Πολύ κακό το νέο Bond. Σίγουρα το χειρότερο με τον Κρέγκ ως Μπόντ, μάλλον και το χειρότερο από τα τελευταία 10 Μποντ. Το σενάριο έχει γραφτεί από 10χρονό. Η μόνη καλή στιγμή της ταινίας είναι τα πρώτα 10 λεπτά (όπου έχει κι ένα πολύ ωραίο μονοπλάνο). Μετά από αυτό, είχα αρχίσει να σκέφτομαι να σηκωθώ να φύγω από την αίθουσα.
Συμφωνώ με τον Κρέγκ: ας είναι αυτή η τελευταία ταινία του Μποντ, αν είναι να επιλέγει τέτοια σενάρια
Τον Αστακο που να μην εσωνα… Καλυτερα ναχα δει το τζεημι μποντ, πιο καλα θα περναγα
Bridge of Spies
Spielberg και Hanks. Tι να πει κανεις; Μια εξαιρετικα καλοστημενη ταινια. Θεος χανκς για αλλη μια φορα. Αν σε καποιον δεν αρεσουν οι ταινιες με πολυ διαλογο και γενικα ταινιες που ‘φανταζουν’ ανιαρες επειδη εκτυλισσονται ξερωγω σε δωματια… μη το δει. Οι αλλοι περαστε τελεια
[B]The Hunger Games: Mockingjay Part 2[/B]
Τελευταίο μέρος της σειράς. 137 λεπτά διάρκεια, τα 120 ήταν σχεδόν άριστα. Στο τελευταίο 15λεπτο μας τα χάλασε λιγάκι όταν και προσπάθησε να γίνει Άρχοντας με τα πολλά φινάλε αλλά αντί για συγκίνηση μάλλον έβγαλε κούραση. Μικρό το κακό πάντως, η ταινία για μένα ήταν εξαιρετική. Πολύ σκοτεινή και δυσοίωνη, χωρίς να χάνει την κεντρική θεματική της που υπήρχε από την αρχή, αντίθετα εξελίσσοντας την ακόμα καλύτερα και με ένα πολύ εύστοχο πολιτικό σχόλιο (για mainstream blockbuster ε). 1-2 εξαιρετικές σκηνές δράσης και πολύ εύστοχες ανατροπές. Προσωπικά όλη η σειρά μου φάνηκε εξαιρετική παρά το ότι άφησε μερικούς χαρακτήρες αρκετά πίσω. Έτη φωτός καλύτερη πάντως από ανάλογες σειρές τύπου divergent και mazze runner. Σε όποιον άρεσαν τα προηγούμενα θα αρέσει και αυτό.
Το είδα πριν από κανά μήνα… Δεν πήγα με απαιτήσεις οπότε δε με χάλασε… Αναλόγως το πόσο αυστηρά το κρίνεις.
Νομίζω ότι για ταινία στυλ “Lynch for dummies”, ήταν ΟΚ.
Εγώ πάντως λάτρεψα στον αστακό τις διάσπαρτες παρέες από 65-αρες που λέγανε ‘παναγία μου τι είναι αυτό που ήρθαμε να δούμε;’, ‘πού μπλέξαμ;ε’, ‘να πούμε στην αχώνευτη την Τασία ότι ήταν πολύ καλή ταινία να έρθει να την δει!’ (τρου στόρι) κ.λπ.
Εγώ το είδα εκτός Ελλάδος και το περίεργο είναι ότι τέτοιες αντιδράσεις άκουσα από αρκετούς Έλληνες που είχαν έρθει στην αίθουσα ενώ από τους ξένους άκουσα καλές κριτικές και έπεσε γέλιο εκτεταμένο σε τουλάχιστον 3-4 σκηνές.
