τι εχετε να πειτε για αυτον τον τεραστιο δημιουργο και τα peanuts?να πω την αληθεια μου δεν τον εχω ψαξει παρα πολυ,αλλα τωρα που ξεκινησα,θελω να ακουσω γνωμες και κριτικες για αυτον το δημιουργο.επισης,ειναι λαθος μου που ξεκινησα να τον διαβαζω στα ελληνικα?
Εχω ξαναγραψει παλιοτερα,πως για ενα πολυ μεγαλο διαστημα της ζωης μου,τον θεωρουσα τον καλυτερο αμερικανο κομιστα του αιωνα(και τωρα ακομα,ανα διαστηματα)…επειδη εχω δουλεια αυτες τις μερες,απο βδομαδα να αναμενετε ποστ-ποταμο…
Ωραία, αναμένουμε μια που ούτε εγώ τον έχω ψάξει πολύ με τη σειρά μου…
lupin μας χρωστας ενα ποστ και δε μας το εχεις δωσει ακομα:p
E ναι, να δώσουμε και λίγη ζωή στο έρμο τούτο θρεντ. 
Παρεμπιπτόντως, για τους South Park fans, BIIIG influence o κύριος Schulz. Όπως και για τους μισούς καρτουνίστες που υπάρχουν βασικά…
σορυ γκαηζ,ημουν μεσα σε αεροπλανα,τρενα και λεοφωρεια αυτες τις μερες…τωρα ηρεμησα και εχω και πισι,αυριο θα χωσω ελπιζω:D
Λοιπον,ο Schulz ειναι ενας απο τους πιο επιδραστικους κομιστες στην ιστορια…αυτο ειναι γνωστο,φαινεται ευκολα με μια πρωτη ματια και δεδομενο…ειχα την τυχη να διαβασω τα ‘‘φυστικια’’ του(ποσο γκαιη ακουγεται:lol::lol:) σε μικρη ηλικια ευτυχως και να κολλησω απο τοτε…
Το Peanuts ειναι τα παντα ολα,για τα αμερικανικα κομικ…αυτο που το κανει τεραστιο, ειναι ο πρωταγωνιστης του και οι χαρακτηρες τριγυρω του…μπολιασε ολα τα αγχη,τις νευρωσεις,τις φοβιες,την αφελεια και τη ανασφαλεια,που ετρωγαν πολλους αμερικανους τοτε,μεσα σε ενα πιτσιρικα,ενω τριγυρω του εστησε εναν απιστευο θιασο απο χαρακτηρες,ο καθενας με τα δικα του κολληματα και φιλοσοφιες…τωρα θα πει κανεις,αυτα τα εχουμε ξαναδει…οχι,δεν τα εχετε ξαναδει γτ οι πιτσιρικαδες των φυστικιων ηταν οι πατερες ολων…μιλαμε για ενα κομικ του '40 που τελειωσε τυπικα το 2000 και το μακροβιοτερο στη ιστορια…η Μαφαλντα,ενα κομικ που λατρεβω επισης και οτι πιο κοντινο σε Peanuts εχει βγει,κυκλοφορησε μεσα '60…μην το ψαχνετε,τα Peanuts δημιουργησαν ιστορια τοτε…
Το καταπληκτικο που ειπα,με τα Peanuts ειναι οι χαρακτηρες…τοση πικρα και τοση απογοητευση απο ενα παιδι για τη πορεια της ζωης του,θα ηλπιζες να σε καταρακωσει και να σε απωθησει…οχι εδω ομως…εδω γελας και μελαγχολεις εποχες που πολλα πραματα αξιζαν κατι,οχι οπως τωρα…δεν ξερω αν ο Σουλτζ ηταν ψυχολογος ή εαν ειχε σχεση με το αντικειμενο,αλλα για μενα ειναι ο καλυτερος ψυχολογος στο χωρο του εβερ…η ταυτιση που εχω ριξει με χαρακτηρες απο τη σειρα,δεν υπαρχει…Απο τον πανεξυπνο αγαθιαρη και ανασφαλη Λαινους που δημιουργει την δικη του προσωπικη θρησκεια-λατρεβει μια κολοκυθα καθε χαλογουην- μεχρι τον Σνουπι,το σκυλι του πρωταγωνιστη που ειναι η εκκεντρικοτητα η ιδια,πολεμοντας πανω στο σπιτακι του με τον κοκκινο βαρωνο του α παγκοσμιου,ενω την αλλη μερα γραφει φιλοσοφικα πονηματα στην γραφομηχανη του…
