[SIZE=“4”]On Your Feets Or On Yous Knees Here They Are The Amazing Blue Oyster Cult!!![/SIZE]
μια που τα παιδια θα μας τιμησουν ας πουμε μειρα πραγματακια για αυτους!
http://www.blueoystercult.com/main.html
Astronomy
Veteran of the Psychic Wars
Οπως ειπα και στο θρεντ της συναυλιας, οι BOC ειναι το 2ο πιο αγαπημενο μου 70’ς συγκροτημα μετα τους Floyd. Ναναι καλα οι Metallica που μεσω της διασκευης τους στο Astronomy τους γνωρισα…
O Buck Dharma ειναι απο τους πιο ιδιαιτερους rock κιθαριστες που εχω ακουσει…
τελικα κανουν κ κανα καλο η μεταλικα!:lol:
ο Dharma ειναι απλα θεος! αλλα εννοειτε οτι δεν ειναι ιδιαιτερα γνωστος(σχεδςν κα9ολου δλδ) απο τις πρωτες μου μκιθαριστκες λατρειες θυμαμε ετρωγα ωρες προσπαθοντας να παιξω σολο οπως αυτος!
αυτο που αρεσει πολυ στους BOC ειναι οτι συνδιαζουν πολυ ωραια rock garage k ψυδελεια!
Εγώ τους BOC τους γνώρισα απο το συγκλονιστικό Don’t Fear The Ripper, άνετα ένα απο τα κορυφαία κατά τη γνώμη μου τραγούδια των '70ς. Το οποίο τραγούδι υπήρξε soundtrack σε ένα videogame (το phantasmagoria!) και μια ταινία του Stephen King (το Stand!) που είχα δει στο Γυμνάσιο…! Και υποθέτω και σε ουκ ολίγα άλλα…!
Επίσης έχει συνεργαστεί μαζί τους ένας απο τους αγαπημένους μου συγγραφείς, ο Μάικλ Μούρκοκ, δημιουργός του θρυλικού Έλρικ… 
Μήπως μπορείτε να προτείνετε κάποιους δίσκους και σε μένα την αδαή, για να καταλάβω τι εστί BOC;
Και δεν εννοώ την πλήρη δισκογραφία, αυτή την βρήκα, απλά πείτε μου από που να αρχίσω!..
Θενκς! 8)
οι 3 φωτο ειναι απο albums!
τσεκαρε αυτα ειναι σπαστα!
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΜΠΑΝΤΑ!!!
καταπληκτικοι δισκοι
μουσικη
στιχοι
φωνη
τα παντα
ουκ και οι λιγες φορες που αγγιζαν το μεταλ
παρα πολλες δισκαρες
αλλα απο τις πιο αγαπημενους ειναι ο εξης δισκαρος!
JOAN CRAWFORD HAS RISEN FROM THE GRAVE!!!
οσο για τους metallica
και οι blue oyster cult ειναι οπαδοι τους!!!
Πέστα!!!
Τα λέγα και στο τόπικ για τους πιο υποτιμημένους μουσικούς.
Φοβερό γκρούπ και όποιος δεν έχει ασχοληθεί, είναι καιρός να το κάνει…
JOAN CRAWFORD HAS RISEN FROM THE GRAVE!!!
Κομματάρα!!!
Μάλλον το αγαπημένο μου…
Από τις πιο ανατριχιαστικές εισαγωγές το σολάκι στο Then came the last days of May… Τι υπέροχη μπαλάντα…
To παιχνιδι που λες ηταν το The Ripper το οποιο ηταν μια διασκευη κατα καποιο τροπο του στορυ του Τζακ του Αντεροβγαλτη σε μια “μελλοντικη” εποχη.Πρωταγωνιστουσε στο παιχνιδι και ο πολυς Christopher Walken.Βεβαια παιζει να ηταν και στο Phantasmagoria αλλα δεν ειμαι σιγουρος.
Στην τηλεσειρα το The Stand οντως ακουγεται στους τιτλους αρχης,την ωρα που δειχνει τα πρωτα θυματα του Καπεταν-Ταξιδιαρη…απιστευτη σκηνη.
Αγαπημενο αλμπουμ απο Cult παντως το Fire of unknown origin…αριστουργημα…οχι βεβαια πως τα αλλα υπολειπονταν!!!
γιατι η μελωδια στο lonely teardrops
η το light years of love
η το lips in the hill
ή το πιανο στην αρχη του joan crawford??
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους! Μου δώσατε πολύ υλικό για έρευνα (να με τι θα ασχοληθώ στην άδειά μου! ). Θα ακόυσω και θα επιστρέψω εδώ να γραψω τις εντυπώσεις μου!
(Και απολογούμαι για την παράλειψη, αλλά όσο ζω, μαθάινω! )
το don’t fear the ripper ακουγεται και στο τελος του The frighteners με τον μαικλ τζει φοξ!!!
και κολλαει απιστευτα!!!
καταπληκτικο ειναι και το πλεον διασημο βιντεο του snl
more cowbells please!!! :lol: :lol: :lol:
και τα μυαλα στα καγκελα!!! 
