[B]Those Once Loyal [/B](που αγόρασα πρόσφατα από Β.ο.Ν.)
…και ασχέτως της αφίσσας…
[B]ΝΑΙ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΓΑΜΩΤΟ -ΟΛΕΣ ΜΠΑΝΤΑΡΕΕΕΕΣΣΣΣΣ!!![/B]
Realms of Chaos γιατί κρατάει κάτι λίγο από την grindcore-ιλα του πρώτου και γιάτι γουστάρουμε WARHAMMER 40.000
BLOOD FOR THE BLOOD GOD!SKULLS FOR THE SKULL THRONE!
άντε και δε περνούν οι μέρες
Μια απο τις αγαπημενες μου μπαντες.Ξαναπολαυσα τονν Realm of Chaos σημερα.Σιγουρα δεν ειναι μεσα στους αγαπημενους μου 3(War Master,The IVth Crusade & …For Victory) των Παξιμαδοβολιστων,ισως επειδη δεν τους θελω τοσο χαωδεις(και ακομα χειροτερα στο ντεμπουτο 8O),αλλα και παλι τα λογια ειναι ανουσια.World Eater και τα σχολια περιττευουν
ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΕΙΔΑ, ελπιζω να μην ειναι αργα…
Hey everyone,
At last, for the first time since it’s original release, Bolt Thrower’s legendary grindcore album “Realm Of Chaos” is finally available on vinyl!! This re-issue features the new artwork drawn by original GW Warhammer 40K Jon Sibbick, the artist who also did the original art for the release back in '89.
This limited edition vinyl has been pressed from the original master tapes in Full Dynamic Range audio. Those of you who bought the Napalm Death “Scum” and “From Enslavement To Obliteration” LPs earlier this year will already know just how much of a difference this makes.
For those of you who missed out, this means the album is at its optimum sound quality, with full dynamic range and in its highest resolution. No loss of quality, no compromise. To put it simply, this is, without doubt, the best sound this album has ever had!
The vinyl is available in 4 different colours, and the most limited colours are sure to sell fast! Make sure you get to the Webstore at 6pm BST to order yours!!
ξήλωμα…
…For Victory απο μένα!
Απτα καλύτερα λαιβ που εχω παραβρεθεί αυτο στο gagarin το 2010…τα μαμησανε όλα!
[B]μωρε νέο δίσκο (τους) θέλω εγώ! τους άλλους τους έλιωσα πια…[/B]
Να βγάλουν από το νου τους πως το peak τους ειναι το τελευταίο άλμπουμ και να πάνε παρακάτω!!! [B]Αντε [SIZE=5]άντε[/SIZE] [SIZE=6]αααααααντεε!!![/SIZE]![/B] 
…εγώ ξέθαψα δισκογραφία τους σήμερα…εννοείται ότι δεν θα υπάρχει καλύτερο νέο απ’το να διαβάσουμε ότι ηχογραφούν νέο υλικό:):!:
Bolt Thrower. Ότι και να πεις γι αυτή τη μπάντα είναι λίγο και άδικο. Κρίμα να έχουν πέσει σε συνθετική παρακμή και να μην έχουν κάτι εξαίσιο να μας παρουσιάσουν εδώ και δέκα χρόνια. Από την άλλη, καλά κάνουν, αν αυτό που είναι να βγάλουν θα είναι κατώτερο των προηγούμενων κυκλοφοριών. Και μιλάμε για ποσοστό επιτυχίας 100%. Και οκτώ ολοκληρωμένους δίσκους να περηφανεύονται. Βουτιά στο 1994 και στο ??For Victory??, τον πέμπτο δίσκο τους και τελευταίο με τον ντράμερ Andrew Whale. Επί της ευκαιρίας να εκφράσω την απόλυτη ικανοποίηση μου από τον άνθρωπο που τον αντικατέστησε και να εκφράσω την βαθιά λύπη μου για τον θάνατο του πριν λίγους μήνες. Rest In Peace Kiddie (Martin Kearns). Το Αγγλικό Πυροβολικό έχει τους Bolt Thrower πρώτη γραμμή και εκτελεί πυρά σε Mid Tempo ογκώδη Death Metal.
