Χωρις να παιξει ποδοσφαιρο δλδ. Οπως καθε ιταλικη ομαδα…
Οχι γιατι μας τα πρηξανε με την ποιοτητα της Μιλαν. Απο καθαρη τυχη κερδισε. Μου θυμισε το φετινο ΟΣΦΠ-ΠΑΟ…
Καλά σαν να βλέπετε πρώτη φορά μπάλα κάνετε ορισμένοι…Δηλαδή εκείνος ο τελικός με την ανατροπή μέσα σε 8 λεπτά ήταν κωλοφαρδία ?
Αυτά έχει η μπάλα…τα γνωστά…Αν μπορούσε η Liverpool θα κέρδιζε , ειδικά αν είχε ξεκινήσει ο Κράουτς γιατί απο επιθετικούς πάσχει
Κριμα!!!
Μνημες απο την Πολη πηγαν ηρθαν στο νου μου οταν μειωσε ο Κουιτ σε 2-1 (και οχι Καουτ κυριε Βερνικο, ελεος ολο βλακιες λεει ακομα να παρει ποδι, εχει τα κονε και φερνει το Ch.L στην ΕΡΤ:evil: )
Τεσπα μπραβο στη Μιλαν, κριμα για τη Λιβερπουλ.
Που είναι ο Karvou οεο???
Περιμένω μια φώτο με τον αγόραρο τον Steven και μια γυαλιστερή κούπα!!
Οταν η ομαδα μας χανει με τον τροπο που εχασε σημερα η Λιβερπουλ λεμε “γαμω την γκαντεμια μας τι κωλοφαρδοι που ηταν οι αλλοι”…
Οταν η ομαδα μας κερδιζει με τον τροπο που κερδισε σημερα η Μιλαν λεμε “αυτα εχει η μπαλα, το αποτελεσμα μετραει”…
Δυο μετρα και δυο σταθμα…
Φυσικα και αυτα εχει η μπαλα και εξαρταται απο την οπτικη που βλεπει κανεις το αθλημα. Για μενα πχ. μετραει βασικα η καλη μπαλα και το παθος (συνδυασμενα). Τετοιες ομαδες θελω να νικανε. Σημερα αυτο το εκανε ως ενα βαθμο η Λιβερπουλ. Η Μιλαν εβαλε στο 45’ ενα σουπερ-κωλοφαρδο γκολ κι εκει (ουσιαστικα) τελειωσε ο τελικος…
Επισης αυτο που ειπα ηταν οτι ολοι μας λεγανε οτι θελουν Μιλαν γιατι παιζει καλη μπαλα σε αντιθεση με τους ξυλοκοπους της Λιβερπουλ (κι ολα αυτα λογω 45 καλων λεπτων με τη Μαντσεστερ). Ελπιζω ολοι αυτοι να ειδαν σημερα οτι και η Μιλαν το ιδιο ξυλοκοπους εχει με την Λιβερπουλ.
Ryche, νομιζω οτι οντως ειναι Καουτ η προφορα (αν και ο Βερνικος και παλι εδωσε ρεσιταλ ηλιθιας περιγραφης)… Εχω την εντυπωση οτι στα ολλανδικα τα UI και UY προφερονται ΑΟΥ. Μπορει να κανω και λαθος βεβαια…
Καλα μπορει να ειναι και ετσι, αλλα σε καποια φαση λεει ο Βερνικος, Καουτ, Κουιτ, Καιτ, οπως λεγετε τελως παντων!!!:lol:
Δεν παλευετε αυτος και οι περιγραφες του πλεον.
οχι ρε τι λετε? τι δεν παλευεται? ο τυπος ειναι υπεροχος, ειχα λιωσει στο γελιο χτες (ειδικα με αυτο το σκηνικο με τον καουτ, κουιτ, κογιοτ:lol: :lol:
Πόσο το χάρηκα που έχασε η Liverpool. Δεν μου αρέσει καθόλου το παιχνίδι της Liverpool. Αν και στο τσακ ήταν να κάνουν πάλι την ανατροπή.#-o
Καλά ο Βερνίκος έδωσε πάλι ρεσιτάλ χθες.#-o #-o :lol: :lol:
“…αυτός ο Μασκεράνο είναι Αργεντινός από την Αργεντινή…” όπως είπε ο σοφότατος Βερνίκος.#-o
Μεγάλη βλακεία της Fifa να γίνεται η απονομή στις κερκίδες…Λίγο έλειψε να νευριάσει παραπάνω ο Γκατούζο και να κουβαλήσει τον Πλατινί κάτω για την απονομή… :lol:
Χάρηκα για Μίλαν, αλλά ο τελικός ήταν ψιλομάπα.Και λίγη μπάλα και φοβισμένες οι ομάδες.