Χαλαρά από τις αγαπημένες μου μπάντες.Άρχισα από ένα best of και που έφαγα κόλλημα.Έχω πλέον αρκετούς δίσκους τους(secret treaties,agents of fortune,spectes,cultusaurus erectus)και φυσικά αναμένονται και άλλοι.Εδώ και 1.5 χρόνο ψάχνω το fire of the unknown origin αλλά δεν λέω να το βρω…
Αρκετά υποτιμημένοι πιστεύω.O Eric Bloom έχει μία από τις ωραιότερες χρειές που έχω ακούσει και ο Dharma πάρα πολύ καλός κιθαρίστας.Αγαπημένο μου κομμάτι το the marshall plan…
Tonight! Im gonna see some rock and roll!
Yeah, my favorite group is playing!
Tonight! Im gonna see some rock and roll!
Αχ και δεν θα τους δω…
Joan Crawford == κομματάρα.
Γενικώς δεν τους έχω πολυψάξει πέραν του ενός best of που έχω. 
Έχουν διασκευάσει και κάποιοι τύποι που λέγονται metallica ένα κομμάτι τους.
Κι εγώ με ενα μπεστ οφ ξεκινησα οπως ο απο πανω μου. Για το Joan Crawford ο,τι και να πουμε ειναι λιγο. Ειδικα το πιανο στην αρχη ειναι απιστευτο! Καποτε το έπαιζα κι εγώ αλλά τωρα προσφατα που επιχειρησα να το ξαναπαιξω στο πιανο --> @@.
Επισης να πω ότι βρίκω πολύ ενδιαφερον το κομμάτι Donovan’s Monkey που μιλα για εναν πιθηκανθρωπο ,που προηλθε απο αιμομιξια ενος κοριτσιου με τον πατερα της και τελικα καταληγει στις ομοιοτητες ανθρωπου-πιθηκου οταν ο πολεμος μετατρεπει τον ανθρωπο σε κατι το αλλοιωμενο.
Και φυσικά και πολλά αλλα…
Απο το χαωδες ειναι η αληθεια search engine δεν βρηκα παρομοιο οποτε μιας και μας ξαναρχονται(ναι θα μαστε εκει παλι:D) ας βαλουμε ενα πολλακι να δουμε τις προτιμησεις μας…
Μπαντα που αλλαξε αρκετα προσωπα στην πορεια της οπως και πολλες αλλες που ξεκινησαν στα 70s(ενταξει αυτοι ξεκινησα πιο πριν ακομα χειροτερα)…Απο το ομονυμο χαρντροκατο με τους τελειους τιτλους τραγουδιων,στο tyranny and mutation με το διπολο απλοικοτητα-προγκρισιβια στο εκπληκτικο secret treaties που οριμαζουν κανονικα και εκει στο πιο εμπορικο agents of fortune που στα αυτια μου ξεκινανε την δευτερη περιοδο τους…Το 77 ερχεται το Spectres με τα πληκτρα και το Nosferatu και το 79 το καπως υποτιμημενο Mirrors που τους εριξε…To 80 με Birch στη παραγωγη βγαινει το πιο σκληρο Cultosaurus erectus και φυσικα το Fire of unknwon origin με το οποιο αγγιζουν παλι την τελειοτητα ενω το 83 γινονται πολυ 80s με το the revolution by night…Απο κει και περα δισκοι αραια και που…Club ninja,heaven forbid,curse of the hidden mirror με τα περισσοτερα μελη να εχουν φυγει…
Τα τελευταια χρονια περιοδευουν μονο dharma με bloom και sessionades αφου και ο lanier τους αφησε…
Μιλαμε για μια πολυ ιδιαιτερη μπαντα με το ροκ εν ρλ να στεκεται διπλα σε πειραματισμους,συμβολικους και πολλες φορες ακαταλαβιστικους ηχους και γενικως ενα διαφορετικο αερα…
Προσωπικα μου αρεσουν ολα τους τα αλμπουμς μεχρι το fire αλλα ειμαι αναμεσα σε tyranny,spectres και φυσικα secret treaties…
Εδωσα πανω απο μια επιλογη αλλα μη το μαμησετε…Ψηφιζουμε ο καθενας 1 ή 2 αλμπουμς¨…
Ντάξει μιλάμε για μπάντα που και μόνο τα πρώτα 4 άλμπουμς να είχε βγάλει πάλι κλασσική θα ήταν. Φοβερή blues rock τραγουδοποιία, ψυχεδέλεια και ένας εξωγήινος στο μικρόφωνο συνοδευόμενος από άλλους 4 υπερπαίκτες.
Ψήφισα το Tyranny & Mutation και το Agents Of Fortune.
πραγματικα δεν μπορω να ξεχωρισω αλμπουμ
ολα ειναι υψηλου επιπεδου
και στα 70ς και στα 80ς εγραψε κομματαρες
ψηφιζω fires επειδη εχει το καλυτερο τους εξωφυλλο
και επειδη ειναι γεματο κομματαρες!!!