Εξαιρετική ταινία είναι προτείνεται 100% σε όποιον βρήκε κάτι ενδιαφέρον στην περιγραφή που έκανα.
double feature σήμερα με 3η προβολή Hobbit και…
Dumb and Dumber To
Τι πήγαν και θυμήθηκαν 20 χρόνια μετά ε; Οκ την ταινία την είδα μόνο για τις αναμνήσεις. Η πρώτη ήταν η πιο αστεία ταινία που είχα δει τότε. Αυτή δεν είναι σε καμιά περίπτωση η πιο αστεία ταινία που έχω δει σήμερα αλλά ομολογώ τις είχες τις στιγμές της. Jim Carey και Jeff Daniels ήταν γαμάτοι. Σαν να μην πέρασε μια μέρα για αυτούς τους 2. Για τους Φαρελι πάλι πέρασαν σίγουρα 20 χρόνια. Δεν ήταν ποτέ τόσο αστείοι και όπως και να το κάνουμε τα gags τους δεν ήταν ποτέ διαχρονικά. Lloyd και Harry συνεχίζουν να είναι ξεκαρδιστικοί ακόμα και όταν απλά επαναλαμβάνουν τα ίδια αστεία. Όλα τα υπόλοιπα εδώ μέσα είναι για πέταμα.
Όποιος είδε την πρώτη σινεμά όταν είχε βγει θα βρει μερικές στιγμές εδώ μέσα που θα του θυμίσουν τους λόγους που αγάπησε αυτό το δίδυμο. Για τους υπόλοιπους δεν ξέρω. Από την πλευρά μου πάντως δεν το μετάνιωσα που πήγα να την δω.
Eιδα big bad wolves χθες.Ωραιο θριλερακι με αρκετες δοσεις γελιου
[B]Into the Woods[/B]
Musical και Disney συνήθως είναι ένας τραγικά προβλέψιμος συνδυασμός. Τούτο εδώ στηρίζεται σε ένα έργο του Brodway του Stephen Sondheim (Sweeney Todd, West Side Story). Συνδυασμός που δεν λειτούργησε με τίποτα. Είναι φανερό πως το original υλικό δεν ακολουθεί τις γνωστές πατέντες των κλασικών παραμυθιών. Και ενώ η ταινία προσπαθεί να γίνει το ίδιο ανατρεπτική δεν πείθει ούτε για μισό δευτερόλεπτο.
Όσο κρατάει τον κλασικό ρυθμό με τους ήρωες να ακολουθούν την ιστορία όπως την ξέρουμε στα γνωστά παραμυθάκια είναι σχετικά χαριτωμένη χωρίς να είναι και κάτι το ιδιαίτερο (τραγικός ο Depp σε έναν ευτυχώς μικρό ρόλο). Στην δεύτερη ώρα όταν και προσπαθεί να γίνει ανατρεπτική μοιάζει με μια σειρά από ασύνδετα βαρετά μουσικά νούμερα που δεν φαίνεται να έχουν τελειωμό. Όλα, ακόμα και πιο σκοτεινές στιγμές, οι πιο τραγικές στερούνται κάθε συναισθηματικού βάρους (μην πέσει και βαρύ στα παιδάκια) και τελικά απλά αδιάφορες. Μετά την πρώτη ώρα η ταινία είναι ο απόλυτος ύπνος.
Δεν μπορεί να γίνει σκοτεινή η Disney. Καλύτερα να βγάζει ταινίες σαν το Frozen παρά κάτι τέτοιο. Ο μόνος λόγος που δεν κοιμήθηκα στην αίθουσα είναι επειδή 3-4 καρακάξες παραδίπλα μιλούσαν συνεχώς και έπαιζαν με τα κινητά τους. Δείτε Tangled και Frozen καλύτερα.
