Έχω να δω το Elle από αυτή τη λίστα που φαίνεται πολύ ενδιαφέρον…
http://www.imdb.com/title/tt3183660/
Δεν ξέρω πόσοι εδώ μέσα γουστάρουν Harry Potter γενικά αλλά η νέα ταινία που είδα χθες προσωπικά μου φάνηκε εξαιρετική. Πολύ ωραίο σενάριο της ίδιας της Rowling που τελικά είναι πρωτότυπο, το βιβλίο Fantastic Beasts που κυκλοφορεί είναι απλά μια λίστα με τα πλάσματα της ταινίας, ενώ σκηνοθετικά ο Yates θύμισε τον εαυτό του από τις 4 τελευταίες ταινίες Potter.
Στα πολύ θετικά το ότι δεν είχε συνεχείς αναφορές στις παλιές ταινίες, το όλο story ήταν αρκετά καινούργιο με 100% νέους χαρακτήρες, δεν ήταν δηλαδή ήταν τεράστιο member-berrie για να μιλήσω στην γλώσσα του South Park αλλά φανερά ανήκε στον κόσμο που είδαμε στις παλιές ταινίες. Ενώ επιτέλους είδαμε έναν comic relief χαρακτήρα που ήταν αληθινά συμπαθής και δεν πετούσε κρυάδες κάθε τρεις και λίγο.
Στα αρνητικά το ότι άφησε πολλές εκκρεμότητες και μερικούς χαρακτήρες ανολοκλήρωτούς με την υπόσχεση μιας επόμενης ταινίας (όπως διάβασα θα είναι 5 συνολικά).
Όσοι φανς προσέλθετε για τους υπόλοιπους δεν ξέρω.
Την προηγούμενη Δευτέρα είδα το Δρ. Strange. Είχα πολλές ελπίδες αλλά τελικά μάπα το καρπούζαι. Ο Καμπερπατς ούτε ως Γιατρός ούτε ως υπερήρωας μου άρεσε. Το στόρι εντελώς πεζό και συνηθισμένο. Μόνο ενδιαφέρον ήταν τα fractal/ ψυχεδελικά εφέ και η χρήση του περιβάλλοντος ως όπλου. Υποκριτικά μόνο η Σουίντον μου άρεσε, η οποία είναι ηθοποιάρα ούτως η άλλως.
Άντε μήπως το σώσει η Wonder woman διότι αν εξαιρέσεις Deadpool, Guardians of the galaxy, ant man και λίγο το Civil war όλες τις άλλες ταινίες τις έχω βρεί από μέτριες έως χάλια με αποκιρύφωμα το αίσχος suicide squad. F4 δεν είδα κ ούτε πρόκειται, μύριζε πατάτα από χιλιόμετρα.
Στo Kingsman ελπίζω να έχουν κρατήσει τον ίδιο σκηνοθέτη (Vaughn) ο οποίος έχει σκηνοθετήσει κ την αγαπημένη μου X-men ταινία “X-men: First class”
Eίδα fantastic beasts ελεω οτι μαρεσουν τα βιβλια ποτερ και οχι οι ταινιες -μιας και το σεναριο το γραφει η Ροουλινγκ-, καλο ηταν πανω κατω, το ξεχασα μετα αμεσως σχεδον ομως οποτε μαλλον πιο πολυ αδιαφορο επρεπε να πω αλλα ευπεπτο… το θεμα που ειχα κυριως, ηταν οτι προτιμουσα 100 φορες να ειχε γραψει βιβλιο παρα σεναριο ταινιας
πηγαμε και doctor strange ελεω πρηξιματος, εφυγα στο διαλλειμα like a boss γτ οκ, ιδια αστεια, ιδιο origin, ιδιες παιδικες σαχλαμαρες, ιδιο βαρετο στησιμο vs 32 χρονων μαντραχαλος + τοσες ταινιαρες που ειδα past weeks = πληξη και πεταμενα 5 ευρω τικετου…αδιανοητο πως καποτε αυτα τα λεφτα που κανουν αυτα τα σκουπιδια και τη θεση τους στον μπλοκμπαστερικο χαρτη την ειχαν Τ2, ματριξ και σια (ναι το ξερω, επαναλαμβανομενος και βαρετος αλλα οκ, ΝΕΤΙ)
2 Likes
http://www.imdb.com/title/tt2543164/
Πριν λίγη ώρα γύρισα από τον κινηματογράφο και κανονικά θα έπρεπε να αφήσω να περάσουν 3-4 μέρες τουλάχιστον να κάτσει μέσα μου η ταινία αλλά… what the hell…
Χωρίς πολλά πολλά ότι προσπαθεί να κάνει ο Μαλικ από το Tree of Life και μετά αλλά αποτυγχάνει παταγωδώς, το κάνει τέλεια (τέλεια όμως) ο Βιλνεβ σε ένα από τα καλύτερα sci-fi που έχουν βγει ever. Η Adams δίνει ερμηνεία ζωής.
