Στο μόνο που διαφωνώ με το ποστ Γράκχου είναι για το αν η τριπλέτα είναι η καλύτερη έβερ. Η καλύτερη είναι αυτή του 08/09 γιατί είχε αφενός τον Μέσι σε λίγο καλύτερη κατάσταση (άσχετα αν το τεράστιο ταλέντο του θα τον κάνει να ξεχωρίζει για πολλά χρόνια ακόμα), τον φονιά Ετό (εκείνος ο Ετό ήταν ισάξιος με τον τωρινό Σουάρες) και φυσικά η μεγάλη διαφορά είναι ο τεράστιος Ανρί αντί του Νεϊμάρ.
I see your point, αλλά α) προτιμώ τον σημερινό Μέσι για τον λόγο που προανέφερα (παίζει πολύ περισσότερο στο στιλ του Θεού), β) προτιμώ Σουάρες από Ετό, και γ) ΟΚ δεν προτιμώ Νεϊμάρ από Ανρί, αλλά η διαφορά δεν είναι και τόσο μεγάλη, αφού ο Ανρί της Μπαρτσελόνα δεν έκανε ούτε καν ένα μικρό κομματάκι όσων έκανε ο Ανρί της Άρσεναλ - και δικαιολογημένα, αφού ο εγκληματίας Γκουαρντιόλα δεν τον χρησιμοποιούσε στην κανονική του θέση.
Εγω τα 'πα…
Ματσαρα την Τεταρτη, αυτα που εκανε ο Μεσι απλα δεν υπαρχουν, δεν μπορω να καταλαβω πως καποιοι ακομα επιμενουν οτι ο κλαψας ο Κριστιανο Ροναλντο ειναι καλυτερος απο τον Μεσι. Η Μπαγερν δεν ειχε καμια τυχη, απλα καθυστερουσε το αναποφευκτο αλλα τελικα “το πεπρωμενο φυγειν αδυνατον”, η φετινη Μπαρτσα δεν σταματιεται και θα την σηκωσει την κουπα γιατι το αξιζει περισσοτερο απο ολες τις ομαδες. Η επιθετικη τριπλετα ειναι ισως η πιο φονικη που εχει εμφανιστει ποτε, θα συμφωνησω με τον Γρακχο και εγω προτιμω τον Ανρι απο τον Νεϊμαρ αλλα ο Ανρι στην Μπαρτσελονα δεν ηταν ο Ανρι της Αρσεναλ, οποτε θεωρω καλυτερη την τωρινη 3αδα. Και εχουν και καμποσα χρονια μπροστα τους να δεσουν ακομα περισσοτερο. Επισης πρεπει επιτελους να δωθουν τα ευσημα και στον Λουις Ενρικε που τοσα εχει ακουσει απο οταν ανελαβε τον παγκο της Μπαρτσελονα αλλα τα αποτελεσματα τον δικαιωνουν. Παμε και για διπλο στην ρεβανς για να ολοκληρωθει η εκδικηση για το 2013 και μετα περιμενουμε στον τελικο…
Kατσε ρε συ, αλλος ο ρολος του στην Αρσεναλ και ειχε πατησει και τα -αντα. Αυτη η τριαδα εβαλε μαζι 100 γκολ και εκανε treble.
Ο Ανρί ακόμα και σήμερα που έχει αποσυρθεί καλύτερος του Νειμάρ είναι. Το παιδί είναι γατάκι, χασογκόλης, βουτηχτής και μίρλας. Καλός κυνηγός κατά τ’ άλλα, αλλά σαν αυτόν υπάρχουν δεκάδες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Κρίμα που η Μπάρτσα έχει μπλέξει σε περιπέτειες με εφορίες κτλ για την πάρτη του.
Επίσης φέτος ο Μέσι παίζει ακριβώς όπως το 08/09 (και το 09/10 με Ίμπρα), ξεκινώντας δηλαδή από τα δεξιά και συγκλίνοντας.
