Επιστροφή στις αίθουσες μετά από 10 μήνες περίπου, το [B]Dictator[/B] είναι η 4η ταινία του Μπάρον Κοέν με το γνωστό χιούμορ του, καλούτσικο ήταν, χειρότερο από τις άλλες 3, πιστεύω αν δεν έβλεπα το τρεηλερ θα περνούσα καλύτερα, γιατί όπως φαντάστηκα έβαλε σχεδόν όλες τις καλές σκηνές εκεί.
Σκοτεινός Ιππότης λοιπόν.
Η φάση κάηκε στο ζέσταμα. Τόσο overhyped που περίμενες κάτι υπερδιαστημικό ξέρω γω, οπότε το απλά ωραίο action τανιάκι που είδες τελικά σου αφήνει κάτι να λείπει. Εντάξει, ο Nolan έχει βρει την καλή τη φόρμουλα για την ατμόσφαιρα που χρειάζεται ο συγκεκριμένος ήρωας και τα 160 λεπτά της ταινίας του κυλάνε και πάλι νεράκι. Προσπαθεί να μπλέξει και λίγο πολιτική μέσα και κάτι καταφέρνει.
Όμως.
Όταν έχεις βγάλει πριν χρόνια το ΑΠΟΛΥΤΟ superhero movie (Dark Knight), όπου η σκηνοθεσία σου, η γκροτέσκα αισθητική και οι φωτισμοί κλέβουν την παράσταση από την ίδια τη δράση, είναι λογικό εδώ να χάνεις στο ζύγι. Χάνεις από villains (δε μου έκανε κούκου η φάση με Bane - sorry), κερδίζεις όμως σε δύο απόλυτα Μπατμαν-ικές γυναικάρες.
Στάνταρ αξίζει το 7ευρο του σινεμά, ούτε λόγος. Περνάς καλά βλέποντας κάτι ποιοτικό, με γούστο και σεβασμό σε αυτό που κάνει. Και με πολύ καλό φινάλε που θα ήταν αμαρτία να το σποηλάρω (συγκινητικός Michael Caine - μόνο αυτό).
Σημερα ηρθε στο νησακι μας το Amazing Spiderman.Ως γνωστος μιζερος ανθρωπος και ενθυμουμενος τον βιασμο που ειχε υποστει ενας απο τους αγαπημενους μου Μαρβελ ηρωες στις 3 προηγουμενες ταινιες και φυσικα εχοντας δει το τρισαθλιο ΣΚΕΗΤ (!!!) του Πιτερ Παρκερ στο τρεηλερ,πηγα με πολυ χαμηλες προσδοκιες στο σινεμα.
Το πως βγηκα ειναι αλλο θεμα.Με το σαγονι κατω. Οχι απλα ξεπερασε τις προσδοκιες μου,με χαστουκισε στη μαπα και μου ειπε “Παρτα ζωο! Ετοιμασου για μια σειρα ταινιων που θα μαμησει το συμπαν!”. Ολα σχεδον ηταν τελεια,αλλα βαριεμαι να τα περιγραφω.
Αν ο Σκοτεινος Ιπποτης (με Λετζερ,το καινουριο δεν εχει φτασει στο χουριο μας) ειναι το 10/10 των ταινιων του ειδους,το Amazing Spiderman παιρνει ενα 8,5 γεματο γεματο! 
Ταινια ανταξια του ηρωα.
Πολυ το χαρηκα βρε παιδια! Αντε,με το καλο κι ο αρχοντας
το dark knight rises κι εγώ…ούτε που κατάλαβα πώς πέρασαν οι 3 (σχεδόν) ώρες. Σε κρατάει κάθε στιγμή. Πολύ καλή.
θέλω κι εγώ ένα τέτοιοοοοοοοοοοοοοο 
----> [SPOILER]
[/SPOILER]
θα βαλεις αυτο που ειχε πανω?! 
πιστεύω υπήρχαν 2 επιλογές, ή 8α δημιουργούσαν μια ταινια με συνεχόμενη δραση απο το 1ο μεχρι το τελευταίο λεπτο ή να δώσουν βαση(έστω λιγο ρε γαμω) στην ιστορία και στους χαρακτήρες…
προφανώς επέλεξαν το 1ο…
αρκετές και μεγαλες σεναριακες αλλαγες, αλλα προσωπικά εντυπωσιάστηκα απο αυτο που έβλεπα…
θα μπορούσε να ειναι πολυ καλο ριμεικ κριμας!!!
edit και επειδή πηγα με τη κοπελα μου ειδα αυτο και οχι το expendables 
ελπιζω να το προλάβω πριν το βγάλουν!!
Ειδα το To Rome with love του Woody. Δυστυχως απογοητευση. Πολυ μετρια ταινια για Allen
Είδα και εγώ το Total Recall. Επειδή είχα πολύ χαμηλές προσδοκίες μου άρεσε τελικά πολύ. Πολύ solid γραφικά και δράση. Εντάξει δεν θα αλλάξει την ζωή μου, αλλά ήταν ανέλπιστα ευχάριστο.
