Saxon και Accept, Accept και Saxon. Αγγλία και Γερμανία, εκπρόσωποι λοιπόν δύο σχολών του metal. Αντίπαλα δέη με παράλληλη πορεία, live υπερδυνάμεις, έχοντας και οι δύο τουλάχιστον 5 δισκάρες στο ενεργητικό τους.
Πολλά κιλά αρχίδια ε. Στάζει το μεταλ από τις τσέπες, λιώνει το καυτό ατσάλι. Τίμιες μπαντάρες, πιστές απόλυτα και πάντα σε αυτό που κάνουν.
So…
Πού βαράει πιο πολύ η μεταλλική σας καρδιά; Και κυρίως, γιατί;
Οι Saxon ειναι απευθειας συνδεση με την ουσια αυτης της μουσικης, σε συνδεουν αλλιως με τις ριζες σου, μυριζουν αλλιως.Βαλε μπυρα μωρε να παρταρουμε, ποιοι Accept τωρα.
[B]
TOΣΗ[/B]
Δύο από τα συγκροτήματα που ορίζουν για μένα το heavy metal… To έριξα με βαριά καρδιά Accept.
Γιατί όμως…?:-k
Οι Saxon είναι το γκρουπ το τίμιο, που ήταν πάντα εκεί, που βγάζει κομματάρες μέχρι και σήμερα, που τσακίστηκε και ξανασήκωσε ανάστημα, που εδώ και πάνω από δυο δεκαετίες κυκλοφορεί τουλάχιστον αξιοπρεπείς δουλειές.Είναι το σφύριγμα του Biff, οι μηχανές, η αίσθηση ελευθερίας, οι Motorhead, oι AC/DC, οι UFO, η πιο απολαυστική, rock΄n΄roll έκδοση του κλασικού heavy metal. Όταν άλλαξαν τον ήχο τους, όταν γερμανοποίησαν λίγο τη μουσική τους, συνέχιζαν να βγάζουν την μια κομματάρα μετά την άλλη και ήταν από τους καλύτερους εκπροσώπους σε μια εποχή που κλασσικό heavy δεν υπήρχε, Priest, Μaiden παρέπαιαν, γενικά ο ήχος βρισκόταν σε τέλμα, οι Saxon όμως εκεί, πιστοί σε όσα πρέσβευαν από πάντα και για πάντα.
Οι Accept από την άλλη, είναι heavy metal οργασμός, από το Breaker και μετά έστω. Εϊναι το heavy metal που οδηγεί τις εξελίξεις, είναι ο ήχος ο γνώριμος ακόμα και αν κάθε τραγούδι του δίσκου διαφέρει από το άλλο, πάντα με τον δικό του χαρακτήρα. Aπό το Son of A Bitch στο Breaker, από το Up to the Limit στο Metal Heart, από το Fast as a Shark στο Neon Nights, από το Teach Us to Survive στο Princess of the Dawn και το TV War, οι Αccept παίζουν heavy metal πολυποίκιλο, που ερεθίζει τις αισθήσεις, που τραβάει το βλέμμα πάνω του, που παρτάρεις, που προβληματίζεσαι, που χτυπιέσαι, που νιώθεις τι πάει να πει heavy metal. Και αυτοί τσακίστηκαν, δις μάλιστα. Και τις δύο φορές επέστρεψαν με δισκάρες (την πρώτη ξανατσακίστηκαν βέβαια) και πλέον χωρίς τον UDO - ποιος να το πίστευε - δείχνουν και στους πλέον δύσπιστους,και ήμουν μέσα σε αυτούς, πως το heavy metal απλά θέλει αρχίδια μεγάλα, ή το΄χεις ή δεν το΄χεις. Και είναι πλέον μάλλον η μόνη μεγάλη heavy metal μπάντα που για μένα κυκλοφορεί αντίστοιχα μεγάλους δίσκους. Accept metal or Die!!!
Λατρεία μεγάλη και οι Saxon αλλά όπως λέει και ο χοπέτος από πάνω λόγω ποικιλίας και το ότι κυκλοφορούν ακόμα ΔΙΣΚΑΡΕΣ λέει πολλά και θεώρω το blood of the nations στα καλύτερα 4 τους (το είχα γράψει και σε ένα byers guide που είχα κάνει για την μπάντα)
wolf
ο άνθρωπος απλά δεν υπάρχει και ξεσκίζει ταστιέρες πετάλια και χορδές με χαρακτηριστική άνεση
επίσης αν κάτσω να συγκρίνω αγαπημένα τραγούδια των μεν και των δε…οι ζυγαριά όχι απλά γέρνει προς accept…σπάει κιόλας από το βάρος 8)
σίγουρα διαφορετικές σχολές οπότε η σύγκριση ίσως και να μην είναι δόκιμη που είπε και ο Gracchus
Δε γίνεται τίποτα?? Τι ενδιαφέρον να έχει κλειστό γμτ, δεν ήξερα ότι πρέπει να το επιλέξω εγώ κάπως, νόμιζα ότι όλα είναι ανοιχτά…