Τέλος, αυτός που σίγουρα δεν αξιοποίησε τον Ανρί στη Μπαρτσελόνα όπως έπρεπε ήταν ο Ράικαρντ γι αυτό και πάτωσε το 07/08, άλλο αν θέλουμε να φταίει σώνει και καλά για τα πάντα ο “άσχετος” Γκουαρντιόλα.
Σιγά την προβλεψάρα ρε Άνγκους! :lol:
Όλα τα σημάδια έτσι κι αλλιώς προς τα εκεί έδειχναν. Αν υπήρχε κάτι το σχετικά απροσδόκητο στην εξέλιξη του προχθεσινού αγώνα, ήταν το ότι η Μπάγερν δε λύγισε πάρα μόνο στο τελευταίο τέταρτο - και βασικά επειδή ο Γκουαρντιόλα έκανε την κουτοπονηριά να προσπαθήσει να στήσει κάτι σαν το δικό του “πούλμαν” (δάσκαλε που δίδασκες…), για να τιμωρηθεί φυσικά όπως του άξιζε.
Στο δικό μου μυαλό άλλου είδους σκέψεις στριφογυρίζουν:
Το ότι οι κάποιοι αποθεώνετε τη φετινή Μπαρτσελόνα ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ με τον οποίο αποθεώνατε τη Μπαρτσελόνα π.χ. του 2011, εγώ πώς ακριβώς να το ερμηνεύσω;
Ως οπαδικό ενθουσιασμό;
Ή απλά ότι “Μπάρτσα να ναι κι ό,τι να ναι”;
Ώπα, double post γιατί μπήκαν θέματα τώρα.
Κι εγώ το γράφω για τον ρόλο ρε. Δεν ήταν μομφή κατά του Ανρί αυτό που έγραψα.
Όσο για την κατοστάρα, τη μερίδα του λέοντος απ’ αυτήν την είχαν βάλει Μέσι και Ετό - κι αυτό δικαιολογημένο βέβαια απ’ τη στιγμή που όλη η ομάδα έπαιζε ουσιαστικά γι’ αυτούς τους δύο. Τα 25 γκολ ή κάτι τέτοιο που έβαλε τότε ο Ανρί, αριθμός σίγουρα εξαιρετικός (αν και όχι εντυπωσιακός μέσα στο πλαίσιο των συνολικών στατιστικών της Μπαρτσελόνα εκείνη τη χρονιά) ανάγονται κατ’ εμέ περισσότερο στην κλάση του.
Κι εν πάσει περιπτώσει αν είναι να μιλήσουμε καθαρά στατιστικά, η τριάδα Μέσι / Σουάρες / Νεϊμάρ από πλευράς παραγωγικότητας έχει ήδη ξεπεράσει την τριάδα Μέσι / Ετό / Ανρί - βέβαια εγώ δε στέκομαι τόσο στη στατιστική πλευρά του θέματος έτσι κι αλλιώς.
Κατ’ αρχάς ο Νεϊμάρ δεν είναι κυνηγός. Κλασσικό βραζιλιάνικο δεκάρι είναι που στη Μπαρτσελόνα αναγκαστικά παίζει περίπου σαν false 9 μόνο και μόνο για να μην κουτουλάει με τον Μέσι.
Γατάκι είναι, καμία αντίρρηση, αλλά από άποψη μπαλαδοσύνης εμένα μου κάνει, τον πάω. Πιστεύω ότι σε άλλη ομάδα (άνευ Μέσι) θα αναδεικνυόταν πολύ περισσότερο.
Όχι. αυτό πραγματικά δεν ισχύει. Το '08/'09 ο Μέσι έπαιζε false 9 όπως και ο Ανρί, με ας πούμε 9άρι τον Ετό (στο πλαίσιο αυτής της διεστραμμένης αντίληψης περί ποδοσφαίρου του Γκουαρντιόλα, σύμφωνα με την οποία θέσεις όπως το κλασσικό 10 και το 9 είναι ξεπερασμένες και αχρείαστες). Φέτος παίζει 10. ΔΕΚΑ λέμε.