Ή Λίβερπουλ είχε περισσότερες ευκαιρίες αλλά οφείλονταν αποκλειστικά στο τρέξιμο. Αντίθετα η Μίλαν είχε δύο καλές εμπνεύσεις στο παιχνίδι, στο 2ο γκολ του Ινζάκι και στο λανθασμένο οφσαντ στον Κακα.
Πάντως βαριές φανέλες, τεράστιοι ποδοσφαιριστές μυθικές ομάδες, αλλά μπαλιά μπαλιά 50 μέτρων όπως αυτή του Γκαλίτσιου στο τελικό του κυπέλου Ελλάδος δεν είδαμε…
Επιτέλους κάθομαι ξανά στον υπολογιστή μου!!!8)
Λοιπόν… Όλο το φόρουμ το έχω αφήσει κατακόκκινο και αδιάβαστο, μου έχουν έρθει κάμποσα reported post, αλλά θέλω πρώτα να πω κάποια πραγματάκια για τον τελικό.
Πρώτον, είδα τον Μαλντίνι, Γκατούζο, Πίρλο, Κακά, Νέστα και Ρονάλντο να πανηγυρίζουν κούπα. Αυτό δε με χάλασε καθόλου.
Δυστυχώς όμως είδα και τον Αντσελότι :thumbdown: να πανηγυρίζει και τον ανύπαρκτο Ιντζάγκι να γίνεται για άλλη μία φορά man of the match!!! Αν είναι δυνατόν! Μόνο ο Ιντζάγκι θα μπορούσε να σκοράρει όπως σκόραρε στο 1ο! Μπορεί να σας μοιάζει ότι το βάζει με τη κοιλιά, αλλά στην πραγματικότητα με τον κώλο πάει και το βάζει. Δεν ασχολούμαι άλλο με τον mr No…
Ήμουν (δε το γνώριζα εκ των προτέρων) μέσα στο πέταλο της Λίβερπουλ. Δε σταμάτησαν να τραγουδάνε, δεν κάπνιζαν ώσπου είδαν εμάς τους Έλληνες που καπνίζαμε, δεν έμεναν όρθιοι γιατί ήθελαν να ξεπιαστούν και στα @@ τους οι από πίσω και δεν κατάλαβα λέξη από οτιδήποτε είπαν. Να βράσω τα Proficiency μου, μόνο τα ονόματα των ποδοσφαιριστών καταλάβαινα και αυτά με κόπο!!!
Ο Μπενίτεθ μας έφτασε άλλη μία φορά στον τελικό, αυτός τον έχασε. Μαγκιά του και κανένας δε μπορεί να του πει τίποτα. Αλλά πιστεύω ακόμα όσα πίστευα πριν ξεκινήσει και το ματς.
Γιατί πάλι βασικός ο Ζέντεν? Ο Ζέντεν είναι η Ολλανδική εκδοχή του Λουμπούτη. Κοντός, αριστεροπόδαρος, ανούσιος και άχρηστος! Η Λίβερπουλ τη μπάλα την έχανε με 2 τρόπους. Ή έβγαζε σέντρα ο Πέναν και τις έβγαζε λες και ήταν ο Πάντος ή η μπάλα πήγαινε στον Ζέντεν και την έχανε λες και ήταν ο …Ζέντεν!!!
Γιατί όχι πιο νωρίς ο Κράουτς? Τόσα λεφτά δώσαμε για να δούμε τον ψιλολέλεκα να καρφώνει τις γκολάρες του. Και όταν μπήκε, είδαμε όλοι τι πανικός έπιασε τους Ιταλούς… Το γκολ από δικιά του κεφαλιά-πάσα μπαίνει, μόνος του έφτιαξε μία φάση με ένα σουτ βολίδα και έπαιρνε όλες τις κεφαλιές στις γιόμες.
