ειδα Despicable me 2 που μου αρεσε αρκετα κι εβγαλε αρκετο γελιο κυριως λογω των minions κι ειδα και το Lone ranger που το βρηκα μαλακια.depp θεος οπως επισης κι ο fichtner αλλα αυτος που επαιξε τον lone ranger δεν μου αρεσε καθολου το acting του…γενικα χαλια ταινια βαρεθηκα την ζωη μου.
ρεσεις, είναι φοβερό αυτό που γίνεται με αυτούς, στις περισσότερες ταινίες λέμε τι να έγινε αυτός/αυτή/αυτοί αλλα μένουμε στις υποθέσεις, ακόμα και σε κάτι μπλοκμπαστερ σικουελ με superheroes τους βλέπεις να μένουν ίδιοι, εδώ εγώ μεγαλώνω μαζί με τον Χοκ, όντας και γω στα 20 τότε, στα 30 στη δεύτερη και τώρα πια κοντά στα 40 μεγαλώνω μαζί τους, με όλες τις ταυτίσεις/προβληματισμούς…
πάντως η μισή μαγεία χάνεται χωρίς τα προηγούμενα, όσοι γνωστοί μου το είδαν ξέμπαρκα ξενέρωσαν… και επίσης δεν υπάρχει σύγκριση, είναι τα 3 σκέλη μιας σχέσης ενός ζευγαριού μέσα σε 18 χρόνια, 3 διαφορετικές στιγμές, όσο για το παραμύθι που λες [SPOILER]θα βρεις μπόλικο από αυτό στις προηγούμενες, ειδικά όταν το ζευγάρι είναι στα 20, ψάχνεται/μαθαίνει/ενδιαφέρεται για τον άλλο και ακόμα και όταν φτάνει να τον πειράξει μένει εκεί, οι ορμόνες κυριαρχούν, δεν υπάρχουν και απειλές (εκτός από την πτήση το πρωί) οπότε μέχρι και οι σιωπές λειτουργούν άψογα πάνω τους, στα 30 έχουν αλλάξει πολλά αλλά η σπίθα υπάρχει ακόμα -αφού δεν είχε προηγηθεί σχέση- το παραμύθι θα συνεχιστεί αν και θα προηγηθούν οι καλυμμένες -φουλ στην προσποίηση βέβαια- εντάσεις, ε στα 40 πλέον και με ότι βάρος έχει φέρει μια σχέση (πλέον) 9 χρόνων θα τους δούμε να ξερνάνε ότι έχουν και δεν έχουν στο τέλος, όπως σωστά λέει και γράκχος δε θα σταματήσουν ούτε και στο κρεβάτι γιατί όλα μοιάζουν να φτάνουν στο τέλος (ενα ιδυλιακό καλοκαίρι, μια χώρα σε κατάρευση, ενα ηλιοβασιλέμα που μόλις έσβησε, αλήθεια τώρα είπα σε κάποιον ακόμα αναρωτιέσαι γιατί τους έκλεισε σε 4 τοίχους στο τέλος? (ο τύπος γκρίνιαζε γιατί η ταινία δεν εστίαζε στο τοπίο της Μεσσηνίας #-o)
[/SPOILER]
Καλά mindcrime είσαι θεός, πρώτη φορά βλέπω σπόιλερ να απευθύνεται σε κάποιον που δεν είναι βέβαιο ότι έχει δει όσα έχουν να κάνουν με το σπόιλερ! :lol:
Τα λες ωραία πάντως. Ο παραλληλισμός με τον Χοκ που μεγαλώνει είναι ίσως ό,τι πιο εύστοχο έχω διαβάσει ποτέ για τα Before. Γενικά πολύ ενδιαφέρον θέμα από μόνο του το σε τι ηλικία βλέπει κανείς την κάθε ταινία της τριλογίας, που γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον αν προσθέσουμε την παράμετρο των ΕΠΟΜΕΝΩΝ προβολών. Το λέω γιατί, είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσετε όλοι οι λάτρες, τα Before είναι ταινίες για να τις βλέπεις ξανά και ξανά με διαφορά κάποιων χρόνων μεταξύ τους. Κάτι σα να υποβάλεις τον εαυτό σου σ’ ένα κοινωνιολογικό πείραμα παρεμφερές με αυτό των ταινιών. Εμένα ας πούμε μπορεί να μη μου έκατσε να μεγαλώνω μαζί με τον Χοκ, εξαιτίας ενός δεκαετούς χάσματος, αλλά διαβεβαιώνω ότι και για μένα είναι συναρπαστικό να παρατηρώ τις διαφορές στο πώς έβλεπα τον 23χρονο και τον 32χρονο Χοκ όντας στα πρόθυρα των 20 (19) το 2004 που βγήκε το Sunset και είδα τις δύο πρώτες, και πώς βλέπω αυτά τα δύο του στάδια σήμερα ως προσεχώς (περίπου) τριαντάρης myself… Οι σκέψεις μου πάνω στο όλο θέμα είναι πολύ συγκεχυμένες οπότε το αφήνω εδώ προς το παρόν. =Ρ
Όσο για τη διαλεκτική μεταξύ παραμυθιού και πραγματικότητας σε ΟΛΕΣ τις ταινίες της τριλογίας, θα μπορούσε να είναι από μόνη της θέμα ολόκληρης πραγματείας, χωρίς πλάκα. Βάζω έναν και μόνο προβληματισμό: Άραγε πόσος Χοκ μέσα στον Τζέσι και πόση Ντελπί μέσα στην Σελίν υπήρχαν διαδοχικά το 1995, το 2004 και το 2013;
I fuckin’ love those films!
