Βινύλιο για πάντα! Όταν καθιερωθεί η νέα τεχνολογία που ήδη υπάρχει (holographic memory) και εξαφανιστούν τα CD, θα συνεχίζουν να βγαίνουν άλμπουμ σε βινύλιο.
Ο ήχος του βινυλίου είναι πολύ ανώτερος από αυτόν του CD (αυτό το έχω διαπιστώσει με άλμπουμ που τα έχω και στα δυο φορμάτ)… ακόμη και οι δίσκοι που έχουν χιλιογρατζουνιστεί αν παιχτούν με τον κατάλληλο εξοπλισμό (στην πραγματικότητα το μόνο που χρειάζεστε είναι έναν υπολογιστή με κάρτα ήχου και ένα πρόγραμμα που φιλτράρει τον ήχο σε πραγματικό χρόνο την ώρα που παίζει ο δίσκος) μπορούν να αποδώσουν τρομερό ήχο.
Επιπλέον ο δίσκος ακόμη και με ένα απλό εξώφυλλο είναι πιο ελκυστικός από το CD. Το CD για να είναι ελκυστικό πρέπει να έρχεται σε digipack συσκευασία και όχι σε αυτή την αηδιαστική πλαστική θήκη. Τρομερό παράδειγμα για το πως πρέπει να είναι μια συσκευασία για CD είναι το “The Dark Project_Under The Surface” των δικών μας DNA το οποίο είναι gatefold και περιέχει ένα μάτσο κάρτες μέσα.
Το CD, ναι είναι πιο πρακτικό αλλά… μπορούμε να φτιάξουμε CD από δίσκο (θα μας φάει ένα 3ωρο αλλά αξίζει τον κόπο, κυρίως αν πρόκειται για άλμπουμ που δεν έχουν επανεκδοθεί ποτέ σε CD και πιστέψτε με είναι ΠΟΛΛΑ).
Τέλος ο συνδυασμός με DVD δεν είναι αποκλειστικότητα των CD. Να πω ότι πρόσφατα αγόρασα την gatefold επανέκδοση του σπάνιου δίσκου “Burning The Ice” των Die Haut And Nick Cave σε βαρύ βινύλιο που περιέχει και ένα DVD με live των Die Haut…
Βινύλιο όταν μιλάμε για στεροφωνία χωρίς κουβέντα το Cd ακούγεται σαν τηγάνι μπροστά στον αναλογικό ήχο. Εξάλλου το Cd δεν είναι τίποτα περισσότερο απο μια μικρή δειγματοληψία του αναλογικού ήχου οπότε είτε το θέλουμε είτε όχι , το βινυλίο έχει περισσότερη λεπτομέρεια στον ήχο απο το Cd.
Αν μιλάμε για πολυφωνικό ήχο 5.1, 7.1 κτλ τότε Super Audio Cd ή Dvd Audio γιατί δίνουν την απίστευτη αίσθηση του χώρου.
Το μέλλον είναι στα Surround συστήματα και την μοναδική χωροταξική διάταξη των οργάνων που αυτά προσφέρουν.
Απλά κάθα φορά που θα ακούς το πχ A Saucerful Of Secrets (και γενικά όλες τις αναλογικές ηχογραφήσεις απο βινύλιο) τότε απλά θα ακούς το ζεστό αναλογικό ήχο και θα την ακούς…
Όσο και να προχωρήσει η τεχνολογία το ανθρώπινο αυτί λειτουργεί με αναλογικό τρόπο και μόνο μέσω αναλογικών μηχανημάτων αναπαρωγής θα λειτουργεί σωστά.Η ψηφιακή τεχνολογία είναι απλά ένας τρόπος τα αποθηεκυτικά μέσα ήχου να καταλαμβάνουν λιγότερο χώρο…
pooss??! vinilio me dvd??? 8O 8O 8O 8O
Όχι βινύλιο με Dvd αλλά Dvd με ήχο
ke epimeno… VINILIO ME DVD!!!
Και εγώ επιμένω έκανα λάθος!!! 
Ναι, το DVD που έρχεται μαζί με το βινύλιο έχει σπάνιο βίντεο του συγκροτήματος (“Skinned-A-Live”). Είχα την επιλογή να το πάρω σε CD+DVD αλλά όταν είδα ότι υπήρχε και LP+DVD έκδοση μου έτρεχαν τα σάλια και έπρεπε να την αποκτήσω!!
Έχω γύρω στους 300+ δίσκους, από τους οποίους τους όμως έχω αγοράσει μόνο έναν!
Μεγάλωσα με τα CD πάντως άλλα καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί νοσταλγοί του βινυλίου…
Μόνο το επιχείρημα του εξωφύλλου του Powerslave αρκεί.
