Μιας και πήρε λίγο διαφορετική τροπή το θέμα…Εγώ-αν θυμάμαι καλά-ξεκίνησα τα αυθεντικά τοκ cd μου με EUROPE(τους έμαθα από ένα αγόρι της αδερφής μου 
) Led Zeppelin (δε χρειάστηκε να μου τους μάθει κάποιος 
) και Rory Gallacher(τώρα πως κατόρθωσα να έχω μείνει μόνο με τα μούφα cd και να έχω χάσει τα original του :? )
Εγώ πάλι έχω ΨΥΧΩΣΗ με τα αυθεντικά cd.Έχω λίγες αντιγράφες, κι αυτές από κάποιους που εδέησαν να μου γράψουν cd με επιλογές. Κατά τ’ άλλα, πρέπει να’χω γύρω στα 200…
Βασικά αν μ’αρέσει πάρα πολύ ένας δίσκος θα τον αγοράσω αυθεντικό γιατί έχω την αίσθηση ότι εφόσον έγινε μια δουλειά που μου άρεσε δεν έχω λόγο να στερήσω τα χρήματα απ’τους κυρίους που έκαναν τόσο καλή δουλειά! (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω αγοράσει και cd τα οποία βλέπω τώρα και εύχομαι να’χα τα λεφτάκια μου πίσω…Αλλά ουδείς άσφαλτος! )
Το κακό είναι ότι δεν ξέρω αν θα’πρεπε να θεωρώ τον εαυτό μου κορόιδο που γουστάρω να τα σκάω χοντρά για ν’αγοράζω cd …(είναι μια μορφή βίτσιου αν το καλοσκεφτείς πάντως… )
Θα σταθώ σε αυτό γιατί στα υπόλοιπα σχεδόν συμφωνώ.
Τα χρήματα που παίρνουν οι καλλιτέχνες από τα τις εισπράξεις των cd είναι απειροελάχιστα. Όλα πηγαίνουν στις εταιρείες. Γι’ αυτό το λόγο οι εταιρείες τάχθηκαν από την πρώτη στιγμή κατά των mp3. Τα συγκροτήματα κατά βάθος δε νομίζω να τα πολυκαίει, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Βέβαια εννοείται πως αν σου αρέσει κάποια δουλειά θα την αγοράσεις αυθεντική, όχι τόσο για τα κέρδη (κατά την άποψη μου) αλλά για να δείξεις σεβασμό και εκτίμηση στην προσπάθεια που έχει γίνει.
Δηλαδή αν κάποιος δεν έχει χρήματα να αγοράζει συνέχεια καινούργια cd και απλά αντιγράφει δίσκους,είναι λιγότερο μουσικόφιλος απο κάποιον που έχει ξοδέψει μια περιουσία για να φτιάξει μια δισκοθήκη?Ένα παιδί που μένει σε ένα χωριό και δεν υπάρχει δισκάδικο εκεί για να αγοράζει δίσκους,έιναι λιγότερο μουσικόφιλος?Εμένα ο κολητός μου έχει μόνο mp3 πχ.Αυτό τον κάνει λιγότερο μουσικόφιλο?Να σας πω ότι και εγώ είμαι κατά των αντιγραμμένων γιατί τα συγκροτήματα που μου αρέσουν θέλω να τα υποστηρίζω και γιατί ένας δίσκος μπορεί να κατανοηθεί πλήρως μόνο αν χαθείς στο artwork διαβάσεις τους στίχους κτλ
Αλλά η αγορά cd δεν είναι μέτρο σύγκρισης για το αν γουστάρεις την μουσική ή όχι
Λοιπόν, εγώ πρόσφατα (ναι, εγώ με τα 9-10 cd), πολύ πρόσφατα άρχισα να ακούω Rock/Metal. Ξεκίνησα με τους Linkin Park με τους οποίους είχα πορωθεί και αγόρασα τα πάντα από αυτούς original. Αργότερα άκουσα Metallica mp3s και πορώθηκα, αγόρασα κι αυτούς original ε και άκουσα και διάφορα άλλα συγκροτήματα. Θέλω να ακούσω πολλά από Rock/Metal και να ψαχτώ γενικώς, btw οι Linkin Park τώρα πια δε μου κάνουν καμία αίσθηση αλλά τέλως πάντων. Τώρα πια ψάχνομαι κατεβάζοντας mp3 αλλά τα περισσότερα λεφτά μου φροντίζω να τα ξοδεύω κιόλας σε original music albums. Άκουσα πρόσφατα σχεδόν όλη τη δισκογραφία των Metallica και θα τα αγοράσω κιόλας όταν έχω λεφτά
