Ολα καλα, ορθολογισμος μονο, λογικα οι παιχτες της Ρεαλ μετα το 1-1 σκεφτηκαν “οι πιθανοτητες ειναι μηδαμινες να το γυρισουμε, παμε και ο,τι γινει” και της Σιτυ σκεφτηκαν “οι πιθανοτητες ειναι υπερ μας, παμε να κρατησουμε”, ειναι γνωστο αλλωστε οτι οι ανθρωποι ειναι υπολογιστες. Σιγουρα ολοι αυτοι σκεφτηκαν τις πιθανοτητες εκεινη την ωρα.
Το στατιστικο δειγμα ειναι ετσι κι αλλιως μικρο, δεν μπορει να γινει κατι γι’ αυτο. Η Ρεαλ δεν ηταν η μονη εξαιρετικα δεμενη ομαδα απο καλους παιχτες προχτες, υπαρχει και αντιπαλος. Τη λεξη “δεισιδαιμονιες” εσυ την αναφερεις, εγω πιστευω οτι σε πολυ μεγαλο βαθμο ολα αυτα ειναι θεματα ψυχολογιας.
Και όταν έκανε ο Kuyt το 2-1, όλοι το ίδιο σκεφτήκατε, αλλά έμεινε 2-1. Δε βλέπω όμως να θυμάστε αυτό το πράγμα, ενώ έγινε τις ίδιες ακριβώς φορές με όσες φορές έγινε ανατροπή.
Καταρχάς το “σε πολύ μεγάλο βαθμό” είναι κάτι αυθαίρετο, και κάπως πρέπει να υποστηριχτεί. Αλλιώς αν απλά το πιστεύεις, πάλι δεισιδαιμονία είναι.
Από κει και πέρα, από τον παράγοντα ψυχολογίας που υποθέτω όλοι (ή έστω οι περισσότεροι) τον αποδεχόμαστε (υπάρχει και ολόκληρο επιστημονικό υπόβαθρο από πίσω άλλωστε) μέχρι την “διαπίστωση” ότι είναι κάποιες συγκεκριμένες (5; 10; αυτές που μας βολεύει κάθε δεδομένη στιγμή;) ομάδες που έχουν την “φανέλα” (aka καλή ψυχολογία) κι όποιος δεν το δέχεται δεν καταλαβαίνει από μπάλα υπάρχει τεράστια απόσταση νομίζω.
Γενικά η Ρεάλ ας πούμε με τα 13 (μπορεί και 14) τρόπαια το έχει κάνει με τρεις ομάδες, συγκεκριμένα με την ομάδα του '50, την ομάδα late 90s/early 00s και την mid-10s, σημαντικό μέρος της οποίας διατηρεί και σήμερα.
Το ίδιο ισχύει και για τη Λίβερπουλ που έχτισε όλον της τον μύθο στα 70s/80s και μετά την ψάχναμε με τα κυάλια για 20 χρόνια, έκανε ένα μπαμ με την ομάδα του 05-07 (στην Πρέμιερ βέβαια παρέμενε της φάπας), έπεσε πάλι στην αφάνεια και αναστήθηκε με τον Κλοπ και μια συγκεκριμένη ομάδα παικτών.
Δεν νομίζω ότι έχω να προσφέρω κάτι άλλο στη συζήτηση, εκτός από το ότι…
…ο κόσμος φύσηξε στην Πόλη και στο ΣΕΦ για χάσουν τις βολές ο Σίσκα και ο Ναβάρο
Την τοποθετουμε στην κουζινα στους 100° & περιμενουμε να βράσει
Βαζουμε μια μπαλα ποδοσφαίρου μεσα & κλεινουμε καπάκι κατσαρόλας
Ανα 5 λεπτα ανοίγουμε καπακι,παιρνουμε μια βαθιά εισπνοη & ξανακλεινουμε
Επαναλαμβανουμε για 1 ωρα
Ειναι μακροχρονια θεραπεια. Αλλα αν προγραμματιζετε κανενα bbq, ειναι καλο side dish.
Παω στο καφενειο, εχουμε αναλυση για την ανασταση του Λαζαρου και προβολη του Γιουναιτεντ-Μπαγερν 1999. Καλημερα σε ολους, ασΚετους σαν εμενα ή αυθεντιες
Εγώ στηρίζω full πάντως αυτό το passive aggressive χωρίς να δικαιολογείται τίποτα, γιατί δίνει πατήματα να συνεχιστεί το ντισαρισμα. Να, πχ όπως εδώ
Το διαζευκτικό ή μπαίνει όταν θες να πεις αντίθετα πράγματα, όχι ταυτόσημα <3
Καλημέρα σε όλους!