Ξεχωριστη παραγραφο ομως,θελει ο ενας και μοναδικος Charlie Brown,ο πρωταγωνιστης της σειρας…ο αιωνιος loser,ο ανασφαλης,ιδιοτροπος,ντοπαλος και απογοητευμενος πιτσιρικας,που βγαζω τρομερο γελιο με τις γκαφες που κανει,αλλα και μια απιστευτη μελαγχολια,που μικρο εμενα πχ με εκανε πολλες φορες να δακρυζω απο θλιψη…ειναι ενας απο τους καλυτερους χαρακτηρες που γραφτηκαν ποτε…δεν μπορω να πω πολλα πραματα για αυτον…’‘the great American un-success story’’ ειχε πει ο Σουλτζ καποτε,πως ειναι το καλυτερο δειγμα του τι ειναι ο Τσαρλυ…απο την ανικανοτητα του να κλωτσησει μια μπαλα ποδοσφαιρου,εως τον ανεκληρωτο τελικα ερωτα του με την κοκκινομαλα του σχολειου-που ποτε δεν ειδαμε το προσωπο της αλλα και ποτε ο Τσαρλυ δεν καταφερε να την προσεγγισει τλκ-,ο Τσαρλυ Μπραουν ειναι ολη η ουσια της σειρας…η ελπιδα που εχει μεσα του σε συνδιασμο ομως με τις ανασφαλειες του που τον προδιδουν συνεχεια,κανουν τον χαρακτηρα του διαχρονικο,που οπως και δηποτε,δεν μπορει καποιος που θα διαβασει το κομικ,να μην βρει στοιχεια του χαρακτηρα του σε αυτον…πραγματικος θριαμβος του character-building…
To Peanuts παρωδει-καυτηριαζει,παρα πολλα ζητηματα της κοινωνιας τοτε…απο τον πολεμο του Βιετναμ,σε ρατσιστικα και κοινωνικα θεματα,οχι ομως με τη μορφη καταγγελειας ή αυτοσκοπου του κομικ,αλλα εισαγαγωντας τα στην ιστορια,με καταπληκτικο τροπο…θυμαμε ενα καταπληκτικο στριπτ,που μαλιστα το ειχα δειξει και στους γονεις μου να μου το εξηγησουν,πιο μικρος,οπου ενα πιτσιρικι στο σχολειο ειχε το ονομα ενος αριθμου,και οι γονεις του επισης το ιδιο,πχ 4 και οι γονεις 8 και 9(δεν θυμαμε ακριβως)…και στη συνεχεια ο πατερας τους αλλαξε το επιθετο σε Zip code(πως και καλα οι ταυτοτητες μας δεν υπαρχουν πια,μονο νουμερα)…απιστευτο καρεδακι…ενα αλλο εξαιρετικο καρε,ηταν μια φορα που ο σκουπι αραζε πανω στο σπιτακι του,ενω απο κατω η δεν-θυμαμε του φωναζει πως ειναι πολυ τυχερος,που εχει σπιτι,ενω χιλιαδες γατακια και σκυλια ειναι στους δρομους ή κατω απο γεφυρες…στο επομενο καρε ο σνουπι δεν γελαει πια και αναλογιζεται’‘πως μπορω να χαρω για κατι που σε κανει να νιωθεις ενοχος?’’…πολυ μπροστα…