Εγώ πάντως το θεωρώ ανούσιο να γράφει ο καθένας πόσα cd έχει αλλά αυτό είναι άλλο θέμα 
Δεν κατάλαβα, ποιός υποστήριξε κάτι τέτοιο?? Δεν είπαμε ότι όποιος έχει αντιγραφές ή mp3 είναι λιγότερο μουσικόφιλος…Προς Θεού! Εγώ θυμάμαι ότι κάποτε είχα γύρω στα 300 mp3 και τη λάτρευα τη βιβλιοθήκη μου…(ακόμα κλαίω το σκληρό που έκαψα!!!) Αλλά cd έπαιρνα ΠΑΝΤΑ!
Τέλος πάντων, είναι προσωπικό θέμα του καθενός να έχει όσα και ότι cd θέλει…Συζήτηση κάνουμε, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αρπάζεστε έτσι!? :?
Συμφωνώ,δε το πάμε καλύτερα ποια ήταν τα πρώτα original που αγοράσαμε?
[quote=“SabbARTH”]
Δηλαδή αν κάποιος δεν έχει χρήματα να αγοράζει συνέχεια καινούργια cd και απλά αντιγράφει δίσκους,είναι λιγότερο μουσικόφιλος απο κάποιον που έχει ξοδέψει μια περιουσία για να φτιάξει μια δισκοθήκη?Ένα παιδί που μένει σε ένα χωριό και δεν υπάρχει δισκάδικο εκεί για να αγοράζει δίσκους,έιναι λιγότερο μουσικόφιλος?Εμένα ο κολητός μου έχει μόνο mp3 πχ.Αυτό τον κάνει λιγότερο μουσικόφιλο?Να σας πω ότι και εγώ είμαι κατά των αντιγραμμένων γιατί τα συγκροτήματα που μου αρέσουν θέλω να τα υποστηρίζω και γιατί ένας δίσκος μπορεί να κατανοηθεί πλήρως μόνο αν χαθείς στο artwork διαβάσεις τους στίχους κτλ
Αλλά η αγορά cd δεν είναι μέτρο σύγκρισης για το αν γουστάρεις την μουσική ή όχι[/quote]
__Μάλλον η Snuffleeva (που το είδε πιο ψύχραιμα το θέμα) κατάλαβε τι εννοούσα. Μα καλά, ποιός είπε κάτι τέτοιο; Τί είναι αυτά που λες βρε SabbARTH μου;
__Βασικά, έτσι που ΕΣΥ το θέτεις και το σκέφτομαι… ΝΑΙ για πολλούς λόγους δε μπορεί να χακτηριστεί μουσικόφιλος (αν και διαφωνώ με τον όρο). Οπως δε μπορώ να χαρακτηριστώ οικολόγος και να αγοράζω γούνες ζώων στη γυναίκα μου… Εντάξει όταν υπάρχει το “οικονομικό” στη μέση, δε μπορώ να πω πολλά. Αλλωστε ΔΕ ΘΕΩΡΩ ΣΟΒΑΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΑ MP3. Φυσικά μιλάω για την ποιότητα του ήχου. Τα 128 είναι πολύ φτωχά και πολλά είναι άθλια. Τα 192 είναι αξιοπρεπή και αυτά με κωδικοποίηση στα 320 κάτι πάνε να κάνουν. Οπότε θεωρώ το mp3 σαν ένα πολύ ωραίο μέσο “δεύτερης λύσης” και κυρίως αναζήτησης μεμονομένων κομματιών ή σπάνιων ή ακόμα και ένα είδος preview (όπως έκανε ο φίλος john_vla ή εγώ με τους Marillion και τους Pain Of Salvation -τους άκουσα μου άρεσαν, με τη πρώτη ευκαιρία θα πάω να αγοράσω ολόκληρο το Missplased Childhood ή το Best τους π.χ.).