Οι προσδοκίες για το sequel Bladerunner αυτή την στιγμή έχουν φτάσει στον θεό.
1 Like
γιεεεεη, ετσι ειναι, πηγαιντε ολοι.
Εγραψα και δυο πιπες στην κεντρικη για οποιον θελει (no spoilers)
https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/M/MV5BMjE5OTM0OTY5NF5BMl5BanBnXkFtZTgwMDcxOTQ3ODE@.V1_UY1200_CR90,0,630,1200_AL.jpg
Αν ήξερα ότι ήταν στο ίδιο στυλ με juno, little miss sunshine και σια, δε θα πηγαινα σινεμα καν
Αν και ειδα πολλα θετικα σχολια εδω και κει, δε μου αρεσε σχεδον καθολου
διασκεδασα, γελασα ΑΛΛΑ δε μπορω αλλο την indie χιπστερομανια, τα τσιτατα, την ψευτοφιλοσοφια του κωλου, την εκβιαστικη feelgood ψευτογλυκαναλατη διαθεση, το εκβιαστικο συναισθημα και πανω πανω απολα, την αντιμετωπιση σοβαρων θεματων -οπως αυτο της ταινιας με την μακρυα απο πολιτισμο ανατροφη μιας οικογενειας- με τοσο αναλαφρο και χαζοχαρουμενο τροπο…
Του δινω τις ερμηνειες Μορτενσεν και πιτσιρικιων, καποια καλα αστεια και το πρωτο μερος οπου ηταν και το πιο ενδιαφερον σαν build up, πριν γινει σαχλαμαρα παντελως στη συνεχεια…
μεγαλυτερη δηθενια που ειδα φετω
μονο ΑΡΑΙΒΑΛ τωρα.-
Το Arrival δεν θα παίξει λαρισα λέει… Και μετά γκρινιάζουμε για άλλα και άλλα.
Μόνο εμένα δεν μου άρεσε το Arrival απ ότι διαπιστώνω σε συζητήσεις …
Θα προσπαθήσω να διαβάσω τη νουβέλα , μήπως και “νιώσω”
Φωτογραφία άψογη.
1 Like
Χθες πήγα και το είδα για δεύτερη φορά. Εντάξει μου φάνηκε ακόμα καλύτερο. Μου φαίνεται σαν η τέλεια ταινία, είμαι σε φάση που μπορώ να κάνω συγκρίσεις που θα θεωρηθούν ιεροσυλία. Πάντως ισχύει σε μεγάλο βαθμό πως τα trailer είναι αρκετά παραπλανητικά ως προς το ύφος της ταινίας. Αν σαρώσει στα βασικά οσκαρ (ταινία, σκηνοθεσία, ερμηνεία και σενάριο) θα αποκτήσω ξαφνικά μεγάλη εκτίμηση για τα βραβεία. Δηλαδή οκ δεν ξέρω πως είναι δυνατόν η Adams να μην πάρει ότι βραβείο ερμηνείας υπάρχει στον κόσμο αυτή την στιγμή.
Tριτη θα παω, εχω φτιαχτει ασχημα!
Ένα εξαιρετικότατο sci-fi το Arrival, από αυτά που ελπίζω να δούμε σε μεγαλύτερη συχνότητα στο μέλλον. Σίγουρα από τα καλύτερα που εχω δει ποτέ μου -και εχω δει πολλά μιας και μεγάλος φαν του είδους τόσο στη λογοτεχνία όσο και στο σινεμα- αν και πιστεύω ότι στη λογοτεχνία έχουν υπάρξει πιο πολλά αρτια πραγματούδια σε σχεση με το σινεμά το οποίο θα έλεγα ότι έχει αδικήσει σε αρκετές περιπτώσεις την επιστημονική φαντασία).
Ακολουθεί ανάλυση η οποία δεν περιέχει spoiler πλοκής, αλλά αναφέρεται σε κάποια περιορισμένα στοιχεία της ταινίας, οπότε προχωράτε με ευθύνη σας.
Το Arrival λοιπόν υποβοηθούμενο από ένα πολλά υποσχόμενο πρωτογενές υλικό νομίζω καλύπτει μια θεση στο κινηματογραφικό σύμπαν που δεν υπήρχε πριν αν και ξανασχολήθηκαν άλλοι στο παρελθόν με παρόμοιες θεματικές σίγουρα όμως με διαφορετικές αφετηρίες, κίνητρα και τρόπους κινηματογράφησης (βλέπε Close Encounters, Contact κτλ). Πολύ περισσότερο αυτόφωτη δημιουργία πχ σε σχέση με το Interstellar που το mash-up και το homage ήταν περισσότερο εμφανές κατά τη γνώμη μου και είχε κόψει κάποιους ποντους στο τελικό αποτελεσμα.