Ο Ράικαρντ ήταν μυρωδιάς, ούτε ο ίδιος ξέρει πώς κατάφερε να πάρει Champions League (αν και βασικά τον ξέρει το λόγο, έχει πεταχτά δόντια και τον έκανε μάγκα). Ο Γκουαρντιόλα αντίθετα δεν είναι μυρωδιάς, είναι απλά το Κακό προσωποποιημένο, ένας ποδοσφαιρικός Ηρόστρατος που ήθελε σώνει και καλά να πάρει το άθλημα και να του αλλάξει τα φώτα, βλ. κι αυτά που γράφω παραπάνω.
Εν προκειμένω η περίπτωση που έχουμε είναι κάποιου που πήρε ένα μεγάλο λάθος και δεν προσπάθησε καν να το διορθώσει (με αποτέλεσμα ένα χρόνο μετά ο Ανρί να παρακαλάει να φύγει γιατί δεν την πάλευε άλλο ο άνθρωπος) - αν αυτό ελαφρύνει τη θέση του, πάσο.
Κάτι θυμάσαι λάθος για το τι είναι “δεκάρι” αλλά τέλος πάντων.
Επίσης η “διεστραμμένη” τακτική του Γκουαρντιόλα (που δεν ήταν επιλογή του Γκουαρντιόλα, εξ ού και δεν προσπάθησε να εφαρμόσει κάτι παρεμφερές στην Μπάγερν, αλλά τέλος πάντων) δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια μοντέρνα (δηλαδή με πολύ περισσότερο πρέσινγκ ειδικά στους αμυντικούς όταν χανόταν η κατοχή) εκδοχή του ολλανδικού total football των 70s όπου και εκεί οι κλασικές θέσεις είχαν χάσει το ακριβές νόημά τους (αυτό απαντάει και ποιανού επιλογή ήταν ο συγκεκριμένος τρόπος παιχνιδιού της Μπάρτσα).
Το στυλ αυτό μεταξύ 08/09 και 10/11 ήταν από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα που έχουν εφαρμοστεί ποτέ στο ποδόσφαιρο με αποτέλεσμα να θεοποιηθούν αντίστοιχα (και εν πολλοίς όχι άδικα) και οι αμυντικές τακτικές που το κατάφεραν να το αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά (πχ η Ίντερ του Μουρίνιο).
Επειδή όμως ήταν τόσο ιδιαίτερος και απατητικός αυτός ο τρόπος παιχνιδιού, χρειαζόταν και τους κατάλληλους παίκτες, βλ. Τσάβι, Ινιέστα, Πικέ στα καλά του (δεν αναφέρομαι καν στους επιθετικούς). Όταν ο Τσάβι -πρωτίστως-, ο Ινιέστα -δευτερευόντως- και αρκετοί άλλοι έπεσαν σε απόδοση (λογικό γιατί βάζοντας μαζί και τα ματς της Ισπανίας έπαιζαν περίπου 60 ματς τη σεζόν) το στυλ αυτό δεν μπορούσε να υπηρετηθεί όπως πρέπει κυρίως γιατί δεν μπορούσε να εφαρμοστεί το επιθετικό pressing με το που χανόταν η κατοχή αλλά και γιατί έλειπαν οι ανάσες για τα συνεχή τρεξίματα χωρίς τη μπάλα. Έτσι, παρά την ανούσια κατοχή και τις πάσες, η άμυνα έμενε πιο εκτεθειμένη και δεχόταν γκολ για πλάκα. Αυτό πρωτόγινε εμφανές στους ημιτελικούς του '12 με την Τσέλσι που βγήκε 3 φορές στην αντεπίθεση άνετα και σκόραρε και τις 3.