__Και μια που αναφερθήκαμε σ’ αυτό το θέμα, φίλος της μουσικής είναι όποιος αρέσκετε να ακούει μουσική (υπάρχει άραγε κανείς που δεν του αρέσει η μουσική;). Ομως, αλλιώς θα ΕΚΤΙΜΙΣΕΙΣ ένα δίσκο που αγόρασες και αλλιώς μία “μαϊμού”. Δίνω ένα παράδειγμα με τα αντιγραμμένα cd’s του playstation φίλων μου. Κατέληξαν να έχουν 50 παιχνίδια τα οποία τα μισά δε τα είχαν παίξει ποτέ και πέρα απο ένα δύο, δεν είχαν ασχοληθεί με τα υπόλοιπα παραπάνω απο δύο-τρεις ώρες… απαξίωση. Για να μη μπούμε στη συζήτηση του τι είναι παράνομο και τί όχι. Πάντως, απορώ τόσο καλά αγγλικά ξέρουν όλοι και τόσο φιλοσοφιμένοι είναι που πιάνουν τα βαθύτατα νοήματα των στοίχων των Rush π.χ. ώστε το ένθετο με τους στοίχους δε τους ενδιαφέρει καθόλου; Μάλλον "ευκαιριακοί ακροατές είναι και όχι ΦΙΛΟΙ της μουσικής.
__Το αυθεντικό έχει άλλη αξία. Πάντως δεν απαιτώ απο κανέναν να αγοράζει αυθεντικά προϊόντα μουσικής (αν και απαιτώ να μη με κλέψει στο λεωφορείο… όξυμωρο; απαντά; δεν απαντά -άρα φυσιολογικό). Να διαχωρίσω τη θέση μου απο το αν μπορεί να απολαύσει κάποιος τη μουσική με πειρατικό υλικό. Φυσικά και μπορεί!! Η μουσική (στίχοι, νότες) είναι η ίδια! Γιατί λοιπόν να μη γουστάρει κάποιος Zeppelin “απο τους μαύρους”, αφού τα ίδια θα "ακούγονται. Για mp3, επέτρεψέ μου να διαφωνίσω, “το stairway to heaven” ή το “money” των Pink Floyd (όταν ήταν να γίνει η πρώτη ακρόαση του δίσκου “Dark Side of the Moon” είχε κανονιστεί να παιχτεί με τετραφωνία, απο τέσσερα κανάλια /ομάδα ηχείων που το καθε ένα θα έπαιζε άλλα, όπως δηλαδή το συνέθεσαν /ηχοράφησαν μέσα στο studio με τον Alla Parson ηχολήπτη. Οταν οι διοργανωτές είπαν ότι θα το έπαιζαν τελικά “απλά σε stereo” απήλησαν ότι δε θα απουσιάζουν, καθώς “δε θα υπήρχε σωστή απόδωση του έργου τους”!), είναι “αμαρτεία” να τα ακούς με τόσο μέτριο ήχο! Θέλω να σου πω, ότι δεν είπα ότι δε μπορεί κάποιο να γουστάρει αν δεν ακούει τον αυθεντικό δίσκο, φυσικά και μπορεί -το πόσο “μουσικο-φιλος” είναι τίθεται υπο συζήτηση…
__Αυτό που εγώ είπα είναι το εξής: Το πως αντιμετωπίζει κάποιος τη μουσική και τη συλλογή του, ανάλογα με το μέγεθος αυτής. Ο φίλος John_vla διάβασες τι είπε. Ακουγε πρώτα σα τρελός L.Park, αλλά αφού ψάχτικε μετά δε του έκαναν και τόση εντύπωση. Είναι σα να γνωρίζεις το rock με τους Darkness και μετά να ανακαλύπτεις τους Led Zeppelin και τους Queen! Eγώ είπα απλά για το θέμα “συλλογή και όγκος αυτής”, Δηλαδή