? Black Sabbath?

(όπως πάντα, ο Geezer το είχε λίγο παραπάνω με τις λέξεις… Τελικά και ο Bill έγραψε… :cry:)

22 Likes

΄Εφτασε λοιπόν το βιολογικό τέλος του Ozzy… ένα τέλος που όλοι ξέραμε ότι κάποια στιγμή θα έλθει αλλά κανείς δεν το περίμενε αφού θεωρούσαμε ότι ο Madman όπως ήταν εδώ “από πάντα”, έτσι και θα παραμείνει. Άλλωστε στην ερώτηση που έθεσε κάποτε “When you think about death do you lose your breath or do you keep your cool?”, ο ίδιος βρισκόταν ξεκάθαρα στην δεύτερη επιλογή.

Και πως να μην είναι, αφού έζησε μια συναρπαστική, περιπετειώδη ζωή πέρα από κάθε προσδοκία (ειδικά αν αναλογισοτύμε τις καταβολές του) κατά την διάρκεια της οποίας τα έκανε και τα απόλαυσε όλα στο ακέραιο ενώ άλλοι στη θέση του θα είχαν “χαιρετήσει” πολύ νεώτεροι. Μέχρι και αυτό του το τέλος ήλθε μετά από μια τελευταία αποθέωση επί σκηνής, και - το σημαντικότερο - έχοντας κερδίσει την αθανασία μέσα από την μνήμη τόσων και τόσων οπαδών ανά τον κόσμο.

Δεν νοιμίζω ότι αξίζουν μοιρολόγια για έναν τέτοιο τύπο.

22 Likes

Καμπάνες.Καταιγίδα.Αστραπές.Το πρώτο riff στο κεφάλι.Is this the end my friend?

No no Please God Help Me…

4 Likes

8 Likes
3 Likes

BS Sabotage

Μισός αιώνας συμπληρώνεται σήμερα από την κυκλοφορία του Sabotage και η ακρόαση των κλασικών δίσκων των Black Sabbath με τον Ozzy έχει πλέον διαφορετική διάσταση μετά την πρόσφατη απώλεια του Madman…

22 Likes

Δισκάρα :metal::heart:

3 Likes

Α ρε Geezer… :cry:
https://archive.ph/kwDLe

11 Likes

Σαν σήμερα, πριν από 35 χρόνια. κυκλοφόρησε το Tyr από μια – επιτέλους - σταθερή σύνθεση των Black Sabbath, ένας σπουδαίος δίσκος που “άνοιξε το χορό” των νέων κυκλοφοριών από όλο σχεδόν το “βαρύ πυροβολικό” της παγκόσμιας metal σκηνής (Queensryche, Anthrax, Judas Priest, Annihilator, Megadeth, AC/DC, Iron Maiden, Slayer, Sodom, King Diamond, Kreator κ.α.) που συσσωρεύτηκαν στο διάστημα από τα τέλη Αυγούστου έως τις αρχές Νοεμβρίου του 1990 προς μεγάλη τέρψη ημών των νεωφώτιστων τότε οπαδών, και οι συνειρμοί που προκαλούνται είναι αυταπόδεικτα πολύ θετικοί!

15 Likes

Αρχικά ο τίτλος μου είχε φανεί πολυ κουκουρούκου, ως νεανίας έκανα συνειρμό με την επιγραφή TIR που είχαν κάποιες νταλίκες και το μυαλό μου μια απορία την είχε. Βέβαια, για ένα συγκρότημα που έχει κυκλοφορήσει και κομμάτι με τίτλο Rat Salad, δεν προκαλούν έκπληξη τα ασυνήθιστα ονόματα.

