Γρακχε, το συναυλιακο γεγονος της χρονιας ειναι στις 23 Οκτωβρη. Αλλα αυτο για μενα.
Απεριγραπτη βραδια η σημερινη. Αναλυτικα αυριο. Ισοπεδωση. Cheerz σε ολες τις φατσες. Τα λεμε αυριο.
Είναι η Φανή μια παλιά σερβιτόρα του Τέξας:)Δεν γνωρίζω τι κάνει τώρα. Πιο ενδιαφέρουσα αν και γήινη περίπτωση μου φάνηκε η σουηδέζα που την αντικατέστησε η οποία έχω μια υποψία ότι είναι η κόρη του Vickstrom! Συμφωνώ απόλυτα και για τον τραγουδιστή των Hell. Τρομερή σκηνική παρουσία. Λίγη φαντασία θέλει και σχετικές προσλαμβάνουσες για να το ευχαριστηθείς και να σε ταξιδέψει στον διαβολικά σαιξπηρικό κόσμο του.
Σίγουρα όλοι (
περιμένουμε να δούμε Crimson Glory με τις ψωλές έξω, αλλά και πάλι δε βλέπω πώς θα μπορεί να συγκριθεί αυτό με το σημερινό 6ωρο μεταλλικό ολοκαύτωμα. Τέλος πάντων, κοντή γιορτή.
Α να πω κι εγώ ένα hail σε όλους τους συμφορουμίτες, you know who you are \m/
έντιτ
Ωραίος ο Red Viper! : )
Ως συνολο, ναι, δεν συγκρινονται τα πακετα, αλλα μεσα μου οι Κριμσον Γκλορυ ειναι κατι πιο βαθυ. Καταλαβαινεις, θαρρω πως ειναι αυτα : )
Τεσπα, μονο αποθεωση για το γερο-Γιοχαν εδω περα. Και οντως, ψοφιο κοινο αν εξαιρεσουμε τους Candlemass. Μα σε κατι Assassin, End Of My Daze, Tempter και να κοιτανε ολοι, πλην 10 νοματαιων, σαν χαζοι. Ντροπη!
Με περιμενει το κρεβατι μου τωρα κυριοι (μ’αρεσει που σκεφτομουν να αργησω να γυρισω σπιτι, να κανω τιποτα μετα το λαηβ :Ρ :Ρ). Σας φιλω και stay doomed γαμωτο.
Πάρα πολύ ωραίο ποστ από Γράκχο! Τώρα σας ζηλεύω ακόμα περισσότερο! Και σας ζηλεύω, γιατί από αυτά που ειπώθηκαν παραπάνω, κάτι μου λέει ότι οι Trouble, θα αργήσουν πολύυυ να μας επισκεφθούν ξανά… :’(
Και για μένα το αποψινό ήταν το συναυλιακό γεγονός της χρονιάς - ασχέτως, αν δεν πήγα. :Ρ Τα τέσσερα απ’τα πέντε συγκροτήματα (πλην των Hell) ήθελα σαν τρελή να τα δω…ακόμα μία συναυλία απωθημένο… “πλησίασα” να πάω, ήμουν κοντά… :’(
[B]edit:[/B] Έπαιξαν Assassin και Tempter; Αυτή τη στιγμή, δε σας ζηλεύω απλά, σας μισώ ! :evil:
Άσχετο αλλά το θυμήθηκα μιας και ήταν και ανατριχιαστική στιγμή. Αν και είμαι τίγκα αντιχριστιανός κτλ όποτε ακούω το I beliεve, yes i believe στο darkness in paradise, πέρα το εγγυημένο ανατρίχιασμα, νοιώθω έτοιμος να πιστέψω και να γίνω οσιομάρτυρας! Η μοναδική στιγμή που είμαι ευάλωτος στην κατήχηση! 
Θα συγκριθει.Ξες οτι δεν ειμαι υπερβολικος,trust me,θα συγκριθει.
The Sorcerer’s Pledge,καληνυχτα κυριοι.