Αλλά από την άλλη έχω συνηθίσει πλέον τον Έλληνα να κρίνει αυστηρά/κράζει και τον ξένο να είναι πιο μετριοπαθήςς, so…
ωραιος ηταν ο αστακος, λιγο παιδικοι οι συμβολισμοι αλλα γνκ ωραια σκηνοθεσια καλοδουλεμενο το σεναριο, καλες ερμηνειες… θα ηθελα να κανει και δυο βηματα παραπανω περα απο τα προφανη και να μην αναλωθει στα αναμενενομενα και υπεραπλουστευμενα τετριμμενα , αλλα δεν με χαλασε και ετσι ιδιαιτερα…
kudos στον tylerdurden για το 45 years, απο τις καλυτερες ταινιες της χρονιας χωρις δευτερη σκεψη, συγκλονιστικη ταινια, ανυπομονώ να την ξαναδώ σε κάνα μήνα πάλι
ειδα λοιπον και το Bridge of Spies, ελεω και μονο Spielberg μιας και σε ενα ατυπο τοπ 3 θα ειναι παντα στους αγαπημενους μου σκηνοθετες ever,χωρις να περιμενω τιποτα πια γτ τα καλα του χρονια (mid-90s max με λιγες εξαιρεσεις μετα) εχουν περασει ανεπιστρεπτι + οτιδηποτε ταινια σπιλμπεργκ καταπιανεται με πολιτικη, ειναι εξ’ορισμου fail…
ε τλκ δν επεσα εξω, μια μαλακια και μιση ηταν, απλα κλασσικα τρομερα σκηνοθετημενη και με αξιολογες ερμηνειες… παραδοξως, σε σχεση με το Λινκολν πχ αυτο ειχε ρυθμο και σπασπενς και γνκ δε βαριοσουν…
Αλλα ηταν τετοιος ιδεολογικος εμετος η ολη φαση, που οσο κλαιν και να το δεις, σε απωθει απο τα αποδυτηρια σχεδον… η σκηνη με τους μαντροτοιχους και το παραλληλισμο που κανει, ειναι απο τα πιο εμετικα πραγματα που εχω δει σε ταινια τετοιου επιπεδου ποτε… παντα ειχα προβλημα με τα ιδεολογικα τσιρκα μεντρανο του Σπιλμπεργκ στις ‘‘σοβαρες’’ του ταινιες (απο το Σιντλερ μεχρι το Μοναχο ή τον Ραηαν -πλην empire of the sun που εκει nailed it) αλλα εδω η κατασταση ειναι τοσο αφελεστατα και απροκαλυπτα αχταρμας, που σχεδον σε προσβαλλει με τις ‘‘αξιες’’ που πρεσβεβει ή υπονοει…
oh well, ευτυχως η παρακαταθηκη του θα υπαρχει για παντα και δεν θα τον θυμαται κανεις σας ‘‘καγκελάριο της Δημοκρατιας και του Ελευθερου Κοσμου’’ που πρεσβεβουν οι ΗΠΑ, μεσα απο κατι ιδεολογικες σαλατες σαν και αυτην εδω που σερβίρει εννίοτε…
θεε μου, δεν ειναι καθε ιστορια αμερικανικη προπαγανδα.
Merci Lupin. Τα ίδια θα σου πω για τον Γιο του Σαούλ όσο και αν με την πρώτη ανάγνωση μιλάμε για ένα θέμα που έχει ειπωθεί πολλές φορές και με πολλούς τρόπους. Για μένα η μαγεία της ταινίας κρύβεται πέρα από το ιστορικό - πολιτικό σημείο στο οποίο τοποθετείται.
Συγκλονιστικό cinema.
Τα δύο παραπάνω μαζί με το Αλάτι της Γης πάνε στο δικό μου top-3 για φέτος.
To αλατι της γης επισης στα τοπ που ειδα φετος, τον Σολ ακομα τον εχω αφησει γτ γνκ το θεμα δεν με τραβαει, αλλα οσοι γνωστοι μου το ειδαν προσφατα, ειπαν τα καλυτερα και δν ξερω, θα του δωσω λογικα την ευκαιρια του απο βδομαδα…
Jason, πλακα κανεις; η ταινια αν δεν ηθελε να προπαγανδισει, τοτε ειναι απλα ηλιθια γτ λεει μια ιστορια αγνοωντας μια πραγματικοτητα και τη διεστραβλωνει για να χωρεσει στο δικο τους αφηγηματικο καλουπι ακα διαλεγει την απροκαλυπτη προπαγανδα και ολα τα αμερικανικα κλισε της περιοδου, για να εξυπηρετησει μια ιστορια;
γτ να μου αρεσει αυτη η ιστορια μετα εμενα, που ειναι βασισμενη σε ενα ιδεολογικο εμετο αλλων εποχων;
Λουπέν, τον Γιο του Σαούλ μην τον αγνοήσεις. Ισοπεδωτική ταινία και αν σκεφτείς ότι είναι το ντεμπούτο του σκηνοθέτη πρέπει να περιμένουμε μεγάλα πράγματα από δαύτον. Απλά συμβουλή: επειδή η σκηνοθεσία είναι ιδιαίτερη, ρίξε μια ματιά στο τρέιλερ για να συνηθίσεις λίγο τη φόρμα του. Ειδάλλως μπορεί να σε εξαντλήσει. Όχι ότι δε θα προσκυνήσεις μετά, όταν κατακάτσει μέσα σου, αλλά αν πας ψυλλιασμένος θα εκτιμήσεις 1000%.
