Πάμε ρε TROUBLE, σκίσε τα τρυφερά τους κωλαράκια και δείξε σε όλους τί εστί doom βερίκοκο!
θέλω τόσο πολύ να ρίξω ένα RAGE ποστ, αλλά κρατιέμαι.
[SPOILER]προς το παρόν[/SPOILER]
Εννοείς κάτι σαν
:?:
εννοώ κάτι σαν
[SPOILER]
[/SPOILER]
:!:
Λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων με βλέπω να φτάνω στο fuzz κάπου 09:00 :(:(
τουλάχιστον θα προλάβω trouble (κι αυτούς όχι ολόκληρους) … :?
αλλά μετά epicus doomicus και δεν είναι καλά 8)8)8)8)
Το καραβανι ξεκινα. See you all there.
Aμα κατεβω με αμαξι θα βρω ποτέ να παρκάρω?:-s
Φύγαμε! Χαμός! Last of the templars!!
Απεναντι στο παρκινγκ του Athens Heart. 2.5 euro και εχεις το κεφαλι σου ησυχο
I second that.φακερς.
Μολις ειδα Edling & Johansson στο εστιατοριο του Χοντου στην ομονοια, βγηκαμε κ φωτογραφια (μη ρωτησει κανεις τι δουλεια ειχα εκει, θα χεστουμε! :Ρ)
29 κατασκευαστές Android συνιστούν Tapatalk, αυτοί ξέρουν…
Αληθεια, τι εκανες εκει; :-k
Πηρα το εισιτηριακι απο τον Χρησταρα, να 'ναι καλα το παιδι και του ευχομαι καλη τυχη 
Δεν ξερω αν τρελαινομαι πιο πολυ επειδη θα δω Trouble για πρωτη φορα, επειδη θα δω τον Κορι και ΔΕΝ θα ειναι με τους WS. Σιγουρα, ομως, χανω το μυαλο μου στην ιδεα οτι θα ακουσω λαιβ το επος με τον οριτζιναλ τραγουδιστη :bow2:
Τώρα, κανονικά βγαίνουν οι Candlemass…σταδιάααλα δηλαδή, τί γκίνια… :’(
Μόλις τελείωσε το έπος. Αρρώστεια. Δεν εχω φωνή. (Ξανά)έζησα ένα κομμάτι της ζωής μου. Δε φεύγω από σεβασμό στημπαντα, αλλά αν στείλετε έναν πολιτσμανο να πάρει τό Λόου θα σας είμαι ευγνώμων.
Ο σεβασμός είναι προσόν τελικά. Darkness id falling in Athens σε ντουέτο. Ακόμα εκείνος ο πολιτσμανος;
εμενα μου την εσπασε που εκραζε συνεχεια.
δεν ειμαστε σλιπι ρε μαλακα εσυ εισαι μαλακας!
με τον johan μια χαρα της πουτανας εγινε, με σενα και τα ποζεριλικια σου τι να φωναξουμε
//περαστικα στις 2 κοπελιτσες, ελπιζω να ναι καλα
Μόλις γύρισα…πτώμα, αλλά ευτυχησμένος…επική βραδιά
…αύριο τα υπόλοιπα
:):!:
Epic συναυλια…!!!
Κλου τις βραδιας, ο μπασιστας των Hell…δεν εφερνε λιγο σε Uruk Hai??
Κατα τα αλλα…22 χρονια μετα εκεινη την επικη πρωτη φορα που ειδα Candlemass με Messiah, ο Lowe ειναι πολυ ΛΙΓΟΣ, μπροστα του. Johan, σεε ευχαριστουμε εκανες την βραδυα μαγικη!
εκπληξη για μενα ο Ελληνας μπασιστας που επαιζε στους Trouble!! Respect!!
Φανταστική βραδυά όντως. Σε όλους μου άρεσε κάτι. Έστω και η ατμόσφαιρα ή η σκηνική παρουσία βλ Hell & Ghost που δεν τρελένομαι. Οι Trouble παιχταράδες. Αυτο το Tempter δεν παίζεται! Οι Candlemass στο Epicus συγκλονιστικοί. O Johan συγκινητικός. Και το υπόλοιπο σετλιστ είχε κορυφές με υπέρτατη το Darkness in Paradise , αλλά ρε Edling δεν γίνεται να μην βλέπεις πως σέρνετε ο Lowe. Δηλαδή διασύρει το όνομα του. Εγώ πχ προτιμώ Solitude από Candlemass, αλλά αυτό το πράμα με τον Lowe που κάθε φορά ψιθυρίζει, χάνει στίχους, μέτρα κτλ έχει καταντήσει γελοίο. Δεν ήταν τόσο έντονο για να με ξενερώσει, αλλά κρίμα είναι και για τους Candlemass και για τον Lowe που έχουμε υπεραγαπήσει και με την αξία του!
P.S: Ρε Lord Vicar να ούμε είναι δυνατόν να μην παίζετε το Last of the Templars??? Έλεος!!!
P.S2: Βασικά ο μπασίστας των Hell εμένα μου θύμιζε σάπια νεκραναστημένη έκδοση του Dio!
Είναι ωραία να είσαι εκεί όταν γράφεται ιστορία.
