Μου αρεσε πολυ, και δεν ειμαι φαν της εποχης.
Η ταινια ασχολειται με τον Σεξπιρ και ουσιαστικα σου παρουσιαζει μια ιστορια συμφωνα με την οποια ο Σεξπιρ ηταν απλα ενας αξεστος ηθοποιος, και απλα εβαζε το ονομα του στα εργα ενος της βασιλικης οικογενειας, τον Ear of Oxford. Πολυ ενδιαφερουσα και με αρκετη δραση.
Πηγα επισης και σε ομιλια του Emmerich που την σκηνοθετει, και ολοι τους πιστευουν ισχυρα αυτα που δειχνουν!
Εμενα παντως στο τελος με επεισε!
Περιεργως ειναι καλος. Δεν ειναι η ταινια που θα σαρωσει τα οσκαρ, αλλα το ολο κονσεπτ με τον Σεξπιρ ειναι πολυ ενδιαφερον και σε απορροφα. Φεβγεις απο την αιθουσα και τον κραζεις.
Οσον αφορα την εικονα, ειχε ωραιο συναισθημα του Λονδινου της εποχης, αν και σε ορισμενα μακρινα πλανα με βαρβατα CGI ηταν λιγο fail.
Και επισης ενας Rhys Ifans πολυ καλος ( που τον πετυχα και στο κοκκινο χαλί).
Άν και δε νομίζω να παιχτεί στους ελληνικούς κινηματογράφους, είναι φρεσκότατο κι αξίζει γι’αυτό το βάζω εδώ:
Η συνέχεια του πρώτου, μόνο συνέχεια δεν είναι, αλλά λες και βλέπεις άλλη ταινία! Το μόνο σχετικό ότι έχει να κάνει πάλι με έναν ο οποίος έχει κόλλημα και θέλει να φτιάξει ανθρώπινη σαρανταποδαρούσα! Τούτη τη φορά όμως όλα είναι πιο βρώμικα και λεπτομερέστατα, με πρωταγωνιστή έναν ψυχάκια χοντρό, κανονικό ανθρώπινο γουρούνι, ο οποίος άν και δε μιλάει και φορά γυαλιά μοιάζωντας ανίκανος για τα πάντα, τελικά αυτός ευθύνεται για όλα. Εάν δεν αντέχετε βλεπωντας εμετό και διάρροια κι άλλα αηδιαστικά, αποφύγετε την. Οι υπόλοιποι που γουστάραν και το Salò ας τη δουν!
Εκτός του ότι έχει να κάνει κι εκείνο με βασανισμούς ανθρώπων, που αναγκαστικά τρώνε σκατά, ξερνάνε κλπ, έχει μία σκηνή που του κόβει τη γλώσσα και είναι ακριβώς ίδια!
απλα, τιμια και ομορφα, το σωστο 4ο Indiana Jones και η καλυτερη ταινια του Spielberg απο εποχες 1993 και Jurassic park -με ενδιαμεσα τα Μinority Report και Catch me if you can-
προσωπικα εμεινα μαλακας, τοσο με τον τρομερο σεβασμο που επεδειξε στο κομικ αλλα και με τον απιστευτο ρυθμο της, ο οποιος δεν σε αφηνει να παρεις ανασα…μυστηριο, καταδιωξεις -εδω ειδικα τα δινει ολα-, χιουμορ, σκηνοθεσια μπομπα - το επικο μονοπλανο στο Μαροκο θα μεινει κλασσικο- αθωοτητα, τρομερη αναπλαση της εποχης -1930φευγα, εποχες στις οποιες μεγαλουργησε και ο Ιντυ-, ρομαντισμος, τιμιοτητα πανω απόλα!
Eιχα χρονια να νιωσω συναισθηματα οπως πχ την πρωτη φορα που ειδα το Last Crusade ή τα κυνηγητα με τα ποδηλατα στο E.T…
pure τελειοτητα, Spielberg back to the roots, Indiana Jones revised.-
υ.γ.1 και ναι,αν και θα προτιμουσα κανονικους ηθοποιους, ακομα και το Motion capture γαμησε και εδωσε ευκαιρια σε σκηνες που κανονικα ηταν unfilmables να γινουν πραγματικοτητα…
υ.γ.2 ολο το καστ θεϊκο, σεναριο-μπομπα απο Edgard Wright -hot fuzz, shawn of the dead- και σια + επιτελους, ενας σωστος παραγωγος οπως τον Jackson που αφησε τον Spielberg να παιξει μπαλα οπως ηξερε καποτε και δεν τον χαντακωσε οπως ο αχρηστος ο Lucas…
υ.γ.3 οι λεπτομεριες που εχει μεσα της η ταινια, απο αναφορες σε αλλες ταινιες του ιδιου του σκηνοθετη, μεχρι απειρες αναφορες στον κοσμο του Herge, σηκωνουν πολλες θεασεις
Μόλις γύρισα και εγώ από το σινεμά και τον Τεν Τεν για να μην το κουράζουμε και λέμε τα ίδια και τα ίδια, συνυπογράφω κατά λέξη ότι είπε ο κύριος αποπάνω. Απλά εγώ δεν έπιασα όλες τις αναφορές σε Herg αφού από τα κόμικ θυμάμαι ελάχιστα ως τίποτα.
Είδα το The Ides of March με τους George Clooney και Ryan Gosling, από το οποίο ομολογώ περίμενα πολλά πολλά περισσότερα. Δυστυχώς ήταν μια πολύ safe, “ακίνδυνη” ταινία για πολιτικό θρίλερ, έμεινε πολύ στην επιφάνεια των πραγμάτων ενώ δεν είδα και κάτι που δεν έχω ξαναδεί…
Για τις ερμηνείες οκ, ο Ryan Gosling σταθερά καλός, ο Clooney διακοσμητικός, απλά διατηρεί ψηλά τις μετοχές του στο σταριλίκι και στο γυναικείο κοινό (αλήθεια υπάρχει ταινία όπου να μη φοράει κουστούμι;). Ο Sheymour Hoffman επίσης σταθερά καλός αν και δεν ξεφεύγει από την μανιέρα των σοβαρών ρόλων του.
Και μολις εψαχνα στο τοπικ να δω καμια αποψη αν το ειδε κανεις γιατι απο το τρεηλερ με εψησε πολυ.
Εχει Giamatti, Gosling και Hoffman οποτε δεν το χανω.
γενικά δεν φάνηκε να αξιοποιεί ιδιαίτερα το δυνατό καστ.
To leatherheads δεν το έχω δει, αλλά σε σχέση goodnight and good luck και Confessions of a dangerous mind είναι κατώτερο
Τρομερό το TINTIN, χορταστικότατο και διασκεδαστικότατο ([U]ορισμός[/U] του pure entertainment ολη η ταινία), η δράση είναι καταιγιστική και η σκηνοθεσία καταπληκτική. Τώρα που το είδα ακυρώνω την αρχική μου υπόθεση ότι live action θα ήταν καλύτερο.