Απερίγραπτοι επικοί ύμνοι. Τώρα δε λέω πολλά λόγια, δεν μπορώ εξάλλου. Ζήσαμε το έπος σε όλο του το μεγαλείο. Καλή ανάρωση, τα υπόλοιπα αύριο.
Doom on.
Λοιποοον, αν και πολυ κουρασμενος εχω τσιτες οποτε θα γραψω για το live:p
Eφτασα πριν βγουν οι Vicar, αλλα μεχρι να φαω κατι κτλ μπηκα χανοντας καποια κομματια. Δε ξετρελαθηκα, μπορω να πω, οχι οτι δεν επαιξε καλα, αλλα λιγο η ωρα, το χανγκοβερ απο χθες, δεν μου κατσε καλα. Δεν ηξερα και το υλικο τους οποτε απλα τους παρακολουθησα. Αλλα ατομα που εμπιστευομαι μου παν οτι γαμησαν οποτε το δεχομαι.
Mετα οι Hell, εμενα με εφτιαξαν με το παλιομοδιτικο heavy metal στη Μercyful Fate φαση. Παντως, οπως μου πε ο Pumpkin οτι στο ΚΙΤ λεγανε οτι ειναι το next big thing δε συμφωνω.
Ghost τωρα, ειχαν με διαφορα τον καλυτερο ηχο, αλλα οπως ειπε κι ο Γρακχος δε ξερω αν ηταν ολο live. Oπως και να χει για μενα δικαιολογησαν απολυτα το hype τους και ηταν και οι δευτεροι καλυτεροι της ημερας.
Τrouble, αραξα εξωστη για ξεκουραση και μιας και δεν ειμαι και ο πιο φανατικος, βασικα τα δυο πρωτα ξερω καλυτερα και τα πιο μετα δε μ αρεσουν. Εγω δεν αντεξα βασικα, ο Kory δε ταιριαζε καθολου μα καθολου, και στα κομματια απο τα πρωτα ακουγοντουσαν οι κιθαρες τουμπανες, ειχες τον ποζερα πανω να κουνιεται. Επισης και η χροια του καμια σχεση.
Mετα ομως ολοκαυτωμα. Πρωτη φορα βλεπω τους Candlemass οποτε ειχα αρκετη αγωνια. Τι να λεμε τωρα, ομως, για το επος… Απλα αψογα. Ηχος οχι τοσο καλος, αλλα αποδοση κομπλε και οταν ακους αυτους τους υμνους, τρελενεσαι!
Τωρα, για το Lowe. Δυστυχως μ αυτα που κανει ξενερωνει πολλους και σε κανει να μην κοιταζεις τη φωναρα που εχει… Αν ειναι δυνατον. Περα λοιπον απο τα σκονακια, που στην τελικη δε μ ενδιαφερει κιολας, ας ειχε και τους στιχους ακριβως μπροστα του, με ενοχλησαν τα σημεια που μπερδευε τα λογια, που δε τραγουδουσε. Ακους κομματαρες οπως Gallows End, Well of Souls, Samarithan και σε καποια φαση ο αλλος δε τραγουδαει. Ειδικα στο τελευταιο ηταν εξοφθαλμο. Τελος παντων, μικροπραγματα ( , εγω ευχαριστηθηκα τοσες ωρες και…
αυτο μονο.
