Welcome to dying τι έπος;! Και Majesty θα έβαζα άνετα, φοβερό ρεφρέν ειδικά για ντεμπούτο δίσκο
ναι αυτο το ξεχασα θα αλλαξω τη λιστα
Δεν είμαι ψυχολογικά έτοιμη για λίστα, αλλά ο καλύτερός τους δίσκος είναι φυσικά το imaginations. Συνεχίστε. ;p
Για εμενα στην Αγια Τετραδα των σχετικα ισαξιων αριστουργηματων του κερδιζει το Nightfall (λογω προσωπικων βιωματων πιο πολυ ισως) αλλα ειναι ολα παρα πολυ κοντα. Το ωραιο ειναι οτι ειναι σχεδον ισαξια και ειναι τοσο διαφορετικα μεταξυ τους που δεν μπορεις να τα συγκρινεις ευκολα. Την καθαρη Γερμανικη γαμηστερη επικη speedia του Tales, το ριξιμο των ταχυτητων και το μπολιασμα με φολκ στοιχεια στο Somewhere, το γαμηστερα heavy και επικο Imaginations και την απιστευτη λυρικοτητα και συναισθημα που βγαζει το Nightfall. 4 10αρια ακοπα και χαλαρα.
Χρονολογικά, best of:
-
Majesty: Δε γίνεται να λείπει από το best of κανενός. Ooooooh majesty… your kingdom is lost and you will leave us behiiiiiind…
Ειδική μνεία σε Battalions of Fear και Run for the Night. -
Banish from Sanctuary - Γιατί έχει φοβερά leads, solo και είναι το τέλειο πάντρεμα της (βραχύχρονης) θρας περιόδου των BG με αυτό που έγιναν αργότερα.
-
Valhalla - Γιατί αν και χιλιοπαιγμένο και πολύ Helloween α’ περιόδου, είναι κομμάτι συναυλιακό.
Ειδική μνεία σε Follow the Blind και Beyond the Ice.
Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα…
-
Traveler in Time: And I am a 1000000 miles from hoooome TRAVELER IN TIME
-
Welcome to Dying: Νομίζω το αγαπημένο μου τραγούδι από τον δίσκο. Η παύση στο “Wel-come-Toooo… DYING”.
-
Lost in the Twilight Hall: To lead τοu Olbrich πριν μπει το ρεφραιν…
Ειδική μνεία σε Goodbye my Friend. -
Time What Is Time: Και μόνο το intro, τι να λέμε τώρα… When the moon child is crying…
-
Journey Through the Dark: “I can’t remember my name…” Ανατριχίλα.
-
Theater of Pain: Τα πρώτα σημάδια επικότητας.
-
The Bard’s Song: Το σήμα κατατεθέν τους.
-
Somewhere Far Beyond: Πόδι στο γκάζι για 7:29, τραγούδι σαν να είσαι σε τρένο και να βλέπεις 1000 εικόνες ενώ ταξιδεύεις με 200χλμ/ω
Ειδική μνεία σε: Όλα τα υπόλοιπα.
Και τώρα τα πολύ δύσκολα…
- Imaginations from the Other Side: Να κλάψω τώρα; Το καλύτερο τραγούδι τους ever. “I hope there is a way back…with my talisman!”
- I’m Alive: Moshpit για BG.
- Βασικά δεν περιγράφω άλλο, βάλτε τα ΟΛΑ απ αυτόν τον δίσκο.
Επίσης ΟΛΑ από το NiME, αλλά ξεχωρίζω τα: Into the Storm γιατί στα σκάει ως πρώτο κομμάτι, Νightfall γιατί έχει μια από τις καλύτερες ερμηνείες Χάνσι, Blood Tears, Noldor, Thorn γιατί έχει τα καλύτερα χορωδιακά μέρη (?)
Το ANatO είναι το τελευταίο άλμπουμ τους που έχω ακούσει. Οξύμωρο γιατί τους BG τους έχω πολύ ψηλά αλλά δεν μπόρεσα να ακούσω τα 3 τελευταία (αν και πρέπει).
Απ αυτό το άλμπουμ (που το θεωρώ κι αυτό ατόφιο 10αρι με την ατυχία να έρχεται μετά από 2… κατοστάρια!), βάζω ως best τα Under the Ice, Battlefields, And Then There Was Silence με δυσκολία καθότι μ αρέσουν όλα τα κομμάτια.