Στην άμυνα ήμασταν τραγικοί. Έφυγε ο Μασεράνο και τρέχαμε να μαζέψουμε τα ασυμάζευτα. Πρώτη φορά που πίστεψα ότι ο μεγάλος Τζιμάκος δεν έπρεπε να είχε φύγει από την ομάδα… (ο Τραορέ λέω καλέ!!!:lol: :lol: )
Η τύχη ήταν μαζί με τη Μίλαν σε αυτό τον τελικό. Φάγαμε το γκολ στο τέλος του ημιχρόνου με τέτοιο κωλόφαρδο τρόπο και δεν καταφέραμε να ισοφαρίσουμε. Η φανέλα και η εμπειρία των παικτών της Μίλαν, δυστυχώς αρκούσε για να κρατήσει το προβάδισμα. Ακόμα και αν τα χρειάστηκαν στο τέλος. Τελευταίο αγωνιστικό σχόλιο: Εμείς ως Λίβερπουλ τουλάχιστον την έξοδο στο Champions League την κερδίσαμε πέρσι με το σπαθί μας και όχι μέσα από αποφάσεις δικαστηρίων …
Όσο για τη διοργάνωση που κάναμε, δεν έχω πάει σε άλλους τελικούς, αλλά βάζω στοίχημα ότι κανένας άλλος τελικός:
α) δεν είχε τα πυροτεχνήματα μέσα στο γήπεδο με αποτέλεσμα να μη βλέπει το μισό γήπεδο την απονομή λόγω του καπνού
β) κατά την απονομή δεν πέταγε τα κοκκινόμαυρα χαρτάκια στου κουτρούλη το γάμο και μάλιστα δε θα τα πέταγε πρώτα τα κόκκινα και μετά τα μαύρα. Πιστεύω ότι όποιος είχε ελάχιστο νιονιό θα τα ανακάτευε έστω…
γ) δε θα έβαζε στο ημίχρονο μία άγνωστη με το όνομα Strati να τραγουδήσει το παντελώς άγνωστο κομμάτι “The Game of Power”. Νομίζω ότι αυτή η “τραγουδίστρια” έδειξε και γιατί τα εισιτήρια στο πέταλο ήταν πιο φτηνά. Αυτό ήταν γιατί μόνο τα πέταλα είχαν ηχεία για να την ακούν…:dunno:
αραγε του χρονου με ποιον θα παιξει η μιλαν στον τελικο???:-k :-k :-k
Αν όχ με τον Ολυμπιακό, ελπίζω με τη Ρεάλ!!! (θέλει μεταγραφές για να παίξει και του χρόνου τελικού… Εκτός αν γυρίσει ο Ρονάλντο γερός και δυνατός!!)
αν παρουμε κανα ροναλντινιο και γυρισει ο σεβτσενκο???θα χουμε κακα,ροναλντο,ροναλντινιο,σεβτσενκο…8O 8O 8O :lol:
Ελπιζω του χρονου να παει τελικο και καμια ομαδα που να παιζει ποδοσφαιρο…
Όπως λέει και ο Μαυρομάτης θα έχετε τα τρία “Ρ”
Ρονάλντο
Ροναλντίνιο
…
Κακά!!!
Λίγα τα λόγια για τον Λουμπούτη!!
κοιτα και μονο που αποκλεισαμε στο ημιτελικο ανετα και με μεγαλη εμφανιση την ομαδα που αντικειμενικα επαιξε την καλυτερη μπαλα φετος τη μαντσεστερ,η μιλαν αξιζε το τροπαιο…
τωρα για τον τελικο,ναι η μιλαν δεν επαιξε μπαλα,αλλα στους τελικους σπανια βλεπουμε μεγαλο ποδοσφαιρο…π.χ. η μπαρτσα περσι κερδισε με τα χιλια ζορια στα τελευταια λεπτα την αρσεναλ και με μετρια εμφανιση…
Δεν είδα ούτε φάση γαμώ τον στρατό μου γαμώ. Μετά από 13 συνεχόμενα χρόνια έχασα τελικό Champions League. Μου είπαν πάντως πως δεν έλεγε τίποτα. Τα γκολ τα είδα χθες που πήρα άδεια. Εντελώς κολώφαρδο το πρώτο της Μίλαν, στο δεύτερο ο Κακά μαγεύει για μια ακόμη φορά ενώ νομίζω ότι του Κούιτ είναι οφ σάιντ.
Δεν ήθελα να γράψω τίποτα για το αγωνιστικό και τακτικό κομμάτι του τελικού και ο λόγος είναι απλός: όταν στην ιστορία εμπλέκεται η Λίβερπουλ, στην Ελλάδα είναι αδύνατο να γίνει συζήτηση! Πριν από δύο χρόνια είχα γράψει ότι η Μίλαν στην Κωνσταντινούπολη ήταν καλύτερη και για τρεις μήνες μου έστελναν e-mail και με κατηγορούσαν για εθνική προδοσία! Το είπε την Τετάρτη το βράδυ ο Κένι Νταλγκλίς και μου έφυγε η ενοχή. Εκτός και αν και ο Νταλγκλίς μισεί τη Λίβερπουλ!