Θα διαφωνήσω εκ βαθέων εδώ. Ο φίλτατος Woody δεν κάνει καλές, μέτριες ή κακές ταινίες - κάνει δικές του ταινίες. Έχει πλέον την ευχέρεια να κάνει σινεμά ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥ. Κι αυτό είναι πιο προφανές από ποτέ στα Midnight in Paris/To Rome with Love. Προσωπική ψυχοθεραπεία και τίποτα άλλο.
With that said, εκτιμώ βαθιά δύο πράγματα σε αυτές τις ταινίες - συγγενή μεταξύ τους: α) Η απόλυτη ειλικρίνεια με την οποία παρουσιάζει την ψυχοθεραπεία του. Στο καινούριο παίζει ο ίδιος (μετά από πόσα χρόνια), στο προηγούμενο παίζει ένα ρομπότ που τον υποδύεται και β) Αυτά που θέλει να πει μέσω αυτής της διαδικασίας, παρουσιάζονται με τέτοια ευκρίνεια και καθαρότητα, μακριά από οποιονδήποτε συμβολισμό ή κάποια δυσνόητη κινηματογραφική πρακτική. Ευθεία ανάμεσα στα μάτια και όποιον αγγίξουμε. Είναι μια τέχνη κι η απλότητα, όσο να πεις.
Δεν μπορώ να υποστηρίξω βάσιμα ότι αυτές οι ταινίες είναι ανώτερες από τις “κλασσικές” του, ειδικά από τη στιγμή που είμαι ένας όχι-και-τόσο φανατικός του, νομίζω όμως ότι η τελευταία “τριλογία” του είναι πανέμορφα οικοδομημένη και έχει πολλά να πει. Με τον καθένα μας να προτιμά όποια θέλει από τις 3 (εγώ προσωπικά καραγούσταρα Midnight).
Στασου το οτι δεν κανει καλες κακες η μετριες τι ακριβως σημαινει; Να δεχτω οτι κανει δικες του. Παρ ολ αυτα δεν ειναι ολες οι ταινιες του ιδιας ¨αξιας¨. Η Ρωμη για μενα ειναι η χειροτερη του τα τελευταια χρονια και με αφησε αρκετα αδιαφορο. Σεβομαι τη γνωμη σου και που σου αρεσε αλλα δεν ειχε τον ιδιο αντικτυπο σε μενα δυστυχως.
Εννοώ ότι είναι τόσο αυτοψυχαναλυτικός πια, που είναι δύσκολο να τον κρίνεις με όρους κανονικού σινεμά. Τον κρίνεις μόνο σε σχέση με τον ίδιο, και μέσα σε αυτό το πρίσμα, ναι, ας προτιμάς τις παλιότερες. Ως διαφορετικού σκοπού ταινίες.
Είδα και εγώ αυτό προχτές. Συμφωνώ απόλυτα με NamelessDead 
Προσωπικά μου άρεσε αρκετά. Το περίμενα χειρότερο γιατί δεν είχα ακούσει και τις καλύτερες κριτικές, αν και γενικά δε δίνω μεγάλη βάση στις κριτικές.
Στα συν:
-η μουσική (όπως πάντα δηλαδή)
-η νοσταλγική διάθεση στα καλντερίμια της Ρώμης
-οι διάφορες-άσχετες μεταξύ τους καθημερινές μικροϊστοριούλες (με καθαρότητα όπως είπε και ο από πάνω)
-το καλό και καυστικό χιούμορ (ειδικά στην ιστοριά με τον Μπενίνι και ο τροβαδούρος της μπανιέρας)
-στα συν θα βάλω και ότι ενώ γενικά αντιπαθώ Πενέλοπε και απεχθάνομαι Άλεκ, μου άρεσαν και οι δύο. Τους πήγαινε μια χαρά ο ρόλος
Στα μείον θα βάλω ότι μερικές φάτσες που έβλεπα για πρώτη φορά κιόλας, δεν μου άρεσαν, ότι εκεί θα μπορούσε να είχε κάνει κάτι καλύτερο. Πραγματικά δεν ξέρω τι σκεφτόταν ο Γούντης
Πάντως με το που τελείωσε η ταινία, όπως οι περισσότεροι τριγύρω, μπήκα στο τριπάκι να συγκρίνω ‘‘αυτό ή το midnight in Paris’’; Άλλο πράμα το ένα άλλο το άλλο. Το midnight ήταν πιο ταξιδιάρικο,πιο ρομαντικό,πιο σουρεαλιστικό (όχι ότι και η Rome δεν είχε πινελιές σουρεαλισμού) δεν ξέρω αν τίθεται θέμα σύγκρισης. Ίσως να έλεγα ότι το midnight μου άρεσε λίγο παραπάνω. Πάντως καλό μου φάνηκε και αυτό και θα το ξαναέβλεπα άνετα. 