Εκεί έπρεπε να παρθεί η απόφαση να αλλάξει αυτό το στυλ και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα των παικτών, αυτό δεν έγινε, με αποτέλεσμα στην ευρώπη (αλλά και στα περισσότερα ματς με την Ρεάλ) να βλέπουμε ένα θλιβερό συνονθύλευμα που προσπαθούσε μάταια να να φτάσει τα περασμένα μεγαλεία.
Μπράβο στον Λουίς Ενρίκε λοιπόν όχι γιατί ξόρκισε το Κακο του Γκουαρντιόλα αλλά γιατί αφενός κατάλαβε ότι αυτό το πράγμα πλέον δεν τραβούσε και αφετέρου είχε το σθένος να το αλλάξει σταδιακά μέσα στη σεζόν γιατί ως γνωστόν τα χούγια δύσκολα κόβονται.
Τα παραπάνω όσον αφορά στην καθαρά ποδοσφαιρική ανάλυση της Μπαρτσελόνα, την τελευταία επταετία. Αλλιώς μπορούμε να πούμε για συμπάθειες, αντιπάθειες, μόδες, αντιμόδες και τα σχετικά που και αυτά έχουνε την πλάκα τους.
εκλογές φέτος στην μπαρτσελονα και…λολ
…Μάλιστα, ο Χουάν Λαπόρτα, ο οποίος είναι το φαβορί για να πάρει τα «ηνία» της ομάδας, ήδη έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θέλει τον Λουίς Ενρίκε, τονίζοντας μάλιστα ότι θα κάνει τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να πάρει πίσω τον Πεπ Γκουαρντιόλα.
γρακχε. ποια παιγνίδια έχεις δει φέτος απο μπαρτσελονα? εκτός απο αυτά με ρεαλ βαλενθια και τσου λου??
Εντάξει, είναι φανερό ότι πλέον έχουμε περάσει εξ ολοκλήρου σε φιλοσοφικές/αισθητικές αναζητήσεις (μέσα στο οποίο πλαίσιο θα μπορούσε να γίνει μια εντελώς ξεχωριστή κουβέντα για το αν σε τελική ανάλυση υπάρχουν “δεκάρια” σήμερα, με την παλιά, κλασσική έννοια, κι αν οι παίκτες που θεωρούνται δεκάρια σήμερα είναι όντως δεκάρια ή απλά τους λέμε έτσι επειδή είναι το πιο κοντινό πράγμα σε “10” που μπορεί να υπάρξει σήμερα κτλ.), αλλά έχω να παρατηρήσω ότι αν ανάγουμε τη “λογική Γκουαρντιόλα” στο total football, απλά στο “πιο μοντέρνο”, και άρα να υποθέσουμε ότι ο Γκουαρντιόλα όλα αυτά τα κληρονόμησε απ’ τον Ράικαρντ, τότε μπορούμε κάλλιστα να επεκτείνουμε αυτή τη λογική λέγοντας ότι στην τελική και ο Ράικαρντ πάτησε πάνω στον Φαν Χάαλ και ο Φαν Χάαλ στον Κρόιφ, κι έτσι να καταλήξουμε ότι η Μπαρτσελόνα πρακτικά δεν έχει αλλάξει τρόπο παιχνιδιού εδώ και κοντά τριάντα χρόνια!
Άλλο τόσο φανερό (τουλάχιστον σε μένα) είναι ότι, αν επιτέλους γίνει παραδεκτό πως το λεγόμενο “τίκι-τάκα” δεν είναι μια απλή γραμμική συνέχεια του total football αλλά - σε τελική ανάλυση - ένα διακριτό σύνολο ποδοσφαιρικών αρχών και αντιλήψεων, αυτό που στην πραγματικότητα γίνεται αυτή τη στιγμή είναι ότι αναδεικνύεται, μέσα από μια επιμέρους συμφωνία (ότι η Μπαρτσελόνα είτε για τον ένα λόγο είτε για τον άλλο λόγο είχε απόλυτη ανάγκη αλλαγής προσέγγισης), η διαφωνία δύο ατόμων πάνω στην καθαυτό ποδοσφαιρική αξία αυτού που λέγεται τίκι-τάκα, πέρα από αντικειμενικά μετρήσιμους παράγοντες (βλ. τίτλους κτλ.):
Εσένα, εν τέλει, δε σε χαλάει το τίκι-τάκα “όταν παίζεται σωστά”, και απλά θες να πάει (λίγο;) στην άκρη “όταν δε λειτουργεί πια”.
