Σήμερα πάω να δω the limits of control του Τζάρμους με Boris στο σάουντρακ. Την είδε κανείς από δω μέσα?
Αν γουστάρεις τον μινιμαλισμό του Τζάρμους, θα την λατρέψεις την ταινία.
Ειδα το Pandorum εχθες.
Ωραιο θριλερακι με καλο σεναριο και σκηνικα, βασιζεται στον τρομο του στυλ ΜΠΟΥ!! με αποτομες σκηνες και ξαφνικο ανοιγμα της εντασης του ηχου.
Α εχει και ωραια θυληκη παρουσια μεσα :roll:
Πανέμορφη η ταινία, θέλω να την ξαναδώ με το που τελείωσε.
Βέβαια είναι αρκετά δύσκολο να πιάσεις όλα αυτά που έβαλε στο θέμα ο Τζάρμους, δεν είναι και εύκολη, και αν δείτε τι γράφουν οι αμερικανοί στο IMDB, που λένε ότι είναι η χειρότερή του, θα φρίξετε.
Η ατμόσφαιρα, η φωτογραφία και οι ήχοι των BORIS απλά ΚΟΡΥΦΑΙΑ!
500 days of Summer. Για το είδος της πολύ καλή και αρκετά αστεία. Πιάνει πολλές πτυχές μιας σχέσης που τελικά διαλύθηκε χωρίς ο ένας από τους δύο να καταλάβει το γιατί. Ζωή… Α, και ωραία τραγούδια μέσα.
Επίσης, το Micmacs à tire-larigot. Τα ίδια χρώματα με το Le fabuleux destin d’Amelie Poulain (μάλλον φωτογραφία λέγεται αυτό;) που τόσο ταιριάζουν στο Παρίσι, όμως διαφορετικό θέμα. Χιουμοριστικό και τρυφερό έργο. Μερικοί φτωχοί, αλλά όχι και τόσο κοινοί άνθρωποι τα βάζουν με δύο μεγαλοεταιρίες παραγωγής όπλικών συστημάτων. Έξυπνη ταινία. Ακόμη, αν εξαιρέσεις ένα πτώμα στην αρχή, δεν υπάρχει άλλος νεκρός.
Avatar 3D! Απίστευτη ταινία, τέτοιοιο δέος είχα να νιώσω από το πρώτο μέρος της τριλογίας του Lord of The Rings:!:
Θελω να το δω και εγω αυτο συντομα, απο το trailer φαινεται πολυ καλο…
Είδαμε και μεις το Άβαταρ, αλλά στη σκεταδούρικη έκδοση, γιατί είμαστε από χωριό (I love Karditsa που έλεγε και το άλλο trailer και με έκανε να αναρωτηθώ σε στον πάτο ποιανού σεναριακού βαρελιού ψάχνουν οι Έλληνες κινηματογραφιστές).
Η ταινία είναι μια απίστευτα καλογυρισμένη υπερπαραγωγή… τουλάχιστον μια φορά βλέπεις τα λεφτά της παραγωγής να πιάνουν τόπο. Φοβερή φωτογραφία και καταπληκτικά τοπία στην Πανδώρα. Το σενάριο ενδιαφέρον χωρίς να είναι κάτι εντυπωσιακό, έχει και τα οικολογικά/αντικαπιταλιστικά του μηνύματα για όσους ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές ΣΥΡΙΖΑ, ΟΙΚ-Πράσινους ή Βεργή (για τις ανίατες περιπτώσεις).
Γενικά, είναι ένα πολύ ωραίο παραμύθι (με μερικές σκηνές για μεγαλύτερους - όχι, δεν εννοώ σεχ), αλλά μπροστά στο grim & gritty ρεαλισμό του District 9 μάλλον χάνει τον τίτλο της καλύτερης sci-fi ταινίας της χρονιάς. Επιφυλάσσομαι βέβαια, καθώς δεν έχω δει το Moon ακόμα.
Το Αβαταρ περιμενα να ειναι μια μετριοτατη ταινια με μονο της προσον τα ωραια σκηνικα απο υπολογιστη και τιποτα αλλο, αλλα ολο ακουω παρα πολυ καλες κριτικες απο διαφορους μεχρι και οτι ειναι η καλυτερη ταινια που εχουν δει. Επιφυλασσομαι μεχρι να τη δοκιμασω κι εγω.
Το Moon παντως μου αρεσε πολυ. Αν και δεν ειχε τιποτα τρομερα σκηνικα, η ιστορια ηταν ωραια και γενικα ηταν καλογυρισμενο
το moon ειναι τρομερο για εναν και μονο λογο…
οταν φτασει στο τελος η ταινια μενεις με ενα ηλιθιο χαμογελακι…
και προσπαθεις να βρεις τον λογο…
δειτε το…
γενικα εχει παρει παρα πολυ καλες κριτικες απο παντου. και απο σοβαρους κριτικους. οποτε θα τη δω με θετικη προδιαθεση κι ας ειναι cameron.
ρε ουστ:p:p
Οντως,πολυ καλες κριτικες απο παντου…κυριακη θα παω μαλλον…ενα μεγαλο +,του οτι το ειδε σε 3d η αδερφη μου,κοπελα που δεν γουσταρει επιστ. φαντασια και εφε,φευγει απο σινεμα αμα βαριεται και γενικα με sci-fi καμια επαφη,και μου ειπε πως ειναι οτι πιο απιστευτο εχει δει ποτε της και πως δεν βαρεθηκε ουτε λεπτο…
Οντως οι κριτικες ειναι καλες…Αυριο θα παω να το δω…Πιστευω πως θα ειναι πολλη καλη ταινια φαντασιας και θα την απολαυσω αναλογα…!οπσόμεθα…
ψήνω district 9, white ribbon ή 500 μέρες με τη σάμμερ για απόψε. τι να προτιμήσω? 
500 μερες αν πας με γκομενακι.
δεν εχω δει δυστηχως τα 2 απο τα 3 ακομα,αλλα το μονο που εχω δει,αυτο προτεινω:
μεγαλη ταινια λεμε…
???
και καλα για το ‘‘κι ας ειναι Καμερον’’,αστειακι:p…μεγαλη προσωπικοτητα-αλλα δεν θα συμφωνησουμε μαλλον ποτε σε αυτο-…:)…αντε να δουμε σε 2μερες τι λεει το Αβαταρ…
καλα κοιτα δεν ειμαι απολυτος σε τετοια θεματα, απλα εχω δει 5 ταινιες του και η καλυτερη απλα βλεπεται. δεν εχω δει καποια δικια του που να με εχει κανει να τον δω σαν μεγαλη προσωπικοτητα στον χωρο του κινηματογραφου.
Είναι σαν την Γιουβέντους επί Καπέλο.
Αργή αρχικά, θα βάλει το γκολ κάπου στην μέση (θα κορυφωθεί δηλαδή), και μετά με αριστουργηματικά στημένο τρόπο θα θριαμβεύσει χωρίς να χεις καταλάβει πως.
Πολύ ωραία ταινία, και χωρίς να ναι δύσκολη, έχει μεγάλο στρώμα εβάνθυσης ας πούμε.