Συμφωνω σε ολα με το αποπανω ποστ, εκτος απο την απεχθεια για τον Alec(γιατι??:().
Επισης δεν ξερω αν μονο σε μενα χτυπησε τοσο ασχημα αλλα
[SPOILER]η Ellen Page για τον ρολο της Μονικα ηταν ΑΚΥΡΗ, μηδεν, ουτε καν.
Γενικα ηταν το στορυ που μου αρεσε λιγοτερο.[/SPOILER]
Ναι αλλα αυτο το στορυ ειχε ωραιο Eisenberg σε χαρακτηρα παρομοιο με 70’ς Woody που αγαπαμε.
Εμενα πιο πολυ με κουρασε ο Benini,που στις πρωτες 2-3 σκηνες ηταν γαματο στορυ αλλα μετα τιγκα στην επαναληψη.
Επισης πολυ ομορφο πλασμα η Ιταλιδα δασκαλα στο αλλο και φυσικα ευπροσδεκτη επιστροφη Allen.
Γενικα σιγουρα κατωτερο απο το Midnight αλλα το ευχαριστηθηκα,ισως ηθελα παραπανω συνοχη στις ιστοριες μεταξυ τους,ειτε σεναριακα ειτε νοηματικα.
[SPOILER]Penelope =P~ [/SPOILER]
Aφήστε Γουντι Αλεν κλπ και τρέξτε να δείτε το Killer Joe.
Γελάστε στην αρχή, σφίξτε μετά το στομάχι, στο τέλος ακόμη περισσότερο και απολαύστε τους ΜακΝτόναχι (στο μεταξύ ξεχάστε ότι ρομαντική κομεντί έχει παίξει ο τυπάς, δεν είναι πια ο άντρας των ονείρων κάθε γυναίκας) και την ξανθιά πιτσιρίκα σε εξαιρετικές ερμηνείες.
Ακραία ταινία, για όσους θέλουν να δουν κάτι πολύ δυνατό και ωμό.
Και τέλειο φινάλε.
Ολοι περιμένουμε ή περιμέναμε τα Batman, Expendables, Hobbit κλπ αλλά η έκπληξη της χρονιάς έρχεται από τον σκηνοθέτη του Εξορκιστή.
Μόλις γύρισα από Woody Allen. Πολύ ωραία ταινία. Ο Allen αν κάτι ξέρει να κάνει καλά είναι να σε ταξιδεύει στις πόλεις όπου και γυρίζει τις ταινίες του. Και αφού μάθαμε απ’έξω και ανακατωτά την Νέα Υόρκη που τόσο αγαπά είπε να μας ταξιδέψει και στην Ευρώπη. Είναι φοβερό το ότι καταφέρνει και σε κάνει να λησμονείς μέρη στα οποία δεν έχεις πάει ποτέ σου. Τόσο στο rome with love οσο και στο midnight in Paris νομίζεις πως έχεις πάει σε αυτά τα μέρη και απλά η ταινία σε γυρνάει εκεί, έστω και αν το πιο κοντινό που έχει βρεθεί από την Ρώμη ξέρω γω είναι οι καρτ ποσταλ της παραλιακή στην Θεσσαλονίκη.
Όλοι οι χαρακτήρες και οι ιστορίες του ουσιαστικά χτίζουν τον χαρακτήρα της πόλης και σε συνδυασμό με τα μοναδικά πλάνα και την μουσική το ταξίδι είναι μοναδικό. Μου άρεσε επίσης πολύ η επιστροφή του μπροστά από την κάμερα. Είμαι περίεργος να δω αν θα συνεχίσει αυτά τα ταξίδια, αν φυσικά καταφέρει να ξεπεράσει την φοβία για τα αεροπλάνα.
το πιστευω φουλ, εχω διαβασει τα καλυτερα και ο Φριντκιν γενικα ειναι Μεγαλος σκηνοθετης!
Mαζι με Looper οι ταινιες που δεν θα χασω το επομενο 10ημερο
Βεβαίως να πας son.
Παίζει και η 50χρονη φοβερή μιλφάρα [B]Gina Gershon[/B]!
Γενικά αν κάτι δεν μάρεσε στην ταινία είναι οι σκηνές που διακόπτονται απότομα, σαν να τις κόβει αυτός που βάζει να παίξει η ταινία ξέρω γω.
Αλλά κατά τ’αλλα, όπως είπα, κλιμακώνεται και το χιούμορ πάει και έρχεται από ένα σημείο και μετά.
Και γαμώ τα ταινιάκια, με ενδιαφέρουσα υπόθεση και πολύ ωραία ροή!
ειδα προκτες το Killer Joe…δεν καταλαβαινω γιατι το θεοποιησαν τοσο πολυ!ναι ειχε αρκετο καψιμο,στην αρχη ειδικα πολυ γελιο, καλο cast αλλα ηταν απλα μια ταινια να δεις να περασει η ωρα… 