φοβερο λαιβ σημερα. ολες οι μπαντες επαιξαν πολυ ωραια κ η καθε μια αφησε κατι χαρακτηριστικο κ ωραιο στη μνημη μας για αρκετο καιρο σιγουρα. ο ηχος για φαζζ πολυ καλος γενικα. στους hell θα μπορουσε να ηταν καλυτερος γενικα καλος παντως. παντως για αυτα που αναφερθηκαν για τη συμμετοχη του κοσμου στους trouble, πιστευω πως τους αξιζε καλυτερη υποδοχη σιγουρα, αλλα κρινοντας απο τον κοσμο στο εξωτερικο που τους ειχα δει, πιστευω οτι εδω ηταν χιλιες φορες καλυτερος ο κοσμος. οπως αναφερθηκε, οσο ανιωθίλα κτλ (που ετσι ηταν) πιστευω οτι σε πολυ λιγες χωρες εχουν κοινο σαν το ελληνικο. δυστυχως… ετσι πιστευω. για τους candlemass, κραταω στο μυαλο μου για παντα τη λαιβ εκδοση της τεραστιας δισκαρας που μας παρουσιασαν σημερα. οι ghost μου αρεσαν περισσοτερο απο την πρωτη φορα που τους ειχα δει και νομιζω πετυχαν τον καλυτερο ηχο που εχω ακουσει εγω στο φαζζ μεχρι σημερα. οπως ανεφερε ενας φιλος, αφυσικα καλος κ ειδικα για φαζζ που συνηθως δεν εχει καλο ηχο. παντως χορτασαμε ωραιες μπαντες σημερα.
*ρε παιδια καντε κατι με τον εξαερισμο!!! τοσες ωρες και χιλιαδες τσιγαρα που εκαψαν ολο το απογευμα σε συνδυασμο με τη ζεστη ηταν ανυποφορο καποιες στιγμες. και για να βγει καποιος εξω για 2 λεπτα το εκαναν ολοκληρο θεμα… τα φιλαρακια μου που ημασταν μαζι ηθελαν να βγουν 5 λεπτα σε ενα κενο μεταξυ συγκροτηματων και δεν αφηναν…
*ασχολιαστο το 1 ευρω για το μπουκαλακι νερο. (φυσικα ουτε αποδειξη. στην τσεπη ολα…) αν πηραμε κατα μεσο ορο 3 μπουκαλακια νερο το ατομο: 3+ χιλιαρικακια μονο απο τα νερα. μια χαρουλα. μπραβο φαζζ…
μην κανετε καμια πλακα καταραμμενοι
ΓΙα τα σημερινά, έ δεν έχω πολλά να πω, τα βασικά ειπώθηκαν. Να μιλήσω δεν μπορώ, να νιώσω δεν μπορώ (ειδικα εφοσον εγώ έζησα και άλλο σοκ με τους αναθεμουληδες εψες), ο Γιόχαν να σώζει την κατάσταση που πήγαινε να γκρεμίσει ο Λόουι (αν και στα κομματια των δισκων με δικη του συμμετοχη ειναι παντα καλος), 2 ωρίτσες πόρωσης, ε δεν ξέρω απλά οι λέξεις δεν περνανε απο το μυαλο μου.
Οι trouble εμενα μου άρεσαν αρκετα (ίσως φταίει που είμαι και μεγαλη φαν του Kory, ποιος ξερει.) αλλά πραγματικά η αντίδραση του κοινού σε κάτι κομματάρες (βλέπε come touch the sky, rip μέχρι και το χιτακι end of my daze) ήταν το λιγότερο απελπιστική. Δεν πειράζει όμως γιατί το χάρηκα εγώ.
Τα αλλα τρια ονοματα τώρα, όλως περιεργως, τα αξιολογησα πολυ διαφορετικα στη σκηνη αποτι στους δισκους
OI Lord Vicar αν και όχι του στυλ μου μουσικα, ήταν οι μόνοι που με κράτησαν χωρίς να βαρεθώ στιγμή κατά τη διάρκεια του σετ τους.
Οι Hell ενώ μουσικά μου αρέσουν πολύ και στην αρχη γουσταρα την όλη φάση με τη θεατρικότητα και το παιχνιδι τους, κάποια στιγμη άρχισαν να μου φαίνονται υπερβολικοι.
Τη χειρότερη ανάμνηση θα κρατήσω από τους ghost, καθως είμαι αλεργικη στο λιβάνι και με τα θυμιατα που κουβαλούσαν απλά μου διέλυσαν το κεφαλι και παρακολουθησα με το ζορι το σετ τους και τι συνέβαινε, ευτυχως που συνήλθα μετά να λέω.