Εγώ, πολύ θα ήθελα να μην είχε υπάρξει ποτέ…
Τα τέσσερα με Ατλέτικο.
Ελπίζω να μην υπονοείς ότι δεν είναι αρκετά αυτά τα 15-20, έτσι;
Ο συγκεκριμένος τρόπος παιχνιδιού εννοούσα ότι είχε περίπου “επιβληθεί” απ’ τον ίδιον τον Κρόιφ (που είχε το γενικότερο κουμάντο χωρίς να φαίνεται ιδιαίτερα) και ήταν κάτι σχεδιασμένο ήδη από τις ακαδημίες όπου έπαιζαν οι περισσότεροι από αυτούς τους παίκτες μαζί.
Προφανώς δεν εννοώ ότι είναι κάτι συνεχόμενο τα τελευταία τριάντα χρόνια, ακόμα και ο Φαν Χάαλ παρότι Ολλανδός έχει της δική του αντίληψη και τις δικές του απόψεις για το ποδόσφαιρο.
το αντίθετο . εγω δεν βλέπω μπάλα πλέον εκτός απο τα ματς που είπα και προσπαθώ να καταλάβω πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι αυτά που γράφετε . γιατί κάτι αναλύσεις του gazzeta είναι πιο ραντομ πεθαίνεις.
Του τύπου;
(Πάντως στην ελληνική έκδοση του fourfourtwo (στο gazzetta) καμιά φορά διαβάζεις ορισμένες ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις)
ναι. γιατί δεν είναι ελληνικές οι αναλύσεις. :lol:
Ρε άντε λέγε τώρα :!:
καλά δεν ήταν κάτι συγκλονιστικό, απλά λίγο μετά την αρχή της χρονιάς υπήρχε ένα άρθρο που ήταν τρομερά άστοχο και μιλούσε γενικότερα για την δεξιά πλευρά της ομάδας . για τον ντανι αλβες και την διαφορά στο παιγνίδι του σε σχέση με τον μεσι και το ανέβασμα στην πλάτη του. θυμάμαι να αναιρεί της ίδιες του τις σκέψεις ο αρθρογράφος με αυτά που έλεγε μόνο λίγες σειρές παρακάτω και μου έκανε εντύπωση πόσο λάθος και πόσο βιάστηκα έβγαλε συμπεράσματα. και γενικότερα το άρθρο ήταν μια πίπα και μίση. καλύτερες κουβέντες και αναλύσεις έχω διαβάσει εδώ μέσα…
βέβαια για να είμαι σωστός, δεν πιστεύω οτι ήταν από το 442
Κρίμα που δεν έπαιζαν οι καλύτεροι παίχτες της Μπάγερν κι έτσι κατά 99% αποκλείστηκε.
Μεγάλο κρίμα, όχι αστεία.
Ξερεις τι ειναι να παιζεις με Γκετσε εξτρεμ και Αλκανταρα, Τσαμπι Αλονσο στα χαφ, επειδη λειπουν οι βασικοι σου;;; Μη σου τυχει, φιλε μου.
O αλκανταρα παρεμπιπτόντως κεντάει στα χαφ.Μεγάλη παιχτάρα. Μη λέμε μαλακίες. Χοντρή μαλακία της Barca που τον έδωσε.
Με τη Barcelona τώρα δεν έπαιξε καλά αλλά δεν λέει κάτι αυτό. Ο τύπος έχει μέλλον θα δείτε.