Δεν είναι πιθανότητα επιτυχίας, είναι ότι μια ανατροπή που έγινε και μια ανατροπή που δεν έγινε, θυμάστε αυτή που δεν έγινε και 15 χρόνια μετά λέτε πως όλοι περιμέναμε να γίνει το 2-1 της Ρεάλ
Αυτό λέγεται και “μάγκας κατόπιν εορτής” εκεί που συχναζετε, ή αν θέλεις και το αγγλικό, “hindsight is 20/20”.
Σε αντίλογο με επιχειρήματα όπως αυτό, τι θέλεις να απαντήσω εκτός από λολ εν τέλει:
Για κάθε ματς που ο Ροντριγκο βάζει το δεύτερο γκολ στο 91’ μετά το πρώτο στο 90’, υπάρχουν 50 ματς (αν όχι 100) την τελευταία δεκαπενταετία που η Ρεάλ χάνει και τελικά δεν ισοφαρίζει καν, ή τρώει και 2 και 3 γκολ. Απλα όπως λένε ολοσωστα νννκκκ και κρισπ, αυτά δεν τα θυμάστε ή δεν τα ξέρετε καν.
Σκέψου μόνο ότι όσο λέτε για φανέλα, μνημονευετε 5 ματς που σας έκαναν εντύπωση, κάποια από την προηγούμενη χιλιετία. Φοβερός όγκων δεδομένων.
Δεν ξέρω, εσύ θα μας πεις τι εννοείς “φανέλα”, εγώ έχω εξηγήσει αρκετές φορές ότι εννοώ έναν συνδυασμό παραγόντων που παίζουν ρόλο στην ψυχολογία των συμμετεχόντων στους αγώνες. Αν εσύ εννοείς κάτι μεταφυσικό, συγγνώμη, αλλά δε θα τα βρούμε
Τα παραμύθια εδώ μέσα μόνο εσείς! Για κάτι φανέλες και ευρωπαϊκό DNA και άλλα τέτοια. Φαντάζομαι θα πιστεύατε και κάτι παραμύθια για κατάρα του Ολυμπιακού σε εκτός έδρας ματς και άλλα παρεμφερή…
Κοίτα να δεις κι εκεί τι έγινε, υπήρχαε σχεδόν μια δεκαετία που ο Ολυμπιακός έχανε (συνολικά μιλάμε για 4-5 ματς ε?) εκτός έδρας απέναντι σε φαινομενικά “μικρές” ομάδες (κάτι Μολντε και Μακάμπι) κάποιες χρονιές που εν τέλει δεν είχε και τόσο δυνατή ομάδα, και όταν έφτιαξε ομαδάρα με σοβαρό προπονητή, πήγε και κέρδισε μέσα σε Λάτσιο και Βρέμη. Εκεί τι έγινε? Που πήγε η κατάρα???
Είπαμε, η επιλεκτική μνήμη σε τέτοια συμπεράσματα εννοεί. Συμπεράσματα που είναι πολύ εύκολο να καταρριφθούν όταν κάποιος δει τους αγώνες μιας ομάδας συνολικά. Για δες τους αγώνες της Ρεάλ από το 2019, το 2020 και το 2021 και πες μου που πήγε η φανέλα της.
Προσπαθούσε ακόμα να συνέλθει από τη φυγή του Κριστιάνο και είχε χάσει κάποια γραμμάρια από το βάρος της η φανέλα της Ρεαλάρας, φέτος συνήλθε όμως, πάτε γερά για τη δεκατετατρέσιμα!
Θα μπορουσα να αιτιολογησω καθε λεξη που εχεις γραψει, διοτι (ισως ναι, ισως οχι) κανεις δεν εχει μπει στα αποδυτηρια της Ρεαλ για να ξερει τι παιζει. Αλλα πλεον απλως επιβεβαιωσες ποσο βαθια νυχτωμενος εισαι.
Γινεται προσπαθεια να μπουν στην κουβεντα λεξεις οπως “καταρα”, “μεταφυσικο”, οταν εξηγησαμε οτι αναφερομαστε σε “ψυχολογια”. Αλλα ξεχασα, πρεπει να ασχοληθω με το confirmation bias μου, τι να ξερω σε σχεση με τους αντικειμενικους
Δειτε τη συνταγη πιο πανω, ισως βοηθησει. Εγω το παλευω ακομη, δοκιμαζω και με 90λεπτο διαλειμμα.
