age of Reason και Damaged Soul.
Τον έχω ακούσει αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό και μπορώ να πω μου άρεσε αρκετά. Σίγουρα μου φάνηκε πολύ πιο ενδιαφέρον από τους διάφορους orange goblin, orchild και λοιπούς αυτού του κόσμου. Όπως και να το κάνουμε το να ακούς αυτήν την μουσική από την πηγή της είναι εντελώς διαφορετική αίσθηση.