Τα καλα χρονια των Φυστικιων ειναι για μενα τα '60ς ,'70ς και τα πρωτα μισα '80ς…πριν τα 60ς,και παλι γ@μ@νε,μην τρελαθουμε…απλα ειναι και το σκιτσο πιο χυμα και βσκ δεν ξερω αν καποιος που δεν εχει ασχοληθει με κομικ πριν τη δεκαετια του 1950 στο αμερικα,θα την παλεψει ευκολα με το στυλ τους τοτε…απο τα μεσα του 1980 μεχρι το τελος,ο Σουλτζ εκανε περιστασιακα στριπς,οχι συνεχεια,αλλα και παλι παρα πολλα,που δεν απογοητευουν ομως,κλεινοντας το στορυ του,με τον καλυτερο τροπο…
Γενικα,παιζει και να εχω γραψει μλκιες,απλα με τα Φυστικια μεγαλωσα και εχω συναισθηματικο δεσιμο μαζι τους…αν οχι το πρωτο,ειναι σιγουρα ενα απο τα 3 μεγαλυτερα κομικ στην ιστορια…πολλες φορες το κατατασω και πρωτο…εχουν βγει καποιες καταπληκτικες εκδοσεις σε αγγλικα,που καλυπτουν καμποσα χρονια με τη σειρα,ως σημερα,στα γνωστα κομικσαδικα,αναζητηστε τις…
last καρε
πολυ ωραια παρουσιαση και η αληθεια ειναι οτι δεν ειχα καταλαβει/εντρυφησει στους ηρωες τοσο πολυ.τωρα ισως,με τις περιγραφες που εδωσες να το κατανοησω και να το ψαξω καλυτερα.που μπορω να βρω τους τομους στα αγγλικα,γιατι οπου εχω παει,βρισκω μονο τους ελληνικους?
κοιτα,σολαρις στα εξαρχεια και public,ειχα δει τα τομακια,μια χαρα…τσεκαρε εκει,αλλιως ρωτα ξανα,αυριο μεθαυριο θα παω και γω να παρω ενα τομο που μου λειπει,μιας και μου το θυμησατε τωρα με αυτο το τοπικ…καποια στιγμη,ισως κατσω να πω μερικα πραματα πιο ουσιωδη και μια αφιερωση σε καθε χαρακτηρα,γτ με επιασε το φανμποιλικη σημερα και οι αναμνησεις και το πηγα αλλιως…οι αγγλικοι τομοι,ειναι ετσι:
και νομιζω φτανουν ως το 1974,ξεκινωντας απο το 1950,και πανε ανα 2 χρονια ο τομος…για οτιδηποτε ρωτα,και θα το ψαξω!
οκ!ευχαριστω κιολας για τις πληροφοριες.λεω να μου παρω κανενα χριστουγεννιατικο δωρο:D.οι τιμες ειναι ενταξει ή ειναι τσιμπημενες?
χμμ,κανα 18αρι-20αρι…εχει και παπασωτηριου τωρα που το σκεφτομαι…γενικα υπαρχουν παντως,δεν νομιζω να μην τα βρεις ευκολα,αυριο αν παω και ριξω μια ματια θα ενημερωσω…παντως ναι,παρε,θα σου αρεσουν παρα πολυ…μπορει το ‘‘best american comic ever’’ να ειναι τραβηγμενο σε καποιον κτλ,αλλα και η ιστορια εχει μεχρι στιγμης δειξει,πως τα Φυστικια ειναι μερος πλεον της πολιτιστικης τους κληρονομιας και σιγουρα ενα απο τα 2-3 καλυτερα κομικ που εβγαλε ποτε αυτη η χωρα…μονο τις επιρροες να σκεφτει κανεις,αρκει…
να βγω και λιγο οφφ τοπικ τωρα.πολυ λιγοι δεν ειμαστε οι φαν των κομικς?τουλαχιστον αυτου του ειδους.παρε παραδειγμα και αυτο το τοπικ και ενα αλλο που εχω φτιαξει για τον καλυτερο αμερικανο δημιουργο και παλι οι τρεις μας μιλαμε.
Πολύ ωραία παρουσίαση ρε συ Lupin, πιστεύω αποτίει τον φόρο τιμής που χρειάζεται σε αυτή τη σειρά, που όπως λες, στιγμάτισε το πρόσωπο των αμερικάνικων κομικς και cartoons.