Όσον αφορά τον ίδιο τον δίσκο, εντάξει, το υλικό μιλάει για άλλη μια φορά από μόνο του, με μια μικρή Αχίλλειο πτέρνα, την καψουρομπαλάντα που περιεχόταν εκεί. Αν δεν απατώμαι, είχε γραφτεί πρώτα ως single και μπήκε εκ των υστέρων στο δίσκο, για να τον “σπρώξει” εμπορικά, γι’αυτό και και δεν κολλούσε στο ύφος με όλα τα υπόλοιπα κομμάτια. Δεν ξέρω αν πέτυχε τελικά το σκοπό του, το ίδιο με τις μπαλάντες το είχαν ξανακάνει με το Seventh Star και οι φαν δεν το είχαν πάρει ψύχραιμα, κάπως αντίστοιχα θα έγινε κι εδώ.

Οι “ξεροκέφαλοι” όμως, έχασαν μερικά από τα καλύτερα κομμάτια της δισκογραφίας του συγκροτήματος τα οποία, ακόμα και ο Iommi ο ίδιος έχει παραδεχτεί ως highlights, ένα είναι το Sabbath Stones και αν δεν απατωμαι, είχε αναφέρει και το Anno Mundi.

Ένα τελευταίο fun fact για το δίσκο, ψαρευμενο από την αυτοβιογραφία του Iommi. Είχε μπουχτίσει με τη συνεχή αναφορά του Martin σε διαβόλια, τριβόλια, στον οξαποδώ και του είπε ν’ αλλάξει θεματική στους στίχους και κάπως έτσι, κατέληξαν στη Νορβηγική μυθολογία, εξ’ου και οι τίτλοι κάποιων κομματιών…

7 Likes

Στις πανελλήνιες είχα συνήθειο στις άπειρες ώρες διαβάσματος να πιάνω χρονολογικά όλη την ψηφιακή μου δισκοθήκη, και να ακούω σερί κάθε άλμπουμ, απ’ τα 70’s ως και σήμερα. Αυτή η ετήσια (παράλληλη) μελέτη με βοήθησε να ανακαλύψω λιγότερο γνωστές πτυχές αγαπημένων συγκροτημάτων, που διαφορετικά ίσως να μην είχα ανακαλύψει. Ένα απ’ αυτά τα άλμπουμ που με ιντρίγκαραν πάρα πολύ ήταν και το TYR.

Παρ’ όλο που στην δεκαετία που ακολούθησε ελάχιστα το έχω ακούσει, εξακολουθεί να στέκει ως ένα τρομερό άλμπουμ της ύστερης εποχής των Sabbath με σχεδόν αψεγάδιαστo tracklist και ξεχωριστή ατμόσφαιρα.

7 Likes

Στις πανελλήνιες έπρεπε να γυρνάω την κασσέτα με το μολύβι

31 Likes

22 Likes

Αλίμονο αν ξεχνάγαμε το εμβληματικό Paranoid που σήμερα κλείνει τα 55, το album με το πιο διάσημο… filler - filler με την κυριολεκτική έννοια, αφού το ομώνυμο γράφτηκε τελευταίο και βιαστικά για να γεμίσει την προβλεπόμενη διάρκεια του δίσκου και όχι μόνο έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία, αλλά έδωσε και τον τίτλο του στο LP!
Το album που εδραίωσε το όνομα των Sabbath και κατά σύμπτωση κυκλοφόρησε την ημέρα του θανάτου του JImi Hendrix, με όλες τις σημειολογίες να συνηγορούν στο ότι τα sixties είχαν πλέον παρέλθει ανεπιστρεπτί!

9 Likes


53 Χρόνια :metal: Δισκάρα :heart:

12 Likes

Μεγάλη δισκάρα και “προσωπικό” αγαπημένο μου το Vol. 4, μιας και είναι αυτό που άκουσα πρώτο από τους Sabbath! Εκτός βέβαια από τους ύμνους που περιέχει, θα κουβαλάει πάντα και την όλη παραφιλολογία σχετικά με το Snowblind (με τη διακριτική αναφορά “Cocaine” στους στίχους) που προοριζόταν και για γενικός τίτλος του album αλλά συνάντησε την έντονες αντιρρήσεις της δισκογραφικής και περιορίστηκαν στις δημόσιες ευχαριστίες προς την… “great COKE - Cola company” στο οπισθόφυλλο!

2 Likes