Η φωτογραφία εστιασμένη σε σκοτεινούς και ρεαλιστικούς χρωματισμούς, εξαιρετικότατη αν και νομίζω ότι αρκετοί πλέον καταφεύγουν σε τέτοιου τύπου χρώματα με κίνδυνο να αρχίσει να χαρακτηρίζεται κοινότοπη. Ο ήχος/μουσική ταιριαστός στο είδος αν και -προσωπικό σχόλιο εδω- προτιμώ πλέον σε τέτοιου τύπου ταινίες ή και γενικότερα να υποτιμάται ο ήχος σε σχέση με την εικόνα γιατί εκβιάζει πολύ τις αισθήσεις και “εισβάλλει” κάπως ατακτα στη δραματουργία… Τον θελω περισσότερο στρατηγικά τοποθετημένο και με πιο μετρημένη χρήση γενικά αν και αυτό επαναλαμβάνω είναι προσωπική γεύση.
Η θεματική της ταινίας φαινομενικά φαντάζει πολυεπίπεδη: πώς η επικοινωνία/γλώσσα μπορεί να επηρρεάσει την αντίληψη της πραγματικότητας και του χωροχρόνου (θα λέγαμε δηλαδή πως δύο εννοιες απασχολούν τον σκηνοθέτη: ο χρόνος και η γλώσσα). Με εξέπληξε πως ένα αντι-κουκου πραγμα όπως η γλώσσα στην συγκεκριμένη ταινία πλάθεται σε κατι πολύ ενδιαφέρον. Η ταινία απογειώνεται προς το τέλος και δένει εκπληκτικά όλα αυτά που ξεκινήσε να εκφράζει από την αρχή της. Σαν επίγευση αφήνει στο τέλος μια αρκετά ουμανιστική διάθεση με πολύ έντονο συναίσθημα. Δραματουργικά στηρίζεται σχεδόν ολοκληρωτικά στους ώμους του χαρακτήρα που ενσαρκώνει η Adams, ξεκινάει από μια ατομικότητα για να εκφράσει τελικά κάτι πανανθρώπινο πιστεύω. Το μόνο μείον που βρήκα ήταν ότι σε σχεση με την αριστοτεχνική αρχή και το καθηλωτικό τέλος το μεσαιο τμήμα ήταν αρκετά στάσιμο σε σημεία ενώ θα περιμενα και μια πιο δελεαστική κινηματογραφικά αποτύπωση των επαφών μεταξύ ανθρώπων-εξωγήινων χωρίς να σημαίνει ότι μέσα στην γενικότερη λιτότητα και οικονομία δεν υπήρχαν και εξαιρετικά πραγματα όπως λ.χ. στην όψη των εξωγήινων που χτυπάνε πολύ υποσυνείδητο (λατρεύω στον Villeneuve). Yπάρχει σε μια σκηνή και ένα κλείσιμο ματιού στο θεϊκό Enemy που πιθανώς εξακολουθεί να παραμένει η αγαπημένη μου ταινία του.
Η Adams πάρα πολύ καλή, σε μια ερμηνεία που οι απαιτήσεις ήταν περισσότερο εκφραστικές και λιγότερο στους διαλόγους. Tύποι σαν τον Renner δεν ξέρω γιατί μονιμοποιούνται σε σημαντικούς ρόλους (λειτουργεί περίεργα το Χολυγουντ στις μέρες μας σαφώς) αν και εδώ ο ρόλος ήταν σίγουρα καθαρά υποστηρικτικός/αντι-αβανταδόρικος.
Πιστεύω πως η ταινία αξίζει κι αλλες θεάσεις για να απολαύσεις τους χυμούς της σκηνοθετικά.
Ο Villeneuve συνεχίζει την εκπληκτική ανοδική πορεία του, μόνο ταβάνι ο ουρανός για κάτι τέτοιους αλλα εξακολουθω να πιστεύω ότι το να παίρνεις αποφασεις που είναι στην κόψη του ξυραφιού όπως το να σκηνοθετήσεις και ένα sequel Βlade Runner μπορούν καλλιστα να γυρίσουν σε τρελό μπούμεραγκ. Ελπίζω και ευχομαι η αυτοπεποίθηση αυτή να βγει σε κάτι αντάξιο.
1 Like
τι ωραια που τα λες =’)
Mπάσταρδοι, είμαι δουλειά και μετρώ δευτερόλεπτα αντίστροφα!
Η δεύτερη προβολή σχεδόν επιβάλετε. Όχι για να καταλάβεις καλύτερα την πλοκή της ταινίας, δεν έχει mindfuck καταστάσεις και twists για δυνατούς λύτες εδώ, αλλά για να θαυμάσεις πόσο υπέροχα έχει στήσει την ταινία ο Βιλνεβ από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Μπα κ γω μαζι σου. Απο οτι φαινεται δεν εχω το απαραιτητο suspension of disbelief…
Δεν εχω λογια, απλα…
εχει κανονιστει να το δω κι εγω
Μιλαμας