Σκεφτόμουν ότι, αν κάνω μια ψύχραιμη ανάλυση του ματς, θα έπρεπε να απολογούμαι για τα γραπτά μου σε δεκάδες φίλους μεγαλωμένους με τη σημαία των «reds». Ομως, πήρα τόσα πολλά e-mail με απορίες, που θα γράψω ό,τι νομίζω κι ας με ξαναβρίζουν όλοι οι φίλοι μου, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς ήταν το βράδυ της Τετάρτης με τη Λίβερπουλ.
Σίκουελ
Ο τελικός της Αθήνας ήταν σαν συνέχεια του προηγούμενου τελικού, εκείνου που η Μίλαν και η Λίβερπουλ είχαν παίξει στην Κωνσταντινούπολη πριν από δύο χρόνια. Κατά κάποιον τρόπο, ήταν το σίκουελ εκείνου του πρώτου αριστουργήματος. Τα σίκουελ στο σινεμά είναι συνήθως κατώτερα του πρώτου έργου: έχουν όμως μια παράξενη γοητεία. Ετσι και στο ποδόσφαιρο.
Θυμικό
Και οι δύο προπονητές προσπαθούσαν να μας πείσουν πριν από το ματς ότι ο προ διετίας τελικός δεν θα παίξει κανένα ρόλο: αποδείχτηκε ότι τον κουβαλούσαν στο θυμικό τους. Στην Πόλη ο Κάρλο Αντσελότι ζήτησε πολύ τρέξιμο από τους μέσους, ώστε να υπάρξει υποστήριξη του Σεβτσένκο και του Κρέσπο, οι οποίοι συνέθεταν τότε το επιθετικό δίδυμο. Σε εκείνο το ματς η Μίλαν έκανε δύο σπουδαία πράγματα. Πρώτον, έδειξε στο πρώτο ημίχρονο πώς γίνεται αυτό που οι προπονητές ονομάζουν transision game (γρήγορη μεταφορά της μπάλας στην επίθεση με πολλούς ποδοσφαιριστές που συνοδεύουν όποιον κουβαλάει μπάλα). Δεύτερον, κάνοντας υποδειγματική κατοχή μπάλας μετά το 3-3 έδειξε πώς μια ομάδα μπορεί να ξεπεράσει κατά τη διάρκεια ενός ματς μία φάση τρικυμίας. Στην Πόλη οποιαδήποτε ομάδα δεχόταν τρία γκολ σε δέκα λεπτά θα κατέρρεε, πρώτα απ’ όλα από τα νεύρα της. Η Μίλαν όχι, γιατί είχε ένα σχέδιο ανάπτυξης.
Σοκ
Η ήττα στα πέναλτι προκάλεσε ένα σοκ, αφού το να χάνεις ένα Κύπελλο όταν είσαι τόσο πιο ποιοτικός από τον αντίπαλο πονάει πολύ. Ομως, η καλή εμφάνιση της Μίλαν σε εκείνο το ματς παραδόξως της έδωσε τη νίκη στην Αθήνα. Εδώ ο Αντσελότι δεν είχε να αποδείξει τίποτα: η προετοιμασία της Μίλαν ήταν κυρίως ψυχολογική -την ποιότητα και την κλάση τις την είχε δείξει προηγουμένως. Ο Μπενίτεθ, αντιθέτως, ήθελε όχι μόνο να κερδίσει, αλλά και να δικαιολογήσει το προηγούμενο τρόπαιο!
Εικόνα
Η εικόνα των δύο ομάδων φανέρωνε το είδος της προετοιμασίας του αγώνα που είχαν κάνει οι δύο προπονητές. Η Λίβερπουλ ήταν αυτή τη φορά εξαιρετικά διαβασμένη και είχε ένα σχέδιο. Ο Μπενίτεθ, παίζοντας χωρίς επιθετικούς (ακόμα και ο υποτιθέμενος σέντερ φορ, Ντέρεκ Κόιτ, γυρνούσε για να πρεσάρει τους μέσους της Μίλαν), αλλά με έξι χαφ (!), στρίμωξε την ιταλική ομάδα και την έκανε να υποφέρει για ένα ημίχρονο. Βρήκα εξαιρετικά πρωτότυπη την ιδέα της χρησιμοποίησης του Τζέραρντ σε ένα ρόλο ελεύθερου παίκτη με αποστολή να πρεσάρει ψηλά. Ο Μπενίτεθ τον χρησιμοποίησε ως επιθετικό-αμυντικό χαφ κι έγραψε ιστορία! Προσεχώς αυτό θα το ξαναδούμε και από άλλους προπονητές. Ηταν επίσης υποδειγματικό το πώς οι χαφ της Λίβερπουλ πίεσαν τον Πίρλο και τον Ζέεντορφ ώστε να μην υπάρχουν πάσες στον Κακά. Το σχέδιο ήταν άψογο, αλλά δεν έφερε φάσεις -τουλάχιστον όχι την καθαρή μεγάλη ευκαιρία.