Χέηλ σε όσα παιδια είδα/γνώρισα από δω.
Οταν ξεπερασω το σοκ αυτων των δυο ημερων, θα σας ξαναγραψω. Αντιος.
Οσο πιο μαζεμενα μπορω: Δεν ειδα τις δυο πρωτες μπαντες, ειδα μονο τα δυο τελευταια τραγουδια των Γκοστ, οι οποιοι (κατ’ εμε) ειναι μια αστεια ιστορια. Χωρις αντιπαραθεσεις παρακαλω, προσωπικη αποψη 
Ειμαι τρελος φαν του Κλαρκ, αλλα μαζι με τους Τrouble ειναι σα να βλεπω τους Sabbath με τον Rotten στο μικροφωνο. ΟΜΩΣ: με καποιον τροπο στα αυτια μου η φωνη του Κορι εβγαζε κατι που εμοιαζε (σε γρεζι και μονο) στον Βαγκνερ, οποτε δεν με ξενισε ιδιαιτερα. Νομιζω, ομως, οτι στο νεο τραγουδι που επαιξαν ηταν φανερα δυο πραγματα: α) οτι γεννηθηκε το στονερ-πανκ (ή πανκ-ντουμ, οπως θελετε πειτε το) και β) οτι η επιβλητικη παρουσια του Κλαρκ “μεταλλαξε” τους Trouble (παντοτε κρινοντας απο ενα τραγουδι και μονο).
Τελος, στους Candlemass: τους ειδα το 2009 και συγχωρησα την απαραδεκτη εικονα του Lowe που δεν τραγουδουσε τους στιχους. Ο τυπος εχει φωναρα, αλλα σορι μεγαλε, δε θα μας χαλας εσυ το κεφι επειδη βαριεσαι ή δεν ξερω γω τι. “Ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου τραγουδια” (ή καπως ετσι) ειπε ο Πινοκιο στο Samarithan και στους δυο τελευταιους στιχους ΜΠΕΡΔΕΨΕ τα λογια! Ασταδιαλα ρε γελοιε ΓΑΠ, που θελεις να τραγουδας και σε τετοια μπαντα…
Τραβα πουλα τπτ λεμονια στην αγορα να βγαλεις κανενα φραγκο με κοπο και ιδρωτα. Αν ο Edling καταλαβε σε ποιο τραγουδι εκανε τετοιο εγκλημα ο τυπος, πρεπει να του κρεμασει το δελτιο στο ταβανι. Διακοπη συμβολαιου, προπονηση με τις μπουλντοζες, προστιμο ενος εκατ. ευρω και αλλαγη επι τοπου. Βαζεις μεσα τον Λανκβιστ, βγαινει και τραγουδαει το Darkness (ενταξει, κανεις δε θα γινει ποτε Messiah) και τελειωνει το ματς με δυο γκολ στο φιναλε.
Ολα τα αλλα ειναι τριχες. Αν οι Candlemass ερχονταν με τον Lowe, δεν υπηρχε μια στο εκατομμυριο να τους δω. Πηγα για το μνημειο της μουσικης, με τον τροπο που παρουσιαστηκε και ενιωσα οπως τοτε, σχεδον 22 χρονια πριν, οταν στην πρωτη συναυλια της ζωης μου, σε μια εποχη που τετοια ονοματα ερχονταν δυο-τρεις φορες το χρονο, ο Messiah βολοδερνε στη σκηνη κι εδινε το χερι σε ολους οσους ειχαν διαθεση να χαιρετισουν τον μαυρο καλογερο. Και κανενας Lowe δε μπορει να μου χαλασει αυτο το συναισθημα, οσο γραφικος κι αν ειναι…
Lord Vicar: Έχω μια μικρή επαφή με τις συνθέσεις τους, και η γνώμη μου δεν άλλαξε. Όταν συμμετέχουν δυο μορφές του ιδιώματος, οι απαιτήσεις μου είναι κάτι παραπάνω από Doom Metal 101. Σε σημεία δείχνουν ότι μπορούν να το καταφέρουν, αλλά γενικώς πολύ προβλεπέ. Πάντως, τους ευχαριστήθηκα μια χαρά, καθότι καμένος.