Έχετε ακούσει μπουλτοζέ death metal; Όγκος και καταστροφή. Το μπάσο το κρατάει το αδύνατο φύλο. Κούνια που με κούναγε. Χωρίς αναστολές, σε συνθλίβει κάτω από το βάρος του ήχου του. Εγκλείει δύναμη και ένταση και την εξαπολύει. Τα ριφς λειτουργούν σαν σφαίρες από αυτόματα όπλα που εξοστρακίζονται σε κάθε κατεύθυνση. Απορροφούν κάθε σημείο τεχνικής και καφρίλας, τα φιλτράρουν με το Χάος και παραδίδουν επικό, πολεμορυθμικό death metal. Οι εσωτερικές-προσωπικές σχέσεις των μελών των Bolt Thrower είναι άψογες και ακούγονται και στην ηχητική τους μετάφραση. Έντονη διάθεση για βιαία δράση, λύσσα για μάχη. Το ίδιο συναίσθημα για 10 απανωτά τραγούδια. Μένος. Σαν τους 9 Άγγλους Στρατιώτες (και μια εισαγωγή) στο εξώφυλλο που κατευθύνονται για την μάχη του Falkland. Μόνο ερείπια μετά το πέρας του ακούσματος του ???For Victory??. Ερείπιο το σώμα του ακροατή από το πολεμικό κοπάνημα αλλά και ερείπια ότι υλικό αγαθό υπήρχε τριγύρω σου τόση ώρα.
Ο ορυμαγδός αυτού του χειμάρρου, αυτής της μαχητικής θύελλας δεν οφείλεται μόνο στους μουσικούς που κρατάνε κάποιου είδους όπλα στα χέρια τους. Κιθάρες, μπάσο, μπαγκέτες. Τα βασικά όπλα αλλά και τα πιο λειτουργικά και αποτελεσματικά. Οφείλεται και στην πυροβολαρχία κραυγών του Karl Willetts. Ο άνθρωπος δίνει επιπλέον διάσταση στην τρομακτική του φωνή, σαν ιαχές επιτιθέμενου ζώου που μπορεί να μιλήσει με ημιανθρώπινη γλώσσα. Ένας θλιμμένος άνεμος φυσά ανάμεσα στις λέξεις μιας και συχνά υπογραμμίζεται το πόσα κακά φέρνει ο πόλεμος. Τρόμος και δέος για 40 λεπτά που οι Bolt Thrower σε μετατρέπουν στην βόρα τους. Και συ τρέχεις να γλυτώσεις, μάταια.
Υ.Γ. Όποιοι τους έχουν δει ζωντανά, δεν χρειάζεται να διαβάσουν το παραπάνω κείμενο. Ξέρουν, νιώθουν.
Δεν θα χρησιμοποιούσα την λέξη “παρακμή” πάντως. Είχαν γράψει τον διάδοχο του ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΥ (τοπ 3 για μένα) Those Once Loyal αλλά τους φάνηκε εμφανώς κατώτερο του προκατόχου του και αποφάσισαν να το πετάξουν στα σκουπίδια ως ανάξιο να φέρει το όνομά τους. Μπράβο τους. Ελπίζω κάποια στιγμή να ξυπνήσει το τέρας και να μας προσφέρει κάτι ακόμα. Αν όχι, δεν πειράζει.
Αυτό που θα ήθελα όμως πάρα πολύ είναι να κυκλοφορήσουν το Honour, Valour, Pride με τον Karl Willets. Υπάρχει αυτό. Δεν το βγάζουν εικάζω για χάρη του Ingram αλλά δεν πειράζει. Τόσες αρπαχτές έχει βγάλει η Earache (περιορισμένα box set και επανεκδόσεις που φεύγουν σε χρόνο dt - νομίζω 2 λεπτά χρειάστηκαν για να ξεπουληθεί το τελευταίο από την στιγμή που άνοιξαν οι παραγγελίες), ας βγάλουν και κάτι που έχει νόημα. Ένας είναι ο Καρλ.
Και μιας και τον ανέφερα, μια φανταστική ιστορία που ψάρεψα από το ίντερνετ γραμμένη από τον ίδιο:
Σε ένα μπλογκ, ένας φαν αναφέρει αυτά:
I was lucky enough to see them once, in 1991, at a dive in a bad part of a bad city (Pennsauken, NJ.) This particular dive was a haunt of the local skinhead gangs, who apparently made trouble at every show. They were doing their stupid fucking zeig-heil arm wave through the band’s set and picking fights with surly metalheads who really just wanted to thrash and headbang and enjoy Bolt Thrower. About a half hour into the set, a circle pit opened up, but it wasn’t for moshing. The skins were brutally beating and kicking a guy who was lying on the floor in the fetal position, trying to protect himself from the boots. A tall, skinny skinhead ran off to the back of the club, and when he came back, he had a baseball bat, which he used to pound this poor guy’s head into mush. The PA was unplugged. The band kept playing, but the crowd erupted into a proper riot. Bolt Thrower’s singer, Karl, jumped into the crowd to pound on skinheads, god bless him.
