Black Sabbath vs Ozzy (1983-1995 era)

και το Τyr είχε επανεκδοθεί από την ίδια σειρά. Αλλά για κάποιο ανεξιχνίαστο λόγο είναι πιο δυσεύρετο…

Μας τα χαλας εδω ωρε Σκιοβασιλεα…
Μετριοτατο το “Οχι πλεον δακρυα” ( :smiley: ) ως προς τα προηγουμενα του?Maybe…
Aλλα με αυτη τη λογικη, σιγουρα μπορουμε να μπουμε σε εντελως διαφορετικα μονοπατια αξιολογησης νεων κυκλοφοριων καθε εποχης και οτι “αποκλινει” να το θεωρουμε μετριο!
Μιλαμε για ενα φρεσκοτατο αλμπουμ για την εποχη που βγηκε με τον Οζ αναγεννημενο και με μια πιο δεμενη μπαντα απο πριν (αν και το Γουϊκετ ειναι μεγιστος δισκος)
ΝΑΙ,ΟΚ!εφαγε σπρωξιμο απο παντου αλλα αυτο δεν μπορει να ακυρωνει τη προσπαθεια του.Ισως μονο αν το σκεφτουμε ως την “την αρχη της εμπορικης προσεγγισης” για την υπολοιπη δισκογραφια του.
Μιλαμε για ενα πιο “κυριλε” δισκο…απλα τα πραγματα!Εννοειται οτι δεν πιανει καποια απο τα προηγουμενα αλλα δεν ειναι και ΓΤΠ!
και οχι,ΟΧΙ…Ο-Χι (λεμεεεε :stuck_out_tongue: )
το αν αρεσει σε καποιον αυτο το αλμπουμ ΔΕΝ οδηγει στο συμπερασμα οτι τα υπολοιπα θα του αρεσουν επιδερμικα.#-o (μηπως εισαι προβοκατορας,Ντουο-Ιομμικος?:lol: )

εντιτ.
το εν λογω αλμπουμ το ειχα αγορασει τοτε ως “σουπερ δωρο” για ενα “κολλητο” μου.
Τελικα του πηγα γλυκα!

Η αλήθεια είναι πως είμαι…λιγάκι! :lol:
Εντάξει απλά εμένα δεν μου αρέσει και τόσο αυτός ο δίσκος και δεν κατάλαβα ποτέ γιατί σε κάποιους αρέσει τόσο. Δηλαδή αν θέλω να ακούσω Ozzy δεν θα σκεφτώ καν να βάλω αυτόν τον δίσκο…

φιλε, το Νεβερ παιζει οντως να εχει καποια ενδιαφεροντα κομματια…Αλλα το τεκνικαλ ειναι σε μια κλαση μονο του!Εχει μεσα κομματια που οι Σαμπαθ ηταν πολυ κοτες για να τα δοκιμασουν παραπανω απο μια φορα!
Σαν συνθεσεις ηταν πολυ πιο μπροστα απο οτι ειχαν γραψει ως τοτε!Αλλα Οκ, εχουμε πει, τα προηγουμενα ειναι πολυ σημαντικες κυκλοφοριες οπως και να το κανουμε!8)

Φιλε Κοκκινορουμι, το Τουρμπο το εχεις παρεξηγησει αλλα δεν πειραζει!Μακαρι, να ζουσαμε σε ενα κοσμο οπου ολοι οι φλωροι να ειχαν ιδεα και να γουσταραν τοσο πολυ το Τουρμπο!Δεν το εχω πει “το καλυτερο τους” αλλα σιγουρα δεν με αφηνει καθολου αδιαφορο!:wink:

καλα, αυτο εννοειται…Απλα εχει αρκετα κομματια που εκαναν την λιστα τραγουδιων του Οζ πιο “πληρη” ιφ γιου κατς μι ντριφτ!:stuck_out_tongue:

πηρα χθες το ultimate sin.απο την πρωτη ακροαση,σκεφτηκα πως γινεται,τετοια δισκαρα να τη λεει ο οζζυ αλκοολικη μαλακια?ειναι μεσα στα στα 4 καλυτερα αλμπουμ του(για μενα).

Ο Ozzy φωνή δεν έχει… και χωρίς καλό κιθαρίστα δίπλα του δεν ακούγεται. Μόνο το Bark at the moon αξίζει… το τελευταίο σοβαρό άλμπουμ του.

Οχι οτι αυτή η περίοδος ήταν και η κορυφαία για τους Sabbath αλλά έβγαλαν κάποια καλά άλμπουμ με τον Martin… αλλά και το Born Again που είναι δυνατό άλμπουμ.

Στην συγκεκριμενη περιοδο ο Ozzy εφτασε στο καλλιτεχνικο και εμπορικο peak του βγαζοντας την μια δισκαρα μετα την αλλη…Προσωπικο αγαπημενο το ultimate sin το οποιο στολιζει ο Jake Lee με το βιρτουοζικο και εκθαμβωτικο παιξιμο του στην κιθαρα…Απο την αλλη οι Sabbath επεσαν σε ενα σχετικό τελμα,εκαναν μια μεταγγραφη που απο πολλους σχολιαστηκε αρνητικά (Gillan),αν και το Born again συνθετικα ηταν αξιοπρεπεστατο album,και γενικώς ειχαν γινει κακεκτυπο του παλιου καλου εαυτου τους…ολα αυτα μεχρι που ηρθε ο μεγας Tony Martin και τους απογειωσε σε βαθμο που να θυμιζουν power metal μπαντα…(ειδικα το Tyr…)…η δυαδα headless cross-tyr πιστευω στεκεται επαξια αναμεσα στα αριστουργηματα των Sabbath και ειναι κριμα που ο Tony Martin δεν εχει παρει ποτε το credit που του αξιζει…μοναδικο μελανο σημειο της συνεργασιας τους το Forbidden το οποιο χρησιμευει μονο για σουβερ για καλοκαιρινο φραπόγαλο…To dehumanizer τωρα ηταν ναι μεν καλό αλλα πιστευω ο Iommi προσπαθησε αδοξα και επιτηδευμενα να επαναφερει το πνευμα του Heaven and Hell στα 90s…Πολυ αστοχη κινηση σε λαθος timing…Εν τελει ψηφιζω Sabbath με Τony Martin…:slight_smile:

Τώρα τελευταία προσπαθώ να δώσω credit στο Forbidden… εν μέρη τα κατάφερα καθώς με τα βίας ξεχωρίσω τα μισά κομμάτια ως καλά. :frowning:
Και εγώ ψηφίζω Τοny Martin era μαζί με Dio era φυσικά. Από Ozzy θα προτιμήσω το αδικημένο Ultimate Sin
(η ντεμπουτάρα εξαιρείται λόγω εξωγήινων σολαρισμάτων/τραγουδιών)

Τα Ultimate sin και Bark at the moon είναι πολύ καλοί δίσκοι, δεν πλησιάζουν βέβαια το πρώτο αλλα το Ultimate Sin παίζει και να μου αρέσει περισσότερο απο το Diary. Πιστευω ότι είναι το νο 2 του τρελού και γιαυτό το λόγο ψηφίζω εύκολα τον Ozzy εκείνης της περιόδου. Με Sabbath ποτέ δεν τρελάθηκα πόσο μάλλον στην περίοδο που μιλάμε…

Ισοπαλία…