τα σχόλια μου πάνω στο “πόσα cd έχεις”. Είπα ότι στη αρχή τα πράγματα τα βλέπει αλλιώς κάποιος. Παίρνεις με οικονομίες δύο το πολύ τρία cd. Ο αριθμός 20 ή 30 σου φαίνετε βουνό, μέχρι που κάποια μέρα τον φτάνεις. Μετά λες, θα έχω ποτέ αρκετά cd’s, θα έχω 100; Και όταν φτάσεις στα εκατό έχεις μάθει ότι ποτέ δε θα έχει αρκετα και ότι η μουσική έχει πολλά χρώματα κι αρώματα, είναι ανεξάντλητη. Φυσικά, όλα αυτά τα λέω για τα αυθεντικά cd’s γιατί με τα “πειρατικά” δεν υπάρχει η αίσθηση του “το απέκτισα”. Δεν υπάρχει η διαδρομή του “συλλέγω”. Η απόκτισή τους είναι πολύ εύκολη, άρα γίνετε και με άλλα κριτήρια. Υπάρχει απαξίωση της συλλογής. Τι είπε κάποιος φίλος; Αγόραζα και σαβούρα, τώρα προσέχω. Γίνεσαι πιο εκλεκτικός, μαθαίνεις τι πραγματικά έχει μεγαλύτερη αξία για ‘σένα κλπ. Μίλησα για συλλογή μουσικών δίσκων -όχι για τη μουσική γενικότερα!! Και φυσικά, δε μπορώ (μιλώντας για "συλλογή) παρά να μιλάω για συλλογή πραγμάτων απτών, με υπόσταση και αξία. Γι’ αυτό και μίλησα για ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ CD (και όχι κόπιες ή mp3).
__Νομίζω ότι κατάλαβες εντελώς διαφορετικά πράγματα. Μιλάμε για άλλο πράγμα. Βεβαίως και μπορεί να απολαύσει κάποιος τη μουσική ή και να έχει γνώσεις, άποψη γι’ αυτή, ακόμα κι αν την ακούει στο ραδιόφωνο, live ή του την αντιγράφουν οι φίλοι του απ’ τα δικά τους cd’s. Ομως εγώ μιλούσα για το πως αλλάζοντας και μεγαλώνοντας μια συλλογή αυθεντικών μουσικών δίσκων, αλλάζει και η άποψη /γνώμη /αντίληψη του κατόχου της γι’ αυτήν… έλεος!
__Ολα αυτά εντελώς φιλικά και τις καλύτερες των διαθέσεων! Κουβέντα κάνουμε… 8)
Ρε παιδιά δεν αρπάχτηκα την αποψή μου είπα…
Βασικά συμφωνώ απόλυτα με το να αγοράζεις cd (εξάλλου το έγραψα και παραπάνω)αλλά αυτό που μένει είναι η μουσική για μένα.Σημασία έχει το περιεχόμενο και όχι η συσκευασία ,απλά όταν πληρώνεις έχεις απαιτήσεις και εκεί χαλάει το πράγμα,πχ όταν σκάς 20 ευρώ για ένα δίσκο του Frank Zappa ο οποίος έχει κυκλοφορήσει πρίν 30 χρόνια περιμένεις ένα βιβλιαράκι αν μη τι άλλο πλούσιο,αλλά σου πασάρουν ένα απλό δισέλιδο.Και λές μα καλά μαμάκες είναι?Αλλά μετα καταλαβαίνεις ότι χάνεις την ουσία,που είναι η μουσική.Το πακέτο σίγουρα σε βοηθάει να μπείς πιο βαθιά στην μουσική ενός συγκροτήματος(δηλαδή οι στίχοι τους οποίους όμως τους κατεβάζεις απο το νετ αν τους θες),αλλά είναι η ίδια η μουσική που σε γοητεύει και σου γενάει πρωτόγνωρα αισθήματα.