…ωωω καλά έκανα και δεν τό’δα:):!:
[B][U]Force Majeure[/U][/B]
Μια τυπική Σουηδική αστική οικογένεια, πάει σε θέρετρο των Άλπεων για ολιγοήμερες διακοπές και σκι. Καθώς απολαμβάνουν τη θέα σε μια εξωτερική
καφετέρια , μια χιονοστιβάδα τους ανατρέπει το ταξίδι. Οι αντιδράσεις του κάθε μέλους θα γεννήσει μια σειρά συζητήσεων και διαφορετικών στάσεων… O [B]Ruben Ostlund[/B] φαίνεται να εξετάζει τις αρχετυπικές συμπεριφορές , που προσπαθεί να συγκαλύψει ο σύγχρονος τρόπος ζωής, και θα φανούν μόνο σε μια κατάσταση επιβίωσης . Ακόμα , αποδομεί (και με χιούμορ) τις κοινωνικές συμπεριφορές /ρόλους / πρότυπα που επιβάλλονται εξωτερικά στον άνθρωπο ( σύντροφος / πατέρας κλπ) και επαναπροσδιορίζει ξανά τη χαμένη σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Δείτε το in any case …
Πήγα και είδα το imitation game. Πολύ ωραία ταινία, ο cumberbatch παίζει βέβαια ρολο που είναι βούτυρο στο ψωμί του και φέρνει σε Σέρλοκ, ωστόσο δεν ακυρώνει την ταινία κ την ερμηνεία του. Αρκετά ενδιαφέρον σενάριο που δείχνει τη ζωή του Άλαν Τούρινγκ, μιας μαθηματικής διάνοιας που έσπασε τον κωδικό επικοινωνιων των ναζί στο β’ παγκοσμιο πόλεμο. Εξελίσσει τον χαρακτήρα κατά τη διαρκεια του πολέμου, στη σχολική του ηλικία και μετα τον πόλεμο λίγο πριν πεθάνει.
[U]What We Do in the Shadows[/U]
Κωμωδία με συντελεστές από Flight of The Concords και την οποία δεν γνώριζα μέχρι που μπήκα στην αίθουσα. Εξαιρετική! Γελούσα ακατάπαυστα! Strongly recommended.
Η υπόθεση: reality show με τη ζωή τεσσάρων βαμπίρ που μένουν στο ίδιο σπίτι
Απόψε θα το δω. Δεν ακούω καλές κριτικές. Αλλά είναι Michael Mann.
Ναι ρε, γαμάτο ήταν.
ειχα να παω τεσσερα χρονια σινεμα και ομολογω με ροκαρε.
Από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει ever…
Είδα το Imitation Game, πολύ καλή απεικόνιση αυτής της δράσης του Turing και άλλων πτυχών της ζωής του, μόνο που πιστεύω ότι θα μπορούσαν να είχαν εστιάσει περισσότερο στην συνεισφορά του στη λογική. Ίσως είμαι πολωμένος λόγω επαγγέλματος/εκπαίδευσης, αλλά ό,τι είναι για τα κλασσικά μαθηματικά ο Ευκλείδης ή ο Αρχιμήδης ας πούμε, είναι ο Turing για την επιστήμη υπολογιστών. Η ταινία περνάει περισσότερο τη σημασία όσων έκανε στον πόλεμο νομίζω παρά των όσων πέτυχε για την ίδια την επιστήμη (πέρα από τις μηχανές Turing προφανώς).
Π.χ. για όποιον έχει όρεξη:
http://www.cgl.uwaterloo.ca/~csk/halt/
Ποιος ξέρει τι άλλο θα είχε καταφέρει αν δεν είχε τέτοιο τραγικό τέλος. Θα μπορούσε το πεδίο να είναι 20 χρόνια μπροστά…
Αρκετα καλη αλλα ο Iνιαριτου εχει σκηνοθετησει και που καλυτερες οπως το 21grams,Biutiful
…το Birdman από το τρέηλερ μου προκάλεσε αρκετό ενδιαφέρον…μακάρι να το προλάβω στις αίθουσες:):!:
Δείτε το whiplash σε κινηματογράφο. Φοβερή ταινία και απαιτείται κορυφαίος ήχος. Εκτός αν έχετε κάποιο σπουδαίο home cinema.
