Αυτό λέω ρε, όταν έγραφα το ποστ δεν είχες ποστάρει ακόμα από πάνω. Ε χάζευα κι εγώ, άργησα να το σαμπμιτάρω (sic) και ιδού τα αποτελέσματα. Ρε άσε σου λέω, τι ψάχνεις να βρεις τώρα. :(
Στα υπόλοιπα, εννοείται ότι συμφωνώ, γενικά. (Μπορώ να κάνω κι αλλιώς; Κι εγώ κάπως έτσι πήρα Τσου Λου που λέει ο λόγος. =Ρ) Όταν χάνεις και δεν καταλαβαίνεις πώς, λες όχι ρε γαμώτο, γαμώ την πουτάνα τη ζωή που θα λεγε κι ο Πανούλης. Κι όταν κερδίζεις και δεν καταλαβαίνεις πώς, λες έτσι ρε, προσκυνήστε τους μάγκες. Αλλά “μαγεία του ποδοσφαίρου” κι άλλα τέτοια γλαφυρά, που μας έχουν ζαλίσει 14 χρόνια τώρα για τον τελικό της Βαρκελώνης; Ε, όχι κι έτσι.
Η μόνη ένστασή μου είναι γι’ αυτό που λες για τους ουδέτερους. Κι εγώ το ‘99 ουδέτερος ήμουν, δε με πολυένοιαζε ποιός θα το παιρνε. Όταν όμως έγιναν αυτά που έγιναν στις καθυστερήσεις, είχα μείνει μ’ ένα κενό μέσα μου ρε παιδί μου (και χωρίς να αντιπαθώ τη Γιουνάιτεντ, όπως έχω πει άπειρες φορές). It just didn’t feel right. Για μένα το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα “ανάποδου αποτελέσματος” σε αγώνα ποδοσφαίρου, έβερ.
Kαπως ετσι δεν ειναι παντα οταν αφορα τις ομαδες μας?8)
Αν και δε θα το θεωρω ακριβως ‘‘μεγαλειο της ομαδας’’ αν μια φορα συμβει κατι τετοιο,απλως θα κωλοχαιρομαι με την κωλοφαρδια περισσοτερο.Στην περιπτωση της Μαντσεστερ που εχει συμβει επανειλημμενα ομως,το ΜΕΓΑΛΕΙΟ ειναι δεδομενο!
Ρε καψαλισμένε, σου ‘χει ανέβει η πρεσβυωπία και αρχίζεις να εμφανίζεις καταρράκτη και δε βλέπεις τι γράφω. Δεν είπα πως αδικήθηκα ρε. Ίσα ίσα. Καλύτερα έπαιξε η Ίντερ, δίκαια το πήρε, και ο σωσίας του Σταλόνε σε μεγάλη μέρα. Απλά απ’ την πίκρα που έχασα την κούπα, πέταξα την ατάκα.
Εγω επιμενω οτι ο τελικος του '99 ειναι λογος να αγαπησεις το αθλημα γιατι αποδεικνυει ποσα μπορουν να αλλαξουν απο στιγμη σε στιγμη, ποσο απροβλεπτη τροπη μπορει να παρει ενα ματς. Και μην ακουω μαλακιες για ματς που κριθηκε στο τελος απο 2 φασεις, η Μπαγερν και ειδικοτερα οι γερμανικες ομαδες ειναι “μανουλες” σε αυτο…
Ο Μασεράνο είναι ήρωας, απορώ με την υπομονή του που τον βάζουν χρόνια τώρα να παίζει στόπερ και να εκτίθεται, αντί να πάρουν έναν κανονικό και να πετάξουν το σίχαμα τον Μπουσκέτς από το κέντρο.
Ο Χούμελς είναι καλός παίκτης αλλά στόπερ-βράχος με την καμία.
Γενικά η Ντόρτμουντ έχει δίδυμο-καρμανιόλα πίσω.
Ο Μπουσκέτς μαζί με τον Πέδρο είναι ό,τι χειρότερο συνέβη στην αγαπημένη μου Μπαρτσελόνα την τελευταία πενταετία. Επίσης δεν αντέχω τον Σάντσες, δεν ξέρω τι θαύματα έκανε στην Ουντινέζε, αλλά στη Μπάρτσα ένα έστω μέτριο ματς με σοβαρό αντίπαλο (Τσ. Λ. και Ρεάλ δηλαδή) δεν πρέπει να έχει κάνει.
Έδιτ: ΟΚ, για τον Πέδρο υπερβάλλω λίγο, κάτι έχει προσφέρει αυτός.