Αλλά αγοράζω μόνο CD και αυτό θα συνεχίσω να κάνω…
Όντας μέλος της ψηφιακής γενιάς, ψηφίζω CD χαλαρά… Ο μη καθαρός ήχος του βινυλίου πολλές φορές με ψιλοξενερώνει (βέβαια, αραιά και που το ξεσκονίζω το πικ-απ)
Για τους έχοντες πολλά βινύλια, που θέλουν να τα περάσουν σε CD (για να τα παίρνουν στις διακοπές τους κτλ), έχει πληροφορίες και οδηγείες το τελευταίο τεύχος του “Computer Active”. To whom it may concern…
Bινύλιο
1.Μεγαλώσαμε με αυτό.
2.Εχει καλύτερη ακουστική.
3.Απολάμβανες τα εξώφυλλα στο maximum
4.Oταν η βελόνα ακούμπαγε τον δίσκο,ξεκίναγε ενα υπέροχο μουσικό ταξίδι αισθήσεων δίχως το rewind to forward ή το shuffle των cd
5.Είναι φθηνότερο από το cd
6.Eίναι καιρός να κατεβάσω το pick-up μου φαίνεται…(από το πατάρι)
Εγώ θα έλεγα CD. Η αλήθεια είναι ότι όταν παίρνω στα χέρια μου παλιά βινύλια νιώθω μία… έτσι συγκίνηση να την πω… Πιστεύω ότι έχουν μεγάλη συναισθηματική αξία και κάποια είναι τόσο όμορφα (εξώφυλλα[size=6]*[/size] κ.λ.π.)! Και δε νομίζω να χαθούν έτσι εύκολα… Αλλά δεν τα έχω ζήσει. Αντίθετα ζω το: “Αντε ένα ευρώ ακόμα και πάω να πάρω 7-ευρω CD-άκι”!!! +Έχουν και ωραία βιβλιαράκια ή bonus πολλές φορές!
[size=6]* [/size](2 που μου αρέσουν πολύ:
London Calling-The Clash
One hot minute-RHCP)
εγω προτιμω CD αν και πολυ φοβαμαι οτι κι’αυτα δεν θ’αντεξουν για παρα πολυ ακομα, με το internet να εξελισσεται και να πουλιεται μουσικη νομιμα μεσω αυτου.
Εγώ επειδή είμαι ανήλικος δεν έχω και πολλές σχέσεις με βινύλια. Από τον πατέρα μου έχω ‘κληρονομήσει’ κάτι παλιές και μασημένες κασέτες των Doors, Manfred Mann, Pink Floyd κλπ. Η συγκίνηση που μου προκαλλούν δεν συγκρίνεται σε καμία περιπτωση ούτε με το καλύτερο DVD ή bonus track. Αυτά ως προς το συναισθηματικό μέρος, που νομίζω κάτι αντιστοιχο θα συνέβαινε αν αντί για κασέτες ήταν δίσκοι βινυλίου. Ηχητικά η μόνη μου εμπειρία με δίσκους βινυλίου είναι σε ηλικία 7 ετών άταν άκουσα την ‘Παπαλάμπρενα’ ή κάτι τέτοιο στο σπίτι ενός θείου μου συνεπώς δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Και κάτι ακόμα η πειρατία δεν σκοτώνει τη μουσική, οι δισκογραφικές τη σκοτώνουν αφήνοντας τους Nightfall παράδειγμα να παλεύουν με τους manager και όλους αυτούς τους γελοίους…
μην συγκρινετε ανομοια πραγματα.πιο σωστη θα ηταν η συγκριση cd και κασσετας.τοτε γραφαμε κασσετες τωρα γραφουμε cd.το βυνιλιο στην ακρη.μοναδικο ηταν και μοναδικο θα παραμεινει.
Εγώ παιδιά πικάπ δεν είχα ποτέ αλλά ένα πράγμα έχω να πω. Κάποτε είχα διάφορες κασσετούλες αντεγραμμένες από βινύλιο και αργότερα αγόρασα τα αυθεντικά Cd. Λοιπόν τι ζωντάνια και τον όγκο που είχαν οι κασσέτες αυτές, τα αντίστοιχα Cd δεν την είχαν ούτε στον ύπνο τους.
αμφιβαλω φιλε μου αν εχεις δωσει εστω και ενα ευρω στη ζωη σου για την μουσικη που αγαπας.δεν πειραζει ομως,και ετσι μαγκας εισαι!
Γιατί? Αν δώσει ένα ευρώ παραπάνω θα την αγαπάει περισσότερο?
“Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι”
Βινυλιο και μόνο.
Οι δισκογραφικές έχασαν την όποια πενιχρή συμβολή μου με την εφανισή του cd. Χεστηκαν θα μου πείτε. Δεν πειράζει κρατάω τους δίσκους μου για το σπίτι και ακούω τα mp3 μoυ ατυτόχρονα με τη δουλειά στο pc…
Ψηφιζω βινυλια. Εμπναιει αλλον αερα ενα πικ απ με τα βινυλια διπλα σε ενα χωρο.