Για μένα είναι η πιο άμεση ταινία που έχει να κάνει με το Ολοκαύτωμα, χωρίς καμία ωραιοποίηση, πουθενά. Μου έκανε τα μούτρα κρέας. Και εκτός αυτού, ο κάθε ήχος μοιάζει σαν ένα άρρωστο industrial/power electronics soundtrack μετά από κάποια ώρα. Στα τοπ της χρονιάς.
γμτ θα πάω 
έχω δεί τρέηλερ, μου την περιέγραψαν και με έχει ψήσει (σκηνοθετικά να πώ την αλήθεια πιο πολύ), απλά σκαλώνω λίγο με το θέμα γτ σχεδόν ότι έχω δέι με ολοκαύτωμα, δεν μου άρεσε (και όχι επειδή με απωθεί το θέμα λόγω σκληρότητας αλλά λόγω αντιμετώπισής του από το κάθε σκηνοθέτη)…
αλλά έχω ψηθεί πλέον για αυτό, λογικά θα πεταχτώ μέσα στη βδομάδα (ίσως και σήμερα) κάνα Δαναό που μένω δίπλα να το τσεκάρω, πριν έρθει η Πέμπτη και τα σαρώσει όλα…
Όλοι μου οι γνωστοί πάντως που το είδαν, 3-4 άτομα δλδ, όλοι ψιλοαπωθεώσανε οπότε I guess μαλακία μου που το άφηνα ως τώρα, δεδομένου επίσης ότι και εδώ γράφετε τα καλύτερα…
Αν σου αρέσει η σκηνοθεσία του Jancso ας πούμε, θα πάθεις πλάκα. Είναι πολύ σκληρή ταινία, αλλά και η πρώτη που βλέπω προσωπικά και δε σιχτηρίζω που προσπαθεί με το στανιό να συγκινήσει. Γιατί το θέμα της είναι να απεικονίσει (ή να μην απεικονίσει- αν το δεις θα με πιάσεις) την κτηνωδία καθαυτή και να τη χρησιμοποιήσει ως τροχοπέδη για μια ιστορία τρέλας. Όχι για να συγκινήσει ή να ευαισθητοποιήσει.
Και μια ερώτηση που θέλω να σου κάνω καιρό λόγω νίκνεημ αλλά ποτέ δε σε πέτυχα: Miyazaki ή Takahata; (Αν και για τον πρώτο σε κόβω)
ε Miyazaki χωρις προφανως να υποβαθμίζω ούτε ενα τοις εκατό τον πιο κοντινό του συνεργάτη (και οχι μονο λογο grave of fireflies, gauche the cellist, only yesterday, pom poko και το προσφατο kaguya, ιδιο επιπεδο με Hayao)…
deal για Σαουλ, εκλεισα να παω τουμορου
Και μόνο που ανέφερες Only Yesterday με κέρδισες, το πιο παραγνωρισμένο διαμάντι των Ghibli. Ο Ozu σε άνιμε.
Περιμένουμε γνώμη λοιπόν.
Εβγαλα εισιτηριο για να δω αυριο το ‘‘Bridge of Spies’’.Για πειτε τιποτα?Τοσο πιπα?
Mε σφιγμένο στομάχι και σχεδόν 2 ώρες χωρίς να βλεφαρίσω, ο γιός του Σαούλ ήταν συγκλονιστική εμπειρία τελικά και καρφί σαν μια από τις ΄καλυτερες ταινίες της χρονίας που περασε… δν έχω λόγια για τη σκηνοθεσία και το πόσο εξαιρετικά χειρίστηκε σεναριακά ένα τόσο ιδιαίτερο θέμα, ξέρω ότι θα ήθελα να το ξαναδώ σε κάνα μήνα σπίτι μου για να το παρατηρήσω καλύτερα…
μέγα λάθος που σχεδόν θα το απέφευγα φέτος, όποιος γνκ έχει αμφιβολίες να τις ξεχάσει, συγκλονιστική, συγκλονιστική ταινία!
Είδα κι εγώ το Bridge of Spies. Η σκηνοθεσία και οι ερμηνίες είναι τρομερές, αλλά κατά τ’ άλλα εμετός.
[SPOILER]Στη σκηνή που δείχνει κάτι παιδιά να πηδάνε τους φράχτες των αυλών και κάνει εμφανή σύγκριση με το τείχος του Βερολίνου, είναι η πρώτη φορά έβερ που σκέφτηκα να φύγω απ’ το σινεμά κατά τη διάρκεια ταινίας.[/SPOILER]
Xαχ ναι, αυτή τη σκηνή εννοούσα και γώ, λέω ΤΙ ΦΑΣΗ ΔΛΔ
ήταν γνκ εμετική ταινία στο πυρήνα της.-