Είδα κόσμο να χάνει τη γη κάτω απ’ τα πόδια του. Είδα κοπέλα που κατά δήλωσή της είχε ήδη δει Candlemass 6 φορές, να κλαίει με λυγμούς. Είδα κόσμο να αφηνιάζει όσο λίγες φορές, μέχρι που να κάνει wall of death στο Solitude ξέρω γω - υπερβολή, αλλά δίνει το μέτρο των αντιδράσεων του κοινού όταν βγήκαν οι Σουηδοί. Μιλάμε για εκδηλώσεις λατρείας τώρα, όχι μαλακίες. Από κει και πέρα τί να πω εγώ;
Ας περιοριστώ στο να υποκλιθώ ταπεινά στο μεγαλείο των Candlemass και να παραδεχτώ ότι η βραδιά σαφώς τους ανήκε. Θα μπορούσε να ανήκει στο σπουδαιότερο doom συγκρότημα, δηλαδή στους Trouble (οι οποίοι άλλωστε έκοψαν κώλους με την καλύτερη, αντικειμενικά, εμφάνιση της ημέρας από πλευράς απόδοσης), αλλά δυστυχώς ο συνδυασμός του ήχου τους (ο οποίος είναι ο πιο βαρύς και ελεγειακός σε όλο το σύμπαν), και της LA-oriented φωνής του (κατά τ’ άλλα λυσσαλέου, και απίστευτου φρόντμαν) Kory Clarke αποδείχτηκε, και με τη βούλα, αταίριαστος. Κρίμα. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να δούμε τους Trouble μ’ έναν καλό Eric Wagner, ώστε να είναι δίκαια η σύγκριση, αλλά τί να το κάνεις, με τα “αν” δε γράφεται ιστορία. Και μια που μιλάμε για τους Trouble, ένα ευγενικό μήνυμα προς τους Έλληνες μεταλλάδες: ΣΚΑΤΑ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΑΣ ΑΣΧΕΤΟΙ. Μεγαλύτερη ανιωθίλα απ’ το να βγαίνει στη σκηνή ο BRUCE FRANKLIN αυτοπροσώπως και να τον αναγνωρίζουμε ΤΡΙΑ ΑΤΟΜΑ, δεν πρέπει να υπάρχει. Μ’ αυτά και μ’ αυτά δεν είναι περίεργο που οι Αμερικάνοι θρύλοι, βλέποντας το νεκροταφείο από κάτω, σηκώθηκαν κι έφυγαν μετά από 30-40 λεπτά. Καλά μας έκαναν. Και το τραγικό είναι ότι δε νομίζω να μας ξανάρθουν μετά απ’ αυτή την “υποδοχή”. Εγώ δηλαδή αν ήμουν οι Trouble σίγουρα δε θα ξαναπάταγα το πόδι μου Ελλάδα. Ντροπή ρε βλάκες.
Τέλος πάντων, ας μη χαλάσουμε άλλο τις καρδιές μας, άλλωστε σήμερα ήμασταν μάλλον στο συναυλιακό metal γεγονός της χρονιάς. Μέχρι να βγουν στη σκηνή οι Trouble και οι Candlemass είχαμε ήδη τρία εξαιρετικά γευστικά ορεκτικά: πρώτα οι Lord Vicar οι οποίοι έπαιξαν στην εντέλεια το εξαίσιο superdoom τους, προσφέροντάς μας άλλωστε την ευκαιρία να δούμε μπροστά στα μάτια μας άλλον ένα ζωντανό θρύλο του doom, μιλάω φυσικά για το μεγάλο Lord Chritus. Μετά οι Hell κατάφεραν οριακά να ξεπεράσουν τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπισαν στον ήχο τους και ιδιαίτερα στις κιθάρες, και να δώσουν ένα άψογο 80’s metal show, με Mercyful Fate-ική θεατρικότητα και έναν από τους καλύτερους τραγουδιστές/performers που έχω δει τα τελευταία χρόνια (κι ας τον κορόιδευαν συνέχεια κάτι βλάκες πίσω μου). Και βέβαια οι περιβόητοι Ghost, που εν τέλει κατάφεραν να δικαιολογήσουν έστω ένα μέρος του hype που τους περιβάλλει. Μπορεί η οπτική τους εξτραβαγκάνζα να μη με τρέλανε, μπορεί ο ήχος να ήταν αφύσικα καλός, σε σημείο που να αναρωτιέσαι αν είναι live αυτό που βλέπεις, αλλά ανεβάζοντας την απόδοσή τους καθ’ όλη τη διάρκεια του σετ τους κατάφεραν να φτάσουν σε κάποιες απανωτές κορυφώσεις και έτσι, τελικά, με κέρδισαν, παρ’ όλο που νομίζω ότι προτιμώ να τους ακούω στο δίσκο. Κορυφαία η διασκευή στο Here Comes the Sun των Beatles.
Αυτά γενικά.
Δύο ακόμα παρατηρήσεις.
Αν εκείνοι οι δύο που είχαν κατσικωθεί σταυροπόδι στη μέση του πιτ πριν τους Trouble και δεν ήθελαν να σηκωθούν ακόμα και μετά από μια καθ’ όλα ευγενική παρατήρησή μου, είναι χρήστες του φόρουμ και διαβάζουν αυτό το θρεντ, έχω να σας στείλω ένα μήνυμα κι από δω: ΚΑΚΟ ΨΟΦΟ. ΖΩΑ.
Επίσης κάποιος να δώσει infos για κείνο το γκομενάκι με το λευκό φόρεμα που καθόταν στα αριστερά της σκηνής στους Candlemass.
Αυτά.
Και εις άλλα με υγεία!