Ότι θέλετε μπορείτε να κάνετε. Να κοροϊδεύετε τον εαυτό σας ότι κερδίζουν οι φανέλες κι όχι οι παίκτες, οι προπονητές και ενίοτε οι διαιτητές. Μια ζωή την έχουμε, τι θα ήταν αυτή η ζωή δίχως ψευδαισθήσεις?
Φοβερή λογική αυτή πάντως που μιλάει για ιστορία και τέτοιες πίπες. Ότι δηλαδή δεν έχουν βγει ομάδες σε κάθε άθλημα που να μην έχουν ιστορία και να έχουν κοπανησει ιστορικές ομάδες. Είπαμε, τζάμπα είναι οι ψευδαισθήσεις. Ένα ουζακι να κοστίζουν το πολύ
Εγώ δεν ξέρω αν υπάρχει φανέλα η όχι… αλλά αν σε αυτό το ζευγάρι η διαφορά ποιότητας ήταν ανάποδα θα μιλάγαμε για πάρτι της Ρεάλ μέσα-έξω (εδώ είχαμε μίνι πάρτι χτες στο 2ο ημίχρονο)
Δεν είναι ψευδαισθήσεις ρε συ…
Άνθρωποι παίζουν και όχι μηχανές. Στο μυαλό δεν κουβαλάς μόνο την τακτική της ομάδας και το ταλέντο σου. Κουβαλάς και συναίσθημα και παίζεις σε ένα γήπεδο το οποίο είναι επίσης γεμάτο με ανθρώπους που εκείνη τη στιγμή είναι γεμάτοι μόνο με συναίσθημα.
Και χώμα να είναι οι παίχτες, αν φοράνε τη φανέλα της Ρεάλ (και 4-5 ακόμα ομάδων) δε σημαίνει ότι θα τους δώσει νίκη ή πρόκριση… αλλά πως να το κάνουμε… αυξάνει το συντελεστή δυσκολίας για τον αντίπαλο
Αν κέρδιζαν οι φανέλες δε θα είχαμε ποτέ εκπλήξεις. Η Ρεάλ είναι η μεγαλύτερη ομάδα στον κόσμο λόγω της ιστορίας της, αλλά κερδίζει τα παιχνίδια για διάφορους λόγους. Δε θα χεστεί πάνω του ο Messi ή ο Neimar όταν το Bernabeu φλέγεται, αλλά ο Marquinhos κι ο Kimpebe. Οι ομάδες που έχουν φανέλα, κερδίζουν γιατί συνήθως έχουν τα καλύτερα σύνολα, τους καλύτερους προπονητές, το καλύτερο funding και την καλύτερη προετοιμασία. Απλά επειδή μπορεί να βαριόμαστε να συζητάμε για όλα αυτά, τα βάζουμε όλα στη φανέλα.
Η ψυχολογία προφανώς είναι σημαντικότατος παράγοντας σε ένα παιχνίδι, αλλά και αυτό προφανώς το δουλεύουνε όσο μπορούνε, ο Modric κι ο Benzema παίζουν 10+ χρόνια και ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και πως να κερδίσουν, αφού το έχουν κάνει τόσες φορές (και η Ρεάλ το έχει πληρώσει αυτό το πράγμα σε λεφτά τόσα χρόνια). Έβλεπες τον Modric χθες, να τους φωνάζει συνέχεια, να μείνουν ψηλά, να πιέσουν για να βάλουν κι άλλα, γιατί προφανώς έβλεπε τι γινόταν στο παιχνίδι και πως θα μεγιστοποιήσει τις πιθανότητες να κερδίσουν. Είχε δίπλα του και όλα τα τρεχαντήρια, είχαν χεστεί και οι της Παρί δεν ήθελε και πολύ.
Θέλω να κάνουμε την ίδια συζήτηση σε 15-20 χρόνια, να δούμε αν θα βάζετε ως βαριά φανέλα της City, που θα έχει πάρει κι άλλα 5-10 πρωταθλήματα και κανά 2 Ch. L. Η Ρεάλ έκανε 32 χρόνια να πάρει Τσάμπιονς Λιγκ, η Μπάγερν 25, η Μπάρτσα 14 και η Utd κι αυτή 30 χρόνια. Δε μετράγανε οι φανέλες εκεί? Ωραία είναι για να λέμε ιστοριούλες, να κάνουμε πλάκα και γιατί μας αρέσει το παιχνίδι, αλλά είναι πολύ πιο απλά τα πράγματα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο σχετικά με το ποιος κερδίζει και γιατί σε γενικές γραμμές
Δεν χέστηκε πάνω του κανένας παίκτης της Παρί χτες, έκανε 2 σωστές αλλαγές ο Αντσελότι στο ημίχρονο με Καμαβίνγκα, Ροντρίγκο αντί των αρνητικών Κρόος και Ασένσιο και σε συνδυασμό με το ότι έσκασαν οι χαφ της Παρί (κυρίως ο Βεράτι), πήρε το κέντρο.