Typiko an kai kalogyrismeno biopic me klassika dynato prwtagwnisth - exoume dei apeira ta teleutaia xronia. Ton parousiazei extra weirdo gia na ftiaksei xarakthra, mplekei kai kati asynarthsies ekei pou kai kala epaize to 8eo kai apofasize an 8a afhsoune tous vomvardismous na ginoun - asteia pragmata vevaia gia opoion kserei ligh istoria h/kai liga parapanw gia ton Turing. Swsta ta osa leei o synadelfos, kai an ferei kapoious se epafh me th syneisfora tou job well done, alla mas ta parapriksane me tin tainia xwris idiaitero logo kat’eme.
(sorry gia ta greeklish alla deikste katanohsh, hr8a 9.00 sth sxolh mesa ston psofo kai efaga mpistoli sto ma8hma - twra variemai mexri tis 12.)
“Στιγμές της πόλης” είναι ένα μικρό κινηματογραφικό αφιέρωμα που γίνεται κάθε χρόνο στον κινηματογράφο της πόλης, σε ταινίες που προβλήθηκαν στα μεγαλύτερα φεστιβάλ μέσα στο '14, Συνολικά θα δούμε 9 ταινίες σε 3 μήνες (1 προβολή την βδομάδα). Όποιος βρίσκεται στην πόλη μπορεί να προμηθευτεί το πρόγραμμα από τον κινηματογράφο Κρόνιο.
Είδα το [B]'71[/B] την προηγούμενη βδομάδα. Γενικά συμφωνώ με όσα γράφτηκαν εδώ. Απλά μια μικρή παρατήρηση. Η χειρισμός της κάμερας στο πρώτο μισό της ταινίας και ειδικά στο πρώτο περιστατικό της επέμβασης του στρατού, δεν μου άρεσε καθόλου. Είναι κάτι που χρησιμοποιείται αρκετά για να δώσει ρεαλισμό, αλλά συνεχίζει να μου φαίνεται σαν ένα φτηνό κόλπο. Στην σκηνή που ξεκίνησαν να κυνηγάνε τον στρατιώτη για παράδειγμα περισσότερο μου φάνηκε σαν να έφαγε σαβούρδα ο οπερατερ, παρά ρεαλιστική απεικόνιση του κυνηγητού. Αντίθετα στην σκηνή της έκρηξης ήταν πολύ πιο αποτελεσματική η χρήση.
Δεν χάλασε βέβαια την εμπειρία της ταινίας αλλά κάτι λίγο έκοψε για μένα.
Σήμερα είδα και το [B]Deux Jours, One Nuit[/B]. Αυτό μου φάνηκε κάπως απλοϊκό και εκβιαστικό σε σημεία. Πολύ καλή η Cotillard, που της πάνε οι ρόλοι σε μικρές ταινίες (στα blockbuster είναι λες και βαριέται που ζει).
[B]Whiplash[/B].
Εξαιρετικό σκηνοθετικά, υπέροχες ερμηνείες από τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές και δυνατή ιστορία.
Νομίζω πως πραγματεύεται την ανάγκη για καταξίωση, σε μία ιστορία ανάλογη αλλά και αντίστροφη με αυτή του Birdman. Εκεί ο φτασμένος action hero προσπαθεί να δώσει την ερμηνεία της ζωής του στο Broadway, εδώ ο φοιτητής κορυφαίου ωδείου προσπαθεί να κάνει τα πρώτα βήματα με στόχο την κορυφή, που ορίζεται ως αυτοπραγμάτωση ή αυτοκαταστροφή, χωρίς ενδιάμεση θέση ισορροπίας.
Απολαυστικός ο J.K. Simmons σε ρόλο αβανταδόρικο μεν, αποτυπωμένο εξαίσια στο πανί δε.
The Babadook…καντε την χαρη στον εαυτο σας και μην το δειτε…