@ Δεν έχεις και άδικο queen rulez, και εμένα μου κάνει εντύπωση αυτό. Βέβαια μπορεί και να τυχαίνει, ούτως ή άλλως δεν είμαστε πολλοί οι comics fans εδώ στο φόρουμ. Αν μάλιστα οι μισοί απ’ αυτούς γουστάρουν άλλες σχολές ή στυλ, έ, δε μένουν και πολλοί για κόμικς τύπου peanuts. Βάλε και το οτι όπως και να το κάνουμε, είναι μια παλιά σειρά, δεν είναι στην επικαιρότητα δλδ, λιγοστεύουν οι πιθανές απαντήσεις…
μερικα ομως ειναι και old time classic(τα peanuts ανηκουν σε αυτην την κατηγορια).δες π.χ οπου μιλαμε για μπαρκς ροσα και λοιπους ειναι τουλαχιστον καμια εικοσαρια ατομα,που διαβαζουν αυτα που ειναι και κλασικα και εχουν και καποια σχεση με τα peanuts,τουλαχιστον στα θεματα που παγματευονται.ισως απο την αλλη ομως,να μην το ψαχνουν περαιτερω οι πιο πολλοι.
Ε,οταν οι πιο πολλοι εδω εχουν διαβασει sin city και αρκα και νομιζουν οτι εκαναν κατι,πως να μπορει να παρει μπρος ενα θρεντ του Σουλτζ…ευτυχως σε πολλα sci-fi επιπεδου,Μπαρκσοροσοειδη και αντεργκαρουντ ειμαστε σχετικα καλα,αλλα σε κλασσικουρες και μακρυα απο τα γνωστα πιστολοειδη,γμστ…
[κακια μοντ οφφ]
Ψαχτηρε ρε με Φυστικια,πιστευω και οι δυο να τα αγαπησετε…αν και να πω την αληθεια,μακαρι να τα ειχατε διαβασει πιο μικροι και σε αλλες εποχες…ευτυχως που διαβαζατε απο μικροι ΚΟΜΙΞ και νιωθετε-καταλαβαινετε αυτο το φηλινγκ που εννοω…
Πάντως το οτι πολύς κόσμος γνωρίζει τα κλασικά τύπου Μπαρκς οφείλεται απλά στο οτι αυτά κυκλοφορούσαν - και κυκλοφορούν - στη χώρα μας, και απο τις διακεκριμένες μάλιστα εκδόσεις… Σε αντίθεση με τα Peanuts που δε θυμάμαι να είχαν κυκλοφορήσει σε κανένα περιοδικό ευρείας κυκλοφορίας στα εδώ μέρη… :-k
πω, συγκινήθηκα γμτ, πολλές αναμνήσεις… ίσως τσιμπήσω κι εγώ κανένα τώρα στις γιορτές. αν και ψήνω και κάνα τόμο απ τα παπιά…
btw, αυτό
απέκτησε αδερφάκι αργότερα στο πρόσωπο του μικρού κθούλου…
Τον σκέφτηκα και γω τον Μικρό Κθούλου διαβάζοντας αυτά τα στριπ! Φαίνεται ο Τσάρλι Μπράουν υπήρξε ο “πατέρας” όλων αυτών των “μοναχικών μελαγχολικών παιδιών” που κατέκλυσαν τα ύστερα κόμικς…
εχουμε κι αλλον ενα!!
για τους τομους τωρα.παρουσιαζουν καποιο συγκεκριμενο θεμα καθε φορα ή ειναι τα στριπ που δημοσιευονταν καθε μερα,με χρονολογικη σειρα?το λεω αυτο γιατι εχουν κυκλοφορησει καποιοι τομοι,αποκλειστικα αφιρωμενοι σε καποια θεματα(αγαπημενε μου εκδοτη κ.λ.π)τα οποια απο οτι βλεπω στις χρονολογιες ηταν ανα διαστηματα γραμμενα,μεταξυ 78 και 96 π.χ.
if you know what i mean…:roll:
Οχι οχι,με τη σειρα ειναι,δημοσιευσης…περασα απο παμπλικ σημερα αλλα γαμωτο δεν προλαβα να μπω να δω,μαλλον αυριο μεσημερι κατα 3 θα χτυπησω…αγορασε τους τομους αυτους που σου ειπα,σαν τη φοτο που ποσταρα,The complete peanuts,ολα τα αλλα,και ειδικα οι ελληνικες εκδοσεις ειναι μουφιτσες,ξερεις,χαριτωμενιες κτλ…ετσι ρε Dude,be one of us:D!!!