Έπρεπε να έχει ακολουθήσει ο Ποτσετίνο βγάζοντας τον Νεϊμάρ και βάζοντας έναν χαφ. Επίσης αποδείχτηκε παντελώς λανθασμένη η επιλογή του να βγάζει τη μπάλα από την άμυνα με passing game (προφανώς για να μη δίνει έυκολες κατοχές στη Ρεάλ), αφού φαινόταν ξεκάθαρα ότι οι αμυντικοί του ήταν επιρρεπείς στο λάθος σε όλο το παιχνίδι.
Γενικά στο ζευγαρι πέρασε η πιο αποτελεσματική (και σχετικά ευνοημένη από διαιτητή) ομάδα (ακόμα κι αν παρουσιάσε ένα απαράδεκτο αγωνιστικό προφίλ στο 1ο ματς -ομάδα με “φανέλα” δε θα έπρεπε να παίζει έτσι λέω εγώ), η Παρί είχε και στο πρώτο ματς και χτες στο 45λεπτο κάποιες ευκαιρίες να σκοράρει και τις σπατάλησε, ας πρόσεχε.
ΥΓ. Το 1ο γκολ είναι φάουλ, δεν είναι το πιο βαρβάτο φάουλ όλων των εποχών, αλλά είναι φάουλ και είναι γενικά διαπιστωμένο ότι σε φάσεις με τερματοφύλακες το σφύριγμα πάει προς την πλευρά τους. Εδώ ήταν Ρεάλ και Μπερναμπέου και έγινε λίγο αβαβά το πράμα.
Ναι ρε, γι’αυτό κάνανε το ένα λάθος πίσω απ’το άλλο. Ο Marquinhos τα έκανε απ’το πρώτο ημίχρονο βέβαια. Για τις αλλαγές έχεις δίκιο, και αυτό πάει και για τον Πόκε, όπου αν θυμάται κανείς την Tottenham του θα θυμόταν πως είχε φοβερό διαχειριστικό πρόβλημα στα παιχνίδια, τις αλλαγές τις έκανε σχεδόν αποκλειστικά απ’το 70 και μετά ανεξάρτητα του πως πήγαιναν τα παιχνίδια. Και αυτό συμφωνεί με αυτό που είπα, δηλαδή στη δύσκολη στιγμή ο Αντσελότι έδειξε την κλάση του και την εμπειρία του απέναντι στον προπονητή της Παρί. Έβαλε βέβαια αμυντικό χαφ βγάζοντας τον Παρέδες. αλλά πρέπει να συνυπολογίσουμε και το γεγονός πως δεν μπορεί ο Πόκε να πει στον Νευμάρ ή στον Μέσι βγαίνετε αλλαγή για να πάρω το παιχνίδι, θα τον τρώγανε την επόμενη στιγμή (αν και σε γενικές γραμμές την έστησε ικανοποιητικά την ομάδα του με βάση όλα αυτά.