Και στα σχόλια εμφανίζεται ο τεράστιος και κατόπιν προτροπής γράφει όλη την ιστορία:
Heres my account of the NJ Riot…It is a memorable point in the history of BoltThrower…
We where told before to expect some shit at this venue, we where greeted by a somewhat jumpy female promoter, Nazi skinheads had recently been walking into gigs and trashing the place and causing brawls, rumour had it tonight was to be no different.
We met with the guys from Immolation , top blokes…off their tits on PCP, the load in was amusing…I’d had a bit of crystal meth that night which may have added to the overall weirdness of the night. Robert Muller our German freind from Century Media Records was also there, he kindly gave us the loan of his pet slugger(baseball bat), which we removed from the trunk (boot) of his car and surrepticiously hid behind the stage.
I remember throughout the support bands these nazi pricks had started to do that stupid arm streching routine a lot…I got on stage and told them to stop…(no suprise they didn’t…but they’d had a warning…)
When we went on stage I was furious, I remember some small black dude, well into the band and metal who was petrified by these animals, I think I warned them a couple of times…but the only thing these idiots would react to was direct confrontation.
I launced myself off the stage aiming myself at this one gangly twat whom had annoyed me particularly, and between me and the sound engineer from the venue we had them cornered, I looked out the corner of my eye to see this huge Neaderthal coming right at me, with adolf hitler tattoed on his chest, at this point our Tour Manager intervened with the German slugger!
I saw the nazi monster collapse to the fllor with blood pissing out of his head, the backswing to the bat almost killed one of the skinhead kids whom must have been about 12.
The place descended into chaos, the security guards where related to the skinheads, it could have got bad…We loaded our gear out superquick thanks to a more together immolation! and high tailed it out of there.
As we left, Baz remembered we left the baseball bat in the venue, he went back in to retreive it just as the skinheads returned to the venue for vengeance…I have never seen a man move so quick through a melee of flailing limbs!
We drove off and we then thought that we where being followed by carloads of nazis after our blood, so we pulled over to confront them, yelling as we approached the stopped vechiles, until we realised it was some fans just making sure we got away ok…
A great yarn, to tell the grandchildren…(!?!)
το συνθετική παρακμή πηγαινε για το το 2005 και μετα,εννοώντας ότι δεν μπορεσαν συμφωνα με τους ιδιους να βγαλουν κατι ισαξιο ή ανωτερω των προηγουμενων τους κυκλοφοριων. Εννοείται ότι εχουν κυκλοφορησει τα ‘‘σπαει’’. Και αφού οι ιδιοι παραδέχονται ότι εδώ και 10 χρονια δεν μπορουν να συνθεσουν καλυτερα τραγουδια, τοτε δεν είναι κακο να πουμε ότι βρίσκονται σε συνθετικη παρακμη. Τουλάχιστον αυτοι το αποδέχονται, δεν κυκλοφορουν για να κυκλοφορουν απλα
Ψειρίζω ίσως τις λέξεις αλλά νομίζω το σωστό είναι να λέμε ότι δεν νιώθουν την ανάγκη/έμπνευση να γράψουν κάτι. “Παρακμή” θα χρησιμοποιούσα να περιγράψω κάτι υπαρκτό, το οποίο έχω ακούσει και μπορώ να κρίνω (μην αναφέρω γνωστά ονόματα χρονιάρες μέρες). Το γεγονός ότι δεν κυκλοφόρησαν υποδεέστερο υλικό είναι ακριβώς αυτό που με κάνει να μπορώ να λέω ότι δεν έχουν γνωρίσει παρακμή ποτέ.
Πολύ ωραίο το στόρυ με τους σκατοκέφαλους
Πράγματι φοβερή ιστορία…!