Αδικία
Η Μίλαν, από την άλλη πλευρά, εμφανώς μπερδεμένη από την τακτική του Ισπανού, έμεινε ζωντανή γιατί οι παίκτες της είχαν μια παράξενη οργή: όταν στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου έβλεπες τον Τζενάρο Γκατούζο να ξεσηκώνει με νεύματα την εξέδρα, καταλάβαινες ότι οι έμπειροι αυτοί παίκτες ήρθαν να πάρουν το Κύπελλο χωρίς να νιώθουν την υποχρέωση να παίξουν το ωραίο ποδόσφαιρο που ξέρουν! Αυτό το έκαναν στην Πόλη, αλλά ουδείς είχε εκείνο το βράδυ ένα λόγο συμπαράστασης για την αγωνιστική αδικία που έζησαν.
Μάθημα
Στην Πόλη είχε αποδειχτεί ότι στη Λίβερπουλ μπορεί να φτάσουν δέκα λεπτά για να γυρίσει ένα εις βάρος της 0-3: ο Μπενίτεθ ξέχασε το μάθημα της Κωνσταντινούπολης κι αυτό ήταν το πλέον παράδοξο της βραδιάς. Οι επιλογές του στο δεύτερο ημίχρονο έδειξαν μια ανεξήγητη βιασύνη -σαν ο κόουτς να θέλησε να χαλάσει αυτό που έφτιαξε! Ο Μπενίτεθ ξέχασε ότι στην ομάδα του έφτανε απλώς ένα γκολ για να ισοφαρίσει. Κι ότι αυτό μπορεί να έρθει έτσι ξαφνικά, όπως ξαφνικά είχαν έρθει τα τρία γκολ πριν από δύο χρόνια, και ρίσκαρε υπερβολικά με τη χρησιμοποίηση δύο επιθετικών, του Κιούελ και του Κράουτς: το γκολ του Ιντσάγκι, που κλείνει το ματς, είναι ένα μάθημα εκμετάλλευσης κενών χώρων, οι χαφ της Μίλαν στριφογυρίζουν την μπάλα ανενόχλητοι. Από την άλλη, το να επαφίεσαι στη θεά Τύχη δεν είναι προπονητική επιλογή. Ο Μπενίτεθ ένιωθε ότι κάτι έπρεπε να κάνει. Η πίεση παίζει περίεργα παιχνίδια.
Μυστήριο
Με την απόσταση δύο χρόνων το μόνο αληθινό μυστήριο είναι πώς η Μίλαν έχασε το Τσάμπιονς Λιγκ δύο χρόνια πριν!
Σωστό 100% - Κάρπετ sportfm.gr
Γι αλλη μια φορα θα πω οτι τα κειμενα του Καρπετ ειναι κατα βαση αερολογιες. Ο τελικος της Αθηνας δεν ειχε καμια σχεση με τον τελικο της Πολης…
Στον τελικο της Πολης εγιναν θαυματα και η Λιβερπουλ ισοφαρισε χωρις ουτε η ιδια να το καταλαβει…
Στον τελικο της Αθηνας η Λιβερπουλ ειχε μια ΣΧΕΤΙΚΗ υπεροχη και η Μιλαν προηγηθηκε με εντέλως τυχερο γκολ. Ακομα και στο Β’ ημιχρονο μεχρι να βγει ο Μασερανο η Μιλαν αρκουνταν στον να αμυνεται, κατι που οπως καθε ιταλικη ομαδα ξερει πολυ καλα να κανει…
Αυτα. Ελπιζω του χρονου να δουμε καλυτερη μπαλα παντως γιατι αν κρινω απο το φετινο Τσαμπιονς Λιγκ αλλα και το Μουντιαλ παμε και παλι προς την αποθεωση της τρεχαλας και του αμυντικου ποδοσφαιρου…