Πες τα μωρέ. Δηλαδή η φανέλα μετράει επιλεκτικά και όχι πάντα; Που ήταν η φανέλα της ρεαλ πέρσι όταν την γλέντησε η Τσέλσι; Να αναφέρω και άλλα παραδείγματα τα τελευταία 5 χρόνια(έχω καμιά δεκαριά έτσι προχειρα);;;
Σημαντικό ρόλο παίζει η ψυχολογία ναι θα συμφωνήσω αλλά τα πράγματα είναι όντως πιο απλά
Ρε σεις μην κολλάτε έτσι… η φανέλα δεν είναι κανόνας και ούτε παίρνει τα παιχνίδια μόνη της. Είναι απλά μια αύρα, ένα κόμπλεξ, μια εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου, μια θέληση μεγαλύτερη, μια ηττοπάθεια… ένα σωρό ψυχολογικά και εγκεφαλικά πραγματάκια που ανάλογα την προετοιμασία, την απόδοση και την εξέλιξη του αγώνα παίζουν από ανύπαρκτο/απειροελάχιστο έως και σημαντικό ρόλο
δλδ θέλετε να μου πείτε ότι στο μπάσκετ η τσσκα σε μονό παιχνίδι με οσφπ θα κατέβει και θα παίξει απλά με τους παιχταράδες της χωρίς να έχει κάτι άλλο στο πίσω μέρος του μυαλού της
Οι παίχτες παίζουν. Ούτε οι προπονητές, ούτε οι οπαδοί που είναι στο γήπεδο, ούτε εμείς. Προφανώς και η ψυχολογία είναι κλειδί. Τα είπατε και μόνοι σας, άνθρωποι παίζουν, όχι ρομπότ. Η ψυχολογία εκτός από αρνητική, μπορεί να είναι και θετική. Όταν λέμε ότι μια ομάδα έχει “φανέλα”, αυτό σημαίνει ότι για ψυχολογικούς και όχι για μεταφυσικούς λόγους, οι παίχτες της μπορεί να παίξουν καλύτερα από ότι “αξίζουν” και οι αντίπαλοί της χειρότερα από ότι “αξίζουν”. Το έχουμε δει πολλές φορές να γίνεται, η επαναληψιμότητα και η συχνότητα ενός τέτοιου φαινομένου είναι που δημιουργεί τις ιστορίες. Προφανώς οι γραφικότητες των γραφιάδων οδηγούν σε υπερβολές, ούτε οι φανέλες ούτε τα γήπεδα παίζουν ποδόσφαιρο.
Για τον Εμπαπέ τον Ντεμπρούιν, τον Μέσι και πολλούς άλλους που παίζουν σε ομάδες “Χωρίς φανέλα” το Άνφιλντ, το Μπερναμπέου και πάει λέγοντας είναι μια ακόμα έδρα. Άνθρωποι είναι και άγχος θα έχουν και κακές εμφανήσεις θα κάνουν αλλά γι αυτό είναι εκεί που είναι στο υψηλότερο επίπεδο διότι ξέρουν να το περιορίζουν και όταν συμβαίνει μια στο τόσο να μην τους παίρνει απο κάτω σε αντίθεση με άλλους όπως Κιμπεμπέ και Μαρκίνιος που αργούν ακόμα ή δεν θα φτάσουν και ποτέ.
Και όσους παιχταράδες και αν έχεις το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα και 2-3 παίχτες μπορύν να κάνουν λάθη που κρίνουν ματς σχετικά ισάξιων ομάδων στις λεπτομέρειες.
Το πατατράκ που έπαθε η Παρί έχει ποδοσφαιρική εξήγηση που είναι εν μέρει ένας σημαντικά μεγάλος αριθμός ανέτοιμων ψυχολογικά παιχτών από την μια πλευρά (Μαρκίνιος, Κιμπεμπέ, Ντανίλο ακόμα και Ντοναρούμα), μεγάλων παιχτών που ήταν κάτω του μετρίου (Μέσι και Νευμάρ) και παιχτών/ προπονητή με εμπειρία που μύρισαν αίμα και άρπαξαν την ευκαιρία απ τα μαλλιά(Μπενζεμά, Μόντριτς, Αντσελότι πχ). Μπήκε και το γήπεδο στην εξίσωση μετά και τέλειωσε το πράγμα(δεν αρνούμαι πως η έδρα αποτελεί πλεονέκτημα).
Δεν διαφωνούμε κάπου εν τέλει με όσα διαβάζω και απ τους δυο σας
Η πάραδοση είναι το ίδιο θεωρητικό και “αερολογία” με τη φανέλα
Άλλοι θα πουν ότι δεν παίζει μπάλα η παράδοση, ούτε η φανέλα… άλλοι είναι πολύ φανατικοί με όλα αυτά.
Εγώ είμαι της άποψης ότι όλα αυτά υπάρχουν να σου φτιάχνουν/χαλάνε το μυαλό πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Το αν και πόσο θα γίνει αυτό έχει να κάνει με το πόσο καλός είσαι στα καθαρά αγωνιστικά θέματα
Δεν διαφωνώ κάπου. Παράδοση και φανέλα δεν είναι σταθερές αλλά παίζουν ρόλο στην ψυχολογία που όπως γράφω και παραπάνω είναι αρκετά σημαντική στο ποδόσφαιρο γιατί στην τελική άνθρωποι το κλωτσάνε το τόπι αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη με τίποτα πιο σημαντική από τον συνδιασμό ταλέντου- εμπειρίας