Και αυτό έχει φάει τρελό λιώσιμο. Με χαλάει σε μερικά σημεία, κυρίως σε τραγούδια που δεν μου κάνουν μεγάλη αίσθηση, αλλά είναι και μερικά που σε πωρώνουν όσο δεν πάει. Προτιμώ αυτή τη δουλειά από όλες τις υπόλοιπες που έχουν κάνει και μακάρι να τους έβλεπα live κάποτε.
Δυνατό album και αυτό φέτος.
sonisphere?
τους ειχα δει headliners με γιασονα και είναι πολύ δυνατοί λαιβ!
στα του δίσκου, σύντομα και επιγραμματικά γιατί έχουμε και εξεταστική το last fight εινα ο κόμματος του δίσκου και ας λέει ο γιάσονας για το a place where you belong που ακολουθεί απο κοντά. Αν διαβάσει κανείς δηλώσεις matt που είδικα εδώ στην αγγλία έχουμε και απο μία κάθε μέρα ξερω γω παίζει να απογοητευτεί αλλά ο δίσκος γενικά ειναι μια χαρά. Εκτός απο τα δύο ξεχωρίζουν και bittersweet memories, your betrayal, alone + pretty on the outside. Οι bullet είναι στα ίδια σταθερά υψηλά επίπεδα αλλά δεν ειναι το μεγάλο άλμα που περιμέναμε. Τώρα να τους δούμε και λαιβ και όλα καλά.
To θέμα είναι να τους δούμε Headline, και όχι στη Μαλακάσα.
Εγώ προτιμώ pleasure and pain, αυτό που έχει μείνει πιο πολύ από το δίσκο, μαζί με το your betrayal νταξ που είναι το χιτάκι.
Εμένα κάθε μέρα μου κολλάει και διαφορετικό, οπότε δεν έχω αγαπημένο 8)
ε headline ελλάδα χλωμό, δεν είναι ότι δεν έχουν κοινό απλώς το κοινό που έχουν αμφιβάλλω για το κατά πόσο θα τιμούσε την συναυλία.
A place where you belong και τα μυαλά στα κάγκελα, από τα ομορφότερα τραγούδια που έχουν γράψει =D
Μακαρι να εχουμε την ευκαιρία να το ακούσουμε και λάηβ.
Επισης,
this.
Γενικά, ειναι προσέγμενη δουλειά, προσωπικά έμεινα κάτι παραπάνω από ευχαριστημένη. Κι όπως πάντα ένα από τα πιο δυνατά τους σημεία είναι οι κιθάρες. Padge ftw.
Εχει πάει κανείς στο παμπλικ ή μετροπολις στην Αθηνα να δει αν το έχουν φέρει ? Στον Πειραια ούτε για δειγμα δε το βρισκεις. Και δε μπορω να το παραγγείλω αυτη τη στιγμη, μιεχ, σνιφ, κλαψ.
To χει τσιμπησει κανεις?? :-k
Το ακουσα και εγω.Καλος BFMV δισκος.Παντως δεν μπορω να καταλαβω τι εξελιξη θελετε να κανουν αφου ποτε τους δεν ηταν καινοτομοι,απλα αυτο που ξερουν να κανουν ειναι να γραφουν καλα μελωδικα μοντερνο-μεταλ τραγουδια.Και καλα κανουν που ξεπερασαν το κομπλεξ θελω-να-γινω-μεταλλικα που τους επιασε στον δευτερο δισκο τους και ξαναγυρισαν στις ριζες τους.
α και θελω να ακουσω πως θα τραγουδαει ο matt το ρεφραιν του last fight live:p
Δυνατό album χωρις τις μεγαλες καινοτομιες συνδυαζει τα καλύτερα στοιχεια των 2 πρωτων δισκων τους…your betrayal,last fight και place where you belong ξεχωριζουν ανετα με μονη αδυναμη στιγμή το ομωνυμο μετριο κομματι…
Βump γιατι πιστευω οτι εχει αδικηθει γενικότερα (και απο τους κριτικους και από τους οπαδούς)
Εμένα μια φορά μ’ άρεσε πολύ και το ακούω συχνά πυκνά 8)
Το άκουσα, και μπορώ να πω μου άρεσε αρκετά…δεν τόχω πάρει ακόμα, και δεν ξέρω αν θα το πάρω, αλλά είναι πολύ καλύτερο απ’τα προηγούμενα, και από ότι περίμενα:):!:
Έχω δουλέψει σε μέταλ περιοδικό ευρείας κυκλοφορίας. Και ξέρω τι παίζει. Και γι αυτό εμπιστεύομαι τα ΔΙΚΑ μου και μόνο αυτιά, το ΔΙΚΟ ΜΟΥ ένστικτο -[I]αφήνω τις…δισκοκριτικές και “γνώμες επώνυμων οπαδών” για…τους άλλους[/I]!
Εντέλλει, η 2η δουλειά τους μου άρεσε. Για μεγάλο διάστημα, κόλλησα μ’ αυτούς. Το [B]Fever [/B]δεν το΄χω ακούσει ([I]δεν το τσίμπησα ακόμα[/I]…)