ε πλέον δε φταίει τόσο το δεκαετές ηλικιακό χάσμα όσο ένας δεκαετής γάμος, οπότε χρωστάς στον εαυτό σου άλλη μία επανάληψη ακόμα 
Ναι.
Το 2022.
Hangover III. Χαζαμάρα ταινία, κινούταν σταθερά στα πλαίσια της μετριότητας.
star trek:into darkness. οπως καθε sequel που σεβεται τον εαυτο του ετσι ακι αυτο δεν ειναι καλυτερο του προκατοχου του…:lol: o cumberbatch παιζει καλα ως khan (και αρκετα καλυτερα απο ολο το καστ μαζι, ε dude?), αλλα τον χαρακτηρα τον ανεπτυξαν λιγο. γενικα ενω ειχε ωραια στημενο vilain η ταινια, δεν αναπτυχθηκε σωστα και ειχε διαφορα κενα μεσα. α και μην ξεχασω ο simon pegg δινει ρεσιταλ γελιου, του παει τρελα ο scotty.
Απίστευτο σε πόσα επίπεδα αποτυγχάνει αυτή η ταινία.
-
Σεναριακά: Επί 125’ ο, καταζητούμενος επί 30 χρόνια από το FBI ως μέλος μιας συμμορίας ακτιβιστών, Robert Redford τρέχει τρέχει τρέχει σε διάφορες πόλεις της Αμερικής για να μάθεις στο τέλος ότι εχμ, δεν προσπαθεί να ξεφύγει αλλά, εχμ, κάτι πιο… βαθύ. Τον έχει ήδη ξεσκεπάσει ένας δημοσιογράφος από μια εφημερίδα επιπέδου λίγο πιο κάτω από την Ημερησία και κατά την πορεία του, συναντά διάφορους παλιούς συντρόφους οι οποίοι τον βοηθούν με διάφορους τρόπους. Το αποτέλεσμα είναι φουλ κουραστικό, με ονόματα και πρόσωπα άσχετων κομπάρσων να πετάγονται μονίμως εν είδει “πιστών φίλων που έχουν να σε δουν 30 χρόνια αλλά στα δύσκολα θα είναι εκεί” και στο τέλος, τσουπ, πάρε κι ένα ξεφτισμένο love story των δύο από τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση, ένα υιοθετημένο παιδί που ποιοι άραγε είναι οι βιολογικοί του γονείς. Bitch please επί δύο ώρες.
-
Υποκριτικά: Όσα χρόνια και να περάσουν, ο Redford είναι (και θα είναι για πάντα) ένας γαμημένος φλούφλης. Παίζει πάντα τον ίδιο δυσκοίλιο είτε είναι ο γητευτής των φοράδων, είτε πρώην μέλος αντάρτικου πόλης. Susan Sarandon; Α, καλά. Shia Leboeuf; Α ΚΑΛΑ. Ηθοποιός κατά σύμβαση και μόνο. Terrence Howard - ακόμα κι αυτός, που γενικά μετράει, ε περνάει στο ντούκου λόγω ρόλου (πράκτορας του FBI).