@QuintomScenario ακόμα δεν έχω ακούσει καλά το best of που μου έφτιαξες για τα 3 τελευταία τους.
Mπαντα που αγαπησα παρα πολυ μικρος, μεχρι και πανο ειχαμε φτιαξει το 96, αλλα γρηγορα αφησα. Να φανταστειτε με χαλασανε απο το Imaginations. Προσφατα εβαλα και ακουγα το Battalions κ ενθουσιαστηκα. Τους σεβομαι πολυ παντως και το Somewhere Far Beyond θα το αγαπω παντα
Πιο αγαπημενο τραγουδι το Bard’s Song - The Hobbit. Αδιανοητο δειγμα μεταλ που παραπεμπει σε φανταστικη λογοτεχνια. Το πιασανε οσο δεν παει.
Αλλα αγαπημενα Quest For Tanelorn, Last Candle (αυτο το ρεφρεν), Lord Of The Rings, oι lead κιθαρες του Trial by the Archon, Altair 4, Theatre of Pain κ τελος και το Bard’s Song - In The Forest
ΝΑΙ
Έλα ρε συ… περίεργο αυτό. Θα θελα να μάθω αν δεν βαριέσαι τι σε χάλασε στο Imaginations. Η πτώση ξέρω γω στις ταχύτητες, κάτι άλλο…
Με βαριά καρδιά βγαίνουν 12. Θα μπορούσα ως νούμερο ένα να βάλω ΌΛΟ το imaginations και να ξενοιάσω(ή να βάλω τα 9 του imaginations + το mirror-mirror και πάλι επίσης να είμαι οκ), αλλά κρατιέμαι.
Όπως θα δείτε φυσικά, δεν έχει τίποτα από τα 2 πρώτα, παρόλο που χει τις 2 γνωστές τραγουδάρες και αυτό γιατί παρόλο που είναι τιμιότατα, παραμένουν ίσως και 5 σκαλιά παρακάτω από αυτό που έγινε από το Τales και μετά.
- And the Story ends
- Born in a morning hall
- imaginations from the other side
- mordreds song
- another holy war
- mirror mirror
- time stands still
- the curse of feanor
- Somewhere Far Beyond
- welcome to dying
- lost in the twilight hall
- turn the page (το καλύτερο guardian κομμάτι από το nightfall και μετά, το οποίο θα μπορούσε να είναι σε οποιονδήποτε δίσκο και να χωράει)
Από το NaTO, μπαίνουν και τα under the ice και and then there was silence, αλλά ήδη είμαι πάνω από 10, οπότε μένω στα παραπάνω 12.
Καπου εδώ να αναφέρουμε και το ΘΕΙΚΌ εξώφυλλο του imaginations, στο οποίο ο Μαρσαλ επιασε απίστευτες κορυφές.
Eιναι ενας συνδιασμος πραγματων. Ειχα αγαπημενο φιλο που μας ειχε τρελανει με τους Guardian. Παιδια δεν ειναι καλο να τα πρηζετε σε αλλους με οτι σας αρεσει. Συνηθως δημιουργει αντιθετα αποτελεσματα απο αυτο που θελετε
Επισης πολυ γρηγορα στην “καριερα” μου αρχισα να χανω το ενδιαφερον μου για αυτο το γρηγορο ευρωπαικο μελωδικο μεταλ και το Imaginations επεσε ακριβως εκει. Κρατησα μονο αυτα που χαν χαραχτει μεσα μου. Κατι Somewhere far Beyond, τα Keepers και κατι αλλα σκορπια απο δω κ απο κει.
Επισης στο Imaginations , οπως το ακουγα εγω, βρωμισε ο ηχος τους, γεμισε πολλα πραματα, πολυ γεματες ενορχηστρωσεις που δεν με τραβαγανε και αρχισε να μη μ αρεσει και ο Χανσι. Η χροια του μου φαινοταν πιο τραχια δεν ξερω. Απο τοτε οτι κ να χω ακουσει δεν μου κανει κανενα κλικ.