Τα περισσότερα είναι γνωστά για τους Bolt Thrower. Ξεκίνησαν το 1986 και μετά από μια σειρά demos έβγαλε το πρώτο τους άλμπουμ ??In Battle There Is No Law?? το 1988. Ενώ ο δίσκος είναι πολύ καλό δείγμα death metal/grind, θα χρειαστεί ένας χρόνος και ένας δίσκος ακόμα για να αποκτηθεί ο γνωστός ήχος των Bolt Thrower. Από κει και πέρα όλα είναι Ιστορία που δεν πρόκειται να λερωθεί ποτέ. Ο τροχός της τύχης γυρίζει και επιλέγει σαν σημερινό άκουσμα το τρίτο τους δημιούργημα, το ??War Master?? του 1991, τον πρώτο δίσκο των Bolt Thrower που άκουσα μιας και μόλις το είχε φέρει μια καλή φίλη (Αμερικανίδα στην καταγωγή) στο γυμνάσιο που πήγαινε με τον κολλητό μου. Love at first sight and death at first listen που λένε και στο Σοφουλάρ (χωριό των Σοφών).
Και τώρα πρέπει να περιγράψω ένα από τους καλύτερους death metal δίσκους όλων των εποχών. Ειδικά σε μια γενιά (που περιλαμβάνει και μένα) που δεν έχει ζήσει πόλεμο. Που δεν έχει πάρει μέρος σε μάχη. Εδώ δεν ξέρεις από πού να κρυφτείς. Από παντού πέφτουν οβίδες και όλμοι. Νταλίκες που κουβαλάνε μπάζα από γκρεμισμένα κτήρια. Τραυματίες που ουρλιάζουν από πόνο και αδρεναλίνη. Όχι δεν περιγράφω κάτι άσχετο, αυτό που ακούω μόνο. Άκου και συ το ??Unleashed?? και πες μου αν δεν σου έρθουν οι ίδιες σκέψεις. Ογκώδες, τετραπέρατο, μεσαίας ταχύτητας σκαπανηφόρο death metal. Πολεμικές μηχανές του μέλλοντος, ντυμένες με σάρκα για να αναμειχθούν με το ανθρώπινο είδος. Όσο πιο αργό γίνεται σε σημεία, τόσο πιο οδυνηρό μετατρέπεται. Με το μπάσο να σου σπάει το κρανίο και τις τυμπανοκρουσίες να σε έχουν σε μόνιμη κίνηση. Ασταμάτητη σωματική και πνευματική διέγερση.
Χαζεύεις το εξώφυλλο της ώρα που κορυφώνεται η ένταση στο ??The Shreds Of Sanity?? και ζεις την στιγμή. Τα riffs βγαίνουν στο κυνήγι και τα φωνητικά εκφοβίζουν. Ναι, καλά κατάλαβες, εσύ είσαι το θήραμα. Κανένας οίκτος όσο ο ρυθμός του ??Profane Creation?? εντείνεται. Η βαρύτητα κάθε τραγουδιού είναι τεράστια και ικανή να προκαλέσει ηχητικούς σεισμούς που δεν μετριούνται από καμιά γνωστή κλίμακα. Όταν δε φτάνει και το ??Cenothaph?? και το ομώνυμο, τα πράγματα γίνονται θανάσιμα. Ένας φονικός συνδυασμός ρυθμικού μεγατόνου με στερεωμένα αιχμηρά καρφιά και αργό κατέβασμα προς το μέρος σου. Το κεφάλι-λαιμός-σβέρκος αυτομολούν και κάνουν κινήσεις που θυμίζουν το κοριτσάκι στο ??Εξορκιστής??. Η δίνη που σε εγκλωβίζει δεν σε ελευθερώνει παρά το τελευταίο δευτερόλεπτο του ??Afterlife??. Ένα άκουσμα του δίσκου, παντοτινή υποδούλωση στην συγκεκριμένη μπάντα.
Δεν τους είχα δώσει ποτέ προσεκτικά ακούσματα (μόνο λίγο το …For Victory) και μάλλον τώρα ήρθε η ώρα, έστω κι αργά. Ίσως αν τους έβλεπα live να τους εκτιμούσα πιο πολύ, όπως έχει γίνει και με άλλα συγκροτήματα που ενώ είχαν απήχηση, δεν “ταίριαζαν” στο αυτί μου.
Η πλάκα είναι ότι μου άρεσε ο πρώτος τους δίσκος γιατί είχε grind στοιχεία, αν και δυστυχώς κακή παραγωγή.