Hell: Κορυφή! Καταπληκτικός frontman, με υπέροχα θεατρικά κόλπα, και εντελώς 80-ίλα στήσιμο στη σκηνή οι υπόλοιποι. Ο drummer δεν την παλεύει και πολύ. Ήταν σαν να είχε πεθάνει το κεφάλι του, αλλά με το υπόλοιπο σώμα να αγνοεί το γεγονός και να συνεχίζει το παίξιμο. Έμοιαζε και στο θείο από το Addams Family.
Ghost: Μπεμπέ-γλυκο-σατανούλιδες. Έχουν κάποια συμπαθητικά κομμάτια, αλλά δεν με τρέλαναν. Αμέταλο το ύφος τους, ή καλύτερα Satanic Pop Metal!
Trouble: O Clarke μια χαρά τα πήγαινε στα stoner-ο-κομμάτια των τελευταίων 20 ετών, αρκεί να τον άκουγα μόνο, και να μην τον έβλεπα. Κλίση σώματος προς τα αριστερά, και πεταγμένος γοφός προς τα δεξιά και χορευτικά κόλπα. Όχι. Δυστυχώς, το The Tempter, στα αργά σημεία που έπρεπε να απαγγείλει τους στίχους, επέλεξε να τραγουδήσει, ακυρώνοντας κάθε επιβλητικότητα, που αυτά τα σημεία μπορούν να μεταδώσουν.
Candlemass: Ρε, κάποιος να στρώσει αυτόν τον Lowe. Δεν μπορώ να τον βλέπω έτσι - να μην ξέρει στίχους, να τους μπερδεύει και να τους μουρμουράει. Πονάω. Είναι από τους αγαπημένους μου τραγουδιστές.
Ο Johan (δεν μπορώ να γράψω το επίθετο χωρίς να το google-άρω), ήταν υπέροχος. Κάπου στη μέση του set, συνειδητοποίησε το τι γίνεται, και χαλάρωσε απίστευτα. Πάντως, αυτό που είδαμε ήταν η live version του Epicus…, αυτή που "ευχαριστιόμαστε όλοι μαζί τον αγαπημένο μας δίσκο, έχοντας μπροστά μας τον αυθεντικό τραγουδιστή¨, η οποία ήταν υπέροχη εμπειρία, με πολλά έντονα συναισθήματα, αλλά απέχει πολύ από την βλοσυρότητα του δίσκου. Δυο διαφορετικές εκδοχές, του ίδιου υπέροχου πράγματος.
Γενικώς, ήταν υπέροχα. Γνώρισα και GRACCHUS.
Αλήθεια, είδα να μεταφέρουν μια κοπέλα τέζα. Τι έπαιξε;
Ασχετο:
Στα κουλα του φεστιβαλ = η φωτο των BOC (ή μηπως έκανα λαθος) και το λογοτυπο της μπαντας στις προβολες φωτο και βιντεο που γινονταν αριστερα και δεξια απο τη σκηνη! Εχασα κατι;
εγω 2 κοπελες ειδα τεζα, ε με τετοιο ντουμανι που ειχε γινει ο χωρος αμα πιεις και 2,3…10 μπιρες παραπανω δε θελει και πολυ. εγω 2 μπυρες ηπια και σε καποια στιγμη στο επικους ενιωθα οτι θα λιποθυμησω απο τη ζεστη και τη τσιγαριλα.
τεσπα περαστικα στις κοπελες
ασχετο, ο Lowe δε μοιαζει με διδυμο αδερφο [U]αυτουνου του θεουλη [/U] απο το black books;;
![[U]αυτουνου του θεουλη [/U]](http://www.zaum.com.au/blog/wp-content/uploads/2010/07/billbailey.jpg){kind=link}
Ρώτησα και μου είπαν ότι ο Lowe με τον Lanqvist έχουν ξαναβγεί μαζί και τραγουδήσαν το don’t fear the reaper. Δε άκουσα που έγινε αυτό όμως. Oπότε παίζει να’ναι κοινή τους καύλα και να το βάλανε έτσι για το cult:p
εχουν βγαλει και ενα ep οπου το διασκευαζουν!