-
Ιδεολογικά: Σε απευθείας σύνδεση και με τα πρόσφατα ξεφτιλίκια του Dark Knight Rises, η κινηματογραφική υπερδύναμη κάνει και πάλι το θαύμα της. Οι πράξεις των κάποτε πολιτικών ακτιβιστών παρουσιάζονται απλά ως σφάλματα της νεανικής ανωριμότητας. Πλέον οι περισσότεροι από αυτούς έχουν μεστώσει, έχουν βάλει μυαλό και έχουν βολευτεί στην ασφάλεια της χλιαρής αμερικανοζωής με παιδιά, οικογένεια, σπίτι με σκύλο και Βόλβο στέησον. Το παρελθόν όμως… έρχεται να τους στοιχειώσει. Ο έγκριτος δημοσιορουφιάνος κάνει καλά το λειτούργημα του και ξεμπροστιάζει τους φυγάδες, βέβαια τα σπάει ενδιάμεσα και με τους μπάτσους για να μην είναι τελείως λακές και στο τέλος τι μας νοιάζει; Η πολιτική χροιά των πράξεων της οργάνωσης; Όχι βέβαια! Μας νοιάζει ότι το θύμα της τότε υπόθεσης ήταν [I]οικογενειάρχης με δύο μικρά παιδιά![/I] Και πώς θα ζήσουμε με αυτές τις τύψεις; Είμαστε κοινοί ποινικοί εγκληματίες! Πρέπει να παραδοθούμε για να καθαρίσουμε το όνομα το δικό μας και των παιδιών μας!
Εμετός.
Edit με σημαντική σημείωση: Η οργάνωση Weather Underground υπήρξε στην πραγματικότητα και θεωρείται μια από τις πιο ενεργές επί Αμερικανικού εδάφους, με πολλές βομβιστικές επιθέσεις σε Πεντάγωνο, Καπιτώλιο και State Department, μεταξύ άλλων. Επιπλέον, είχαν στιβαρότατο πολιτικό υπόβαθρο (καμία σχέση με κοινή τρομοκρατία), αρκετά κοντά στον αντίστοιχο Ευρωπαϊκό αναβρασμό της εποχής (Ερυθρές Ταξιαρχίες, 17Ν, RAF κλπ). Φυσικά τίποτα από αυτά δεν αναφέρεται στην ταινία, όπου μετα βίας δηλώνεται ότι δρούσαν σε αντίδραση στον πόλεμο του Βιετνάμ, ενώ η οργάνωση αναφέρεται ως radicals και ουδέποτε ως new left, μαρξιστική ή οτιδήποτε. Η δε δολοφονία του φύλακα της τράπεζας, φυσικά, δε συνέβη ποτέ ιστορικά. Προπαγανδούλα κανένας;
Nameless, δεν έχω άποψη για την ταινία, αλλά θέλω μόνο να με βοηθήσεις σε δύο τινά:
Εδώ πες μου ότι δεν έφαγες και συ τα παραμύθια των Ζίζεκς.
Εδώ πες μου ότι απλά μας κάνεις πλάκα.
-
Δεν έχω ιδέα περί Ζίζεκς, οι παραλληλισμοί στο Dark Knight Rises με εισβολές στα χειμερινά ανάκτορα, δημεύσεις περιουσιών και κρεμάστε τους πλούσιους από Bane ήταν εμετικά εξώφθαλμοι.
-
Εδώ δεν εξέφρασα σωστά τη διαφορά κοινών εγκληματικών πράξεων με αντάρτικα πόλης/πολιτικό ακτιβισμό. My bad, σωστά μπερδεύτηκες. Αντικατέστησε το “κοινή τρομοκρατία” με κάτι σαν “random βία/σκοτωμούς”.
-
Έλα ρε συ, τι πίπες είναι αυτές. Αυτά τα λεγε η Neniel τότε και τη δουλεύαμε εν χορώ ας πούμε.
-
Με το συμπάθειο μαν, αλλά έχεις κάμποση Ιστορία ακόμα να διαβάσεις σε σχέση με τα ευρωπαϊκά “αντάρτικα πόλεων”.
Λοιπόν… Ακόμη γελάω (θετικά εννοείται) από την ΤΑΙΝΙΑΡΑ ΑΥΤΗ! 