Αυτό που είπα εγώ είναι το εξής ο κολλητός μου έχει μπόλικα cd τα περισσότερα αντιγραμμένα απο εμένα,αυτό τον κάνει λιγότερο οπαδό απο εμένα που τα αγοράζω αυθεντικά?Και που την μουσική την απολαμβάνω καλύτερα με τα φώτα κλειστά και τα ακουστικά(πράγμα που σημαίνει ότι ούτε βιβλιαράκι βλέπω εκείνη την ώρα ούτε στίχους διαβάζω)??
Εδώ και μερικά χρόνια ακούω μουσική τουλάχιστον 6 ώρες την ημέρα(όπως αρκετοί απο εδώ μέσα φαντάζομαι),και απλά έχω καταλάβει ότι την μουσική την βιώνεις πραγματικά μόνο εκείνη την στιγμή που δεν κάνεις τίποτα,που αφήνεις την μουσική να σε οδηγήσει εκεί όπου αυτή θέλει…
Επίσης θα ξαναγράψω για άλλη μια φορά ότι δεν αρπάζομαι δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος απλά λέω την γνώμη μου,και επειδή δεν συμφωνεί με την δική σας δεν σημαίνει ότι είναι και απαραίτητα λαθεμένη 8) 8) 8) 8) 8)
Οπωσδηποτε το αυθεντικο CD η δισκος δεν συγκρινεται με τα mp3 και τα αντεγραμμενα, απο αισθητικης αποψης. Απο θεμα ποιοτητας μπορεις επισης να βρεις και mp3 σε αρκετα καλη ποιοτητα, οπως μπορεις να βρεις εξωφυλλα και booklet στο internet.
Αλλα το θεμα ειναι να γουσταρεις την μουσικη που ακους και να ψαχνεσαι ειτε αυτο λεγεται mp3 ειτε αυθεντικο CD, ειτε αντεγραμμενο CD. Για μενα δεν υπαρχει λιγοτερο η περισσοτερο μουσικοφιλος με βαση κριτηρια αυθεντικοτητας της δισκοθηκης του, αν και ο ορος μου φαινεται λιγο αδοκιμος σε αυτη την περιπτωση.
Βασικα υπαρχουν σπανια κομματια μουσικης που δεν υπαρχει περιπτωση να τα βρεις καπου εκτος απο το internet.
Φυσικα, εχω καποια αλμπουμ γνωστων συγκροτηματων σε mp3, τα οποια θα ηθελα να εχω αυθεντικα, αλλα το να τα αποκτησεις ολα αυθεντικα ειναι τρομερα πολυεξοδο και κατι το οποιο γινεται σταδιακα.
Ισως το μονο που εχω σαν αρχη και κανω εναν διαχωρισμο, ειναι να αγοραζω CD ελληνικων συγκροτηματων και γενικα underground συγκροτηματων παντα αυθεντικα.
Ante na to ksethapsw kai ayto!
Peripou 400-450 tha prepei na einai.
Γύρω στα 500.
καμιά διακοσάρα… μπορεί και παραπάνω
Το πρωτο original cd που αγορασα ηταν το beyond the crimson horizon των Solitude Aeturnus και δε θυμαμαι γιατι,αλλα σε καλο μου βγηκε γιατι ειναι δισκαρα.
Γενικα εχω γυρω στις 2000(δεν τα μετραω πλεον,βαριεμαι…),απο αυτα καμια 200 αντιγραμμενα,και γυρω στα 120 βινυλια.Ειναι η μικρη μου “ψυχωση”…
μια απο τα ιδια.
Τελευταία καταμέτρηση 324 cd και 27 βινύλια…
Χμμ παλια αγοραζα πολυ συχνα,οσο πενουσε ο καιρος το μειωσα κ πλεον αγοραζω πολυ λιγα αυθεντικα(5-6 το χρονο:-s )
Εχω γυρω στα 300 και μερικα βινυλια κληρονομια απτον πατερα:D !!
Γύρω στα 150 αυθεντικά cd και 5 βινύλια.
Είμαι περίεργος να μου πεις ποια είναι τα 5 βινύλια!