θα ηταν ωραια να το παιζανε!
δύο πράγματα από μένα:
α. τραγικοί σεκιουριτάδες που δεν άφηναν τον κόσμο να βγει έξω στα διαλείμματα. κι όχι μόνο αυτό, αλλά μετά από λίγη κουβέντα και ανταλλαγή απόψεων για το λόγο που δεν αφήναν τον κόσμο να βγει, άρχισαν και τα νταβατζιλίκια του στυλ “ουγκ, είπα ότι δε θα βγεις-τελος. ουγκ μας έχεις πρήξει τα αρχίδια ,άντε μην έρθω εκεί.ουγκ,έτσι γουστάρω και δεν βγαίνεις.” μπράβο παιδιά, σούπερ είκόνα!!! και ναι, τους περισσότερους εκεί τους δέρνετε:thumbup:
β.πρέπει οπωσδήποτε, πέρα όλων του άλλων που ήδη έχετε σούρει, να πει κάποιος στον λόβε ότι ο συνδυασμός -μουστάκι-καραφλομαλλιάς-δερμάτινο κολιτό με κοιλιά- παραπέμει σε πορνοσταρ φτηνών παραγωγών της δεκαετίας του 80.
Πείτε μας κι άλλα για τον Κοrey Clarke, διασκεδάζω τα μάλα.
έφερνε σε κάτι μεταξύ Joker και Gollum
Lord Vicar: Είχα ακούσει αρκετά πριν πάω και μου αρέσουν σαν μπάντα. Μια χαρά έπαιξαν, τσιμπήσα και το cd-ακι τους, γενικά καλές εντυπώσεις μου άφησαν. Περιμένω και άλλα όμορφα πράγματα από αυτούς στο μέλλον.
Hell: ωραία τα θεατρίστικα, αλλά αυτό που παίζουν δεν με τρελαίνει. προς το τέλος είχα κουραστεί και ήθελα να τελειώσουν. Ο μπασίστας μορφάρα. Τα είπα και παραπάνω :lol:
Ghost: Ήχος καμπάνα και είχαν κομμάτια που μου άρεσαν. Μου άρεσε πολύ και η διασκευή που έπαιξαν. Η εμφάνισή τους κάτι λίγο από Sunn O)) και Lordi είχε ενδιαφέρον.
Trouble: Ωραίος ο Clark. Αγαπάμε <3 H αλήθεια είναι ότι δεν ταιριάζει και τόσο με το ίματζ των Trouble και γενικά δεν ταιριάζει με το ντουμ. Δεν με χάλασαν βέβαια. Είχαν κάποια κομμάτια που μου άρεσαν και είδα και το Clark. Θα προτιμούσα βέβαια να τον έβλεπα με warrior soul. Επίσης, ο ένας κιθαρίστας έμοιαζε με τον Uli Jon Roth και ο άλλος με τον Bowie :roll:
Candlemass: O Γιόχαν θεούλης, η αλμπουμάρα εκπληκτική. Συγκίνηση που την άκουσα ολόκληρη και με τον ορίτζιναλ τραγουδιστή. O Lowe, όπως είπαν και άλλοι, είναι λίγος για αυτή τη μπαντάρα. Ωραία φωνή, αλλά αν δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα με τους στίχους, άστο καλύτερα. Τους Candlemass τους είδα επιτέλους για πρώτη φορά. Με Γιόχαν θα τους ξαναέβλεπα στο μέλλον. Με Lowe ούτε καν.
[SPOILER]ρε παιδιά, ο Lowe δεν μοιάζει με τον τύπο στο sirens records :-s:-s[/SPOILER]
Cheers και σε όλους όσους είδα 