Εγω παιδες λατρευω το tokyo tales εντελως ομως συναισθηματικα αφου ηταν το πρωτο cd που αγορασα με δικά μου λεφτα με μια δουλεια παιδί για τα θεληματα σ ένα γραφειο.
Το μπασο λεει ειναι ξαναγραμμενο στο στουντιο ε;
Επισης το run for the night στην ζωντανη του εκδοση στο tales εχει τα γαμηστεροτερα τα πιο καυλα ντραμς τα μυαλα στην δικαση που εχω ακούσει εβερ.
Και εγω με το ToKyo tales τους αγαπησα. 2-3 χρονια κρατησε η φαση, αλλα ηταν εντονη
Οκ, κατάλαβα τι εννοείς. Και πραγματικά το καταλαβαίνω γιατί αυτά που γράφεις ισχύουν και είναι ακριβώς μερικά από τα στοιχεία που κάνουν το Imaginations κορυφαίο για μένα. Οπότε No bad feelings, συνεχίζουμε ως έχει.
Εύκολα βγαίνουν διαφορετικές ισάξιες δεκάδες:
(χρονολογικά και επιλέγοντας 1 από τα 2 πρώτα, και 2 από τα άλλα 4 - από τα επόμενα δεν βάζω κάτι)
Majesty
Valhalla
Lord of the Rings
The Last Candle
Theatre of Pain
Somewhere Far Beyond
Imaginations from the Other Side
Mordred’s Song
Mirror Mirror
A Dark Passage
Run for the Night
Banish From Sanctuary
Traveler in Time
Lost in the Twilight Hall
Time What Is Time
The Bard’s Song - In the Forest
Bright Eyes
And the Story Ends
Nightfall
Noldor
(να βγάλω κι άλλη?)
κοιταξε στην τελικη μην βαλεις ολη τη δισκογραφια
ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ
edit @Red_Viper και αυτή η έναρξη. βασικά, δισκάρα και σίγουρα στις καλύτερές τους (ποτέ δε μου κάθισε και μένα για λόγους που αναφέρθηκαν το imaginations, αν και αναγνωρίζω την αξία του)
edit 2 γιατί έτσι και γιατί το έβαλα τώρα να παίζει. KAI ΗΑNSEN ρε
εξαιρετικός!
Ακριβώς αυτό έπαθα μετά το ΑΝΑΤΟ .
Πιστεύω ότι στο Imaginations… έπιασαν κορυφή σε όλα τα επίπεδα ωστόσο, ακόμα και στη φωνή του Hansi, φοβερά παθιασμένες ερμηνείες, εκπληκτική παραγωγή, μακριά από την πεπατημένη του ευρωπαικού power που τα ήθελε όλα πρίμα, εδώ ακούς ογκο και μπασίλα, εξώφυλλο από αλλο πλανήτη και κυρίως συνθέσεις μαγικές και ονειρεμένες. Ούτε μισή μέτρια στιγμή πράγματι
Προσωπικά είμαι προς Nightfall in Middle Earth μεριά ως αγαπημένο / καλύτερο
Από τις μπάντες που ακούω και μου φτιάχνει τη διάθεση, περνάω καλά ακούγοντας τη μουσική τους
Καλα το Last Candle και το Bard’s Song - The Hobbit ειναι απο τα χαιλαιτς της συναυλιακης ζωης μου (δεν θυμαμαι αν τα ειχαν παιξει στην ιδια συναυλια η σε διαφορετικες, τα εχω δει λαηβ Ελλαδα παντως). Και γενικα ολα αυτα τα speed-ο-επικα με τα γαμηστερα ρεφραιν (Welcome to Dying, Lost in the Twilight Hall, τα δυο προαναφερομενα κτλ κτλ) ειναι κομμενα και ραμμενα για ξεβιδωμα λαιμου και ξελαρυγγιασμα, τι να λεμε τωρα.
για μένα, ένα πολύ υποτιμήμενο τραγούδι είναι το παρακάτω:
https://www.youtube.com/watch?v=sqTHU1GgfWE
με Hansi σε τρελή ερμήνεια και νομίζω ήταν το τελευταίο αλμπουμ με τον παλιό drummer, που τωρά που το σκέφτομαι έπαιξε και αυτός και το ρόλο στη διαμόρφωση της μουσικής των Guardian