Συνοψίζω σε 6 πράγματα…
-
Αν σας άρεσε το 1ο μια φορά, αυτό θα σας αρέσει (*10)
-
οι “καινούριοι” ηθοποιοί δίνουν μια πολύ ευχάριστη νότα στους ήδη προϋπάρχοντες… Το “παρεάκι” δένει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ…
-
Από τις καλύτερες (κωμικές) ατάκες EVER…
-
ΩΡΑΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ - Κατάλληλη αναλόγως με την πλοκή
-
Ανατροπές στο σενάριο…
και [B][U]LAST BUT DEFINITELY NOT LEAST[/U][/B]
[SPOILER]
[/SPOILER]
τύπος είναι ΘΕΟΣ! Δεν υπάρχει αυτός ο ρόλος… Αυτή η έκφραση… Ακόμη γελάω ρε σοβαρά… :lol:
Να την δείτε άφοβα… Από τις καλύτερες κωμικές ταινίες της χρονιάς και όχι μόνο! :!:
- Πίπες ε; Να σου θυμίσω μήπως επική τευχάρα κόμικ με τίτλο Batman vs. Al Qaeda; Γιατί σου φαίνεται παράλογο να χρησιμοποιείται για προπαγανδιστικούς λόγους κάτι τόσο λαοφιλές; Για να μη μας πούνε συνωμοσιολάγνους;
- Αυτό μπορεί και να ισχύει (δεν το παίζω ειδήμονας) αλλά δε νομίζω ότι οποιοδήποτε ιστορικό γεγονός που αγνοώ μπορεί να υποβαθμίσει τα αντάρτικα πόλεων σε απλούς εγκληματίες. Και ο τρόπος του “σου κουνάω το δάχτυλο γιατί εγώ ξέρω” είναι ομολογουμένως ενοχλητικός. Αυτά.
Βασικά σε ότι αφορά την ταινία σορρυ αλλά πίπες είναι. Ναι πολλά κοιμικ με υπερ-ηρωες έχουν χρησιμοποιηθεί για προπαγανδιστικούς σκοπούς αλλά στο rises δεν υπάρχει ούτε για αστείο κάτι ανάλογο. Σταματήστε να βλέπετε φαντάσματα σε κάθε στροφή. Δεν αξίζει τον κόπο να ξεκινήσουμε και πάλι κουβέντα για το rises τα έχουμε πει όλα αναλυτικά στο thread της ταινίας.
Μου είναι τόσο ξεκάθαρο που όντως δεν πρόκειται να διαφωνήσω με κανέναν επ’αυτού.
Καλά ρε συ Nameless, άμα είναι να ενοχλείσαι και να τα παίρνεις, το αφήνουμε.
Δυο λέξεις μόνο γκούγκλαρε, πάντως: Κόκκινη Προβιά
Καλά ότι να’ναι. Πριν μου το φτάσεις μέχρι το Δεκέμβρη του '08 και βγει και κανένας Λιακόπουλος., έλα να πούμε για κανένα τριάρι ή για το πόδι πάπιας της Julie Delpy. Οφφτόπικ τέλος
μη μου λες τετοια εφυγα τρεχοντας να το δω!!! το 1 το ειχα λατρεψει!!!
Καλή τηλεθέαση και καλό γέλιο…
“what happens in the Kremlin, stays in the Kremlin…”
[B]Before Midnight[/B]
Ταινία της χρονιάς από τώρα. Όπως τα είπαν και οι προηγούμενοι λάτρεις της τριλογίας (πλέον) που μόλις πριν 3-4 λεπτά διάβασα τα ποστ τους, εδώ έχουμε με διαφορά το πιο όμορφο κινηματογραφικό ζευγάρι. Και είναι τόσο όμορφο γιατί δεν μοιάζει και τόσο κινηματογραφικό, μοιάζει πολύ αληθινό, το ότι γυρίστηκε στην Ελλάδα σε κάνει να νιώθεις πως θα μπορούσες και να τους έχει συναντήσεις σε κάποιο σοκάκι να τριγυρνάνε και να φλυαρούν ακατάπαυστα. Συμφωνώ πως σύγκριση δεν μπορεί να γίνει με την καμία, βασικά δεν έχει καν νόημα. Το φινάλε ήταν η τελειότητα η ίδια. Χαίρομαι που τις ταινίες αυτές τις είδα στις σωστές τους στιγμές, στα 21 μου είδα το sunrise στα 25 είδα το sunset και σήμερα το midnight. Ναι οκ όχι στην ίδια ηλικία πάντα με τον Τσέσι και την Σελιν αλλά αρκετά κοντά για να νιώσω τις ανησυχίες τους, να συγκινηθώ από τους χωρισμούς τους. Θα έλεγα πως θα μου λείψουν αλλά δεν το νομίζω, αυτές οι ταινίες θα με συντροφεύουν πάντα πιστεύω. Βασικά πρέπει να αλλάξω αυτή την γελοιογραφία που κάποιος σε αυτά τα speed date ρωτάει μια κοπέλα"έχεις δει τα star wars?" αυτή απαντάει όχι και ο τυπάς γυρνάει και λεει “we’re done here” ε κάπως έτσι απλά όπου star wars βάζεις τα όλα before.
The greatest love story ever… simple as that.